Αντώνης Δημάκης
Την Τετάρτη, 1 Μάρτη (σ.σ. χθες) πραγματοποιήθηκε στο Πνευματικό Κέντρο Ζωγράφου εκδήλωση της τοπικής οργάνωσης του «Ξ» με θέμα της το γυναικείο ζήτημα, και τους αγώνες του γυναικείου κινήματος στην Ελλάδα και αλλού με τίτλο «Γυναίκες στα πρόθυρα εξέγερσης».
Ήδη από πριν τις 7 το απόγευμα στο χώρο του Πνευματικού Κέντρου είχε αρχίσει να μαζεύεται αρκετός κόσμος. Επιπλέον, δυναμικό παρόν έδωσε και μια ομάδα καθαριστριών της ΟΣΥ που εδώ και πάνω από ένα χρόνο αγωνίζονται με πείσμα και θάρρος απέναντι στην προκλητική και αντιδραστική διοίκηση του οργανισμού. Παρόντες στην εκδήλωση ήταν περίπου 50 άτομα και η συζήτηση ήταν πλούσια και ενδιαφέρουσα.
Μετά από μια σύντομη παρουσίαση των ομιλητριών Σίσσυς Βωβού (Μωβ) και Ελένης Μήτσου (Ξεκίνημα) από την Ειρήνη Πλουμπίδη, πρώην δημοτικής συμβούλου του «Ξ» Ζωγράφου, η εκδήλωση άνοιξε με δύο βίντεο από την Ιρλανδία και τη Βραζιλία.
Βίντεο από Ιρλανδία και Βραζιλία
Στο πρώτο η συντρόφισσα από το Σοσιαλιστικό Κόμμα Ιρλανδίας, αδελφή οργάνωση του «Ξ» στα πλαίσια της Επιτροπής για μια Εργατική Διεθνή μίλησε για τον αγώνα των γυναικών στη χώρα της υπέρ του δικαιώματος στην άμβλωση. Εξήγησε ότι για τις γυναίκες της εργατικής τάξης το κόστος μιας άμβλωσης στο εξωτερικό είναι απαγορευτικό (1.000 €) ενώ αναφέρθηκε στην εκστρατεία πολιτικής ανυπακοής που προετοιμάζουν με ενημέρωση και μοίρασμα χαπιών άμβλωσης που είναι παράνομα.
Η συντρόφισσα από τη Βραζιλία (LSR) επικεντρώθηκε στη βία που βιώνουν μαζικά οι γυναίκες στη χώρα της ιδιαίτερα σε ενδοοικογενειακό επίπεδο. Ανέφερε ότι βρισκόμαστε στην αρχή ενός μεγάλου αγώνα ενάντια στην κακοποίηση των γυναικών ενώ το πιο ανατριχιαστικό στατιστικό είναι ότι στη Βραζιλία κάθε 1,5-2 ώρες δολοφονείται μια γυναίκα, τονίζοντας ότι πρέπει να οργανωθούμε αποτελεσματικά για να σταματήσει αυτή η γυναικοκτονία.
Σίσσυ Βωβού
Το λόγο στη συνέχεια πήρε η Σίσσυ Βωβού κάνοντας μια ιστορική αναφορά στο γυναικείο κίνημα στην Ελλάδα.
Έδωσε παραδείγματα των αγώνων για τα δικαιώματα των γυναικών ήδη από την αρχή του 20ου αιώνα (εκπαίδευση, εργασία, σεξουαλική παρενόχληση, ψήφος). Επισήμανε ότι η Κυβέρνηση του Βουνού, την εποχή της Κατοχής, ήταν η πρώτη που παραχώρησε δικαίωμα ψήφου αλλά και θέσεις εξουσίας στις γυναίκες και αναφέρθηκε στη σύγχρονη νομοθεσία (αμβλώσεις, κηδεμονία, ενδοοικογενειακή βία κλπ.) από το ’80 έως σήμερα και τη Διεθνή Σύμβαση της Κων/πολης οι οποίες αν και παντελώς ελλιπείς παραμένουν μια σημαντική κατάκτηση σε συμβολικό επίπεδο.
Τόνισε ότι το τελευταίο που ενδιαφέρει την τωρινή κυβέρνηση, η οποία έχει αποβάλει κάθε σχέση με το φεμινιστικό κίνημα όπως έχει κάνει και με κάθε άλλο κίνημα, είναι η αντιμετώπιση της έμφυλης βίας και ότι χρειάζεται ένα δυνατό ταξικό γυναικείο κίνημα που θα διεκδικεί την ισότητα πραγματικά.
Τέλος μίλησε για την μαζική ιστορική απάντηση των γυναικών ενάντια στον Τραμπ στις ΗΠΑ.
Πολωνία και ΗΠΑ
Ακολούθησαν δύο ακόμα βίντεο από την Πολωνία και τις ΗΠΑ. Η συντρόφισσα από την Σοσιαλιστική Εναλλακτική, τμήμα της Επιτροπής για μια Εργατική Διεθνή στην Πολωνία, αναφέρθηκε στον αγώνα των γυναικών στη χώρα ενάντια στην απαγόρευση της άμβλωσης από την υπερσυντηρητική κυβέρνηση ο οποίος ξεκίνησε το φθινόπωρο του 2015 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Σταθμός στον αγώνα αυτό υπήρξε η μεγάλη απεργία γυναικών την άνοιξη του 2016 και η πορεία που καλέστηκε στην οποία συμμετείχαν πάνω από 200.000 άτομα, η οποία οδήγησε την κυβέρνηση σε σημαντική αναδίπλωση. Το θετικό είναι ότι η πολωνική κοινωνία έμαθε να οργανώνεται και να αντιδρά, κάτι που θα παίξει ρόλο σε μελλοντικούς γυναικείους αλλά και εργατικούς αγώνες.
Από τις ΗΠΑ οι συντρόφισσες της Σοσιαλιστικής Εναλλακτικής αφού τόνισαν ότι παίρνουν δύναμη από σκληρούς αγώνες γυναικών – Ελληνίδων και μεταναστριών – όπως αυτός των καθαριστριών τις ΟΣΥ εξήγησαν την κατάσταση στις ΗΠΑ μετά την εκλογή Τραμπ και τον αγώνα που ξεδιπλώνεται σε διάφορα στρώματα της κοινωνίας για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες. Στάθηκαν στις μεγάλες διαδηλώσεις εκατομμυρίων γυναικών την επομένη της ορκωμοσίας Τραμπ (21 Γενάρη) τις μεγαλύτερες διαδηλώσεις σε μια μέρα στην ιστορία της χώρας. Τόνισαν ότι στα κινήματα που αναπτύσσονται αυτή τη στιγμή στις ΗΠΑ, ως απάντηση στην επίθεση του συστήματος, το γυναικείο κίνημα έχει σημαντική θέση δίπλα στους αγώνες των εργαζομένων καθώς οι γυναίκες είναι από τους πρώτους που πληρώνουν καθημερινά τις συνέπειες της κρίσης και της κοινωνικής ανισότητας.
Ελένη Μήτσου
Η δεύτερη ομιλήτρια, Ελένη Μήτσου, εξήγησε ότι η 8 Μάρτη καθιερώθηκε ως μέρα απεργίας για να τιμήσει τις γυναίκες της εργατικής τάξης ενώ το σύστημα επιλέγει να μοιράζει λουλούδια για να αμβλύνει την επικίνδυνη για αυτό ανάμνηση των αγώνων αυτών.
Αναφέρθηκε στο μύθο της ισότητας λέγοντας ότι στην Ελλάδα η μισθολογική ανισότητα φτάνει το 15% ενώ ο μισθός συνδέεται με τον κλάδο εργασίας και από το αν αυτός κυριαρχείται από άνδρες ή γυναίκες. Την ίδια ώρα, τόνισε, η βία ενάντια στις γυναίκες είναι ένα μαζικό φαινόμενο που συχνά αποκρύπτεται από το άμεσο περιβάλλον αλλά και από τις αρχές που στιγματίζουν το θύμα ενώ στατιστικά με βάση την Εγκληματολογική Εταιρεία Ελλάδας στην Ελλάδα έχουμε 5.000 βιασμούς το χρόνο και 1 στις 4 γυναίκες είναι θύμα σωματικής βίας. η πραγματική εικόνα αποσιωπάται από τις επίσημες στατιστικές σύμφωνα με τις οποίες έχουμε ένα βιασμό κάθε τρεις μέρες!
Το εξωφρενικό είναι ότι 32% των ανδρών θεωρούν το βιασμό δικαιολογημένο υπό «ορισμένες συνθήκες». Την ίδια στιγμή η κοινωνική ανοχή στην κακοποίηση σημαίνει πρακτικά ότι μια γυναίκα θα υποστεί βία κατά μ.ο. 35 φορές προτού μιλήσει σε κάποιον τρίτο και αυτό αφορά και σε κορίτσια από 15 χρονών και άνω.
Αναφέρθηκε στους πολλούς και δυνατούς αγώνες που δίνουν οι γυναίκες, παλιότερους και πιο πρόσφατους ( Ρωσία – Φλεβάρης ’17, ΗΠΑ, καθαρίστριες ΥΠΟΙΚ και ΟΣΥ) και τόνισε ότι υπάρχει νέο ενδιαφέρον για αυτά τα κινήματα που όμως χρειάζεται να στραφούν σε αντισυστημική κατεύθυνση ώστε οι όποιες κατακτήσεις να εξασφαλιστούν και να κατακτηθεί η πραγματική ισότητα.
Κλείνοντας είπε ότι στην κατηγοριοποίηση και τη διάσπαση που επιχειρεί το σύστημα μεταξύ αντρών και γυναικών, μαύρων και λευκών, Ελλήνων και ξένων κλπ., είναι σημαντικό να απαντήσουμε οργανώνοντας ενωτικές και συντονισμένες δράσεις και εκστρατείες στις γειτονιές και μαζικά που να περιλαμβάνουν και τα αιτήματα για τα δικαιώματα των γυναικών.
Συζήτηση και κάλεσμα σε πορεία 8 Μάρτη
Η συζήτηση που ακολούθησε ήταν πραγματικά πολύ πλούσια με αναφορά, ανάμεσα σε άλλα, στο εκπαιδευτικό πλαίσιο που εσωτερικεύει το σεξισμό και τους ρόλους των δύο φύλων από πολύ νωρίς στα παιδιά αναπαράγοντας τα πρότυπα της γυναικείας καταπίεσης. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχαν και οι τοποθετήσεις τόσο των αγωνιζόμενων καθαριστριών της ΟΣΥ όσο και της συντρόφισσας οδηγού της ΟΣΥ, Ντίνας Γεωργακοπούλου, σχετικά με το τι αντιμετωπίζουν οι γυναίκες οδηγοί στο χώρο.
Η εκδήλωση έκλεισε με κάλεσμα για την πορεία που προετοιμάζεται για τις 8 Μάρτη, παγκόσμια ημέρα της γυναίκας αλλά και για την υποστήριξη του αγώνα των διωκόμενων αγωνιστών του Jobstown στην Ιρλανδία.
Σχετικά άρθρα
