Ρεπορτάζ από το «Ξ» στο Βόλο
Η Επιτροπή Αγώνα Πολιτών Βόλου διοργανώνει νέο συλλαλητήριο ενάντια στην καύση σκουπιδιών από την ΑΓΕΤ στις 16 Μαρτίου. Εννιά μήνες μετά το τεράστιο συλλαλητήριο της 5ης Μαΐου 2018 είναι φανερό ότι κυβέρνηση και Δήμος απλά περιμένουν να ξεφουσκώσει το κίνημα ώστε να συνεχίσουν ανενόχλητοι την καταστροφική τους πολιτική στο θέμα. Για αυτό τα βασικά αιτήματα για τα οποία διαδηλώσαμε στις 5 Μαΐου παραμένουν επίκαιρα: να σταματήσει η καύση σκουπιδιών στην ΑΓΕΤ, να μην γίνει το εργοστάσιο SRF από τον Δήμο Βόλου και να προχωρήσει η οικολογική διαχείριση των απορριμμάτων.
Ο πυρήνας του «Ξ» στο Βόλο συμμετέχει μαχητικά στον αγώνα κατά της καύσης σκουπιδιών από την πρώτη στιγμή. Το Σάββατο 26 Ιανουαρίου πραγματοποιήσαμε την πρώτη μας εξόρμηση για τις 16 Μαρτίου στην περιοχή της Νέας Δημητριάδας, της πιο κοντινής συνοικίας στο εργοστάσιο που αντιμετωπίζει και το σοβαρότερο πρόβλημα.
Μοιράσαμε μαζικά το κείμενο που ακολουθεί και κάναμε πολλές συζητήσεις με κόσμο. Το κλίμα ήταν για ακόμη μια φορά συντριπτικά εναντίον της καύσης ενώ ο κόσμος συνεχίζει να δείχνει αμείωτο ενδιαφέρον γιατί αντιλαμβάνεται ότι το θέμα αφορά την υγεία όλων!
Ακολουθεί βίντεο όπου η σ/σα Μαριάνθη Κυπρίδου εξηγεί κάποιους από τους λόγους για τους οποίους πρέπει να αγωνιστούμε ενάντια στην καύση σκουπιδιών.
Οι ζωές μας πιο σημαντικές από τα κέρδη της Lafarge
Συλλαλητήριο ενάντια στην καύση σκουπιδιών
Σάββατο 16 Μαρτίου 2019 – 11:00 από Άναυρο προς ΑΓΕΤ
Στις 16 Μαρτίου διαδηλώνουμε ξανά για την υγεία μας! Για να μπει τέλος στην καύση σκουπιδιών (RDF-SRF) από την τσιμεντοβιομηχανία Lafarge-ΑΓΕΤ. Για να μην γίνει εργοστάσιο SRF από το Δήμο Βόλου. Για να διεκδικήσουμε την οικολογική διαχείριση των απορριμμάτων, για τις ανάγκες της κοινωνίας και όχι τα κέρδη των εργολάβων.
Η καύση σκουπιδιών επιδοτείται (!) και έτσι υπόσχεται εύκολα και «διπλά» κέρδη για τους μεγαλομετόχους της Lafarge. Κέρδη από το τσιμέντο που θα πουλάνε, κι άλλα κέρδη και από τις επιδοτήσεις που θα παίρνουνε. Και δεν μιλάμε για τίποτα ψίχουλα. Η HL είναι η μεγαλύτερη πολυεθνική τσιμέντου στον κόσμο και το 2017 τα κέρδη της ξεπέρασαν τα 5 δις ευρώ!
Σε εμάς θα μείνουν μόνο οι καταστροφικές επιπτώσεις: η τεράστια ρύπανση, ο καρκίνος και οι άλλες αρρώστιες, το πλήγμα στην τοπική οικονομία (αγροτική παραγωγή, κτηνοτροφία, τουρισμός).
Ας το επαναλάβουμε. Η καύση σκουπιδιών ρυπαίνει μαζικά το περιβάλλον με διοξίνες, υδράργυρο, θάλειο, κάδμιο και άλλες πολύ επικίνδυνες ουσίες (μελέτη του τμήματος Χημικών Μηχανικών ΕΜΠ, Ιανουάριος 2010). Αυτή η ρύπανση αυξάνει τον κίνδυνο για καρκίνο, επηρεάζει την ανάπτυξη των εμβρύων, προκαλεί ασθένειες στο νευρικό σύστημα (έκθεση Ιατρικού Συλλόγου Μαγνησίας, Ιούλιος 2018).
Από αυτές τις ουσίες οι πιο επικίνδυνες είναι οι διοξίνες. Από τον αέρα περνάνε στη γη και από εκεί στα αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα και καταλήγουν στο πιάτο μας. Τέλος, συσσωρεύονται στο λίπος των ζώων και των ανθρώπων. Έτσι, η πιο εκτεθειμένη ομάδα του πληθυσμού στις διοξίνες είναι τα βρέφη που θηλάζουν γιατί μέσω του μητρικού γάλακτος οι διοξίνες περνάνε από τον οργανισμό της μητέρας σε αυτόν του μωρού. Οι επιπτώσεις από τις διοξίνες μπορεί να φανούν μετά από αρκετά χρόνια, όμως τότε θα είναι πολύ αργά!
Εμείς λέμε ούτε καύση, ούτε ταφή των σκουπιδιών! Αυτό που χρειάζεται είναι καταρχάς μείωση της παραγωγής σκουπιδιών και ειδικά των πλαστικών. Στη συνέχεια, χρειάζεται οργάνωση της επανάχρησης, αντί της απόρριψης προϊόντων. Κατόπιν απαιτείται ολοκληρωμένη διαχείριση: διαλογή στην πηγή (ξεχωριστοί κάδοι, πράσινα σημεία), αύξηση της ανακύκλωσης και παραγωγή λιπάσματος (κομπόστ) από τα οργανικά. Αυτή η διαδικασία μπορεί να γίνει σε μικρές μονάδες επεξεργασίας υπό δημόσια ιδιοκτησία και κάτω από τον έλεγχο των εργαζομένων και της κοινωνίας. Με αυτό τον τρόπο προστατεύεται το περιβάλλον και να δημιουργούνται θέσεις εργασίας.
Για να γίνουν τα παραπάνω απαιτείται σύγκρουση με τις πολιτικές της κυβέρνησης, της ΕΕ και των δανειστών που προωθούν τα συμφέροντα των τραστ της διαχείρισης των απορριμμάτων και της καύσης σκουπιδιών.
Σε ότι αφορά την ΑΓΕΤ, εκτός από τον μην καίει σκουπίδια, είναι απαραίτητο να μεταφερθεί εκτός της πόλης. Πρέπει, ακόμη, να εκσυγχρονιστεί ώστε να μειωθεί στο ελάχιστο η ρύπανση που προκαλεί. Επιπλέον, πρέπει να προστατευθούν οι θέσεις εργασίας. Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει όσο η ΑΓΕΤ ανήκει σε μια πολυεθνική ιδιωτική εταιρία που ενδιαφέρεται μόνο για το καπιταλιστικό κέρδος. Η ΑΓΕΤ, όπως και όλη η τσιμεντοβιομηχανία της χώρας, πρέπει να κοινωνικοποιηθεί και να περάσει σε εργατικό και κοινωνικό έλεγχο και διαχείριση.
Μόνο στα πλαίσια μιας δημοκρατικά σχεδιασμένης σοσιαλιστικής οικονομίας η βιομηχανική παραγωγή θα υπηρετεί τις ανάγκες της κοινωνίας και θα σέβεται το περιβάλλον. Έτσι, ο αγώνας ενάντια στην καύση των σκουπιδιών συνδέεται με τον αγώνα για την ανατροπή του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής με στόχο τη σοσιαλιστική κοινωνία. Έλα να δώσουμε αυτό τον αγώνα μαζί!
