Απολύσεις στη MOTOROLA
Η εταιρεία κινητών τηλεφώνων MOTOROLA ανακοίνωσε μέσα στο Μάη ότι θα προχωρήσει σε απολύσεις 4000 εργαζομένων. Πρόκειται για το 2ο κύμα απολύσεων της εταιρείας μέσα στο 2007 αφού είχε απολύσει άλλους 3500 εργαζόμενους τον Ιανουάριο. Οι διοικούντες πατούν πάνω στο γεγονός ότι η εταιρεία εμφανίζει στασιμότητα στα κέρδη της σε σχέση με το 2006. Το γεγονός ότι η MOTOROLA είναι 2η σε μερίδιο αγοράς διεθνώς, αφού κατέχει το 18% της παγκόσμιας αγοράς στον επικερδέστατο κλάδο των κινητών τηλεφώνων δεν φαίνεται να ικανοποιεί τη διοίκηση της εταιρείας και έτσι οι εργαζόμενοι είναι για άλλη μία φορά αυτοί που καλούνται να πληρώσουν την δίψα της εταιρείας για επιπλέον κέρδος. Στον καπιταλισμό άλλωστε δε γίνεται να είναι ευχαριστημένοι εργαζόμενοι κι εργοδότες ταυτόχρονα…
Απολύσεις και απεργία στην DEUTSCHE TELEKOM
Τα καλά της ιδιωτικοποίησης άρχισαν να “απολαμβάνουν” οι εργαζόμενοι στην Deutsche Telekom (η πρώην κρατική γερμανική εταιρεία τηλεπικοινωνιών). Η διοίκηση της εταιρείας ξεκίνησε το σχέδιο αναδιάρθρωσης που προβλέπει την απόλυση 32500 εργαζομένων μέχρι το τέλος του 2008, και την μεταφορά άλλων 50000 σε τρεις θυγατρικές εταιρείες με μειωμένες όμως αποδοχές.
Η Deutsche Telekom που μπήκε στο χρηματιστήριο το ’96 προσπαθεί να ανταγωνιστεί τις υπόλοιπες εταιρείες σταθερής τηλεφωνίας στη Γερμανία από τις οποίες χάνει συνεχώς συνδρομητές και οι εργαζόμενοι φαίνεται να αποτελούν “βαρίδια” στα σχέδια της διοίκησης για επιστροφή στην κερδοφορία.
Αυτά είναι τα προνόμια της ιδιωτικοποίησης και του ελεύθερου ανταγωνισμού, και αν αυτά συμβαίνουν στο μεγαλύτερο οργανισμό τηλεπικοινωνιών στην Ευρώπη φανταστείτε τι έχει να γίνει αν εφαρμοστούν στο ακέραιο τα σχέδια κυβέρνησης – Βουρλούμη στον ΟΤΕ.
Οι εργαζόμενοι αντέδρασαν άμεσα με απεργία στις 11 Μάη την οποία υπερψήφισε το 96,5% των εργαζομένων.
Η τεράστια αυτή επιτυχία της απεργίας θορύβησε τόσο την κυβέρνηση (που κατέχει ακόμα το 32,5% της εταιρείας) όσο και τη διοίκηση.
Ευρωπαϊκό δικαστήριο κατά Μπολκενστάιν
Ακόμα και το, όχι και τόσο αντικειμενικό, ευρωπαϊκό δικαστήριο τάσσεται εναντίον της οδηγίας Μπολκενστάιν!!
Με πρόταση του ο γενικός εισαγγελέας του δικαστηρίου δικαιώνει τα συνδικάτα που απαίτησαν να εφαρμόζονται οι ντόπιες συλλογικές συμβάσεις και για τους μετανάστες εργαζόμενους σε εταιρείες ξένων συμφερόντων. Ο εισαγγελέας γνωμοδότησε υπέρ των συνδικάτων σε δύο περιπτώσεις.
Η 1η αφορά την κατασκευαστική εταιρεία “Λαβάλ” από την Λετονία η οποία πλήρωνε, σε έργο που είχε αναλάβει στη Σουηδία, τους Λετονούς εργαζομένους της με μισθούς Λετονίας. Η εταιρεία αρνήθηκε να εφαρμόσει την σουηδική συλλογική σύμβαση όπως απαιτούσαν τα σουηδικά συνδικάτα, με αποτέλεσμα την απεργία όλων των Σουηδών εργαζομένων της εταιρείας. Η 2η περίπτωση αφορά φιλανδική ναυτιλιακή εταιρεία η οποία άλλαξε τη σημαία της σε εσθονική με στόχο να προσλάβει Εσθονούς εργαζόμενους με μισθούς Εσθονίας.
Και οι δύο περιπτώσεις επί της ουσίας αποτελούν εφαρμογή των όσων προέβλεπε η οδηγία Μπολκενστάιν.
Ο γενικός εισαγγελέας του ευρωπαϊκού δικαστηρίου στην πρόταση του λέει τα εξής: “τα συνδικάτα μπορούν, μέσω συλλογικών ενεργειών που έχουν ως κίνητρο το δημόσιο συμφέρον και είναι σχετικές, να υποχρεώσουν τον προσφέροντα εργασία εργοδότη από άλλο κράτος-μέλος να καταβάλλει αποδοχές που προβλέπονται από τη συλλογική διαπραγμάτευση”.
Χαρακτηριστικό είναι ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Κομισιόν) είναι αντίθετη στην πρόταση του εισαγγελέα ενώ ο συντηρητικός Βρετανός ευρωβουλευτής Ρίτσαρντ Ασγουορθ κάλεσε το δικαστήριο να απορρίψει τις εισαγγελικές εισηγήσεις , υποστηρίζοντας ότι “δεν πρέπει να επιτραπεί στα συνδικάτα να υπαγορεύουν τους κανόνες της ενιαίας ευρωπαϊκής αγοράς”.
Οι προτάσεις αυτές του εισαγγελέα είναι αποτέλεσμα της πίεσης του εργατικού κινήματος και της κοινωνίας, μένει όμως να δούμε αν το ευρωπαϊκό δικαστήριο θα τις αποδεχθεί τελικά. Γιατί είναι σίγουρο πως οι καπιταλιστές δεν πρόκειται να το αφήσουν να περάσει χωρίς εφέσεις.
Οι ευρωπαίοι εργαζόμενοι, χωρίς να υποτιμούν τέτοιες επιτυχίες, ασφαλώς και δεν μπορούν να εναποθέτουν τις ελπίδες τους σε όργανα σαν το ευρωπαϊκό δικαστήριο. Είναι οι κοινοί συντονισμένοι πανευρωπαϊκοί αγώνες και μόνο αυτοί που μπορούν να φράξουν το δρόμο για την εφαρμογή της οδηγίας Μπολκενστάιν και κάθε άλλης ρύθμισης που στόχο έχει να χτυπήσει τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις της εργατικής τάξης.
Μεγάλη απεργία ανθρακωρύχων στη Σουηδία
Στις 7 Μάη οι 1800 εργαζόμενοι στα ορυχεία της κρατικής εταιρείας KLAB στη Β. Σουηδία προχώρησαν σε απεργία η οποία είχε καθολική συμμετοχή, με αίτημα αυξήσεις στους μισθούς, μεγαλύτερους από όσα έδινε η εταιρεία. Η διοίκηση της εταιρείας αρνήθηκε κάθε διαπραγμάτευση για τους μισθούς. Χαρακτηριστικό είναι ότι σύμφωνα με πρόσφατο νόμο οι (νόμιμες) απεργίες στη Σουηδία γίνονται πολύ πιο δύσκολα απ’ ότι προηγουμένως και όποια συνδικάτα τις στηρίζουν απειλούνται με εξοντωτικά πρόστιμα και ποινές. Οι ηγεσίες των μεγάλων συνδικάτων συμφώνησαν στο νόμο αυτό κι έτσι δεν στήριξαν την απεργία. Παρόλα αυτά η απεργία στηρίχθηκε δυνατά από τα τοπικά συνδικάτα. Η απεργία αυτή ήταν η μεγαλύτερη στην περιοχή από το 1979 όταν οι ανθρακωρύχοι είχανε κατέβει σε δίμηνη απεργία.
Μετά από 2 μέρες καθολικής απεργίας η διοίκηση της εταιρείας αναγκάστηκε να υποχωρήσει και να δεχθεί διαπραγματεύσεις. Μετά από αυτό οι εργαζόμενοι γύρισαν στη δουλειά αλλά είναι έτοιμοι να ξαναρχίσουν τις κινητοποιήσεις τους αν η εργοδοσία δεν δεχθεί τα αιτήματά τους. Άλλωστε όπως δήλωσε ένας από τους ανθρακωρύχους “τώρα ξέρουμε πώς να το κάνουμε”
Δημήτρης Πανταζόπουλος
