Το περασμένο Σάββατο 21 Αυγούστου πραγματοποιήθηκε μια μεγάλη συγκέντρωση των πυρόπληκτων κατοίκων της Β. Εύβοιας, στον κόμβο της Στροφυλιάς. Με αφορμή τη συγκέντρωση αυτή το «Ξεκίνημα» μίλησε με τον Κώστα Πορτοκαλίδη, εκπαιδευτικό και μόνιμο κάτοικο Ροβιών, για την κατάσταση που επικρατεί αυτή τη στιγμή στην ευρύτερη περιοχή που πριν λίγες ημέρες βίωσε μια από τις πιο μεγάλες και καταστροφικές πυρκαγιές των τελευταίων δεκαετιών. Τη συνέντευξη πήρε ο σ. Νίκος Κανελλής.
- Κώστα συμμετείχες στη συγκέντρωση το περασμένο Σάββατο στη Στροφυλιά. Μπορείς να μας μεταφέρεις το κλίμα που επικρατούσε στην κινητοποίηση αλλά και γενικότερα στην τοπική κοινωνία; Με ποιο τρόπο οργανώνονται οι διεκδικήσεις σας;
Ήταν μια μεγάλη συγκέντρωση από τους κατοίκους των χωριών και των πόλεων της Β. Ευβοίας, που επλήγησαν από την φωτιά. Κυρίαρχο σύνθημα ήταν το «θέλουμε την ζωή μας πίσω». Νομίζω ότι αυτό τα λέει όλα.
Τρία ήταν τα ζητήματα που τέθηκαν στην συγκέντρωση.
Πρώτα-πρώτα η αγανάκτηση και η οργή των κατοίκων για την εγκατάλειψη και την αδιαφορία του κράτους στην κατάσβεση της φωτιάς και η ανυπαρξία των εναέριων μέσων. Αν βέβαια ισχύει και αυτό που σήμερα ανακοίνωσε ο περιφερειάρχης ότι υπήρξε εντολή να μην σβήσει η φωτιά στην Εύβοια τότε πρέπει να επέμβει ο Εισαγγελέας. Το δεύτερο είναι να δοθούν άμεσα οι αποζημιώσεις και τα επιδόματα στους πυρόπληκτους και στις επιχειρήσεις και το τρίτο να προχωρήσουν γρήγορα τα αντιπλημμυρικά έργα, για να μην πνιγούν τα χωριά και οι πόλεις στα νερά και τη λάσπη.
Σε κάθε χωριό και πόλη έχουν συσταθεί επιτροπές πυρόπληκτων και πιέζουν προς κάθε κατεύθυνση να υλοποιηθούν αυτά τα μέτρα.
Η επόμενη συγκέντρωση μάλλον θα είναι στην Αθήνα μπροστά στην Βουλή, γιατί όπως θα είδατε κανένα κανάλι δεν έδειξε την συγκέντρωση αυτή. Το ανάλγητο κράτος λοιπόν θα μας βρει μπροστά του.
- Η κυβέρνηση ανακοίνωσε κάποια μέτρα στήριξης των πυρόπληκτων, τις πρώτες αποζημιώσεις κοκ. Είναι αυτά αρκετά για να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα με τα οποία είναι αντιμέτωποι οι κάτοικοι της Β. Εύβοιας που έχασαν τα σπίτια τους και τις δουλειές τους;
Αυτή την στιγμή 1.000 άνθρωποι έχουν μείνει χωρίς εργασία και πάνω από 300 επιχειρήσεις μικρές και μεγάλες έχουν υποστεί ζημιές (σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στην ομιλία του ο Δήμαρχος Λίμνης-Αγ.Άννας). Το κράτος ανακοίνωσε κάποια μέτρα, αλλά αν δεν δοθούν οι αποζημιώσεις και τα επιδόματα γρήγορα και στο 100%, τότε δεν θα γίνει τίποτα. Πολλοί είναι αυτοί που θα αναζητήσουν εργασία σε άλλα μέρη και θα φύγουν.
Δεν θέλουμε να ξεριζωθούμε, θέλουμε να μείνουν οι νέοι στον τόπο τους και γι’ αυτό το κράτος πρέπει να πάρει γενναία μέτρα και να μην μείνει στα λόγια, ούτε να δώσει ψίχουλα και μετά να μας ξεχάσει. Φυσικά ακόμα δεν έχει δοθεί τίποτα από όλα όσα εξήγγειλαν παρά μόνο κάτι μικρό ποσά που δεν φτάνουν για τίποτα.
- Από την πρώτη στιγμή της καταστροφής αναπτύχθηκε ένα πολύ μεγάλο κύμα έμπρακτης αλληλεγγύης από όλη τη χώρα προς τους κατοίκους της Β. Εύβοιας. Σε ποιο σημείο βρίσκεται αυτή η προσπάθεια και πως πιστεύεις ότι θα πρέπει συνεχιστεί τους επόμενους μήνες;
Ευχαριστούμε τους χιλιάδες ανώνυμους και επώνυμους πολίτες αυτής της χώρας για την αλληλεγγύη τους προς τους πυρόπληκτους. Μεγάλες ποσότητες τροφών και ζωοτροφών φτάνουν καθημερινά, από κάθε γωνιά της Ελλάδας. Αυτές όλες προωθούνται αμέσως και μοιράζονται από τους εθελοντές και τις επιτροπές στους πληγέντες.
Πιστεύω ότι ένα μεγάλο μέρος από τα είδη τροφών μακράς διάρκειας και των ζωοτροφών πρέπει να αποθηκευτούν και να δοθούν τον χειμώνα στους κατοίκους των ορεινών μικρών χωριών που δεν θα έχουν ούτε δουλειά οι κάτοικοι, ούτε εύκολο βιοπορισμό. Φυσικά αυτό το κομβόι της αλληλεγγύης πρέπει να συνεχιστεί μέχρι ως ότου το κράτος λάβει τα απαραίτητα μέτρα.
- Μετά την καταστροφική πυρκαγιά έχει ανοίξει μια μεγάλη συζήτηση για το πως θα πρέπει να γίνει η διαχείριση των καμένων δασικών περιοχών ώστε αρχικά να αντιμετωπιστούν πλημμυρικά φαινόμενα και στη συνέχεια για να αναγεννηθεί το δάσος. Η κυβέρνηση φαίνεται να προωθεί την «ιδιωτική πρωτοβουλία» και σε αυτό τον τομέα. Ποια είναι η γνώμη σου;
Τα αντιπλημμυρικά έργα και οι αναδασώσεις πρέπει να δοθούν στους δασικούς συνεταιρισμούς και όχι σε εταιρείες και σε «αναδόχους».
Το δάσος αναγεννάται μόνο του, φροντίδα χρειάζεται και οι δασεργάτες που ζούσαν από αυτό ξέρουν πολύ καλά τι πρέπει να κάνουν.
Οι εταιρείες και οι ιδιώτες δεν ξέρουν ούτε το πονούν και θα το φροντίζουν όπως αυτοί που ζούσαν και θα ζήσουν απ’ αυτό. Καμιά εταιρεία λοιπόν και κανένας ανάδοχος στα δάση μας! Καμιά ανεμογεννήτρια στα καμένα βουνά μας, γιατί γι’ αυτό κόπτονται οι ιδιώτες και το κράτος, γι’ αυτό μας έκαψαν.
