Μία εικόνα με έναν άντρα, μία γυναίκα και ένα μωρό, κάνει βόλτα στα social media αυτές τις μέρες. Ο λόγος; Το γεγονός ότι αυτή η εικόνα χρησιμοποιείται για να καλέσει σε «Ελλήνων Παρέλαση Straight Pride» την ημέρα του Athens Pride με κεντρικό σύνθημα: «ΠΑΤΕΡΑΣ – ΜΗΤΕΡΑ – ΠΑΙΔΙ ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ».
Η υπογραφή του καλέσματος ανήκει σε ένα αυτοαποκαλούμενο «κίνημα» που «δεν ξεχωρίζει δεξιούς από αριστερούς αλλά πολίτες που έχουν ή δεν έχουν Ελληνική Συνείδηση» και που με μία σύντομη επίσκεψη στη σελίδα τους, ανακαλύπτουμε ότι πρόκειται για ένα (!) άτομο, με καμία ουσιαστική απήχηση στην κοινωνία.
«Γιατί οι γκέι κάνουν pride;»
Παρόλα αυτά, την εξυπνακίστικη ατάκα «Να κάνουμε και εμείς οι straight ένα Pride!» την ακούμε από διάφορους/ες που ισχυρίζονται ότι δεν καταλαβαίνουν γιατί τα ΛΟΑΤ* άτομα πρέπει να βγαίνουν στους δρόμους και «αφού αυτοί διαδηλώνουν για τη σεξουαλικότητα τους γιατί να μην οργανώσουν κάτι αντίστοιχο και οι ετεροφυλόφιλοι/ες»;
Οι ΛΟΑΤ άνθρωποι νιώθουν την ανάγκη να συμμετέχουν σε εκδηλώσεις που αφορούν την σεξουαλικότητα τους γιατί βιώνουν καταπίεση σε σχέση με αυτή. Για να το κάνουμε λιανά τι σημαίνει καταπίεση σε σχέση με την σεξουαλική συμπεριφορά ενός ανθρώπου θα το δώσουμε με μερικά παραδείγματα.
- Ένα ΛΟΑΤ άτομο, τις περισσότερες φορές θα πρέπει να κάνει μια συζήτηση με τους γονείς του για να τους μιλήσει για το θέμα της σεξουαλικότητας του. Με τον φόβο της απόρριψης, του χλευασμού, του ενδεχόμενου ξυλοδαρμού και του διωγμού από το σπίτι.
- Ένα ΛΟΑΤ άτομο κινδυνεύει να δεχτεί λεκτική ή σωματική βία στο σχολείο από συμμαθητές/τριες του και να ακούσει από κάποιον/α εκπαιδευτικό ότι οι πράξεις του, ο τρόπος που εκφράζεται και νιώθει, αποτελούν αμαρτία, ανωμαλία, αρρώστια.
- Ένα ομόφυλο ζευγάρι μπορεί να ντραπεί να περπατήσει χεράκι χεράκι στον δρόμο, να φοβηθεί να εκφράσει δημόσια τον έρωτα του, να του ζητηθεί να φύγει από μία καφετέρια/μπαρ κλπ γιατί «ενοχλούνται οι υπόλοιποι πελάτες». Το να κυκλοφορεί ελεύθερα και να εκφράζεται, είναι συνώνυμο με την λέξη «πρόκληση».
- Ένα τρανς άτομο (δηλαδή ένα άτομο που το βιολογικό του φύλο –το φύλο με το οποίο γεννήθηκε– δεν ταυτίζεται με το φύλο που το ίδιο το άτομο προσδιορίζει στον εαυτό του) μπορεί να νιώσει κίνδυνο αν κυκλοφορήσει με τα ρούχα και την εμφάνιση που το εκφράζουν, κινδυνεύει να εξευτελιστεί στο γκισέ της τράπεζας, να μην εξυπηρετηθεί στο ταχυδρομείο, να αντιμετωπιστεί υποτιμητικά στις δημόσιες υπηρεσίες γιατί το όνομα της ταυτότητας «δεν ταιριάζει» με την εξωτερική του εμφάνιση.
- Ένα ομόφυλο ζευγάρι δεν μπορεί να παντρευτεί. Ένα τρανς άτομο, αν είναι παντρεμένο δε μπορεί να αλλάξει τα στοιχεία της ταυτότητάς του.
- Ένα ομόφυλο ζευγάρι δεν μπορεί να αποκτήσει παιδί, από κοινού, μέσω υιοθεσίας.
- Ένα ΛΟΑΤ άτομο συχνά θα καταπιεστεί στον χώρο εργασίας, και ίσως αναγκαστείνα πει ψέματα σχετικά με τη σεξουαλικότητα του γιατί θα φοβηθεί το πώς θα αντιμετωπιστεί από τους συναδέλφους του και τον εργοδότη του αλλά και το ενδεχόμενο απόλυσης.
- Ένα ΛΟΑΤ άτομο θα ακούσει εκπροσώπους της Εκκλησίας να το αποκαλούν «ζώο» και «αφύσικο», αλλά και να δηλώνουν (όπως ο Αμβρόσιος) πως αν είχαν ένα όπλο θα το χρησιμοποιούσαν (ενάντια στα ΛΟΑΤ άτομα) για «να τελειώνουμε».
- Ένα ΛΟΑΤ άτομο θα ακούσει από βουλευτές/ίνες να το αποκαλούν ψυχασθενές και παρανοϊκό και να αρνούνται να ψηφίσουν νόμους που έστω και μερικώς του παραχωρούν κάποια δικαιώματα.
Όπως είναι κατανοητό σε όποιον έχει τη διάθεση να το δει, τα ΛΟΑΤ άτομα αντιμετωπίζουν μια σειρά από προβλήματα που σχετίζονται με τη σεξουαλικότητα τους, προβλήματα που οι ετεροφυλόφιλοι δεν αντιμετωπίζουν. Με λίγα λόγια, ο λόγος που τα ΛΟΑΤ άτομα κάνουν πορεία για θέματα που αφορούν τη σεξουαλικότητα τους είναι γιατί σε αυτό το θέμα στερούνται δικαιώματα που για τους ετεροφυλόφιλους είναι δεδομένα!
Υπερηφάνεια και διεκδίκηση
Η παράδοση των Pride ξεκίνησε μετά από μια εξέγερση των ΛΟΑΤ ατόμων που διεκδικούσαν ίσα δικαιώματα. Η εξέγερση ξεκίνησε από το Stonewall In, ένα γκέι μπαρ στις ΗΠΑ, όταν τα ξημερώματα της 28ης Ιουνίου του 1969, μετά από επιδρομή της αστυνομίας στο μπαρ, ξέσπασαν αυθόρμητες διαδηλώσεις ενάντια στην καταπίεση και την ομοφοβία. Τα επόμενα χρόνια, καθιερώθηκαν οι πορείες «υπερηφάνειας» (pride) που είχαν αγωνιστικό και διεκδικητικό χαρακτήρα.
Σήμερα βέβαια, η διεξαγωγή των Prideσε πολλές χώρες έχει χάσει δυστυχώς τον αγωνιστικό της χαρακτήρα, έχει μετατραπεί περισσότερο σε «γιορτή», ενώ με την εισαγωγή χορηγών και υποστηρικτών έχει αφομοιωθεί σε μεγάλο βαθμό από το σύστημα.Αυτή η κριτική γίνεται, και είναι πολύ σωστή, από ένα κομμάτι του ΛΟΑΤ κινήματος, που προσπαθεί να κάνει τα pride σημεία αναφοράς του αγώνα ενάντια στην ομοφοβία και για ίσα δικαιώματα.
Αντί λοιπόν κάποιοι ετεροφυλόφιλοι να αναρωτιούνται αν πρέπει να κάνουν το δικό τους pride, θα μπορούσαν να συμμετέχουν στο gaypride, στηρίζοντας τον αγώνα των ΛΟΑΤ ατόμων. Η κατάκτηση ίσων δικαιωμάτων από ένα καταπιεσμένο στρώμα της κοινωνίας, η απαλλαγή τους από τα συγκεκριμένα προβλήματα, μπορεί να λειτουργήσει μετά θετικά για όλους. Γιατί αφού φύγει το θέμα της καταπίεσης λόγω της σεξουαλικότητας κάποιων ανθρώπων, μπορούμε όλοι μαζί να ασχοληθούμε και με τα υπόλοιπα ζητήματα που από κοινού μας καταπιέζουν – την ανεργία, την επισφάλεια, τη λιτότητα και τους εθνικισμούς.
*Λεσβίες, Ομοφυλόφιλοι, Αμφιφυλόφιλοι/ες, Τρανς
