Η 12η Απριλίου έχει οριστεί ως «Ημέρα Μηδέν» για την πόλη του Κειπ Ταουν καθώς οι βρύσες των νοικοκυριών θα στραγγίξουν και δεν θα φτάνει πια νερό.
Το Κειπ Τάουν, η τρίτη μεγαλύτερη σε πληθυσμό πόλη της Νότιας Αφρικής και πόλος έλξης πλήθους τουριστών, αντιμετωπίζει την μεγαλύτερη ξηρασία των τελευταίων 100 χρόνων. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τη μείωση των υδάτων στα φράγματα που υδροδοτούν την πόλη σε ποσοστό 98%, με το μεγαλύτερο φράγμα να βρίσκεται σε ποσοστό πληρότητας μόλις 13%.
Από τις 12 Απριλίου και μετά, προκειμένου να έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό, 4 εκατομμύρια κάτοικοι θα πρέπει να προσεγγίσουν κάποιο από τα 200 (μόνο!) σημεία διανομής που θα δημιουργηθούν στην πόλη. Και πάλι, θα έχουν με όριο κατανάλωσης τα 25 λίτρα την ημέρα! Τα σημεία αυτά, θα φρουρούνται από το στρατό για τη διαφύλαξη της ομαλής λειτουργίας και την αποφυγή κλοπών.
Ήδη η τοπική αρχή έχει προβεί σε μια σειρά μέτρων για τη μείωση της κατανάλωσης του νερού, επιβάλλοντας ως ανώτατο όριο ημερήσιας κατανάλωσης ανά άτομο τα 100 λίτρα. Σύντομα, το όριο αυτό θα μειωθεί στο μισό. Σήμερα οι κάτοικοι της πόλης έχουν στη διάθεσή τους λιγότερο από δύο λεπτά για να κάνουν ντους!
Πως φτάσαμε μέχρι εδώ και ποιοι είναι οι πραγματικοί υπεύθυνοι
Οι κυβερνώντες φέρνουν τον κόσμο προ των ευθυνών του, πιέζουν για μείωση της κατανάλωσης, μεταθέτοντας την δική τους ανικανότητα και αμέλεια στις πλάτες των πολιτών.
Για το 2017 η απώλεια νερού από τις διαρροές λόγω των κακών υποδομών του συστήματος ύδρευσης, άγγιξε τα 106 εκατομμύρια λίτρα την ημέρα (20 εκατ. λίτρα νερού περισσότερο από το 2015 και 2016).
Ήδη από την δεκαετία του ’90 οι επιστήμονες προειδοποιούσαν για την επικείμενη λειψυδρία λόγω των χαμηλών βροχοπτώσεων αλλά και λόγω της αύξησης του πληθυσμού. Για το ότι 30 χρόνια μετά η πόλη βρίσκεται σε αυτό το οριακό σημείο, την κύρια ευθύνη δε φέρει ο απλός κόσμος αλλά οι κυβερνώντες. Η παντελής έλλειψη σχεδιασμού εναλλακτικών λύσεων ύδρευσης και αποθήκευσης των υδάτων αλλά και η πλημμελής επισκευή και συντήρηση των υποδομών έφεραν το σημερινό αδιέξοδο.
Επιχειρηματικά σχέδια εν μέσω καταστροφής
Δεδομένου ότι οι καπιταλιστές βλέπουν πάντα τις καταστροφές σαν ευκαιρία να αυξήσουν τα κέρδη τους, η «λύση» που δίνουν εν προκειμένω, είναι η συνεργασία του δημοσίου με τον ιδιωτικό τομέα για δημιουργία μονάδων αφαλάτωσης. Ένα έργο που υπολογίζεται να κοστίσει 12,7 δις δολάρια για την υλοποίησή του και θα έχει λειτουργικά έξοδα 1,03 δις δολάρια το χρόνο. Ένα έργο που θα κληθεί να πληρώσει ο ίδιος ο πληθυσμός του Κειπ Ταουν και δεν θα δώσει άμεση λύση στο πρόβλημα καθώς για να στηθεί χρειάζεται 2 με 3 χρόνια.
Λειψυδρία μια υπαρκτή απειλή
Το Κειπ Ταουν δεν είναι η μόνη μεγαλούπολη που αντιμετωπίζει το πρόβλημα της λειψυδρίας. Αυτή τη στιγμή περισσότερο από 1 δις άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό και
σύμφωνα με τις προβλέψεις των Ηνωμένων Εθνών, η παγκόσμια ζήτηση νερού θα αυξηθεί κατά 40% μέχρι το 2030 λόγω της κλιματικής αλλαγής, της ανθρώπινης επέμβασης στο περιβάλλον και της πληθυσμιακής αύξησης.
Είναι ξεκάθαρο πως οι καπιταλιστές θα χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για κάθε καταστροφή που έχουν προκαλέσει οι ίδιοι και πάντα θα κουνάνε το δάχτυλο στους πολίτες. Είναι υπεύθυνοι για την φτώχεια, την πείνα, την εξαθλίωση δισεκατομμυρίων ανθρώπων, τις τεράστιες περιβαλλοντικές καταστροφές, την απειλή των βασικών πηγών της ζωής. Ο αγώνας για τη δυνατότητα πρόσβασης όλων σε πόσιμο νερό, δεν μπορεί να είναι αποκομμένος από τον αγώνα για έναν άλλο κόσμο που το νερό, η γη, ο αέρας, θα είναι δικαίωμα και όχι εμπόρευμα.
Περισσότερες πληροφορίες εδώ και εδώ
