Η συζήτηση που έλαβε χώρα στις 10/9 στην Βουλή σε σχέση με το νομοσχέδιο για το νέο λύκειο και οι σχετικές τοποθετήσεις των βουλευτών της Χρυσής Αυγής (Μπορείτε να τις δείτε ολόκληρεςεδώ) μας έδωσαν μια ζωντανή εικόνα του τι ακριβώς παιδεία θα έφτιαχνε η Χρυσή Αυγή αν είχε την ευκαιρία και πόσο «αντισυστημική» πραγματικά είναι.
Είναι προφανές πως σε μια περίοδο συντριπτικών χτυπημάτων κατά της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (διαθεσιμότητες-απολύσεις εκπαιδευτικών, συγχωνεύσεις σχολείων, καταργήσεις ειδικοτήτων στα ΕΠΑΛ, μειώσεις κονδυλίων κτλ.) πολλά θα μπορούσε να πει κανείς για να καυτηριάσει τις πολιτικές της κυβέρνησης και της Τρόικας στην δημόσια παιδεία.
Οι χρυσαυγίτες βουλευτές όμως κάθε άλλο παρά έκαναν κάτι τέτοιο. Αντίθετα, ανέδειξαν με τις τοποθετήσεις τους το δικό τους, εξαιρετικά σκοτεινό, όραμα για την παιδεία: μαθητές-ρομποτάκια, εκπαιδευτικοί-παιδονόμοι και προπαγανδιστές του ρατσισμού και του κοινωνικού καθεστώτος, περιορισμός της πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, ρατσιστικοί διαχωρισμοί.
Ο Ματθαιόπουλος, τα ανθρώπινα δικαιώματα και η μειονότητα …που δεν υπάρχει
Αρχικά, ο εισηγητής του κόμματος για το εν λόγω νομοσχέδιο, Αρτέμης Ματθαιόπουλος, από όλα όσα προβλέπει το νομοσχέδιο και όσα συμβαίνουν στην παιδεία, επέλεξε να επιτεθεί στην κυβέρνηση επειδή στο άρθρο που αναφέρεται στους σκοπούς της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης περιλαμβάνονται«ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της διαφορετικότητας, της πολιτισμικής ετερότητας, στο πλαίσιο μιας πολυπολιτισμικής κοινωνίας».
Ας αφήσουμε στην άκρη το πόσο υποκριτικό είναι να μιλάει για τέτοιες αρχές η κυβέρνηση που με τις πολιτικές της ανοίγει δρόμο στον ρατσισμό και τους νεοναζί (άλλωστε αυτές οι φράσεις είναι για το θεαθήναι).
Η ουσία είναι πως η Χρυσή Αυγή ανατριχιάζει στο άκουσμα των λέξεων «ανθρώπινα δικαιώματα» και «διαφορετικότητα» (όσον αφορά όχι μόνο την καταγωγή, αλλά και τις σεξουαλικές, θρησκευτικές ή …ενδυματολογικές προτιμήσεις, όπως θα δούμε παρακάτω), πόσο μάλλον όταν τα παραπάνω αφορούν και τους μαθητές με διαφορετική εθνική καταγωγή.
Για τις συγχωνεύσεις/καταργήσεις σχολείων, την μείωση των κονδυλίων για την παιδεία και τις διαθεσιμότητες των καθηγητών φυσικά η Χρυσή Αυγή δεν βρήκε λέξη να πει.
Αντιθέτως, για την μοναδική κατάργηση εκπαιδευτικού φορέα που διαμαρτύρεται, είναι η Ειδική Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης. Η ΕΠΑΘ, που ιδρύθηκε επί χούντας το 1968, με σκοπό το να σπουδάζουν σε αυτήν φοιτητές που θα γινόντουσαν στην συνέχεια δάσκαλοι στα μειονοτικά σχολεία. Στην πράξη, η ΕΠΑΘ υπήρχε, για να ελέγχεται το εθνικό φρόνημα των δασκάλων που θα δίδασκαν στην μειονότητα και όχι για ουσιαστικούς εκπαιδευτικούς λόγους. Η μοναδική αιτία που η Χρυσή Αυγή διαμαρτύρεται για αυτή την απόφαση είναι γιατί φοβάται μια κάποια «χαλάρωση» της επιβολής των «εθνικών ιδεών» στην μειονότητα.
Στην συνέχεια της ομιλίας του, ο αγορητής της Χρυσής Αυγής κατάφερε να γίνει εκτός των άλλων γελοίος στο συγκεκριμένο ζήτημα, αφού λίγο αφότου δήλωσε πως «δεν υπάρχει τούρκικη μειονότητα στην Ελλάδα» καταφέρθηκε ενάντια
«στην διάκριση που γίνεται εις βάρος των Ελλήνων και τις χαριστικές διατάξεις που γίνονται προς όφελος των μουσουλμάνων»,
αναφερόμενος στην επιπλέον μοριοδότηση που λαμβάνουν για την εισαγωγή τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση οι μειονοτικοί μαθητές – μια μοριοδότηση παρεμπιπτόντως που δεν αποτελεί παρά στάχτη στα μάτια των διεθνών οργανισμών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ίδιας της μειονότητας που ήταν και παραμένει θύμα αποκλεισμών και καταπίεσης.
Ο Παναγιώταρος ενάντια στις φοιτητικές εστίες και τους αλλοδαπούς που επιβαρύνουν τον προϋπολογισμό
Ο Ηλίας Παναγιώταρος από την άλλη επέλεξε να χρησιμοποιήσει σχεδόν όλο τον χρόνο του για να σχολιάσει τις δηλώσεις Σαμαρά στην ΔΕΘ, ενώ στα λίγα δευτερόλεπτα που αφιέρωσε στην παιδεία πρόλαβε να «βγάλει λάδι» τις κυβερνήσεις που διαδοχικά μειώνουν τα κονδύλια για την δημόσια εκπαίδευση αναφερόμενος στους
«πάσης φύσεως αλλοδαπούς που επιβαρύνουν τον προϋπολογισμό»,
να ρίξει λάσπη στον θεσμό των φοιτητικών εστιών
«που είναι άνδρα παρανομίας και παρασκευής μολότοφ»,
ενώ βέβαια δεν παράλειψε να αναφερθεί στις καταλήψεις και τους βανδαλισμούς.
Το «όραμα» της Χρυσής Αυγής για την παιδεία είναι το «όραμα» του κεφαλαίου
Πιο αποκαλυπτικός απ’ όλους βέβαια, ήταν ο βουλευτής Δ. Κουκούτσης. Αφού πρώτα καταφέρθηκε ενάντια στο δικαίωμα των φοιτητών να ψηφίζουν για τα όργανα συνδιοίκησης καταπιάστηκε με την δευτεροβάθμια εκπαίδευση αναφέροντας μεταξύ άλλων:
«…Καλό σχολείο δεν είναι το σχολείο που έχει ωραία κτήρια και ωραίο εξοπλισμό, το κάνει ο καλός δάσκαλος. Όμως σήμερα τον καταστρέψαμε αυτόν τον δάσκαλο που είχαμε, τον μεταβάλαμε σε συνδικαλιστή…»
Με λίγα λόγια όσοι (εκπαιδευτικοί, γονείς, μαθητές) παλεύουν για σύγχρονες εγκαταστάσεις και υλικοτεχνική υποδομή είναι απλά «γκρινιάρηδες». Τι να την κάνεις την θέρμανση, το γήπεδο, τα κομπιούτερ, το ωραίο προαύλιο κτλ. αν δεν έχεις καλό δάσκαλο;
Ποιο όμως είναι το πρόβλημα με τον δάσκαλο; Πρώτα απ’ όλα ότι έχει γίνει «συνδικαλιστής». Με λίγα λόγια ότι ενδιαφέρεται για αυτά τα απαίσια «δικαιώματα» που αναφέρθηκαν παραπάνω. Και τι προτείνει για να λυθεί αυτό το πρόβλημα ο κ. Κουκούτσης και η Χρυσή Αυγή; «Πρόσληψη εκπαιδευτικών κατόπιν συνέντευξης». Με λίγα λόγια πλήρης έλεγχος του φρονήματος (πολιτικού, θρησκευτικού, κοινωνικού) του εκπαιδευτικού και βέβαια απόλυτη ευχέρεια στην κάθε κυβέρνηση να προσλαμβάνει στην εκπαίδευση αυτούς που η ίδια επιθυμεί. Στο ίδιο το πρόγραμμα άλλωστε της Χρυσής Αυγής αναφέρει ξεκάθαρα πως και όσοι είναι ήδη εκπαιδευτικοί πρέπει να εξεταστούν για να επιβεβαιωθεί η «εθνική τους συνείδηση»…
Στο σχολείο που ονειρεύεται ο κ. Κουκούτσης δεν θα έχει «πρωτεύοντα ρόλο η εξουδετέρωση των κοινωνικών ανισοτήτων και η ενσωμάτωση των μεταναστών». Μπορούμε εύλογα να φανταστούμε πως στο σχολείο που ονειρεύεται η Χρυσή Αυγή τα παιδιά θα διδάσκονται πως οι κοινωνικές ανισότητες είναι θέλημα του Θεού, ενώ οι μετανάστες κατώτερα όντα. Όσον αφορά το δεύτερο, δεν αποτελεί έκπληξη με δεδομένο ότι σύμφωνα με το πρόγραμμα της Χρυσής Αυγής για την παιδεία θα πρέπει να υπάρξουν χωριστές τάξεις για τους Έλληνες και τους αλλοδαπούς μαθητές.
«Η παιδεία μας είναι παιδεία της παιδοκολακείας και της μικρότερης προσπάθειας»
σύμφωνα με τον κ. Κουκούτση. Και αυτό το λέει μιλώντας σε μια χώρα που έχει τους πιο σκληρά «εργαζόμενους» μαθητές της ΕΕ που πνίγονται από ένα εξεταστικοκεντρικό σύστημα που τους σπρώχνει στα φροντιστήρια. Μπορούμε βέβαια όλοι να φανταστούμε τι σόι πιέσεις και πόσο αυστηρές τιμωρίες θα επιφυλάσσει στους μαθητές το εκπαιδευτικό σύστημα κάτω από τον έλεγχο των ναζιστών της Χρυσής Αυγής.
Ο κ. Κουκούτσης αναφερόμενος στα προβλήματα της παιδείας μας δεν παρέλειψε να καταφερθεί ενάντια στην παιδεία του «όλοι μέσα» – με λίγα λόγια παίρνοντας θέση υπέρ των νέων φραγμών στην πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Ο κ. Κουκούτσης επέλεξε να τελειώσει την ομιλία του κάνοντας αναφορά στην αντι-μεταρρύθμιση που προσπάθησε να επιβάλλει στο εκπαιδευτικό κίνημα η κυβέρνηση Μητσοτάκη το 90’-91’ με υπ. Παιδείας τον κ. Κοντογιαννόπουλο (τότε βουλευτή της ΝΔ, μετέπειτα στέλεχος του ΠΑΣΟΚ).
«Ξεκίνησε μια μικρή μεταρρύθμιση πραγματική σε αυτή τη χώρα. Και τι έλεγε; Μείωση των αργιών, κατάργηση των αδικαιολογήτων απουσιών. Γραπτές εξετάσεις και επιστροφή της αριθμητικής βαθμολογίας στο Δημοτικό. Σύστημα πόντων για τον έλεγχο της συμπεριφοράς των μαθητών ακόμη και εξωσχολικά. Κατάργηση των μαθητικών γενικών συνελεύσεων του σχολείου. Τι χρειάζονται τα κομματόσκυλα μέσα στο σχολείο; Επιβολή ομοιόμορφης εμφάνισης, έπαρση σημαίας, υποχρεωτικό εκκλησιασμό, πρόσληψη εκπαιδευτικών κατόπιν συνέντευξης. Περικοπή φοιτητικής συμμετοχής στα όργανα συνδιοίκησης των ΑΕΙ. Κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου.
Μήπως θυμόσαστε ποιος τα είχε εξαγγείλει αυτά; Ο κ. Κοντογιαννόπουλος. Δεν πειράζει. Θα τα κάνουμε εμείς»
Το πολυνομοσχέδιο των Κοντογιαννόπουλου-Μητσοτάκη δεν ήταν τίποτε άλλο από μια προσπάθεια πειθάρχησης των μαθητών και των εκπαιδευτικών που φιλοδοξούσε να βάλει τις βάσεις για μια δημόσια παιδεία που θα παρήγαγε πειθήνιους πολίτες. Οι φιλοδοξίες των Κοντογιαννόπουλου-Μητσοτάκη «σκόνταψαν» πάνω στο τεράστιο κύμα μαθητικών καταλήψεων και κινητοποιήσεων εκπαιδευτικών που δεν έκανε πίσω ούτε μετά την δολοφονία από τραμπούκους της ΟΝΝΕΔ του αγωνιστή καθηγητή Τεμπονέρα. 20 και πλέον χρόνια μετά η Χρυσή Αυγή «υπόσχεται» στο μεγάλο κεφάλαιο ότι θα καταφέρει αυτή ότι δεν κατάφεραν τα αστικά κόμματα στο παρελθόν – την πλήρη ρομποτοποίηση της νεολαίας και την εγκαθίδρυση μιας παιδείας (και κατ’επέκταση μιας κοινωνίας) απόλυτης υποταγής. Θα την αφήσουμε;
