Υπογράφηκε στις 15 Μάη ο διαβόητος νόμος που απαγορεύει σχεδόν καθολικά τις αμβλώσεις στην Αλαμπάμα, από την κυβερνήτρια της Πολιτείας, Κέι Άιβι. Παρά τις έντονες αντιδράσεις από το γυναικείο κίνημα, ένας από τους πιο αναχρονιστικούς νόμους που περνάει στις ΗΠΑ όλα τα τελευταία χρόνια είναι γεγονός.
Ο νόμος επιδιώκει να απαγορεύσει τις αμβλώσεις σε όλες τις περιπτώσεις, εκτός αν μπορεί να αποδειχτεί ότι η εγκυμοσύνη απειλεί τη ζωή της γυναίκας, ή ότι το έμβρυο έχει «θανατηφόρες ανωμαλίες». Πρακτικά δηλαδή, επιδιώκεται η απαγόρευση των αμβλώσεων, ακόμη και σε περιπτώσεις βιασμού, αιμομιξίας, ή σοβαρών επιπλοκών για την υγεία της γυναίκας και του εμβρύου, εφόσον αυτές δεν χαρακτηρίζονται «θανατηφόρες».
Όσο για το δικαίωμα στην επιλογή, το να μπορεί δηλαδή μια γυναίκα να αποφασίσει αν θέλει να αποκτήσει παιδί, αυτό δε συζητιέται καν. Επιπλέον, ο νόμος προβλέπει ιδιαίτερα βαριές ποινές για τους γιατρούς που θα προχωρήσουν σε επέμβαση τερματισμού εγκυμοσύνης, με ποινή φυλάκισης από 10 ως και 99 χρόνια!
Ο νόμος αυτός βέβαια δεν μπορεί να τεθεί ακόμα σε ισχύ. Με βάση το αμερικάνικο νομικό σύστημα, υπερισχύει ο ομοσπονδιακός νόμος Roe v. Wade του 1973 που νομιμοποίησε τις αμβλώσεις σε όλες τις ΗΠΑ. Αυτό που συμβαίνει στην ουσία είναι ότι οι συντηρητικοί κύκλοι σε όλη τη χώρα ψηφίζουν νομοθετήματα που απαγορεύουν τις αμβλώσεις, προκειμένου να υπάρξει νομική αντιπαράθεση σε ανώτερο δικαστικό επίπεδο. Ο διορισμός από τον Τράμπ συντηρητικών δικαστών σε ανώτερα δικαστικά σώματα (και ιδιαίτερα του σεξιστή Brett Kavanaugh) τους δίνει ελπίδες ότι με αυτό τον τρόπο μπορεί να οδηγηθούμε σε ανατροπή της ομοσπονδιακής νομοθεσίας που επιτρέπει τις αμβλώσεις.
Η χώρα της ελευθερίας…
Τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα από την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ, μια σειρά Πολιτείες των ΗΠΑ έχουν πάρει το μήνυμα της στροφής προς την καταπάτηση κάθε έννοιας ελευθερίας και ανθρώπινων δικαιωμάτων, βάζοντας ιδιαίτερα στο στόχαστρο τις γυναίκες και το δικαίωμά τους στην επιλογή για το αν και πότε θέλουν να αποκτήσουν παιδιά. Πριν από δύο περίπου χρόνια, στο Αρκάνσας ψηφίστηκε νόμος που επιτρέπει στους συζύγους να κινηθούν νομικά ενάντια στην απόφαση της συζύγου τους να τερματίσουν μια εγκυμοσύνη. Έτσι, στον άντρα αναγνωρίζεται το δικαιώματα πάνω στη ζωή και στο σώμα της γυναίκας του, και το να μπορεί να της κάνει μήνυση αν αποφασίσει να προχωρήσει σε άμβλωση.
Οι περιπτώσεις του Αρκάνσας και της Αλαμπάμα δεν είναι οι μόνες. Συνεχώς ψηφίζονται νόμοι γύρω από το δικαίωμα στην άμβλωση σε πολλές πολιτείες των ΗΠΑ, ανάμεσα στις οποίες η Λουιζιάνα, η Νότια Καρολίνα, το Μιζούρι, το Τενεσί και άλλες. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι νόμοι αυτών των Πολιτειών κινούνται στην κατεύθυνση της απαγόρευσης των αμβλώσεων μετά την έκτη εβδομάδα της εγκυμοσύνης, γεγονός που δίνει ελάχιστο χρόνο στις γυναίκες να αποφασίσουν αν θέλουν να τερματίσουν την εγκυμοσύνη και να προγραμματίσουν την άμβλωση (με δεδομένο ότι η εγκυμοσύνη γίνεται συνήθως γνωστή μετά την τέταρτη εβδομάδα).
Πρακτικά, η ελευθερία των γυναικών, το δικαίωμά τους να οργανώσουν τη ζωή τους όπως αυτές επιλέγουν, αφαιρείται σε μεγάλο βαθμό. Κι όμως… Οι ΗΠΑ υποτίθεται πως είναι η χώρα της ελευθερίας…
Αντιδράσεις
Η απάντηση από την πλευρά του κινήματος και των γυναικείων οργανώσεων ήταν δυναμική, αν και δεν κατάφερε αποτρέψει την ψήφιση του νόμου. Ντυμένες με στολές που παραπέμπουν στην τηλεοπτική σειρά «Handmaid’s Tale», γυναίκες στην Αλαμπάμα διαδήλωσαν ενάντια στον εξωφρενικό περιορισμό των δικαιωμάτων τους.
Επίσης, έχει ανοίξει ξανά σε όλες τις πολιτείες των ΗΠΑ αλλά και παγκόσμια, η συζήτηση για το θέμα των αμβλώσεων. Στην πραγματικότητα, οι νόμοι που απαγορεύουν τις αμβλώσεις δεν έχουν αποτέλεσμα την μείωση των αμβλώσεων. Απλά ωθούν τις γυναίκες να κάνουν παράνομες αμβλώσεις, ή ακόμα και επικίνδυνες αυτοσχέδιες προσπάθειες να τερματίσουν την εγκυμοσύνη όπως γινόταν παλιά. Σε πρόσφατο άρθρο της η Amy Mckinnon στο Foreign Policy αναφέρει το παράδειγμα της Ρουμανίας επί Τσαουσέσκου. Η απαγόρευση των εκτρώσεων εκεί το ’66 οδήγησε στην έκρηξη του αριθμού των θανάτων γυναικών από παράνομες και αυτοσχέδιες εκτρώσεις, καθώς και στην έκρηξη του αριθμού των παιδιών που δίνονταν σε ορφανοτροφεία.
Με λίγα λόγια, η απαγόρευση των αμβλώσεων απλά κάνει την ζωή των γυναικών πιο δύσκολη, όχι μόνο περιορίζοντας την ελευθερία τους, αλλά βάζοντας σε κίνδυνο και τις ζωές τους.
Όλες οι γυναίκες μαζί;
Η περίπτωση του νόμου ενάντια στις αμβλώσεις στην Αλαμπάμα αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα που δείχνει ότι δεν έχουν όλες οι γυναίκες τα ίδια συμφέροντα, δικαιώματα, ή περιορισμούς. Το γεγονός ότι ο νόμος υπογράφηκε από τη γυναίκα κυβερνήτρια της Πολιτείας, που εκπροσωπεί ό,τι πιο σάπιο και οπισθοδρομικό, είναι αποκαλυπτικό. Δεν είναι όλες οι γυναίκες το ίδιο καταπιεσμένες, αντίθετα, κάποιες ανήκουν στην τάξη των καταπιεστών, συμμετέχουν ενεργά στον περιορισμό των δικαιωμάτων των υπολοίπων γυναικών, αλλά και της μεγάλης πλειοψηφίας των αντρών.
Εξ άλλου, όπως γράφει ένα από τα πλακάτ στην παραπάνω φωτογραφία, «Οι κόρες των γερουσιαστών θα έχουν πάντα το δικαίωμα στην άμβλωση και στην επιλογή». Γιατί αν σε μια χώρα ή Πολιτεία το δικαίωμα στην άμβλωση περιοριστεί, αυτές που θα μπορούν να ξεφύγουν από τον περιορισμό είναι αυτές που ανήκουν στην τάξη των ισχυρών, των πλούσιων, αυτές που θα μπορούν να ταξιδέψουν σε μια άλλη χώρα με πιο χαλαρή νομοθεσία.
Αυτές που θα υποστούν τις συνέπειες, οι γυναίκες της εργατικής τάξης, δεν έχουν άλλη επιλογή από το να παλέψουν για το δικαίωμα στην επιλογή, όπως και για όλα τα δικαιώματα, δημοκρατικά, εργατικά, κοινωνικά, συνδικαλιστικά, που στερεί από τις ίδιες, όπως και από τους άντρες της εργατικής τάξης, το καπιταλιστικό σύστημα. Σε αυτή τη μάχη, γυναίκες όπως η Κέι Άιβι είναι αντίπαλοι, μαζί με το σύνολο του κατεστημένου και της οπισθοδρόμησης.
