Άρθρο της Σύνταξης από το νέο τεύχος του «Ξ» (τεύχος 601) που κυκλοφόρησε την Πέμπτη 24 Οκτώβρη.
«Εγώ συμμορία της μιζέριας δεν αποκαλώ όλους τους γιατρούς και τους νοσηλευτές … αναφέρομαι σε ένα μικρό κλάσμα ανθρώπων που όλα τα βλέπουν πάντα μαύρα και σε όλα λένε πάντα όχι…»
Κάπως έτσι ξεκίνησε την τοποθέτησή του ο υπουργός Υγείας, Α. Γεωργιάδης στην εκπομπή «Πρόσωπο με πρόσωπο» του Ν. Χατζηνικολάου στις 18/10/24, στην οποία ήταν προγραμματισμένο να συζητηθεί η συνολική κατάσταση που επικρατεί στον τομέα της υγείας, μέσα από την αντιπαράθεση του υπουργού με συνδικαλιστές του χώρου.
Σύμφωνα με τον υπουργό, η κατάσταση στη δημόσιο σύστημα υγείας είναι πολύ καλύτερη σήμερα σε σχέση με την εποχή πριν από τις κυβερνήσεις της ΝΔ, και το υγειονομικό προσωπικό, οι ασθενείς, ο κόσμος όλος όπως φαίνεται, οφείλει να τον ευγνωμονεί για τις προσπάθειές του. Παρουσιάσει βέβαια μια εικόνα που δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Το κάνει όμως με ατελείωτο θράσος, με τόνο προκλητικό και προσβλητικό απέναντι στους υγειονομικούς που περιγράφουν τις δραματικές ελλείψεις σε προσωπικό και υποδομές στο ΕΣΥ.
Τα νοσοκομεία της χώρας σήμερα, λειτουργούν με τουλάχιστον 20.000 κενές οργανικές θέσεις, όπως εξήγησε στην ίδια εκπομπή ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία) Μ. Γιαννάκος, που επιπλέον θύμισε ότι οι δαπάνες για τη δημόσια υγεία ανέρχονται στο 5,5% του ΑΕΠ, την ώρα που ο ευρωπαϊκός μέσος όρος βρίσκεται στο 7,5%. Σύμφωνα με την πρόεδρο της ΟΕΝΓΕ (Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας) Α. Ρέντζιου, ανάμεσα στην πενταετία 2019 – 2024, αποχώρησαν από το ΕΣΥ 16.361 μόνιμοι υγειονομικοί υπάλληλοι και έγιναν 8.458 μόνιμες προσλήψεις, δηλαδή το μόνιμο προσωπικό μειώθηκε κατά περίπου 8.000 θέσεις.
Τα παραπάνω στοιχεία τα καταλαβαίνει στην πράξη κάθε άνθρωπος που χρειάζεται να επισκεφθεί ένα δημόσιο νοσοκομείο, είτε πρόκειται για κάποιο τμήμα επειγόντων περιστατικών, είτε για τακτικές εξετάσεις, χειρουργεία, κλπ. Οι αναμονές στα επείγοντα μπορεί να ξεπερνούν σε κάποιες περιπτώσεις τις οκτώ ώρες, τα ράντζα και ο συνωστισμός αποτελούν καθημερινότητα για όλα τα μεγάλα νοσοκομεία, ενώ δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι βρίσκονται σε λίστα αναμονής για χειρουργείο. Στη βόρεια Ελλάδα τα νοσοκομεία βρίσκονται στα όρια των αντοχών τους εξαιτίας των ελλείψεων κυρίως σε προσωπικό, αλλά και σε υποδομές, σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποίησε πρόσφατα η ΠΟΕΔΗΝ ενώ οι 298 προσλήψεις γιατρών που έχουν εξαγγελθεί από το υπουργείο αποτελούν εμπαιγμό σε σχέση με τις πραγματικές ανάγκες. Στη Θεσσαλονίκη συγκεκριμένα, έχουν προκηρυχθεί μόλις 8 προσλήψεις γιατρών για τα τέσσερα από τα εννέα νοσοκομεία της πόλης!
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες ο υπουργός απευθύνεται με ακραία επιθετικό, προκλητικό ύφος και επιχειρηματολογία στους εργαζόμενους στην υγεία, αποκαλώντας όσους αναδεικνύουν αυτά τα προβλήματα «συμμορία της μιζέριας». Απαιτεί μάλιστα από το υγειονομικό προσωπικό, όχι μόνο να μη μιλάει για όλα αυτά, αλλά να «προστατεύει το ΕΣΥ από τη δυσφήμιση». Σε κάθε αντιπαράθεσή του με εκπροσώπους των εργαζομένων στα νοσοκομεία, ο υπουργός ωρύεται ότι οφείλουν να λένε ευχαριστώ στο σύστημα και να μην αναφέρονται απαξιωτικά στο έργο του…
Ακόμη όμως και στην αντιπαράθεση με ασθενείς, το θράσος του παραμένει αξεπέραστο. Πρόσφατα, απαντώντας σε ανασφάλιστη καρκινοπαθή από τη Λέσβο που εξηγούσε ότι αναγκάζεται να ταξιδεύει στην Αθήνα για να κάνει ακτινοθεραπείες, δεν δίστασε να πει: «αν ήταν στις ΗΠΑ η κυρία θα είχε πεθάνει τώρα, θα ήταν στον δρόμο, θα ήταν νεκρή». Ο υπουργούς υγείας μάλιστα, περιγράφει ως δικό του κατόρθωμα το γεγονός ότι οι ανασφάλιστοι στην Ελλάδα δικαιούνται να πηγαίνουν στο νοσοκομείο και δεν «πεθαίνουν στον δρόμο», ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για κάτι που ισχύει πάντα, με ένα μικρό διάλειμμα στα χρόνια των μνημονίων. Επιπλέον, το δικαίωμα δεν σημαίνει απαραίτητα και πρόσβαση σε ένα σύστημα που διαλύεται μέρα με τη μέρα.
Στην πραγματικότητα, αν ο Άδωνις αξίζει τα εύσημα για κάτι, αυτό είναι το γεγονός ότι ήταν ο πρώτος υπουργός υγείας που κατάφερε να νομοθετήσει επίσημα την ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ. Κατάργησε την πλήρη και αποκλειστική απασχόληση των γιατρών επιτρέποντάς τους να δουλεύουν ταυτόχρονα μέσα και έξω από το ΕΣΥ, πατώντας βέβαια στις άθλιες εργασιακές συνθήκες και μισθούς που έχουν δημιουργήσει όλες οι κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών. Θεσμοθέτησε τα απογευματινά επί πληρωμή χειρουργεία, νομιμοποιώντας (όπως έχει δηλώσει και ο ίδιος) το φακελάκι και εφάρμοσε τη μέθοδο κοστολόγησης των ιατρικών πράξεων.
Αυτά είναι τα κατορθώματα του υπουργού υγείας και της κυβέρνησης. Απέναντι σε αυτά είναι απαραίτητο να αντισταθούν από κοινού η κοινωνία και οι υγειονομικοί, μέσα από κοινές δράσεις των σωματείων στην υγεία και σε άλλους κλάδους που δέχονται αντίστοιχες επιθέσεις, ενημερωτικές εκστρατείες και αποκάλυψη των ψεμάτων που με ατελείωτο θράσος διαδίδει ο πιο προκλητικός υπουργός που έχει περάσει από αυτή την κυβέρνηση.
