Στις 20 Σεπτέμβρη ξεκινούν οι πιο σημαντικές δίκες σε βάρος αγωνιστών ενάντια στα μεταλλεία χρυσού στην Χαλκιδική.
Είναι γνωστό ότι πίσω από κάθε περιβαλλοντικό έγκλημα βρίσκεται το κεφάλαιο, πολυεθνικές εταιρίες μεγάλων συμφερόντων με την αγαστή συνεργασία της άρχουσας τάξης και των εκάστοτε τοπικών αρχόντων. Όταν οι κάτοικοι της περιοχής οργανωθούν και αντιδράσουν η απάντηση είναι πάντα μια: εκφοβισμός. Πρώτα με καταστολή και βία και μετά με την ποινικοποίηση του αγώνα.
Στις Σκουριές Χαλκιδικής είχαμε έναν τόπο που αντιστάθηκε στα σχέδια της εταιρίας καναδικών συμφερόντων Eldorado Gold για ολική καταστροφή της περιοχής, έγινε μαζικότατο κίνημα που πήρε πανελλαδικές και διεθνείς διαστάσεις, με μεγαλειώδεις πορείες στην πόλη της Θεσσαλονίκης και στο βουνό Κάκκαβος και δέχτηκε απίστευτης έντασης καταστολή και τρομοκρατία.
Αυτή τη στιγμή 450 αγωνιστές βρίσκονται αντιμέτωποι με τη «δικαιοσύνη», με 77 από αυτούς να κατηγορούνται για κακουργηματικές πράξεις.
Απανωτές δίκες
Οι δικαστικές υποθέσεις είναι δεκάδες. Οι τρεις πιο μεγάλες δίκες που οι κατηγορούμενοι βαρύνονται με κατηγορίες κακουργήματος ξεκινούν στις 20 Σεπτέμβρη με τη δίκη για τα επεισόδια στην κινητοποίηση στο Δημαρχείο Ιερισσού το 2012 όπου δικάζονται 31 άτομα.
Στις 21 Σεπτέμβρη ξεκινάει η εκδίκαση της υπόθεσης για το Λάκκο Καρατζά (26 άτομα) όπου η μαζική κινητοποίηση κατοίκων και συναγωνιστών τον Μάη του 2013 ενάντια στις παράνομες εργασίες της εταιρίας, δέχτηκε την καταστολή ισχυρών δυνάμεων των ΜΑΤ και οι αγωνιστές κατηγορούνται εκτός άλλων και για τον τραυματισμό τεσσάρων ανδρών των ΜΑΤ.
Τέλος στις 9 Νοέμβρη ξεκινά η σοβαρότερη δίκη 20 αγωνιστών για τον εμπρησμό στο εργοτάξιο των Σκουριών [1].
Στις κατηγορίες γίνεται μια προσπάθεια να παρουσιαστούν απλοί καθημερινοί άνθρωποι, που αγωνίζονται για τον τόπο τους, ως εγκληματίες. Έτσι στήθηκαν κατηγορίες για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης, κατοχή εκρηκτικών, διατάραξη κοινής ειρήνης, βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη κ.α. Στην υπόθεση του Λάκκου Καρατζά η κατηγορία για ύπαρξη εγκληματικής οργάνωσης εξέπεσε, με το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Πολυγύρου να αθωώνει 3 από τους αρχικά 29 κατηγορούμενους, οι οποίοι παρουσιαζόταν ως οι υποκινητές και πρωταίτιοι των γεγονότων και οι υπόλοιποι 26 δικάζονται με την κατηγορία της συμμορίας [2].
Σε εμπόλεμη ζώνη
Η συλλογή στοιχείων και οι απαγγελία κατηγοριών έγινε μέσα σε ένα κλίμα τρομοκράτησης και ενοχοποίησης μιας ολόκληρης κοινωνίας.
Εισβολές της αστυνομίας σε σπίτια, απαγωγές ανθρώπων και υποβολή τους σε εξαντλητικές ανακρίσεις, προφυλακίσεις, παράνομη λήψη DNA ακόμη και από ανθρώπους που καλούνταν ως μάρτυρες, επιθέσεις των ΜΑΤ σε χωριά και ρίψη δακρυγόνων.
Οι κατηγορίες στηρίχθηκαν σε τηλεφωνικές συνομιλίες αλλά και σε στοιχεία αμφιβόλου ποιότητας. Για παράδειγμα, στην υπόθεση του εμπρησμού του εργοταξίου τα στοιχεία δεν συλλέχθηκαν από τις δυνάμεις της αστυνομίας αλλά από υπαλλήλους σεκιούριτι της εταιρίας!
Όλο αυτό το κυνήγι μαγισσών είχε ένα και μόνο στόχο, την ενοχοποίηση ενός αγώνα, τον στιγματισμό των αγωνιστών, τον εκφοβισμό όσων αντιστέκονται, ώστε η εταιρία ανενόχλητη πια να συνεχίσει το καταστροφικό της έργο.
Από την κυβέρνηση της ΝΔ βέβαια δεν περιμέναμε τίποτα λιγότερο. Από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έχουμε να περιμένουμε κάτι περισσότερο;
Τι να περιμένει κανείς από τον ΣΥΡΙΖΑ;
Είναι φανερό πως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει σκοπό να σταματήσει την εξόρυξη και να στείλει την Eldorado Gold σπίτι της. Εάν ήθελε θα μπορούσε να το έχει κάνει την επομένη των εκλογών όπως κραύγαζε προεκλογικά. Θα μπορούσε να το έχει κάνει μετά την απόφαση Σκουρλέτη που κατέληγε ότι η μέθοδος που παρουσίασε η εταιρία (flash melting) είναι ανεφάρμοστη.
Αντιθέτως οι κινήσεις του νυν υπουργού περιβάλλοντος και ενέργειας κ. Σταθάκη είναι στην κατεύθυνση του να τα βρει με την εταιρία, μοιράζοντας άδειες [3] και βάζοντας την εταιρία σε διαδικασία διαιτησίας με το δημόσιο. Σ’ αυτή τη διαδικασία «διαπραγμάτευσης», ο Σταθάκης όρισε δικηγόρο υπέρ του δημόσιου (υποτίθεται) τον κ. Δρυλλεράκη, ο οποίος ήταν μέλος του ΔΣ της TVX HELLAS, προηγούμενης ιδιοκτήτριας εταιρίας των μεταλλείων Κασσάνδρας!
Δεν έχουμε λοιπόν να περιμένουμε τίποτα από την σημερινή κυβέρνηση. Ο μόνος τρόπος για να σταματήσει η καταστροφή, να σταματήσουν οι διώξεις αγωνιστών, να στείλουμε την εταιρία από ‘κει που ήρθε είναι το κίνημα να ανασυνταχθεί, να μαζικοποιηθεί, να βγει δυναμικά στο προσκήνιο.
Είναι σημαντικό οι δίκες να διεξαχθούν κάτω από την πίεση μαζικής συμμετοχής κόσμου, που παλεύει για το αυτονόητο, για το δικαίωμα να αγωνίζεται για τον τόπο του, για τη ζωή του.
Οι δίκες αυτές δεν αφορούν μόνο τους κατοίκους της περιοχής, αλλά ολόκληρο το κίνημα στην Ελλάδα. Το μήνυμα που θέλουν να περάσουν είναι σαφές: όποιος αντιστέκεται πρέπει να τιμωρείται! Δεν πρέπει να τους αφήσουμε να μας τρομοκρατήσουν!
