Το νησί της Πάρου, ένα από τα πιο τουριστικά νησιά εδώ και δεκαετίες, τα τελευταία χρόνια έχει να αντιμετωπίσει όλο και πιο έντονα επιχειρηματίες που λειτουργούν σαν «αρπακτικά». Δεν είναι τυχαίο που πολλοί κάνουν λόγο για τον κίνδυνο το νησί να γίνει «δεύτερη Μύκονος», δηλαδή πανάκριβο και «απλησίαστο» για τους ανθρώπους της εργασίας που αναζητούν καλοκαιρινούς προορισμούς για διακοπές. Αλλά και για τους ντόπιους, οι οποίοι «εκδιώκονται» από τις παραλίες και το ίδιο τους το νησί, αφού πολλές από αυτές είναι κατειλημμένες εξ ολοκλήρου από ομπρέλες και ξαπλώστρες, που όσοι/ες θέλουν να τις χρησιμοποιήσουν πρέπει να τις χρυσοπληρώσουν.
Έτσι, αυτές τις μέρες οι κάτοικοι της Πάρου ξεσηκώνονται, οργανώνονται και αγωνίζονται μαζικά για να πάρουν πίσω τις παραλίες τους, τον δημόσιο χώρο που καταπατούν τα αρπακτικά του τουρισμού, που νομίζουν ότι τους ανήκουν τα πάντα.
Πολίτες με όπλο τη μαχητική τους διάθεση, διεκδικούν την ελεύθερη πρόσβαση στις παραλίες ενάντια στην παράνομη κατάληψη τους.
Ο κ. Δαμιανός Γαβαλάς, μέλος της κίνησης πολιτών Πάρου για ελεύθερες παραλίες σε συνέντευξη του στην ΕΡΤ, κατήγγειλε πως οι «καλύτερες παραλίες του νησιού είναι πλήρως κατειλημμένες. Και αν σε μία ακρούλα υπάρχει χώρος, δεν μπορείς να βάλεις την πετσέτα γιατί θα έρθει εργαζόμενος να σου πει να φύγεις».
Μεταξύ άλλων ανέφερε:
«Μου έχουν ζητήσει να φύγω, έχω καθίσει δίπλα σε χώρο με ξαπλώστρες και έχει έρθει εργαζόμενος να μου πει ότι υπάρχει ελάχιστη κατανάλωση. Η ασυδοσία είναι τόσο διάχυτη που ο καθένας μπορεί να κάνει ό,τι θέλει».
Την ίδια ώρα αίσθηση προκαλούν οι καταγγελίες για σωματοφύλακες στις παραλίες.
Όπως καταγγέλλει ο Χρήστος Γεωργούσης, εκπρόσωπος της «Κίνησης Πολιτών για Ελεύθερες Παραλίες», μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα, ορισμένοι «έχουν νοικιάσει 20 τετραγωνικά και έχουν 200-300». Κατήγγειλε, επίσης πως και ο ίδιος έχει εκδιωχθεί από παραλία στην οποία πήγε για να κολυμπήσει.Ήταν μάλιστα μια μικρή παραλία, που δεν πληροί τις προδιαγραφές ώστε να νοικιάζεται από ιδιώτη. Επίσης, κατήγγειλε πως ορισμένες από τις επιχειρήσεις έχουν σωματοφύλακες…
Και οι καταγγελίες πληθαίνουν καθημερινά.
Τι είναι το «κίνημα για ελεύθερες παραλίες»;
Ξεκίνησε από το νησί της Πάρου και έχει εξαπλωθεί και σε άλλα νησιά των Κυκλάδων, όπως είναι η Σέριφος και η Νάξος, στην Κρήτη, ενώ φαίνεται πως και οι κάτοικοι στη Χαλκιδική αρχίζουν να οργανώνονται. Στην Πάρο, οι κάτοικοι άρχισαν να αντιδρούν στην κατάληψη των παραλιών από επιχειρήσεις που εκμεταλλεύονται τμήματά τους και καταλαμβάνουν αυθαίρετα με ξαπλώστρες και ομπρέλες τον κοινόχρηστο χώρο, πολύ πέραν των ορίων που προβλέπουν οι συμβάσεις παραχώρησης που έχουν υπογράψει με τον Δήμο.
Πίσω από τις κινητοποιήσεις βρίσκεται η «Κίνηση Πολιτών Πάρου για Ελεύθερες Παραλίες- Save Paros Beaches». Οι κάτοικοι έχουν ήδη μαζέψει 2.200 υπογραφές διεκδικώντας ελεύθερες παραλίες και τις έχουν στείλει σε όλες τις τοπικές αρχές με τον Δήμαρχο Μάρκο Κωβαίο να προσπαθεί να αποτινάξει από πάνω του κάθε ευθύνη, λέγοντας πως οι παραλίες είναι υπόθεση του υπουργείου Οικονομικών και πως ο ίδιος δεν έχει καμία αρμοδιότητα!
Πέρα όμως από τη συλλογή υπογραφών, οργανώθηκαν και διαμαρτυρίες στις ίδιες τις παραλίες. Οι πρώτες πραγματοποιήθηκαν στις παραλίες Σάντα Μαρία και Μαρτσέλο (όπου οι παρανομίες επιβεβαιώθηκαν μέσω της διασταύρωσης των συντεταγμένων παραχώρησης που βρήκε η κίνηση στο ΔΙΑΥΓΕΙΑ), με τους κατοίκους να κρατάνε στα χέρια πετσέτες, πανό και πλακάτ, φωνάζοντας συνθήματα όπως «Ελεύθερες παραλίες για όλους μας».
Εκατοντάδες ήταν εκείνοι που συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις, ενώ γύρω στα 400 άτομα διαδήλωσαν στο κέντρο της Παροικιάς, ανάμεσα τους και τουρίστες που αναγνωρίζουν πως η κατάσταση αυτή δεν σέβεται ούτε τη φύση, ούτε τους κατοίκους του νησιού αλλά ούτε και τους ίδιους τους επισκέπτες.
Λόγω των πιέσεων και των διαστάσεων του κινήματος, η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Αδειλίνη Γεωργία ζήτησε από την εισαγγελέα πρωτοδικών Σύρου τη διενέργεια έρευνας για την εφαρμογή της νομοθεσίας. Ταυτόχρονα, ο υπουργός Οικονομικών Κωστής Χατζηδάκης, μετά από τις διαστάσεις που πήρε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στα ΜΜΕ το ζήτημα, έσπευσε να βγει στα κανάλια, παριστάνοντας τον «έκπληκτο» και τον «θυμωμένο» για τις συνθήκες που επικρατούν στις παραλίες, «απειλώντας» τους επιχειρηματίες πως «θα τους ταράξουν στη νομιμότητα». Ίσως, αν αυτές οι αντιδράσεις δεν προέρχονταν από τον υπουργό που στέκεται μονίμως απέναντι στους εργαζόμενους και στο πλευρό των επιχειρηματικών συμφερόντων, να προσπαθούσαμε να τον πιστέψουμε…
Μια μικρή αλλά σημαντική πρώτη νίκη
Από την άλλη μεριά, αυτοί που βγήκαν στους δρόμους και τις παραλίες και που δεν έχουν κανέναν λόγο να υπερασπιστούν τα συμφέροντα των επιχειρηματιών, στις 2 Αυγούστου πέτυχαν την πρώτη τους νίκη. Σύμφωνα με τη σελίδα «Κίνηση Πολιτών Πάρου για Ελεύθερες Παραλίες- Save Paros Beaches» στο Facebook, η μισή παραλία στη Μικρή Σάντα Μαρία στην Πάρο είναι πλέον προσβάσιμη με τις ομπρέλες και τις ξαπλώστρες έχουν ξηλωθεί.
Για ακόμη μία φορά γίνεται ξεκάθαρο πως ο μόνος τρόπος να νικήσουμε έστω και στα πιο απλά και καθημερινά ζητήματα, είναι η οργάνωση κι ο αγώνας, απέναντι σε όλα εκείνα που καταστρέφουν την καθημερινότητα μας και το περιβάλλον. Το κίνημα που γεννήθηκε στις Κυκλάδες, έχει όλους τους λόγους να εξαπλωθεί σε όλη την χώρα ώστε να εξασφαλιστεί η ελεύθερη πρόσβαση της κοινωνίας στις παραλίες, να δημιουργηθούν υποδομές για πρόσβαση ΑΜΕΑ, καθαριότητα όλων των παραλιών, και δημιουργία δημοτικών κυλικείων με σεβασμό προς το περιβάλλον και τους εργαζόμενους, που θα εξυπηρετεί τις ανάγκες των εργαζόμενων και των φτωχών στρωμάτων κι όχι των γόνων πλουσίων.
