Εδώ και πάνω από ένα μήνα, από τις αρχές Απρίλη, η γειτονιά γύρω από το συγκρότημα «Αλυσίδα» στη συνοικία της Χαριλάου Θεσσαλονίκης, έχει δραστηριοποιηθεί ενάντια στην απόφαση του Δήμου Θεσσαλονίκης να αποδεσμεύσει οικόπεδο 2.500 τ.μ. που προοριζόταν για χώρο εκπαίδευσης και πρασίνου. Η απόδοσή του πίσω στους ιδιοκτήτες αναμένεται να συνοδευτεί από ανέγερση πολυώροφων οικοδομών, που θα «κλείσουν» ακόμα έναν ελεύθερο χώρο και θα αποτρέψουν τη δημιουργία χώρων εκπαίδευσης, κάτι που έχει μεγάλη ανάγκη η τοπική κοινωνία. Η κίνηση αυτή πατάει πάνω στον περιβαλλοντοκτόνο νόμο Χατζηδάκη, που προβλέπει την επιστροφή του οικοπέδου στους ιδιοκτήτες καθώς έχει παρέλθει η 15ετία για την αξιοποίησή του. Ο Δ. Θεσσαλονίκης επικαλείται επίσης το κόστος αποζημίωσης των ιδιοκτητών που φτάνει περίπου στο 1 εκ. ευρώ. Την ίδια ώρα βέβαια ξοδεύει δεκάδες εκατομμύρια για έργα βιτρίνας, όπως π.χ. η «ανάπλαση της Αριστοτέλους» που μόνο η μελέτη της θα κοστίσει πάνω από 1 εκ. ευρώ! Συνεπώς, δεν είναι ζήτημα «τυπικό» ή «οικονομικό», είναι πολιτική απόφαση του Δ. Θεσσαλονίκης να μην υπηρετήσει τις ανάγκες τις τοπικής κοινωνίας, αλλά να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των ιδιοκτητών. Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση έχει συγκροτηθεί μια δραστήρια «Πρωτοβουλία κατοίκων για την περιοχή της Αλυσίδας», η οποία έχει πραγματοποιήσει μια σειρά δράσεις στη γειτονιά, απαιτώντας να ανακληθεί η απόφαση του Δήμου. Διαβάστε παρακάτω συνέντευξη με τα μέλη της «Πρωτοβουλίας» Χριστίνα Μ. και Ιωάννα Λ. που πήρε εκ μέρους του «Ξ» ο σ. Θανάσης Μαρίνης.
- Χριστίνα και Ιωάννα, μπορείτε να περιγράψετε με λίγα λόγια τις τελευταίες εξελίξεις σε σχέση με το οικόπεδο δίπλα στην Αλυσίδα;
Χ.Μ.: Το δημοτικό συμβούλιο σε πρόσφατη συνεδρίαση του αποφάσισε να εγκρίνει τον αποχαρακτηρισμό του συγκεκριμένου οικοπέδου, παρ’ ότι έχει χαρακτηριστεί από το 1996 ως σχολικός χώρος. Η ιστορία βέβαια ξεκινάει ακόμα παλιότερα, από τις αρχές της δεκαετίας του ’80, όταν το οικόπεδο αυτό μαζί με το χώρο του εργοστασίου της Αλυσίδας χαρακτηρίστηκαν ως χώρος σχολείου-πρασίνου. Καταλαβαίνουμε λοιπόν πως εδώ και δεκαετίες, το οικόπεδο παραμένει αναξιοποίητο, ενώ έχει αναγνωριστεί η αναγκαιότητα στην περιοχή τόσο για επιπλέον σχολικά κτίρια όσο και για υπαίθριους χώρους αναψυχής των κατοίκων. Αντ’ αυτού, η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου να προχωρήσει στον αποχαρακτηρισμό του οικοπέδου επιτρέπει εμμέσως την ανέγερση ενός ακόμη οικοδομικού συγκροτήματος στην ήδη πυκνοκατοικημένη περιοχή της Χαριλάου. Οι κάτοικοι της γειτονιάς, όπως είναι φυσικό, αντιδρούν σε αυτή την απόφαση και ένα από τα βασικά ερωτήματα που απασχολεί τους περισσότερους είναι: «Πώς είναι δυνατόν όλα αυτά τα χρόνια ο δήμος Θεσσαλονίκης να μην κατόρθωσε να βρει τους απαραίτητους πόρους για να αξιοποιήσει κατάλληλα το οικόπεδο;»
- Τι ζητούν οι κάτοικοι της γειτονιάς γύρω από το οικόπεδο;
Ι.Λ.: Αυτό που ζητάμε ως κάτοικοι της περιοχής είναι στην ουσία να τηρηθεί η προ εικοσιπενταετίας απόφαση για ανέγερση νηπιαγωγείου, η οποία μπορεί να συνδυαστεί και με τη δημιουργία χώρου πρασίνου στο οικόπεδο. Η περιοχή μας είναι ιδιαίτερα πυκνοκατοικημένη, υπάρχει έντονη ανάγκη για τη δημιουργία 16 νέων τμημάτων νηπιαγωγείου στην περιοχή ακριβώς λόγω αυτής της πυκνής κατοίκησης – γεγονός που παραδέχεται και ο Δήμος, ενώ ταυτόχρονα δεν υπάρχουν και αρκετοί ανοιχτοί χώροι στην περιοχή (και τώρα με την πανδημία είδαμε πόσο ανάγκη έχει η πόλη τους ανοιχτούς χώρους, αλλά πχ και σε μια περίπτωση σεισμού). Δεν θέλουμε να συνεχίσει να ρημάζει το οικόπεδο με αγριόχορτα, σκουπίδια και ποντίκια, ούτε να χτιστεί ο ορίζοντάς μας με εννιαόροφες πολυκατοικίες. Αυτό που θέλουμε είναι να αναπλαστεί και να «φωτίσει» το οικόπεδο με φωνές παιδιών, χαμόγελα, δέντρα και λουλούδια. Να ζωντανέψει ο τόπος.
- Εσείς για ποιους λόγους αποφασίσατε να εμπλακείτε ενεργά στην «Πρωτοβουλία Κατοίκων» της γειτονιάς;
Ι.Λ.: Γιατί αισθάνθηκα ότι είναι ένα θέμα που αφορά τόσο εμένα, όσο και τους φίλους μου ή τους συγγενείς μου. Αν μιλήσετε με τους ανθρώπους της γειτονιάς όλοι θα σας πούνε «επιτέλους να γίνει κάτι με αυτό, τόσα χρόνια μας κοροϊδεύουν ότι θα γίνει σχολείο και δεν γίνεται τίποτα». Ε, λοιπόν, δεν μπορώ να νιώθω ότι μας κοροϊδεύουν. Κι αν, ίσως, δεν μπορούμε ως πολίτες να αλλάξουμε τα πράγματα στη «μεγάλη» εικόνα, θεωρώ πως τουλάχιστον ως πολίτες μιας πόλης μπορούμε και πρέπει να έχουμε λόγο για τα ζητήματα της πόλης μας – όχι μόνο της γειτονιάς μας. Τώρα, το πόσο σημαντικό είναι να υπάρχουν νηπιαγωγεία με κατάλληλες υποδομές, ώστε να αναπτυχθεί η προσωπικότητα και η κοινωνικότητα του κάθε παιδιού ξεχωριστά, νομίζω δεν χρειάζεται καν να το συζητήσουμε.
Χ.Μ.: Όταν μαθαίνεις πως αντί για το σχολείο που περίμενες να δεις όλα αυτά τα χρόνια, αντί για ένα πάρκο που θα προσέφερε μια ανάσα δροσιάς στην περιοχή, θα «σηκωθεί» άλλη μια οικοδομή, ποια θα είναι η αντίδραση σου; Είναι ένα ζήτημα που αφορά όλους μας. Δεν μπορεί κανείς να κλείσει τα μάτια του απέναντι σε μια τέτοια ενέργεια. Έχουμε χρέος να διεκδικήσουμε κάτι καλύτερο για τη γειτονιά μας και για τη γειτονιά των επόμενων γενιών που θα έρθουν.
- Τι δράσεις έχουν γίνει μέχρι στιγμής, ποια η ανταπόκριση του κόσμου και πώς πιστεύετε ότι πρέπει να κινηθεί η γειτονιά το επόμενο διάστημα από άποψη διεκδικήσεων και κλιμάκωσης του αγώνα;
Ι.Λ.: Μέχρι στιγμής έχουν πραγματοποιηθεί δύο συγκεντρώσεις στη συμβολή των οδών Αλ. Σταύρου με Αλκμήνης όπου βρίσκεται το οικόπεδο, καθώς και μία – κάπως αλλιώτικη – πορεία, τοπική, στα στενά της περιοχής όπου καλέσαμε τους περίοικους να στηρίξουν την προσπάθειά μας και να συνυπογράψουν το αίτημά μας ώστε το θέμα να τεθεί ξανά στο δημοτικό συμβούλιο. Όσοι μαθαίνουν για τον αποχαρακτηρισμό του οικοπέδου είναι πολύ πρόθυμοι να στηρίξουν την προσπάθεια αυτή, είναι συγκινητική ιδιαίτερα η στάση των μεγαλύτερων σε ηλικία ανθρώπων που απηυδισμένοι από όλα αυτά τα χρόνια που δεν γίνεται τίποτα ενημερώνουν όσους περισσότερους μπορούν, κατεβαίνουν απ’ τα μπαλκόνια για να υπογράψουν και γενικώς μας ενθαρρύνουν να συνεχίσουμε.
Χ.Μ.: Όντως, υπάρχει μεγάλη υποστήριξη από τους κατοίκους της περιοχής σχετικά με το ζήτημα και βλέπουμε ότι προσπαθεί ο καθένας να βοηθήσει με όποιον τρόπο μπορεί. Οι κινητοποιήσεις θα συνεχιστούν και το επόμενο διάστημα, με ενημέρωση των κατοίκων και συλλογή υπογραφών. Ήδη έχουν κατατεθεί κάποιες ενστάσεις από πολίτες προς την αρμόδια υπηρεσία του δήμου. Ελπίζουμε ότι τα μέλη του δημοτικού συμβουλίου θα επανεξετάσουν την απόφασή τους, λαμβάνοντας υπόψιν τις ανάγκες της περιοχής και κυρίως τις επιθυμίες των κατοίκων της.
- Χριστίνα και Ιωάννα σας ευχαριστούμε πολύ και ανανεώνουμε το ραντεβού μας για την ερχόμενη Κυριακή 9 Μάη, στις 12.00, μπροστά στο οικόπεδο (Σταύρου με Αλκμήνης) για την προγραμματισμένη τοπική πορεία διαμαρτυρίας και συγκέντρωση υπογραφών!
