Ολοκληρώθηκε το Σαββατοκύριακο 19 και 20 Δεκέμβρη το συνέδριο του «Ξεκινήματος» το οποίο παρακολούθησαν 145 εκλεγμένοι αντιπρόσωποι και παρατηρητές, από πολλές πόλεις, όπως Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Βόλος, Λάρισα, Κοζάνη, Κέρκυρα, Ξάνθη, Ρόδος, Πάτρα, κοκ. Το συνέδριο έκλεισε μια προσυνεδριακή διαδικασία 1½ μήνα με συζητήσεις σε όλα τα επίπεδα, στη βάση γραπτών κειμένων τα οποία ψηφίστηκαν στο τέλος του συνεδρίου. Ήταν δύο μέρες γεμάτες συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων για την κατάσταση του κόσμου, τις αντιστάσεις που αναπτύσσονται, τη δράση της Οργάνωσης σε διάφορους χώρους και τα καθήκοντα που προκύπτουν. Το συνέδριο ανέδειξε ένα πολύ ψηλό επίπεδο συζήτησης και μια πραγματικά ουσιαστική ανταλλαγή απόψεων και εμπειριών. Υπήρξε ένας μεγάλος αριθμός ομιλητών, γύρω στους 60, οι οποίοι για μια ακόμη φορά δεν χώρεσαν στις 18 ώρες περίπου της διήμερης διαδικασίας, κι ένας αριθμός αναγκάστηκε να παραιτηθεί στο τέλος.
Το «Ξεκίνημα» βγήκε από τη διαδικασία του συνεδρίου πραγματικά πιο δυνατό, με βαθύτερη κατανόηση των ζητημάτων που έχουμε να αντιμετωπίσουμε, των καθηκόντων και των ευκαιριών που έχουμε μπροστά μας.
Κρίση: Μια επίθεση που χρειάζεται απάντηση
Η συζήτηση του συνεδρίου ξεκίνησε με τα διεθνή ζητήματα. Και αυτό που καθορίζει τις εξελίξεις διεθνώς αυτή τη στιγμή είναι η τεράστια οικονομική κρίση στην οποία έριξε τον κόσμο ο καπιταλισμός.
Η κρίση ήδη έχει σημάνει τεράστια εξάπλωση της φτώχειας και της ανεργίας. Φέτος για πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία πάνω από 1 δις άνθρωποι θα πεινάσουν. Αλλά και στις μητροπόλεις του καπιταλισμού, ολόκληρα κοινωνικά στρώματα σπρώχνονται στην περιθωριοποίηση και στην εξαθλίωση.
Αυτή η βίαιη πραγματικότητα θα αναγκάσει τους εργαζόμενους και την νεολαία να δώσουν σκληρές μάχες για την επιβίωση τους. Ταυτόχρονα, ανοίγει την συζήτηση για μια εναλλακτική λύση σε ένα σύστημα που τρεκλίζει και παράγει τόσο πόνο και δυστυχία. Και με αυτό τον τρόπο οι σοσιαλιστικές ιδέες ξαναέρχονται στην επικαιρότητα.
Η συζήτηση που έγινε ήταν πλούσια, καλύπτοντας τις εξελίξεις στην Ευρώπη (εργατικοί αγώνες, ευρωπαϊκή οικονομία και πιθανές «αποχωρήσεις» από το ευρώ, άνοδος ακροδεξιάς, νέα αριστερά κόμματα), στην Λατινική Αμερική (Τσάβεζ, Μοράλες, κ.α. και μέχρι που μπορούν να φτάσουν, εθνικοποιήσεις και ο τρόπος που γίνονται, κινήματα από τα κάτω), στην Ασία (Κίνα και ο ρόλος που θα παίξει), στην Αφρική (απόλυτη φτώχεια και οι προοπτικές της αντίστασης) καθώς και γενικές διεργασίες που αφορούν το περιβάλλον, την συνείδηση, τους νέους αριστερούς σχηματισμούς και τους αγώνες.
Ενημέρωση από την δράση της CWI
Τη Διεθνή Γραμματεία της CWI (Επιτροπή για μια Εργατική Διεθνή, η διεθνής οργάνωση στην οποία συμμετέχει το Ξεκίνημα) εκπροσώπησε ο σ. Μπομπ Λάμπι (Bob Labi). Μετέφερε αναλυτική ενημέρωση για την πορεία του χτισίματος των δυνάμεων της Διεθνούς Ο στις διάφορες χώρες και ηπείρους του πλανήτη. Από τα πιο αξιόλογα παραδείγματα νέων βημάτων είναι οι νέες οργανώσεις που αποκτά η CWI σε χώρες όπως την Αργεντινή, το Κεμπέκ του Καναδά, τη Μαλαισία κα. Εξαιρετικά ενδιαφέρουσες ήταν οι αναφορές σε αγώνες στους οποίους στελέχη της CWI έχουν παίξει σημαντικό ρόλο. Τέτοιοι αγώνες είναι
– οι καταλήψεις εργοστασίων στη Βρετανία και ιδιαίτερα η απεργία στα διυλιστήρια του Λίντσεϊ, όπου η παρέμβαση του Σοσιαλιστικού Κόμματος μετέτρεψε μια απεργία που κινδύνευε να βρεθεί κάτω από την επιρροή των εθνικιστών σε μια ταξική αναμέτρηση, με νικηφόρο αποτέλεσμα
– οι κινητοποιήσεις της νεολαίας στην Αυστρία και τη Γερμανία
– η δημιουργία μιας συνομοσπονδίας εργατικών συνδικάτων στο Πακιστάν, κάτω από την επιρροή του πακιστανικού τμήματος της CWI με ½ εκατομμύριο μέλη
– ο αγώνας υπεράσπισης της μειονότητας των Ταμίλ στη Σρι Λάνκα στον εμφύλιο πόλεμο που εξαπέλυσε η κυβέρνηση της πλειοψηφίας των Σινχάλα, κοκ.
Σε χώρες όπως τις τελευταίες (κι όχι μόνο) τα τμήματα της CWI αντιμετωπίζουν εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες. Είναι γνωστές οι συγκρούσεις ανάμεσα στο στρατό και τους Ταλιμπάν στο Πακιστάν που ισοδυναμούν με εμφύλιο πόλεμο σε ολόκληρες επαρχίες, ενώ στη Σρι Λάνκα το Ενιαίο Σοσιαλιστικό Κόμμα (USP – τμήμα της CWI) τελεί υπό παρανομία με όλα τα ηγετικά στελέχη να κινδυνεύουν να δολοφονηθούν από τους εθνικιστές Σινχάλα που τους έχουν επικηρύξει.
Ελλάδα – το ΠΑΣΟΚ σε αντεργατική επίθεση
Όσο βαθαίνει η κρίση, η κατάσταση γίνεται όλο και πιο δραματική για τους εργαζόμενους στην Ελλάδα. Ήδη η ανεργία έχει χτυπήσει «κόκκινο», και πολλές μαζικές απολύσεις είναι δρομολογημένες. Από την άλλη, η νέα κυβέρνηση χρησιμοποιεί το θέμα του ελλείμματος για να επιτεθεί στους εργαζόμενους, αξιοποιώντας το γεγονός ότι υπάρχει ακόμα μια σχετική ανακούφιση για το διώξιμο της ΝΔ.
Κομμάτι της συζήτησης ήταν και το ενδεχόμενο χρεοκοπίας, που από την μια δεν μπορεί να αποκλειστεί, από την άλλη, ταυτόχρονα, αξιοποιείται επικοινωνιακά για να πείσει τους εργαζόμενους να κάνουν θυσίες.
Σε αυτές τις συνθήκες η «κοινωνική ειρήνη» που θέλει το ΠΑΣΟΚ να περάσει (με πλήρη συνεργασία των συνδικαλιστικών ηγεσιών) δεν μπορεί να κρατήσει. Και ήδη έχουν γίνει οι πρώτοι αγώνες, πριν ακόμα η κυβέρνηση καθίσει καλά-καλά στις καρέκλες της (stage, λιμάνια, κτλ).
Τραγικό όμως είναι ότι αντί αυτή την περίοδο η αριστερά να βγαίνει επιθετικά, βρίσκεται σε στασιμότητα και κρίση. Αυτό αφορά και το ΚΚΕ που έχει βρεθεί έξω από όλα τα τελευταία κινήματα (φοιτητικά, Δεκέμβρης, κτλ) και αδυνατεί να πει κάτι που να εμπνεύσει νέα στρώματα. Αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ, παρόλο που αποτελεί το μοναδικό σοβαρό ριζοσπαστικό ενωτικό εγχείρημα της αριστεράς, βρίσκεται καθηλωμένος λόγω εσωτερικών αντιπαραθέσεων.
Πολλοί σύντροφοι πήραν το λόγο για να αναλύσουν πτυχές της ελληνικής πραγματικότητας (κατάσταση στο εργατικό-συνδικαλιστικό κίνημα, νέα κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και συνείδηση, αγώνες της τελευταίας περιόδου, τα κατάλληλα συνθήματα για την περίοδο, η φάση της οικονομίας, κτλ).
ΣΥΡΙΖΑ: Ευκαιρίες και δυσκολίες
Όπως ήταν φυσικό αρκετή συζήτηση έγινε για το ΣΥΡΙΖΑ, μια και συμπληρώνεται 1½ χρόνος από την απόφαση του «Ξ» για συμμετοχή στο ενωτικό αυτό εγχείρημα. Έγινε αναφορά στην πορεία του ΣΥΡΙΖΑ όλη αυτή την περίοδο:
Στις τεράστιες ευκαιρίες που είχε την εποχή της στροφής του ενδιαφέροντος πολλών εργαζομένων προς την αριστερά (Άνοιξη 2008 – που ο ΣΥΡΙΖΑ έπαιρνε στις δημοσκοπήσεις μέχρι και 18%). Στην αδυναμία να αξιοποιήσει τις ευκαιρίες αυτές παίρνοντας τολμηρές πρωτοβουλίες πολιτικά και κινηματικά. Στις εσωτερικές μάχες για το πρόγραμμα, με την υιοθέτηση των «15 σημείων πάλης» (που είναι μέχρι τώρα το πιο αριστερό προγραμματικό του κείμενο). Στις προσπάθειες να υποσκαφτεί αυτό με ένα νέο πρόγραμμα, που είναι πιο δεξιά σε επίπεδο θέσεων. Στο χαστούκι των ευρωεκλογών, και τις μετατοπίσεις που αυτό προκάλεσε. Στις εσωτερικές συγκρούσεις για την εσωτερική δημοκρατική λειτουργία, αλλά και τις μάχες για την οργανωτική αναδιάταξη.
Κοινό στοιχείο όλων αυτών των προβλημάτων είναι οι πιέσεις της «Ανανεωτικής Πτέρυγας» του Συνασπισμού, που προσπαθεί να σπρώξει τον ΣΥΡΙΖΑ προς τα δεξιά, με διακηρυγμένο στόχο την συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ. Σημαντικό μερίδιο ευθύνης όμως έχουν και η αριστερή πλειοψηφία του ΣΥΝ μαζί με άλλες οργανώσεις που είχαν αναλάβει την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ όλη την προηγούμενη περίοδο.
Αυτή τη στιγμή η κατάσταση δεν είναι καλή: Από την μία αναπτύσσονται συσπειρώσεις γύρω από τον Αλαβάνο (που όμως δεν μας εξηγούνε γιατί δεν κάνανε όλα αυτά που λένε όταν είχαν αυτοί την ηγεσία). Από την άλλη οι «Ανανεωτικοί» τραβάνε το σχοινί απειλώντας με αποχώρηση. Υπάρχουν τέλος και ενδιάμεσες συσπειρώσεις όπως η ΑΝΑΣΑ. Το χειρότερο σε όλη αυτή την κατάσταση είναι ότι δεν γίνεται μια ανοιχτή συζήτηση γύρω από πολιτικές θέσεις, αλλά μια μάχη χαρακωμάτων που η κάθε τάση προσπαθεί να κυριαρχήσει πάνω στην άλλη.
Μετά τις τελευταίες εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε μια παράταση από τον κόσμο. Αυτό όμως δεν θα κρατήσει για πάντα. Αν δεν βγει με ένα επιθετικό πρόγραμμα που να απαντάει στην κρίση, αν δεν εμπλακεί σοβαρά στους αγώνες που γίνονται, και αν δεν βρει τρόπο να οργανώσει όλους αυτούς που θέλουν να δράσουν, ο δρόμος προς την κατηφόρα και πιθανά την διάσπαση θα ανοίξει πάλι.
Το «Ξ» ήταν παρόν σε όλες τις μάχες μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, πάντα στη βάση μιας πολιτικής αρχών. Και αυτό γιατί καταλαβαίνουμε την ανάγκη της κοινωνίας να φτιάξει ένα μαζικό κόμμα που να εκφράζει πολιτικά τα συμφέροντα της. Θα συνεχίζουμε να δίνουμε αυτές τις μάχες με κομμάτια που θα καταλαβαίνουν αυτή την ανάγκη και θα δίνουν τη μάχη με ανιδιοτέλεια και με γνώμονα τα συμφέροντα του μαζικού κινήματος κι όχι τους ηγεμονισμούς, τις κλίκες και τις χωρίς αρχές συσπειρώσεις.
Δυναμικά στην νέα περίοδο
Στον απολογισμό της δράση μας, υπήρχε ειδική συζήτηση για την παρέμβαση μας και τα αποτελέσματα που είχαμε. Κοινή διαπίστωση ήταν ότι είχαμε το τελευταίο διάστημα ένα σημαντικό άπλωμα της δουλειά μας, παρότι, ταυτόχρονα, από την αρχή του συνεδρίου έγινε ξεκάθαρο ότι η μεγάλη ενέργεια που αναγκάστηκε το «Ξ» να διαθέσει στις έντονες αντιπαραθέσεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ στη διάρκεια του προηγούμενου χρόνου είχε σημαντικό κόστος σ’ ότι αφορά τα εσωτερικά οργανωτικά του «Ξ».
Έγιναν αναλυτικές τοποθετήσεις για την πορεία της δουλειάς της Οργάνωσης στα μαθητικά στρώματα, τις νέες εκστρατείες που αναλαμβάνουν οι μαθητές σύντροφοι και συντρόφισσες και την πορεία της μαθητικής εφημερίδας που οι ίδιοι εκδίδουν («μαθητικό Ξεκίνημα»).
Στα φοιτητικά, είχε προηγηθεί ξεχωριστή συνάντηση των σ. που δραστηριοποιούνται στα πανεπιστήμια, με συζήτηση για τις εξελίξεις και τον τρόπο που δουλεύουμε, την προηγούμενη του συνεδρίου. Η ενημέρωση που μεταφέρθηκε έδειξε από τη μια τις δυνατότητες για ανάπτυξη της φοιτητικής δουλειάς και από την άλλη στάθηκε αναλυτικά στον τρόπο με τον οποίο το κίνημα θα μπαίνει σε μάχες στη βάση των προβλημάτων του χώρου. Ανέπτυξε επίσης το πως συνδυάζουμε τις ενωτικές μας δράσεις μέσα από τον ΣΥΡΙΖΑ διατηρώντας από την άλλη την ανεξαρτησία μας, πολιτικά και οργανωτικά. Το περιοδικό που εκδίδουν οι φοιτητές του «Ξ», το «Παιδεία Μάχης», αποτελεί σημαντικό όπλο στη διάδοση των ιδεών του μαρξισμού μέσα στις σχολές.
Από τα πιο αξιοσημείωτα ήταν, όπως πάντα, η σημαντική παρουσία μεταναστών στο συνέδριο. Είχαμε συντρόφους από μια σειρά αφρικανικές χώρες, από τη ΣριΛάνκα, τo Μπαγκλαντές, το Πακιστάν, εκπροσωπώντας τους αντίστοιχους πυρήνες, καθώς και άλλους. Από τα πιο σημαντικά βήματα του 2009 ήταν το ξεδίπλωμα της εκστρατείας για τη δεύτερη γενιά μεταναστών, που έχει αγκαλιαστεί με θέρμη από το σύνολο της οργάνωσης κι έχει οδηγήσει σε μερικές από τις πιο πετυχημένες εκδηλώσεις στη διάρκεια του 2009.
Στο συνδικαλιστικό έγιναν τοποθετήσεις από αρκετούς συντρόφους-σσες όπου αναφέρθηκαν τα προχωρήματα που είχαμε, κυρίως στο χώρο της Ψυχικής Υγείας, όπου οι πρόεδροι δύο νέων σωματείων είναι στελέχη του «Ξ», στο χώρο των καθαριστριών σε μια σειρά χώρους στην Αθήνα όπως στο Σισμανόγλειο και την Ολυμπιακή, στα εργοστάσια της βιομηχανικής περιοχής του Βόλου, και άλλα πολλά.
Μεγάλο ενδιαφέρον υπήρχε επίσης στα θέματα του περιβάλλοντος, από τη διεθνή σημασία των εξελίξεων γύρω από τη συνάντηση της Κοπεγχάγης που όπως προέβλεπε το «Ξ» θα κατέληγε σε πλήρη αποτυχία, μέχρι τοπικά ζητήματα που ευαισθητοποιούν και κινητοποιούν μεγάλα τμήματα της κοινωνίας. Η GreenAttack, το σχήμα μέσα από το οποίο παρεμβαίνει το «Ξ» στα σχετικά ζητήματα έχει κατοχυρωθεί σαν μια αξιόλογη περιβαλλοντική κίνηση με διεισδυτικές αναλύσεις και σημαντικές δράσεις και εκστρατείες
Τέλος, μέρος της συζήτησης απορρόφησε και ο απολογισμός των εκλογών. Το «Ξ» συμμετείχε στις εκλογές με 3 υποψήφιους και τα αποτελέσματα ήταν περισσότερο από ικανοποιητικά, ιδιαίτερα καθώς είχαμε μόνο 15 περίπου καθαρές μέρες για εκστρατεία. Στη διάρκεια της εκλογικής εκστρατείας το «Ξ» ξεπέρασε κάθε προηγούμενο, μοιράζοντας συνολικά περίπου 150,000 προκηρύξεις. Σημαντικό είναι επίσης να αναφέρουμε ότι τις μέρες της εκστρατείας φίλοι της Οργάνωσης πρόσφεραν ποσά που συνολικά προσέγγισαν τις 5000 ευρώ.
Κλείσιμο
Οικονομικά, επίσης, το συνέδριο ήταν πολύ πετυχημένο. Στην καθιερωμένη οικονομική εξόρμηση που γίνεται κάθε Δεκέμβρη σε αντίστοιχες διαδικασίες (συνέδριο, συνδιάσκεψη, ή πανελλαδική συνάντηση) και αντανακλώντας τη διάθεση και την κατανόηση των θυσιών που απαιτούνται, για να χτιστούν οι δυνάμεις του μαρξισμού και της επανάστασης, οι σύντροφοι, παρά την πολύ χειρότερη οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκονται, συνεισέφεραν συνολικά 21.500 ευρώ!
Στο τέλος του συνεδρίου έγινε ψηφοφορία για την έγκριση των κειμένων. Στα αρχικά κείμενα ενσωματώθηκαν πολλές τροποποιήσεις που κατατέθηκαν από τις διαφορετικές τοπικές οργανώσεις του «Ξ».
Τέλος, ψηφίστηκε η νέα Κεντρική Επιτροπή που θα αναλάβει τον πολιτικό και οργανωτικό συντονισμό μέχρι το επόμενο συνέδριο. Η Κ. Επιτροπή, η οποία σύμφωνα με το καταστατικό του «Ξ» είναι ανακλητή (σε κάθε πανελλαδική συνάντηση της Οργάνωσης, είτε τακτική είτε έκτακτη) έχει μπροστά της ένα δύσκολο έργο: να δώσει κατευθύνσεις και να οργανώσει την παρέμβαση της οργάνωσης στα εκρηκτικά γεγονότα, πολιτικά και ταξικά, που εγκυμονούνται στις νέες συνθήκες που δημιουργεί η πιο βαθιά παγκόσμια οικονομική κρίση από το ’29 και η «κατάρρευση» της ελληνικής οικονομίας που συνοδεύεται από την απειλή της χρεοκοπίας και της εξόδου απ’ το ευρώ.
Ήταν ένα συνέδριο γεμάτο δημιουργική ένταση. Όλοι οι σ. φύγαμε νοιώθοντας πιο δυνατοί, πιο καλά εξοπλισμένοι και πιο αισιόδοξοι για την πορεία του κινήματος και τη σοσιαλιστική προοπτική, στη χώρα μας και διεθνώς.
Μετά τις γιορτές οι τροποποιήσεις θα ενσωματωθούν στα αρχικά κείμενα – προσχέδια συζήτησης και θα αναρτηθούν στο σάιτ της Οργάνωσης.
Νίκος Αναστασιάδης
