Σύσσωμη η κυπριακή άρχουσα τάξη, εκπροσωπούμενη από τα κόμματα της Δεξιάς αλλά και στηριζόμενη από την ηγεσία του ΑΚΕΛ, έχει ξεκινήσει μια διεθνή εκστρατεία για να αντιμετωπίσει την επίθεση που της εξαπέλυσε η γερμανική άρχουσα τάξη περί ξεπλύματος βρώμικου χρήματος.
Για χρόνια οι offshore (υπεράκτιες) εταιρείες, τα ρώσικα, τα σερβικά και άλλα κεφάλαια είχαν βρει καταφύγιο στην Κύπρο εκμεταλλευόμενα την χαμηλή φορολογία 10%, αντί του 25% που είναι ο μέσος όρος στην Ευρώπη. Η κυπριακή άρχουσα τάξη τους πρόσφερε χαμηλή φορολογία και άλλα «κίνητρα» έτσι ώστε να τα προσελκύσει και να βγάλει κέρδη απ’ αυτή την συγκέντρωση κεφαλαίων. Δημοσιεύματα αναφέρουν ότι αύτη την στιγμή οι Ρωσικές καταθέσεις στις κυπριακές τράπεζες είναι γύρω στα 20-25 δισεκατομμύρια ευρώ ενώ ο κύκλος εργασιών των Ρωσικών εταιρειών στην Κύπρο ξεπερνά τα 100 δισεκατομμύρια!
Οι φορολογικοί παράδεισοι, ανάμεσα στους οποίους είναι και η Κύπρος (καθώς επίσης και η Ιρλανδία, η Μάλτα, η Ουγγαρία, η Λετονία και πολλές άλλες χώρες) επιτρέπουν στο (διεθνές) κεφάλαιο να δραστηριοποιείται χωρίς να μπορεί να το ελέγξει κανένας, άλλα και να φοροδιαφεύγει συμβάλλοντας στην υπερσυσσώρευση κεφαλαίων στα χέρια όλο και λιγότερων κεφαλαιοκρατών.
Μέσα από την προσέλκυση των ρωσικών και άλλων κεφαλαίων οι κυπριακές τράπεζες μπορούσαν να έχουν αρκετή ρευστότητα ώστε να δίνουν δάνεια, να αγοράζουν ομόλογα χωρών, να κερδοσκοπούν με πολλούς και διάφορους τρόπους, βγάζοντας χωρίς κανένα κόπο δισεκατομμύρια ευρώ κέρδη κάθε χρόνο.
Κάποια στιγμή όμως οι κερδοσκοπικές φούσκες στις οποίες επένδυαν κατέρρευσαν! Και τώρα που έχουν πέσει έξω, απαιτούν από εμάς, τους εργαζόμενους να πληρώσουμε το κόστος!
Η υποκρισία της άρχουσας τάξης
Η κυπριακή άρχουσα τάξη αντιδρά εντελώς υποκριτικά πάνω στο ζήτημα. Όταν το διεθνές κεφάλαιο μέσα από την Τρόικα, και όχι μόνο, εξαπέλυε επίθεση εναντία στους εργαζόμενους και ζητούσε να φορτωθούν τα δισεκατομμύρια του χρέους των τραπεζών στις πλάτες των εργαζόμενων, ένα χρέος για το οποίο δεν ευθύνονται ούτε ωφελήθηκαν από αυτό οι Κύπριοι εργαζόμενοι, συντασσόταν μαζί της διότι εξυπηρετούνταν τα συμφέροντα της που είναι η μείωση των μισθών και το κτύπημα του κοινωνικού κράτους.
Τώρα που η επίθεση με αφορμή το βρώμικο χρήμα θιγεί τα συμφέροντα των τραπεζιτών και της άρχουσας τάξης, αντιδρά και μάλιστα με διεθνείς εκστρατείες ακόμη και «απειλώντας» ότι αν δεν γίνουν δεκτοί οι όροι της θα προχωρήσει η Κύπρος ακόμη και σε έξοδο από την ευρωζώνη!
Η επίθεση εναντία στην Κύπρο με την δικαιολογία του βρώμικου χρήματος δεν αποκλείεται να έχει στόχο, ανάμεσα σ’ άλλα, και την προσέλκυση των κεφαλαίων αυτών από την Κύπρο προς στις χώρες του σκληρού πυρήνα της Ευρώπης ώστε να εκμεταλλεύονται οι βορειοευρωπαίοι αστοί αντί οι Κύπριοι αστοί τα ρωσικά και άλλα κεφάλαια. (Είναι γνωστό για παράδειγμα ότι στην Λεττονία δραστηριοποιούνται γερμανικές τράπεζες που προσφέρουν στις ρωσικές εταιρείες παρόμοιες εξυπηρετήσεις με αυτές που προσφέρουν και οι κυπριακές.)
Για τους εργαζόμενους όμως αυτό δεν είναι το βασικό. Ο κύριος λόγος που γίνεται η επίθεση αυτή είναι για να δικαιολογήσει την πιο γενική επίθεση ενάντια στους Κύπριους εργαζόμενους που θα γίνει την επόμενη περίοδο.
Όπως και στην Ελλάδα όπου κατηγορούσαν τους Έλληνες εργαζόμενους ως τεμπέληδες και διεφθαρμένους για να δικαιολογήσουν την επίθεσή στο βιοτικό τους επίπεδο, έτσι και τώρα στην Κύπρο, θέλουν να φορτώσουν στους Κύπριους εργαζόμενους την ρετσινιά του διεφθαρμένου, του βρώμικου, του παράνομου, για να δικαιολογήσουν τις επιθέσεις που θα έρθουν.
Λες και από τα βρώμικα χρήματα που ξεπλένονταν κέρδιζαν οι εργαζόμενοι και τώρα πρέπει να πληρώσουν.
Η ανικανότητα της ηγεσίας του ΑΚΕΛ
Σε αυτήν την επίθεση η ηγεσία του ΑΚΕΛ αποδεικνύεται για ακόμα μια φόρα εντελώς ανίκανη να απαντήσει. Συμμαχεί με την κυπριακή άρχουσα τάξη ενάντια στην γερμανική, και «ξεχνά» να υπερασπιστεί τα δικαιώματα των εργαζόμενων. Με αυτό τον τρόπο δημιουργεί ψευδαισθήσεις ότι η κυβέρνηση Αναστασιάδη αγωνίζεται για τα συμφέροντα του κυπριακού λαού. «Αδυνατεί» να βάλει το πρόβλημα στις σωστές τους βάσεις. Μπαίνει κι αυτή στην διαδικασία να πείσει ότι δεν γίνεται, δήθεν, ξέπλυμα μαύρου χρήματος – αντί να παραδεχτεί αυτή την πραγματικότητα, να ξεσκεπάσει το ρόλο των φορολογικών παραδείσων και να αρνηθεί τα χρέη των τραπεζών, και τις ζημιές των ξένων κεφαλαίων, να τα επωμιστεί ο κυπριακός λαός.
Πριν από κάποιο καιρό η ηγεσία του ΑΚΕΛ είχε κάνει μια σωστή κίνηση και είχε καταθέσει πρόταση για την αύξηση του εταιρικού φόρου, έτσι ώστε να επωμιστεί και το κεφάλαιο ένα μερίδιο από την κρίση που το ίδιο προκάλεσε. Ακόμη κι αυτό όμως το ΑΚΕΛ το έχει ξεχάσει, κι αντί να αρπάξει τώρα την ευκαιρία και να παλέψει ώστε το κεφάλαιο να πληρώσει για την κρίση, μπαίνει στην διαδικασία να υπερασπίζεται με ζήλο τις πρακτικές των Κύπριων τραπεζιτών και των Ρώσων «επενδυτών», κερδοσκόπων καπιταλιστών – σάμπως και υπάρχει «καλό» και «κακό» κεφάλαιο, σάμπως και τα ρωσικά κεφάλαια είναι «καλά» και τα ευρωπαϊκά όχι!
