Ρεπορτάζ από τις «Μαχητικές και Ελεύθερες»
Μαζική και με παλμό ήταν η απογευματινή συγκέντρωση και πορεία στην Αθήνα για την 8η Μάρτη στην πλατεία Κλαυθμώνος. Γύρω στα 5.000 άτομα, φεμινιστικές, ΛΟΑΤΚΙ και άλλες συλλογικότητες διαδήλωσαν ενάντια στην έμφυλη βία, τις γυναικοκτονίες το σεξισμό, για ίσες αμοιβές και δικαιώματα. Η «ανοιχτή ορχήστρα», έδωσε έναν διαφορετικό τόνο στην κινητοποίηση με καλλιτεχνικό δρώμενο στην αρχή και μουσική τόσο στην αρχή όσο και κατά τη διάρκεια της πορείας. Η πορεία χαρακτηρίστηκε επίσης από τη μαχητική διάθεση και τα φρέσκα, νεολαιίστικα στρώματα που συμμετείχαν σε αυτή.
Είχε προηγηθεί μεσημεριανή συγκέντρωση, στην οποία καλούσαν σωματεία από μια σειρά χώρους εργασίας όπως και φεμινιστικές και άλλες οργανώσεις και συμμετείχαν 700-1.000 άτομα. Η μεσημεριανή συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε για να συνδυαστεί με την στάση εργασίας που κήρυξη η ΑΔΕΔΥ για την 8η Μάρτη. Η στάση εργασίας είναι ένα σημαντικό βήμα στην μάχη που δίνεται να γίνει η 8η Μάρτη μέρα απεργίας και να είναι ένας σταθμός στον καθημερινό αγώνα για ίσες αμοιβές και ίσα δικαιώματα γυναικών και ανδρών στην εργασία, κοινωνικές παροχές στις εργαζόμενες μητέρες κοκ. Η μάχη για να μετατραπεί η 8η Μάρτη σε μέρα απεργίας πρέπει να συνεχιστεί. Ωστόσο, το κάλεσμα δύο διαφορετικών συγκεντρώσεων την ίδια μέρα για το ίδιο θέμα που πάει να παγιωθεί τα τελευταία χρόνια διασπά τις δυνάμεις, με αποτέλεσμα να έχουμε τελικά μικρότερες συγκεντρώσεις από ότι θα επέτρεπαν οι δυνατότητες και η διάθεση που επικρατεί στην κοινωνία.
Στην απογευματινή συγκέντρωση από την άλλη, ενώ αρχικά τα μπλοκ των συλλογικοτήτων και των οργανώσεων είχαν τοποθετηθεί με κατεύθυνση προς Σύνταγμα, ξαφνικά η φορά άλλαξε και η πορεία ξεκίνησε με πρώτο μπλοκ αυτό της Sabbat να κατευθύνεται προς Ομόνοια. Στο μεταξύ ο κόσμος που συμμετείχε στην πορεία προσπαθούσε να καταλάβει τι συμβαίνει, ενώ σε πολλά μπλοκ υπήρξε εκνευρισμός αφού δεν είχε προϋπάρξει συλλογική συνεννόηση. Η πορεία ξεκίνησε με τον περισσότερο κόσμο να μην ξέρει ποιος ακριβώς είναι ο προορισμός και η διαδρομή που θα ακολουθηθεί. Σαν αποτέλεσμα, η πορεία που ξεκίνησε με 5.000 ανθρώπους κατέληξε μετά από διάφορα ζιγκ ζαγκ στο Σύνταγμα με περίπου 1.500 άτομα.
Παρά τα παραπάνω προβλήματα η μαζικότητα και ο παλμός της πορείας δείχνει πως το φεμινιστικό κίνημα συνεχίζει να αναπτύσσεται στην Ελλάδα και θα συνεχίσει να δίνει σημαντικούς αγώνες. Αυτός είναι και ο μόνος τρόπος να αντιμετωπίσουμε τον σεξισμό, την έμφυλη βία και την καταπίεση των γυναικών.
***
Δύο συγκεντρώσεις έγιναν και στη Θεσσαλονίκη, στη 1μμ και στις 7μμ, στο Άγαλμα Βενιζέλου. Στη μεσημεριανή πορεία καλούσαν κάποια σωματεία, φοιτητικοί σύλλογοι και φεμινιστικές ομάδες, με κεντρικό πρόταγμα η 8η Μάρτη να ξαναγίνει ημέρα φεμινιστικής απεργίας. Φυσικά, οι συνδικαλιστικές ηγεσίες, που δεν καλούν σε απεργία ούτε καν για τις άμεσες επιθέσεις στα εργασιακά δικαιώματα, στη συντριπτική τους πλειοψηφία δεν υιοθετούν αυτήν τη θέση και ακόμα περισσότερο δεν οργανώνουν με μαχητικό τρόπο εκστρατεία ενημέρωσης και κινητοποίησης για τις 8 Μάρτη. Έτσι και σε συνδυασμό με τον βροχερό καιρό, η μεσημεριανή πορεία ήταν πολύ μικρή.
Αυτό το «κενό» ήρθε να καλύψει η απογευματινή πορεία, που έδινε τη δυνατότητα σε όσες και όσους εργάζονται τις πρωινές ώρες να συμμετέχουν στις δράσεις για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας. Την ίδια ώρα, με τον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας να βρίσκεται σε εξέλιξη, η πορεία δεν θα μπορούσε παρά να έχει και αντιπολεμικό χαρακτήρα. Φεμινιστικές ομάδες και οργανώσεις, οργανώσεις της Αριστεράς και αναρχικές ομάδες συμμετείχαν στη συγκέντρωση και πορεία των περίπου 700-1000 ατόμων, φωνάζοντας συνθήματα ενάντια στον σεξισμό, τις γυναικοκτονίες, τη βία κατά των γυναικών και τον πόλεμο.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι την ίδια ώρα, σωματεία και σύλλογοι που έχει δυνάμεις το ΚΚΕ καλούσαν σε συγκέντρωση και πορεία για τα δικαιώματα των γυναικών σε άλλο σημείο. Οι 2 πορείες συναντήθηκαν στην οδό Αριστοτέλους, με την μία να ανεβαίνει από τη μία πλευρά και την άλλη να κατεβαίνει από την άλλη, φωνάζοντας παραπλήσια συνθήματα. Με αυτήν την αφορμή αρκετός κόσμος αναρωτήθηκε γιατί για μια ακόμα φορά πραγματοποιήθηκαν διαφορετικές συγκεντρώσεις και πορείες για το ίδιο ζήτημα και δεν υπήρξε συνεννόηση όπως έχει φανεί σε άλλες περιπτώσεις ότι μπορεί να υπάρξει (π.χ. κάποιες αντιφασιστικές κινητοποιήσεις, απεργία efood κλπ).
Βόλος
Μαχητικές και Ελεύθερες Βόλου
8 Μάρτη – δυναμική συγκέντρωση στο Βόλο για την Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας Δυναμική και με παλμό ήταν η χθεσινή πορεία…
Δημοσιεύτηκε από Μαχητικές και Ελεύθερες Βόλου στις Τετάρτη, 9 Μαρτίου 2022
Δυναμική και με παλμό ήταν η χθεσινή πορεία στο Βόλο για την 8η Μάρτη. Στη συγκέντρωση συμμετείχαν περίπου 150 άτομα παρά τον κακό καιρό και το ψιλόβροχο.
Την πρωτοβουλία για τη συγκέντρωση πήραν οι «Μαχητικές & Ελεύθερες Βόλου» και σε αυτήν ανταποκρίθηκαν γυναίκες και άντρες και κυρίως νέες και νέοι ενώ με δικό της πανό συμμετείχε και η Λέσχη Εργαζομένων και Νεολαίας Βόλου. Στη συγκέντρωση, που έγινε στην πλατεία του Αγ. Νικολάου, τιμήσαμε τις γυναίκες και τους αγώνες που δίνουν καθημερινά για την ισότητα και τα δικαιώματά τους γενικά. Κεντρικό στοιχείο ήταν ο αγώνας ενάντια στην έμφυλη βία, τους βιασμούς, τις γυναικοκτονίες και αναδείξαμε ότι η ρίζα αυτών των φαινομένων είναι η πατριαρχία. Τονίσαμε την ανάγκη να συνεχιστούν οι αγώνες των γυναικών, καθώς πολλά είναι ακόμα τα ζητήματα προς επίλυση (εργασιακή και μισθολογική ανισότητα, ένταξη του όρου «γυναικοκτονία» στον ποινικό κώδικα, αλλαγή της στάσης των δικαστηρίων και της αστυνομίας, κα).
Σημαντική ήταν η παρουσία πολλών μαθητριών και φοιτητριών που πρωτοστάτησαν με συνθήματα όπως
«Ακόμα κι αν φορέσω τη φούστα μου καπέλο, όταν λέω όχι, σημαίνει ότι δε θέλω»
και
«Ούτε δούλα ούτε και κυρά, πάντα φεμινίστρια και πάντα antifa» και άλλα.
Μυτιλήνη
Εύα Πάλλα
Η 8η Μάρτη, αποτελεί μέρα αγώνα! Δε γιορτάζουμε, αγωνιζόμαστε ενάντια στην πατριαρχία, το ρατσισμό, τον σεξισμό, τις γυναικοκτονίες, την καταπίεση και την κουλτούρα του βιασμού.
Δεν ξεχνάμε ότι όλα τα δικαιώματα που κέρδισαν οι γυναίκες, τα κέρδισαν μέσα από αγώνες μακροχρόνιους και εξαιρετικά δύσκολους, όπως το σύνολο των εργαζομένων.
Για αυτό, αξίζει να είμαστε στον δρόμο, αξίζει να παλεύουμε μέχρι κάθε γυναίκα, κάθε άνθρωπος, να μπορεί να περπατάει, να αναπνέει και να ζει ελεύθερος. Να μην είναι κανένας μόνος απέναντι στην αδικία.
Για αυτούς τους λόγους οι Μαχητικές και Ελεύθερες Μυτιλήνης την Τρίτη 8 Μάρτη με αφορμή την παγκόσμια ημέρα για τα δικαιώματα των γυναικών, πραγματοποίησαν μια σειρά από δράσεις όπως αφισοκόλληση στον λόφο του πανεπιστημίου και παρέμβαση με μοίρασμα κειμένων στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου και το κέντρο της πόλης, με στόχο την ενημέρωση και την κινητοποίηση των κατοίκων του νησιού.
Να κάνουμε πράξη το σύνθημα «Καμιά Μόνη»!
Άλλες πόλεις
Στην Πάτρα οι Μαχητικές και Ελεύθερες συμμετείχαν στην κινητοποίηση που καλέστηκε από το Εργατικό Κέντρο η οποία ήταν αρκετά μαζική με αρκετές εκατοντάδες άτομα να διαδηλώνουν. Φεμινιστικές κινητοποιήσεις πραγματοποιήθηκαν σε πολλές άλλες πόλεις στην Ελλάδα από τα Χανιά μέχρι την Ξάνθη, δείχνοντας ότι το φεμινιστικό κίνημα έχει αγγίξει κάθε γωνιά της Ελλάδας.
***
Όπως καταλήγει και η ανακοίνωση των «Μαχητικών και Ελεύθερων» για τη φετινή 8η Μάρτη:
Οι αγώνες μας μονόδρομος
Οι χαμηλότεροι μισθοί και η απλήρωτη εργασία των γυναικών μεταφράζεται σε τεράστια κέρδη για τους μεγαλοεπιχειρηματίες και τις πολυεθνικές που ελέγχουν την οικονομία και κερδοσκοπούν σε βάρος μας. Την ίδια στιγμή η ανισότητα των φύλων κρατά την κοινωνία δέσμια συντηρητικών και οπισθοδρομικών απόψεων, ενισχύει ιδεολογικά την Ακροδεξιά, αποπροσανατολίζει από τα πραγματικά προβλήματα και τον πραγματικό εχθρό στην κοινωνία, απέναντι στον οποίο όλοι οι καταπιεσμένοι και εκμεταλλευόμενοι χρειάζεται να παλεύουμε ενωτικά.
Γι’ αυτό και οι άρχουσες τάξεις καλλιεργούν και αναπαράγουν τεχνητούς διαχωρισμούς μεταξύ των ανθρώπων. Σε αυτούς τους διαχωρισμούς και την καταπίεση των «αδυνάτων» από τους «ισχυρούς» βασίζεται όλο το σύστημα τους.
Η κοινωνία όμως προχωρά μπροστά, το κάνει με αγώνες και κινήματα που αμφισβητούν την τάξη των πραγμάτων, την δύναμη και τις αξίες των ισχυρών. Η ίδια η 8η Μάρτη έχει τις ρίζες της στους μεγάλους απεργιακούς αγώνες των εργαζομένων γυναικών για καλύτερες συνθήκες εργασίας, αυξήσεις στους μισθούς και δικαίωμα ψήφου και καθιερώθηκε από το επαναστατικό κίνημα των αρχών του προηγούμενου αιώνα σαν μέρα αγώνα. Αυτά τα κινήματα και αυτούς τους αγώνες πρέπει να χτίσουμε σαν γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων, και σαν κομμάτι ενός κινήματος όλων των εργαζομένων και καταπιεσμένων αυτής της γης.
Διαβάστε ολόκληρη την ανακοίνωση εδώ
