Τα λεφτά που ξοδεύονται για τις παγκόσμιες στρατιωτικές δαπάνες προκαλούν όχι μόνο σοκ αλλά και ζαλάδα.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που εξέδωσε το Διεθνές Ινστιτούτο Ερευνών για την Ειρήνη της Στοκχόλμης (SIPRI) οι παγκόσμιες δαπάνες για τον στρατιωτικό εξοπλισμό για το 2018 έφτασαν τα 1,822 τρις δολάρια. Ένας αριθμός που αντιστοιχεί στο 2,1% του παγκόσμιου ΑΕΠ!
Οι δαπάνες του 2018 σε στρατιωτικούς εξοπλισμούς είναι οι υψηλότερες της τελευταίας 30ετίας! Και μάλιστα είναι 76% πάνω από το χαμηλότερο επίπεδο που είχαν φτάσει μετά τον ψυχρό πόλεμο μεταξύ ΗΠΑ και ΕΣΣΔ.
Με λίγα λόγια, ενώ η κρίση γονατίζει τις οικονομίες, και ενώ οι κυβερνήσεις επιβάλλουν αντεργατικές και αντιλαϊκές πολιτικές γιατί «τα λεφτά δεν φτάνουν», δαπανώνται ασύλληπτα ποσά για να αγοραστούν όπλα!
ΗΠΑ-Κίνα: αύξηση στρατιωτικών δαπανών στη σκιά του εμπορικού πολέμου
Μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι οι ΗΠΑ και η Κίνα κατέχουν τις δυο πρώτες θέσεις στις δαπάνες για τους στρατιωτικούς εξοπλισμούς. Και είναι κυρίως η αύξηση των δικών τους στρατιωτικών δαπανών που έχει οδηγήσει στην αύξηση των δαπανών σε παγκόσμιο επίπεδο.
Συγκεκριμένα, οι ΗΠΑ αύξησαν τις δαπάνες για πρώτη φορά μετά το 2010 κατά 4,6%, φτάνοντας στα 649 δις δολάρια, το 2018. Μάλιστα οι στρατιωτικές δαπάνες των ΗΠΑ είναι μεγαλύτερες από το σύνολο των δαπανών των επόμενων 8 χωρών στην κατάταξη στρατιωτικών εξοπλισμών! Αυτή η τάση φαίνεται πως θα συνεχιστεί καθώς ο Τραμπ έχει υπογράψει προϋπολογισμό ύψους 718 δις δολαρίων για την ενίσχυση του Πενταγώνου.
Από την άλλη η Κίνα αύξησε κατά 5% τις στρατιωτικές δαπάνες, πηγαίνοντας στα 250 δις δολάρια, ενώ η ετήσια αύξηση των κινεζικών στρατιωτικών δαπανών συνεχίζεται εδώ και 24 χρόνια. Οι δαπάνες της για το 2018 είναι σχεδόν 10 φορές μεγαλύτερες σε σχέση με το 1994 και αποτελούν το 14% των παγκόσμιων στρατιωτικών δαπανών.
Η διαμάχη ανάμεσα σε ΗΠΑ και Κίνα για το ποια θα είναι η κυρίαρχη δύναμη στον πλανήτη οικονομικά και πολιτικά, αντικατοπτρίζεται φυσικά και στις στρατιωτικές δαπάνες. Σήμερα, ο ανταγωνισμός ανάμεσα στις δυο χώρες βρίσκεται σε πολύ υψηλό επίπεδο, έχοντας πάρει την μορφή του εμπορικού πολέμου.
Στην εποχή μας βέβαια, μια γενικευμένη στρατιωτική σύγκρουση μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας -που θα σήμαινε παγκόσμιο πόλεμο- δεν αποτελεί ρεαλιστικό σενάριο. Ένας από τους βασικούς λόγους για αυτό είναι η ύπαρξη πυρηνικών όπλων, που η χρήση τους θα μπορούσε να οδηγήσει σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις και καταστροφές, με τεράστιο κόστος για όλες τις πλευρές. Ο ιμπεριαλιστικός ανταγωνισμός είναι πιο πιθανό να διοχετευτεί σε πολεμικές συρράξεις σε τοπικό επίπεδο με εμπλοκή των μεγάλων δυνάμεων με σκοπό την επέκταση της σφαίρας επιρροής και των οικονομικών συμφερόντων τους, όπως συμβαίνει για παράδειγμα στη Συρία.
Η άνοδος λοιπόν των παγκόσμιων εξοπλιστικών δαπανών προετοιμάζει νέες συρράξεις με ανυπολόγιστες συνέπειες για τους λαούς και το περιβάλλον.
Αντίθεση που βγάζει μάτια
Η αύξηση των στρατιωτικών δαπανών έρχεται σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης και αυτό αποτελεί από μόνο του μια αντίθεση που βγάζει μάτια. Την ώρα που ξοδεύονται υπέρογκα ποσά για στρατιωτικούς εξοπλισμούς, σε μια σειρά χώρες η υγεία και η παιδεία δέχονται περικοπές και οι μισθοί και οι συντάξεις μειώνονται με γοργούς ρυθμούς μέσα στο γενικό πλαίσιο των συνεχών επιθέσεων λιτότητας.
Ενδεικτικό είναι το γεγονός πως ο Τραμπ στο σχέδιο προϋπολογισμού του, προχωράει σε ακόμα μεγαλύτερες περικοπές στο κοινωνικό κράτος, την στιγμή που αυξάνει τις δαπάνες για εξοπλισμούς. Έτσι, από κάθε δολάριο που πληρώνουν οι φορολογούμενοι, σχεδόν τα 3/4 θα πηγαίνουν στις στρατιωτικές δαπάνες (πηγή)!. Και από τα υπόλοιπα πρέπει να καλυφθούν η εκπαίδευση, η υγεία, η στέγαση κτλ. Με άλλα λόγια έχει προτεραιότητα ο εξοπλισμός της πολεμικής μηχανής που υπηρετεί τα συμφέροντα των πολυεθνικών, και σε δεύτερη μοίρα μπαίνουν οι ανάγκες των ανθρώπων.
Η μάχη που πρέπει να δώσουμε
Είναι εμφανές ότι η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα καλούνται να πληρώσουν μαζί με την πτώση του βιοτικού τους επιπέδου λόγω της λιτότητας και τις τεράστιες εξοπλιστικές δαπάνες. Την στιγμή μάλιστα που βλέπουμε την άνοδο της ακροδεξιάς και του εθνικισμού διεθνώς, και την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, η άνοδος των εξοπλιστικών δαπανών προετοιμάζει νέες πολεμικές συγκρούσεις.
Χρειάζεται να παλέψουμε για την μείωση των εξοπλιστικών δαπανών σε διεθνές επίπεδο, σαν ένα πρώτο μέτρο για να ανακούφιση των λαϊκών στρωμάτων και για την αποτροπή πολεμικών συρράξεων. Ταυτόχρονα, πρέπει να δώσουμε την μάχη για να μπει ένα τέλος στη λιτότητα και να διεκδικήσουμε την ενίσχυση των τομέων της υγείας και της περίθαλψης, της παιδείας, για αυξήσεις σε μισθούς και σε συντάξεις.
Ειδικά στην περιοχή μας, των Βαλκανίων και της ανατολικής Μεσογείου, οι λαοί πρέπει να μπούνε μπροστά σε έναν κοινό αγώνα για ανάπτυξη σχέσεων αλληλεγγύης, ενάντια στους εθνικισμούς- για να μην αφήσουμε να μας σύρουν σε πολεμικές περιπέτειες οι βιομηχανίες όπλων και τα καπιταλιστικά συμφέροντα.
