Της Ζακλίν Γκόρου, μέλους ΔΣ ΠΑΣΕ Vodafone
Η είδηση για το ενδεχόμενο συγχώνευσης μεταξύ Vodafone και Wind έχει προκαλέσει αναστάτωση, έντονο προβληματισμό αλλά και διάθεση για μάχη στους εργαζόμενους των 2 εταιρειών.
Στα διάφορα άρθρα των ημερών και στα ραδιοτηλεοπτικά μέσα, από τις 29/8, που έγιναν ευρύτερα γνωστές οι επαφές, υπάρχουν αναφορές για 1000 απολύσεις εργαζομένων -δηλαδή το 30% περίπου των ήδη υπαρχόντων- χωρίς να υπολογίζονται όσοι εργάζονται στα 780 καταστήματα των 2 εταιρειών σήμερα και λοιποί προμηθευτές κλπ, που επίσης θα μειωθούν δραματικά.
Η βασική δικαιολογία των εργοδοτών είναι η πτωτική πορεία των εσόδων του κλάδου της κινητής τηλεφωνίας που υπολογίζεται συνολικά στο 9-11% για το 2011 και στο 3-5% για το 2012. Το 2010 η Wind είχε μείωση εσόδων 25.3% και η Vodafone 16.3% (Ναυτεμπορική 30-8-11).
Αυτό που δεν λένε οι εργοδότες είναι ότι έχουν πτώση εσόδων μετά από μια 20ετία περίπου τεράστιων κερδών που απέφεραν κέρδη στους μετόχους, παχυλούς μισθούς στα διευθυντικά στελέχη και ψίχουλα στους εργαζόμενους.
Ειδικά η Vodafone παραμένει κερδοφόρα με τον τζίρο της πέρυσι να φτάνει στα 1.09 δις ευρώ.
Από το 2005 οι τιμές στην κινητή έχουν αυξηθεί τουλάχιστον 10% ενώ σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία της Κομισιόν το 2008 είμαστε 40% ακριβότεροι στο κόστος των τηλεπικοινωνιών από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.(Αυγή 8-8-2010).
Ο ερχομός της κρίσης έδωσε το σήμα στους εργοδότες ότι το πάρτι τελείωσε.
Από το 2008 έχουν ξεκινήσει οι ομαδικές απολύσεις οι οποίες βαφτίστηκαν «οικειοθελείς αποχωρήσεις» προκειμένου να ξεπεραστεί ο σκόπελος του ορίου των ομαδικών απολύσεων και να διαφυλαχτεί το όνομα των εταιρειών στην κοινή γνώμη.
100άδες εργαζόμενοι και των 2 εταιρειών απολύθηκαν ενώ οι προσλήψεις είχαν βασικά να κάνουν με φτηνότερους ενοικιαζόμενους εργαζόμενους και χωρίς κανένα συνδικαλιστικό δικαίωμα αφού δεν θεωρούνται υπάλληλοι της Vodafone ή της Wind αλλά των λογής λογής γραφείων ενοικιαζόμενων εργαζομένων. Παράλληλα έδιναν κομμάτια της δουλειάς τους σε τρίτες εταιρείες.
Με αυτό τον τρόπο αφενός μειώθηκαν τα έξοδα των επιχειρήσεων και παράλληλα υπονομευόντουσαν τα συνδικαλιστικά σωματεία των εργαζομένων στις 2 εταιρείες αφού μειωνόταν ο αριθμός των σταθερών εργαζομένων που ήταν ή μπορούσαν να γίνουν μέλη του σωματείου ή γενικότερα καλυπτόντουσαν από τα επιχειρησιακά σωματεία.
Πίσω από τις σημερινές μεγαλοστομίες περί 2 κολοσσών στις τηλεπικοινωνίες –δηλαδή Cosmote από τη μια και Vodafone & Wind από την άλλη- κρύβεται η δημιουργία καρτέλ που θα ελέγχει ανεμπόδιστα το χώρο, θα επιβάλλει ακριβότερες τιμές και θα κτυπήσει ακόμα περισσότερο τις εργασιακές συνθήκες των εργαζομένων. Αυτή άλλωστε είναι η εμπειρία των συγχωνεύσεων σε καιρό κρίσης του συστήματος.
Στις τηλεπικοινωνίες επίσης οι συγχωνεύσεις έχουν ήδη ξεκινήσει εδώ και χρόνια για παράδειγμα με την απορρόφηση της TELAS από την Wind ή την συνεργασία της Vodafone με την HOL. Το αποτέλεσμα ήταν η συνέχιση των απολύσεων και οι συνεχείς αυξήσεις στις τιμές κινητής.
Μία πρόγευση του τι ετοιμάζεται από τους εργοδότες, στο βαθμό που προχωρήσει η συγχώνευση, είναι αυτό που γίνεται αυτές τις μέρες στον ΟΤΕ. Η εργοδοσία της Deutche Telecom εκβιάζει ουσιαστικά τους εργαζόμενους να δεχτούν νέες περικοπές μισθών και απολύσεις αλλιώς θα τους υποχρεώσει σε εκ περιτροπής 4ήμερη απασχόληση και 20% μείωση αποδοχών (Κ.Ελευθεροτυπία 4-9-2011)
Το μόνο «καλό» που έχουν οι συγχωνεύσεις είναι ότι από τη μια καταρρίπτουν όλους τους μύθους και τα παραμύθια του νεοφιλελευθερισμού περί ανταγωνισμού και ελεύθερης αγοράς και από την άλλη η συγκεντροποίηση σε μονοπωλιακές ή ολιγοπωλιακές καταστάσεις αναπόφευκτα θέτει το ερώτημα γιατί να είναι ιδιωτικές και όχι δημόσιες. Για παράδειγμα ένας ενιαίος δημόσιος φορές τηλεπικοινωνιών κάτω από εργατικό έλεγχο και διαχείριση, απαλλαγμένος από τα βαρίδια των ρουσφετιών και της διαφθοράς του παρελθόντος, μπορεί να προσφέρει καλύτερες και φτηνότερες υπηρεσίες στην κοινωνία και καλύτερες και πιο ανθρώπινες εργασιακές σχέσεις στους εργαζόμενους. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο πάλαι ποτέ κρατικός ΟΤΕ είναι η βάση όλου του σημερινού συστήματος τηλεπικοινωνιών. Το μόνο που πρόσθεσαν οι πολυδιαφημισμένοι επιχειρηματίες είναι σκάνδαλα, διαφήμιση και προκλητικά κέρδη για την τσέπη τους.
Σε όσους λένε πως οι απολύσεις είναι αναπόφευκτες, οι εργαζόμενοι λέμε πως καμία θέση εργασίας δεν είναι περιττή.
Αρκεί να έχουμε υπ’όψιν:
-ότι μιλάμε για τον ίδιο αριθμό συνδρομητών που θα εξυπηρετηθούν,
-πως οι υπερωρίες, οι ελαστικές σχέσεις εργασίας και η περαιτέρω εντατικοποίηση θα σταματήσουν
-και οι υπεργολαβίες επίσης
Τα σωματεία στις 2 εταιρείες έχουμε ξεκινήσει μια συντονισμένη κοινή δράση με γενικές συνελεύσεις και περιοδείες στους χώρους, ανακοίνωση, συνέντευξη τύπου, ώστε να προετοιμάσουμε τους εργαζόμενους για τους μεγάλης διάρκειας αγώνες που έρχονται. Η επιλογή αυτή είναι και η μοναδική πλέον.
