Του Αποστόλη Κασιμέρη
(ταμία στο συνδικάτο ΕΘΕΛ-ΟΑΣΑ)
Στις 5/10 εργαζόμενοι και συνδικαλιστές των παρατάξεων της αριστεράς βρέθηκαν στις πύλες των αμαξοστασίων για να περιφρουρήσουν την 24ωρη απεργία, η οποία είχε αποφασιστεί στη γενική συνέλευση των εργαζομένων στις 3/10. Η ανάγκη της περιφρούρησης επιβαλλόταν περισσότερο από κάθε άλλη φορά, καθώς η πλειοψηφία του Διοικητικού Συμβουλίου (ΔΣ) του Συνδικάτου είχε πραξικοπηματικά ακυρώσει τη γενική συνέλευση της 3/10 και την απόφαση που λήφθηκε σε αυτή με το πρόσχημα της «μη απαρτίας».
Στις 3/10 ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ (πρόσκειται στο ΠΑΣΟΚ) που πλειοψηφούν στο ΔΣ του Συνδικάτου) προσπάθησαν να ακυρώσουν τη γενική συνέλευση, από τη πρώτη στιγμή που αντιλήφθηκαν ότι δεν θα περνούσαν οι προτάσεις τους.
Στην αρχή της συνέλευσης 13 από τα 17 μέλη του ΔΣ (όλοι πλην της ΠΑΣΚΕ) δέχτηκαν και ανακοίνωσαν στο μικρόφωνο ότι η συνέλευση έχει απαρτία και η διαδικασία προχώρησε στην εκλογή προέδρου της γενικής συνέλευσης.
Στη συνέχεια όμως, όταν η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων άρχισαν να αποδοκιμάζουν τους ομιλητές της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ και της ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗΣ και όταν ήταν πλέον ορατό πως θα υπερψηφιζόταν οι προτάσεις των παρατάξεων της αριστεράς και της βάσης των εργαζομένων, οι προαναφερόμενες παρατάξεις συντάχτηκαν πίσω από την ΠΑΣΚΕ και τη θέση της «μη απαρτίας». Μάλιστα, ο γραμματέας του ΔΣ (ΔΑΚΕ) αποχώρησε με θεατρικό τρόπο από τη συνέλευση προσπαθώντας ουσιαστικά να τη διαλύσει. Το ζήτημα της απαρτίας ήταν ολοφάνερα προσχηματικό καθώς σε προγενέστερες συνελεύσεις είχαν ληφθεί αποφάσεις με τον ίδιο αριθμό συμμετεχόντων.
Παρά την ένταση που προκλήθηκε από τη στάση των ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ, οι εργαζόμενοι παρέμειναν στην αίθουσα, η συνέλευση συνεχίστηκε και ολοκληρώθηκε με τη συντριπτική πλειοψηφία του σώματος να ψηφίζει υπέρ 24ωρης απεργίας για τις 5/10.
Αυτή την απόφαση αρνήθηκαν να επικυρώσουν ο Πρόεδρος (ΠΑΣΚΕ) και ο Γραμματέας (ΔΑΚΕ) του Συνδικάτου, ενώ στη συνέχεια ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ προχώρησαν σε ΔΣ στο οποίο μόνοι τους αποφάσισαν να «αντικαταστήσουν» τη 24ωρη απεργία της 5/10 με στάση εργασίας.
Στις 5/10 πολλοί εργαζόμενοι και εκλεγμένοι συνδικαλιστές που θέλησαν να υπερασπιστούν την απόφαση της γενικής συνέλευσης βρεθήκαμε στις πύλες των αμαξοστασίων της ΕΘΕΛ. Ωστόσο στο Αμαξοστάσιο του Ελληνικού (το μεγαλύτερο εκ των 7) είχαμε να αντιμετωπίσουμε την τρομοκρατία που εξαπέλυσε η Διοίκηση (Κ. Καραγιανόπουλος) συνεπικουρούμενη από εργοδοτικούς συνδικαλιστές. «Πρώτος και καλύτερος» ανέλαβε δράση ο Υποδιευθυντής Κίνησης του Αμαξοστασίου Ελληνικού Γεώργιος Λουλακάκης (ο οποίος σημειωτέον διετέλεσε στο παρελθόν και πρόεδρος του Συνδικάτου).
Ο Γ. Λουλακάκης σε ρόλο μπράβου, μαζί με ανθρώπους της ΠΑΣΚΕ, άρχισε να εξαπολύει απειλές ενάντια σε όποιον εργαζόμενο θα έμπαινε μπροστά στην πύλη για να παρεμποδίσει την έξοδο των λεωφορείων. Στη συνέχεια, μαζί με έναν συνδικαλιστή της ΔΑΚΕ βρήκε τον πρώτο απεργοσπάστη οδηγό και τον συνόδεψε στο λεωφορείο. Την ώρα που ο Γ. Λουλακάκης άνοιγε το δρόμο για να περάσει το λεωφορείο, ο «βοηθός» του, συνδικαλιστής της ΔΑΚΕ, προέτρεπε τον οδηγό: «Μην σταματάς! Πάτησε τους!»
Όπως ήταν φυσικό πολλοί εργαζόμενοι εξαγριώθηκαν. Ανάμεσά σε αυτούς και ο Ανδρέας Λαγοπάτης, ο οποίος έσπρωξε τον καθρέπτη του λεωφορείου που έβγαινε από την πύλη. Τότε, ο Γ. Λουλακάκης μαζί με άλλους τραμπούκους και απεργοσπάστες άρχισαν να βρίζουν τον Α. Λαγοπάτη. Ο Γ. Λουλακάκης μάλιστα μπήκε μπροστά από τον Α. Λαγοπάτη και άρχισε να τον τραβά από τα χέρια. Καθώς τα πνεύματα ήταν εξαιρετικά οξυμένα ο Α. Λαγοπάτης αντέδρασε χτυπώντας τον Γ. Λουλακάκη στο κεφάλι (το χτύπημα ήταν ήπιο – δεν υπήρξε καν μώλωπας). Ο Γ. Λουλακάκης συνέχισε την επίθεση εκτοξεύοντας απειλές ενάντια του Α. Λαγοπάτη όπως για παράδειγμα «θα σε γαμήσω», «θα είσαι ο πρώτος στις εφεδρείες» κοκ.
Λίγες μέρες μετά το περιστατικό της 5/10 ο Α. Λαγοπάτης δέχτηκε πρόσκληση σε απολογία από το Διευθυντή του Αμαξοστασίου καθώς ο Γ. Λουλακάκης είχε καταθέσει εναντίον του αναφορά. Η Ανεξάρτητη Παρέμβαση, σε συνεννόηση με τον Α. Λαγοπάτη έθεσε άμεσα το ζήτημα στο ΔΣ του Συνδικάτου. Το ΔΣ του Συνδικάτου τάχθηκε υπέρ του Α. Λαγοπάτη (δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά καθώς ασκήθηκε μεγάλη πίεση από την Ανεξάρτητη Παρέμβαση καθώς και άλλες παρατάξεις και συνδικαλιστές) και απάντησε στην εργοδοτική τρομοκρατία σκίζοντας κατά τη διάρκεια συνεδρίασης την κλήση σε απολογία που είχε λάβει.
Η Διοίκηση όμως δεν σταμάτησε τη δίωξη του συναδέλφου. Παρότι δεν προχώρησε στην τυπική διαδικασία του πειθαρχικού (φοβούμενη άραγε το αποτέλεσμα; τη σύγκρουση με το Συνδικάτο;) επέβαλλε αυθαίρετα στον Α. Λαγοπάτη αλλαγή αμαξοστασίου. Σημειωτέων η αλλαγή αμαξοστασίου δεν προβλέπεται σε κανένα πειθαρχικό κανονισμό σαν ποινή για εργαζόμενο. Είναι φανερό πως η ποινή αυτή επιβλήθηκε κάτω από την πίεση του Γ. Λουλακάκη, ο οποίος φοβάται πως θα μειωθεί το κύρος του σαν υποδιευθυντής (και κατά πάσα πιθανότητα και η δυνατότητά του να τρομοκρατεί εργαζόμενους) αν μείνει στο ίδιο αμαξοστάσιο με τον Α. Λαγοπάτη, ο οποίος τόλμησε να υψώσει το ανάστημά του εναντίον του.
Η Ανεξάρτητη Παρέμβαση ξεκίνησε να παλεύει από την πρώτη στιγμή ενάντια στην δίωξη του συναδέλφου Α. Λαγοπάτη. Κατ’ αρχήν γιατί θεωρούμε πως όταν χτυπάνε έναν εργαζόμενο, μας χτυπάνε όλους! Κατά δεύτερον γιατί πιστεύουμε πως η εργοδοτική αυθαιρεσία και τρομοκρατία πρέπει να «κόβεται» μόλις εκδηλώνεται, διαφορετικά εξαπλώνεται και επεκτείνεται.
Θα συνεχίσουμε να παλεύουμε και να υπερασπιζόμαστε τον Α. Λαγοπάτη και κάθε εργαζόμενο που διώκεται από τη διοίκηση λόγω της αγωνιστικής του στάσης και δράσης.
________________________
Σημ: Αξίζει πιθανά να σημειώσουμε πως ο Α. Λαγοπάτης δεν διετέλεσε ποτέ υποψήφιος ούτε είναι μέλος της Ανεξάρτητης Παρέμβασης.
