Σχόλιο από το «Ξ»
Στις 3/7 κυκλοφόρησαν σε ολόκληρο τον κόσμο οι εντυπωσιακές όσο και τρομακτικές εικόνες της υποθαλάσσιας φωτιάς στον Κόλπο του Μεξικού που προκλήθηκε από διαρροή αγωγού φυσικού αερίου της κρατικής εταιρείας ενέργειας του Μεξικού. Μέχρι να περιοριστεί η πυρκαγιά, έκαιγε για περίπου πέντε ώρες κατά τη διάρκεια των οποίων το νερό έβραζε και φλόγες έβγαιναν στην επιφάνεια της θάλασσας.
Πέρα από τη φωτιά, που βέβαια ανεβάζει σε τοπικό επίπεδο τη θερμοκρασία του νερού, έχουμε άλλη μια μεγάλη διαρροή φυσικού αερίου, που θα συνεχίσει και μετά το τέλος της πυρκαγιάς και μέχρι να σφραγιστεί ο συγκεκριμένος αγωγός. Πρόκειται για άλλο ένα έγκλημα ενάντια στο θαλάσσιο οικοσύστημα της περιοχής, όπου βέβαια τα ατυχήματα, οι διαρροές και η καταστροφή του περιβάλλοντος είναι μια μόνιμη κατάσταση.
***
Το πιο γνωστό ατύχημα στην περιοχή και ένα από τα πιο σημαντικά στην ιστορία των υποθαλάσσιων εξορύξεων ορυκτών καυσίμων ήταν αυτό της πλατφόρμας Deepwater Horizon της BP το 2010. Από την έκρηξη του 2010 σκοτώθηκαν έντεκα εργαζόμενοι της εταιρείας, ενώ προκλήθηκε μια γιγάντια πετρελαιοκηλίδα που οδήγησε σε μαζικούς θανάτους πολλά είδη της θαλάσσιας πανίδας της περιοχής.
Στην περίπτωση όμως του τελευταίου ατυχήματος, δεν έχουμε απλά ένα ακόμη σοβαρό επεισόδιο στην καταστροφική ιστορία των εξορύξεων ορυκτών καυσίμων. Έχουμε και μια επιπλέον απόδειξη ότι το φυσικό αέριο δεν είναι καθόλου το «αθώο», «περιβαλλοντικά φιλικό», «ήπιο» καύσιμο που προσπαθούν να παρουσιάσουν. Είναι ένα επικίνδυνο ορυκτό, που αν διαρρεύσει μπορεί να δηλητηριάσει την ατμόσφαιρα και το νερό, ενώ ιδιαίτερα στην περίπτωση των υποθαλάσσιων εξορύξεων η διαρροή του σημαίνει μαζικούς θανάτους ψαριών και άλλων θαλάσσιων οργανισμών, καθώς το μεθάνιο που περιέχει σε μεγάλη ποσότητα εκτοπίζει το οξυγόνο και κάνει το περιβάλλον ασφυκτικό.
Πέρα όμως από το ενδεχόμενο ατυχήματος και διαρροής, ούτε η χρήση του φυσικού αερίου ως καύσιμου είναι ασφαλής και φιλική για το περιβάλλον. Η καύση του απελευθερώνει στην ατμόσφαιρα μεγάλες ποσότητες μεθανίου, ενός αερίου που υπολογίζεται ως και 35 φορές πιο ισχυρό από το διοξείδιο του άνθρακα ως προς τις επιπτώσεις του στην κλιματική αλλαγή.
***
Αυτός είναι ο κίνδυνος που απειλεί κάθε θαλάσσια περιοχή όπου γίνονται ήδη, ή σχεδιάζονται υποθαλάσσιες εξορύξεις ορυκτών καυσίμων. Ιδιαίτερα ο Κόλπος του Μεξικού είναι μια περιοχή με μεγάλη περιβαλλοντική υποβάθμιση, καθώς εδώ και δεκαετίες, μεγάλες εταιρείες ενέργειας τρυπάνε τον πυθμένα και εγκαθιστούν πλατφόρμες άντλησης, πολλές από τις οποίες αντιμετωπίζουν συχνά διαρροές και ατυχήματα. Επιπλέον, ένα μεγάλο μέρος των δεκάδων χιλιάδων πηγαδιών εξορύξεων στον Κόλπο του Μεξικού είναι ανενεργά και έχουν εγκαταλειφθεί από τις εταιρείες που τα εκμεταλλεύονταν χωρίς να σφραγιστούν, συνεχίζουν δηλαδή να αφήνουν να διαρρεύσουν μεγάλες ποσότητες φυσικού αερίου στη θάλασσα.
Και αν οι εξορύξεις είναι καταστροφικές για τον Κόλπο του Μεξικού που βρίσκεται στον Ατλαντικό Ωκεανό, μπορεί κανείς να φανταστεί τι θα σημαίνουν σε μια περίκλειστη θάλασσα όπως η Μεσόγειος!
Αυτός είναι και ο κίνδυνος που απειλεί τα νερά, τα προστατευόμενα είδη, τα σπάνια οικοσυστήματα της Ανατολικής Μεσογείου. Οι πολυεθνικές ενέργειας που έχουν βάλει στο στόχαστρο τα κοιτάσματα της περιοχής, δεν διστάζουν (όπως δεν το έχουν κάνει ποτέ και πουθενά) να μετατρέψουν τη Μεσόγειο σε νεκρή θάλασσα, προκειμένου να αποκομίσουν τα μεγαλύτερα δυνατά κέρδη από την εκμετάλλευση των ορυκτών καυσίμων. Οι εταιρείες και τα κράτη της περιοχής βέβαια μετράνε τη σχέση κόστους/οφέλους κάθε εξόρυξης, και γι’ αυτό βλέπουμε παλινδρομήσεις σε αυτό το θέμα τελευταία (απόσυρση Repsol από το Ιόνιο, δηλώσεις Δένδια στο Arab News). Δεν πρόκειται όμως να αφήσουν τα «φιλέτα» της Ανατολικής Μεσογείου ανεκμετάλλευτα λόγω της απληστίας και του συνεχούς ανταγωνισμού μεταξύ τους.
Απέναντι σε αυτό τον κίνδυνο, αλλά και απέναντι στον κίνδυνο των εθνικιστικών εντάσεων και της απειλής του πολέμου στον οποίο οι άρχουσες τάξεις της Ελλάδας, της Τουρκίας και της Κύπρου μας έχουν μπλέξει, το συμφέρον των λαών της περιοχής δεν είναι να περιμένουν την «ανάπτυξη» που θα φέρουν οι εξορύξεις. Είναι να παλέψουν από κοινού για την προστασία του περιβάλλοντος, των φιλικών προς το περιβάλλον οικονομικών δραστηριοτήτων, της ειρήνης και της ποιότητας ζωής μας που απειλείται! Να παλέψουν για ένα διαφορετικό μοντέλο λειτουργίας της κοινωνίας και της οικονομίας, που θα έχει στο επίκεντρο τους ανθρώπους και το περιβάλλον, και όχι τα κέρδη, τους στρατούς και τις βρώμικες πολυεθνικές.
