Δημοσιεύουμε κείμενο Συμβασιούχων του Δήμου Ζωγράφου, σχετικά με την πρακτική της ανακύκλωσης εργατικού δυναμικού στους Δήμους, με τη μορφή συμβάσεων λίγων μηνών, τη στάση των Δήμων, αλλά και των σωματείων του χώρου απέναντι στους εργαζόμενους αυτούς.
Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται δυστυχώς όλο και πιο έντονα το φαινόμενο των ελαστικών σχέσεων εργασίας. Ολοένα και περισσότεροι φορείς τείνουν να απασχολούν στο δυναμικό τους προσωπικό που έχει υπογράψει με τον εκάστοτε φορέα σύμβαση ορισμένου χρόνου εργασίας. Σύμβαση μόλις λίγων μηνών δηλαδή και χωρίς καμία προοπτική ανανέωσης! Το ίδιο συμβαίνει και στο Δήμο μας.
Ο Δήμος Ζωγράφου τα τελευταία χρόνια εναρμονισμένος πλήρως με τις μνημονιακές πολιτικές χωρίς να φέρνει καμία αντίρρηση, στελεχώνεται διαρκώς με εργαζόμενους του προγράμματος κοινωφελούς χαρακτήρα του ΟΑΕΔ, οι οποίοι ενσωματώνονται κάθε φορά πλήρως στις υπηρεσίες του, καλύπτοντας διαρκείς ανάγκες των τμημάτων τοποθέτησής τους και βοηθώντας στην εύρυθμη λειτουργία του.
Από την πρώτη κιόλας μέρα ανάληψης των καθηκόντων μας, καλύπτουμε τα μεγάλα κενά που έχει δημιουργήσει η μη πρόσληψη μόνιμου προσωπικού και το γιγάντωμα των ελαστικών μορφών εργασίας στους Δήμους.
Ως εργαζόμενοι, αποτελούμε φτηνό εργασιακό δυναμικό, αφού παρέχουμε ίση εργασία με τους μόνιμους υπαλλήλους και αμειβόμαστε με τον μισό μισθό. Παράλληλα αποτελούμε το δείκτη πλασματικής μείωσης της ανεργίας, αφού ανακυκλωνόμαστε διαρκώς. Το ότι μετά ξαναγυρίζουμε στην ανεργία χωρίς καμία προοπτική δε μοιάζει ν’ αφορά κανέναν άλλον πέρα από μας.
Οι περισσότεροι σύλλογοι εργαζομένων στα κατά τόπους πρωτοβάθμια σωματεία δεν εγγράφουν στο καταστατικό τους συμβασιούχους της κοινωφελούς ως ισότιμα μέλη για να μην αλλάξουν οι εκλογικοί συσχετισμοί, δεν μας θεωρούν πραγματικούς εργαζόμενους και δε στηρίζουν στην πράξη το αίτημά μας για παραμονή στην εργασία και σαμποτάρουν συχνά τον όποιο αγώνα ξεκινάμε κάθε φορά για παραμονή στην εργασία μας.
Τα Δημοτικά Συμβούλια των Δήμων στην πλειοψηφία τους εκδίδουν ανώδυνες αποφάσεις συμπαράστασης στους συμβασιούχους, αναγνωρίζοντας ότι καλύπτουμε πάγιες και διαρκείς ανάγκες και ότι η αποχώρησή μας θα έχει άμεσο αντίκτυπο στην εξυπηρέτηση του πολίτη και στην ομαλή λειτουργία του Δήμου, αλλά ως εκεί. Μετά ξαναμπαίνουν στα προγράμματα δουλείας του ΟΑΕΔ.
Το θεωρητικό «μότο» των Δήμων είναι ότι διεκδικούν το άνοιγμα θέσεων με τη μορφή μόνιμης εργασίας με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα και όχι με προγράμματα ολιγόμηνης, ελαστικής απασχόλησης.
Η πράξη όμως λέει άλλα… Αναφέρουν ότι εργοδότης μας είναι ο ΟΑΕΔ και οι Δήμοι δεν έχουν καμία δυνατότητα να παρατείνουν τις συμβάσεις των εργαζομένων της Κοινωφελούς κ.λ.π. ή να κάνουν οτιδήποτε άλλο. Μεταφέρουν τις ευθύνες στο κεντρικό κράτος «νίπτοντας τας χείρας τους» και συνεχίζουν το δουλεμπόριο εργασίας με μεγάλο κόστος στη ζωή των ανθρώπων. (Ας σκεφτούμε τους θανάτους από εργατικά ατυχήματα στους Δήμους που οι περισσότεροι αφορούν συμβασιούχους).
Σε μια μικρή χώρα με τεράστια ανεργία όπως η δική μας, επιδοτούν την υποτιθέμενη κατάρτιση και μαθητεία, αντί για πραγματικές, σταθερές θέσεις δουλειάς, με πλήρη δικαιώματα για τους δικαιούχους, που καλύπτουν ζωτικές ανάγκες των πόλεων.
Όταν ξεκινάμε έναν αγώνα πολλοί λένε γιατί να «βολευτούν» αυτοί κι όχι οι προηγούμενοι ή οι επόμενοι οκταμηνίτες. Αλλά το θέμα δεν είναι να βολευτούν ούτε οι πρώην, ούτε οι τωρινοί, ούτε οι επόμενοι. Αλλά να έχει όλος ο κόσμος σταθερή δουλειά για να μπορεί να ζήσει αξιοπρεπώς χωρίς υπάρχει εκμετάλλευση.
Χιλιάδες εργαζόμενοι που απασχολήθηκαν στους δήμους και αυτό το οκτάμηνο, αρκετοί στις σκληρές συνθήκες της καθαριότητας και της συλλογής των σκουπιδιών, έμειναν τέλος Δεκέμβρη χωρίς δουλειά. Οι υπόλοιποι αποχωρούν σε λίγο…
Όμως αυτό που πρέπει να μείνει από έναν αγώνα που δεν πρόλαβε ν΄ αρχίσει είναι ότι η ανακύκλωση ανθρώπινων ζωών πρέπει κάποτε να σταματήσει!!
Ο αγώνας των προηγούμενων συναδέλφων οκταμηνιτών, ότι κατακτήθηκε, η δική μας μικρή προσπάθεια για παραμονή στην εργασία πρέπει να συνεχιστεί από τους επόμενους οκταμηνίτες μέχρι την τελική νίκη.
Είμαστε άνθρωποι και όχι σκουπίδια!
Ο εργασιακός μεσαίωνας που επιβάλλουν οι σκληρές και ανάλγητες μνημονιακές πολιτικές πρέπει να καταργηθεί. Ο παραλογισμός και η υποκρισία των πολιτικών απασχόλησης που επιμένουν να θεωρούν την ανεργία «ελάττωμα» των ίδιων των ανέργων πρέπει να βρει αντίσταση.
Καλούμε τα πρωτοβάθμια σωματεία, τις ομοσπονδίες και την ΑΔΕΔΥ να συμπεριλάβουν ως ισότιμα μέλη τους, τους εργαζόμενους κοινωφελούς εργασίας και να πάρουν πρωτοβουλίες για την οργάνωση και το συντονισμό του αγώνα για την ανατροπή αυτών των σχέσεων εργασιακής εκμετάλλευσης και την παγίωση μόνιμης και σταθερής εργασίας.
Η φωνή μας πρέπει ν΄ ακουστεί!
Εργαζόμενοι Κοινωφελούς Εργασίας Δήμου Ζωγράφου 2017 – 2018
