Ομιλία του Γιάννη Μπασκάκη στην εκδήλωση «Η δίκη της Χρυσής Αυγής και οι φασιστικές προκλήσεις στο προσφυγικό» που έγινε στο στέκι «Π – χώρος κινημάτων αλληλεγγύης πολιτισμού» στα Πατήσια, στις 26/11. Ο Γιάννης Μπασκάκης είναι δημοσιογράφος της «Εφημερίδας των Συντακτών»
Μετά την άσκηση της ποινικής δίωξης και βέβαια μετά την έναρξη της δίκης, είδαμε τα τάγματα εφόδου να αποσύρονται από τους δρόμους και τη Χρυσή Αυγή να λουφάζει.
Αυτό από μόνο του αποτέλεσε μεγάλο πλήγμα για τη ναζιστική οργάνωση. Γιατί υποχρεώθηκε να σταματήσει να στέλνει στο ακροατήριό της, το μήνυμά της, που δεν είναι άλλο από την ίδια την εγκληματική της δράση στο δρόμο.
Τώρα βλέπουμε τη Χρυσή Αυγή να προσπαθεί να επαναφέρει την παλιά και δοκιμασμένη συνταγή των «αγανακτισμένων κατοίκων». Αυτή που εφάρμοζε, κυρίως στο κέντρο της Αθήνας, τα χρόνια πριν μπει στο κοινοβούλιο. Την περίοδο δηλαδή που ως «αγανακτισμένοι κάτοικοι» επιχειρούσαν να εμφανιστούν στελέχη της που τότε δεν ήταν γνωστά όσο σήμερα, όπως η Θέμις Σκορδέλη, επικεφαλής του τάγματος εφόδου του Αγ. Παντελεήμονα, ή ακόμα και ο ιεραρχικά ανώτερός της, Ηλίας Παναγιώταρος.
Την ίδια συνταγή λοιπόν βλέπουμε να προσπαθεί να εφαρμόσει τώρα στα νησιά, επιχειρώντας να εκμεταλλευτεί το προσφυγικό και τον πολύμηνο εγκλωβισμό εκεί, χιλιάδων ανθρώπων, σε συνθήκες εξαθλίωσης, μετά την εφαρμογή της συμφωνίας Ε.Ε. και Τουρκίας.
Δεν είναι βέβαια τυχαία η επίσκεψη Κασιδιάρη και Λαγού αμέσως πριν τις εγκληματικές επιθέσεις των Χρυσαυγιτών σε βάρος προσφύγων και αλληλέγγυων στη Χίο. Δεν πρέπει να υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι επιθέσεις αυτές είναι μέρος του οργανωμένου σχεδίου της Χρυσής Αυγής, γεγονός που μας επιβεβαίωσε και ο ίδιος ο Αρχηγός της κατά την πρόσφατη ναζιστική φιέστα υπό τον μανδύα υποτιθέμενης «κοινοβουλευτικής συνεδρίασης» που αναμεταδόθηκε από την ΕΡΤ.
Και μας το επιβεβαίωσε γιατί, ενώ από τη μία προσπάθησε να μας πείσει ότι οι δράστες των επιθέσεων δεν είναι Χρυσαυγίτες, από την άλλη παρείχε πλήρη πολιτική κάλυψη στους επιτιθέμενους, ταυτίζοντας τελικά την οργάνωσή του με τις εγκληματικές αυτές ενέργειες.
Αλλά γιατί έσπευσε να το κάνει αυτό δημοσίως; Μα για τον ίδιο λόγο που τα τάγματα εφόδου πραγματοποιούσαν τις επιθέσεις τους φορώντας μπλούζες της Χρυσής Αυγής και διαλαλώντας ότι επρόκειτο για ενέργειες της ναζιστικής οργάνωσης. Γιατί όπως είπαμε, για τη Χρυσή Αυγή η εγκληματική της δράση δεν είναι απλώς ένα μέσο. Είναι το ίδιο το πολιτικό της μήνυμα. Και το γεγονός ότι η δίκη που είναι σε εξέλιξη, την εμποδίζει να το στέλνει, την αποδυναμώνει και εσωτερικά και σε σχέση με το ακροατήριο της. Αυτό ακριβώς είναι που την οδηγεί να αυτοκαρφώνεται. Αυτή είναι η μόνιμη Αχίλλειος πτέρνα της.
Όσο για την προβολή της Χρυσής Αυγής από τη δημόσια τηλεόραση, η ΕΡΤ δε μπορεί να εξακολουθεί να παραβλέπει ότι εδώ δεν πρόκειται για «κοινοβουλευτικές δράσεις» αλλά, όπως είδαμε κατά την τελευταία αναμετάδοση, για ναζιστικές φιέστες που παρουσιάζονται ως «κοινοβουλευτικές συνεδριάσεις» με προφανή στόχο να αναμεταδοθούν από τη Δημόσια Τηλεόραση.
Η Χρυσή Αυγή δεν είναι ένα «νόμιμο κοινοβουλευτικό κόμμα», όπως όλα τα άλλα. Δεν είναι απλώς κάποια στελέχη της που κατηγορούνται ως δράστες εγκληματικών επιθέσεων, αλλά είναι η ίδια η Χρυσή Αυγή που κατηγορείται γι’ αυτές. Στο βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών αποτυπώνεται καθαρά. Η ηγεσία του υποτιθέμενου «κόμματος» και της εγκληματικής οργάνωσης ταυτίζονται.
Οφείλει λοιπόν η ΕΡΤ να ακολουθήσει το παράδειγμα του σχετικού νόμου που ψήφισε η Βουλή και ο οποίος ανέστειλε την κρατική χρηματοδότηση προς τη Χρυσή Αυγή, ακριβώς επειδή όπως ρητά αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση του νόμου:
«ανακύπτει ανάγκη αποτροπής του ενδεχομένου άμεσης ή έμμεσης κατάχρησης της κρατικής χρηματοδότησης και οικονομικής ενίσχυσης για τη στήριξη των ως άνω εγκληματικών δραστηριοτήτων».
Και βέβαια την ίδια ώρα οι εγκληματικές αυτές δραστηριότητες γίνονται πλέον γνωστές και στο ακροατήριο της δίκης της Χρυσής Αυγής. Αυτή την περίοδο που εξετάζεται η δολοφονική επίθεση στους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ στο Πέραμα, το δικαστήριο έλαβε γνώση των αποκαλυπτικών μηνυμάτων που έφερε στο φως η «Εφ.Συν.» και τα οποία αντάλλαξε ο Λαγός με άλλα στελέχη της οργάνωσης, πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τη συγκεκριμένη επίθεση.
Από τα ντοκουμέντα αυτά, προκύπτει ότι ο Λαγός ήδη από πριν την επίθεση αλλά και κατά τη διάρκεια είχε αλλεπάλληλες τηλεφωνικές συνομιλίες με τον επικεφαλής του τάγματος εφόδου του Περάματος, τον Αναστάσιο Πανταζή, που έχει βέβαια ομολογήσει την παρουσία του στο σημείο της επίθεσης.
Συνομιλώντας λοιπόν με τον Πανταζή, ο Λαγός παράλληλα ενημερώνει για την εξέλιξη της εγκληματικής ενέργειας και τον πυρηνάρχη της Νίκαιας Πατέλη, ο οποίος είναι σε επιφυλακή να επιτεθεί αν χρειαστεί. Και τέλος ο Λαγός πανηγυρίζει με τον πυρηνάρχη Πειραιά, Σωτήρη Δεβελέκο, λέγοντας «τους μακελέψαμε», αναφερόμενος φυσικά στους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ.
Με λίγα λόγια, με αυτόν τον τρόπο ο Λαγός έχει ομολογήσει ότι επρόκειτο για οργανωμένη επίθεση της Χρυσής Αυγής, για την οποία βέβαια ο ίδιος είχε απόλυτη γνώση ήδη από πριν αυτή ξεκινήσει.
Αλλά ο Λαγός έχει ανταλλάξει μηνύματα και πριν και μετά από μια άλλη οργανωμένη επίθεση της Χρυσής Αυγής. Την επίθεση στον Ελεύθερο Κοινωνικό χώρο «Συνεργείο» της Ηλιούπολης τον Ιούλιο του 2013.
Και εκεί ομολογεί τον καθοδηγητικό και συντονιστικό του ρόλο, αλλά και τη φυσική του παρουσία στην εγκληματική αυτή ενέργεια.
Τα στοιχεία λοιπόν είναι συντριπτικά, όσο και αν η οργάνωση αρνείται τις πράξεις της. Όσο και αν οι συνήγοροί της επιδίδονται σε άγριες επιχειρήσεις υπονόμευσης και εκφοβισμού των θυμάτων που καταθέτουν ως μάρτυρες, όπως ο Αμπουζίντ Εμπάρακ, το εμβληματικό θύμα της δολοφονικής επίθεσης στους Αιγύπτιους αλιεργάτες όσο και αν η Χρυσή Αυγή αρνείται την ιδεολογία της – εξαιτίας κυρίως του γεγονότος ότι αυτή αποτελεί και το κίνητρο των εγκλημάτων της όσο και αν αρνείται στελέχη της όπως ο Ρουπακιάς, στον οποίο προσπαθεί να φορτώσει εξ ολοκλήρου τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα.
Γιατί η πραγματικότητα είναι βέβαια ότι το μαχαίρι του Ρουπακιά ήταν απλώς η κορύφωση μιας ακόμα οργανωμένης επίθεσης της Χρυσής Αυγής, που ξεκίνησε με το γραπτό μήνυμα του Πυρηνάρχη Πατέλη προς τα μέλη του τάγματος εφόδου της Νίκαιας. Και ο οποίος Πατέλης πριν και μετά τη δολοφονία έχει ανταλλάξει πλήθος κλήσεων με τον ιεραρχικά ανώτερό του, τον περιφερειάρχη Πειραιά, τον Λαγό, του οποίου τις εντολές ακολουθεί πιστά και δεν κάνει οποιαδήποτε ενέργεια αν πρώτα δεν πάρει το «Οk», όπως ο ίδιος λέει στο γνωστό βίντεο. Και ο Λαγός βέβαια αναφέρεται στον Αρχηγό του τον Μιχαλολιάκο.
Όσο για τον ίδιο τον Ρουπακιά τον οποίο η Χρυσή Αυγή αρνείται, ήταν βέβαια ηγετικό στέλεχος του Πυρήνα της Νίκαιας, όρκιζε νεοσύλλεκτους Χρυσαυγίτες, ενώ έκανε και περιφορά της εικόνας του Αγ. Παντελεήμονα στην ομώνυμη περιοχή, με το τάγμα της Νίκαιας, υπό τις οδηγίες του Παναγιώταρου.
Επίσης μέσα στο κοινοβούλιο βλέπουμε εδώ και μήνες τη Χρυσή Αυγή να επιδίδεται σε μια μελετημένη τακτική της έντασης, των στημένων σόου, των τραμπουκισμών και της άσκησης ψυχολογικής βίας. Παρατηρούμε ακόμα ότι ενώ επισήμως η οργάνωση αρνείται την ιδεολογία της, τα στελέχη της ανταλλάσσουν κρυφά ναζιστικά μηνύματα, τα οποία θεωρούν ότι θα περάσουν απαρατήρητα από τους μη μυημένους. Αυτό το κάνουν για να στέλνουν το μήνυμα ότι δεν έχουν προδώσει τις ιδέες τους, αλλά ότι έχουν απλώς προσωρινά αποσύρει τα τάγματα εφόδου. Είναι χαρακτηριστικό λοιπόν ότι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης επιδίδονται σε ανοιχτά ναζιστικά σχόλια, ενώ ενδεικτικά αναφέρουμε το γνωστό σύνθημα που αποδίδεται στον Γκέμπελς: «Θα ξαναγυρίσουμε και θα τρέμει η γη», το οποίο ακουγόταν στην ομιλία του Μιχαλολιάκου για την επέτειο των 1000 φύλλων της εφημερίδας τους τον προηγούμενο μήνα.
Και παράλληλα με όλα αυτά, προσπαθούν να αποκτήσουν την «πολιτική νομιμοποίηση» που τους έχει στερήσει κυρίως το στίγμα της εγκληματικής οργάνωσης, αλλά και να κάνουν ανοίγματα σε ένα ευρύτερο ακροατήριο.
Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονται οι αγκαλιές του Μιχαλολιάκου με τον πρώην μπασκετμπολίστα Στηβ Γιατζόγλου, τον οποίο πρόσφατα επιχείρησε να «ξεπλύνει» μέσω της εκπομπής του ο Πέτρος Κωστόπουλος.
Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονται και οι φωτογραφίες που υποκριτικά έσπευσαν να βγάλουν ο Κασιδιάρης, ο Παναγιώταρος και τα άλλα στελέχη της οργάνωσης μέσα στο κοινοβούλιο με τους παραολυμπιονίκες.
Οι τελευταίοι δυστυχώς ενέδωσαν, προκαλώντας φυσικά τη δημόσια κατακραυγή και τελικά στη συνέχεια αποκήρυξαν με δημόσια δήλωση τους τη Χρυσή Αυγή.
Γιατί όπως είπαμε η Χρυσή Αυγή δεν είναι ένα «νόμιμο πολιτικό κόμμα», αλλά μια ναζιστική οργάνωση, με αυστηρή ιεραρχία και πειθαρχία και κάθετη δομή που τελεί εγκλήματα και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται. Σε αυτό το πεδίο είναι φυσικά καθοριστική η συμβολή του αντιφασιστικού κινήματος. Στην απομόνωση δηλαδή του Ναζισμού σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο. Στις γειτονιές, στους χώρους εργασίας, στην καθημερινότητά μας.
