Όπως ήδη έχουμε ενημερώσει τους αναγνώστες/τριες μας, αυτές τις ημέρες πραγματοποιείται η ετήσια πανευρωπαϊκή συνάντηση της Επιτροπής για μια Εργατική Διεθνή – CWI (στην οποία συμμετέχει το «Ξ») στη Βαρκελώνη. Στα πλαίσια αυτής της διαδικασίας, χθες Τρίτη 17 Ιούλη διοργανώθηκε διεθνής εκδήλωση στο κέντρο της πόλης με τίτλο: «Για μια Καταλανική Δημοκρατία των εργαζομένων και της νεολαίας».
Στην εκδήλωση συμμετείχαν πάνω από 500 άτομα, τα οποία παρακολούθησαν με ενδιαφέρον τους ομιλητές και τις ομιλήτριεςκαι στο τέλος, μέσα σε κλίμα ενθουσιασμού κρατώντας τις παραδόσεις του εργατικού κινήματος, τραγουδήθηκε η «Διεθνής» σε περισσότερες από 20 γλώσσες!
Οι τοποθετήσεις καταπιάστηκαν με τις διαφορετικές πτυχές εθνικών ζητημάτων και κινημάτων ανεξαρτησίας και την πρόταση των επαναστατών-σοσιαλιστών για το πώς μπορούν αυτά να είναι νικηφόρα. Βασικό σημείο όλων των ομιλητών/τριών ήταν το πώς ο Καταλανικός αγώνας κίνησε το ενδιαφέρον και ενέπνευσε τους λαούς άλλων, όπως και το γεγονός ότι υπήρχαν σημαντικές διαδηλώσεις αλληλεγγύης τόσο στο ισπανικό κράτος όσο και την υπόλοιπη Ευρώπη και κόσμο.
Η Σινέντ Ντέλι, στέλεχος του Σοσιαλιστικού Κόμματος Σκωτίας, μίλησε για το ζήτημα της ανεξαρτησίας, το δημοψήφισμα στη Σκωτία του 2014 και την υποκριτική στάση της αστικής τάξης και των εθνικιστών στο ζήτημα της Καταλονίας. Ο Ίκτερ Ότερμιν, στέλεχος της Επαναστατικής Αριστεράς στη Χώρα των Βάσκων, ανέφερε την κατάσταση που επικρατεί εκεί και το πώς ξανατέθηκαν τα ζητήματα της αυτονομίας σε συνέχεια του κινήματος της Καταλονίας. Η Ρουθ Κόπινγκερ, βουλευτίνα του Σοσιαλιστικού Κόμματος Ιρλανδίας, ξεκίνησε δηλώνοντας την αλληλεγγύη της και των υπόλοιπων δύο βουλευτών του ΣΚ, Πωλ Μέρφι και Μικ Μπάρι, στο λαό της Καταλονίας και μίλησε τόσο για την εθνική πόλωση στην Ιρλανδία, αλλά και για τους σημερινούς αγώνες που πληθαίνουν και ειδικά για τη νίκη του «ναι» στο δημοψήφισμα για το δικαίωμα στην έκτρωση, αγώνας που δίνει αυτοπεποίθηση στη νεολαία για να πετύχει και άλλες νίκες.
Στη συνέχεια το λόγο πήρε η Άνα Γκαρθία, γενική γραμματέας του «Συνδικάτου Μαθητών-Φοιτητών» στην Ισπανία, που αναφέρθηκε για τη στάση της νεολαίας τόσο στην Καταλονία όσο και στο υπόλοιπο κράτος. Το Συνδικάτο Μαθητών-Φοιτητών έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του καλώντας σε μαζικές εκπαιδευτικές απεργίες στην Καταλονία και διαδηλώσεις αλληλεγγύης, προβάλλοντας την ανάγκη για κοινό αγώνα εργαζομένων και νεολαίας σε όλο το ισπανικό κράτος. Ο Μπόρχα Λατόρρε, στέλεχος της Επαναστατικής Αριστεράς στην Καταλονία, μίλησε για την φρανκικής έμπνευσης βίαιη καταστολή του ισπανικού κράτους ενάντια στον Καταλανικό λαό αλλά και την αυτοπεποίθηση και το δυναμισμό του, που αψηφώντας την τρομοκρατία βγήκε και συνεχίζει τώρα να βρίσκεται στο δρόμο παλεύοντας για την απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων.
Ο Χουάν Ιγκνάθιο Ράμος, γενικός γραμματέας της Επαναστατικής Αριστεράς στην Ισπανία, εξήγησε ότι η αρχή της πτώσης του Ραχόι απ’ την εξουσία έγινε με τα γεγονότα στην Καταλονία. Ακολούθησαν οι ιστορικές κινητοποιήσεις γυναικών στις 8 Μάρτη αλλά και το κίνημα των συνταξιούχων που οδήγησαν στην πρόταση μομφής. Τώρα ο Σάντσες θέλει να εμφανιστεί φιλολαϊκός, όμως ο μόνος δρόμος για να τα καταφέρει είναι να συγκρουστεί με το σύστημα, κάτι που δεν πρόκειται να κάνει. Τελευταίος ομιλητής ήταν ο Πήτερ Ταφ, γενικός γραμματέας του Σοσιαλιστικού Κόμματος Αγγλίας-Ουαλίας και ιστορικό στέλεχος της CWI. Ξεκίνησε λέγοντας πως βρισκόμαστε σε μια ιστορική περιοχή που ο λαός της έχει δώσει σκληρούς αγώνες ενάντια στο σύστημα και προσπαθώντας να χτίσει μια σοσιαλιστική κοινωνία. Ο λόγος που δεν τα κατάφερε δεν ήταν η θέληση, αλλά οι ηγεσίες του. Κάτι το οποίο παρατηρούμε και σήμερα, όχι μόνο στην Καταλονία αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο.
Το κεντρικό συμπέρασμα στο οποίο συνέβαλαν όλες οι τοποθετήσεις ήταν το εξής: σε διάφορες περιοχές του κόσμου υπάρχουν «ανοικτά» εθνικά ζητήματα. Όμως ο μόνος τρόπος για να λυθούν τα προβλήματα εθνικής καταπίεσης, είναι να συνδεθούν τελικά με τον αγώνα για βελτιωθεί συνολικά η καθημερινότητα των πολιτών. Ένα ανεξάρτητο κράτος που θα έχει «λύσει» το ζήτημα της αυτονομίας, αλλά η ανεργία, η λιτότητα και η φτώχεια θα συνεχίζουν, δεν έχει μεγάλη αξία για τους εργαζόμενους και τα καταπιεσμένα στρώματα. Οι σημερινές ηγεσίες είναι πολύ πίσω απ’ τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας γι’ αυτό έχουμε το καθήκον να χτίσουμε την επαναστατική αριστερά που θα συνδέει αυτούς τους αγώνες με την ανατροπή του συστήματος και τη σοσιαλιστική προοπτική, στην Καταλονία, την Ισπανία, την Ευρώπη και ολόκληρο τον κόσμο
