Της Μαρίας Φουρτούνα
Η ιστορία της σύγχρονης διαφήμισης ξεκίνησε κάπου στα τέλη του 19ου αιώνα και από τότε μέχρι σήμερα χιλιάδες διαφημίσεις εμπεριέχουν το σεξιστικό στοιχείο στο έπακρο: στις διαφημίσεις αυτές η γυναίκα παρουσιάζεται να είναι μόνο νοικοκυρά και η θέση της είναι στην κουζίνα, ενώ έξω από το σπίτι είναι κατά κανόνα γλυκιά και όμορφη, αλλά χαζή, ενώ δεν ξέρει πως να χρησιμοποιήσει «αντρικές» μηχανές και εργαλεία, ή να κάνει «αντρικές» δουλειές. Σε άλλες περιπτώσεις, το καλλίγραμμο, ημίγυμνο γυναικείο σώμα χρησιμοποιείται για να πουλήσει αυτοκίνητα, ποτά, ή άλλα εμπορεύματα, τα οποία θεωρούνται κατά κανόνα ως «αντρικού ενδιαφέροντος».
Αυτού του τύπου οι σεξιστικές διαφημίσεις εξακολουθούν να υπάρχουν μέχρι και σήμερα. Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά πρόσφατα παραδείγματα, είναι μια διαφήμιση που κυκλοφόρησε ενόψει των ημερών του Πάσχα, στην οποία διαφημίζονται σοκολατένια αυγά, με βασικό σλόγκαν ότι θα τα κερδίσει το κορίτσι (και μόνο το κορίτσι) αν κάνει το πλύσιμο των πιάτων…
Γιατί φυσικά για τους συγκεκριμένους διαφημιστές μόνο τα κορίτσια πλένουν τα πιάτα!!! Αντίστοιχα, τα αγόρια θα μπορούσαν ίσως να κερδίσουν τη λιχουδιά, αν τα κατάφερναν σε κάποιο μαστόρεμα, ή κάποια άλλη «αντρική» ασχολία.
Αυτό το σεξιστικό στερεότυπο συνδέεται με τη μακραίωνη κοινωνική αδικία σε βάρος των γυναικών, με το μοντέλο της γυναίκας «νοικοκυράς και μάνας» και του άντρα «κουβαλητή και μάστορα».
Πρόκειται για στερεότυπα, τα οποία έχουν εμποτίσει σε τέτοιο βαθμό τη σκέψη και τη νοοτροπία μαζικών κοινωνικών στρωμάτων, που για πολύ κόσμο περνάνε απαρατήρητα ή θεωρούνται δεδομένα.
Είναι λοιπόν πολύ σημαντικό να αλλάξουμε αυτή τη νοοτροπία, που θέλει τις γυναίκες και τους άντρες σε προκαθορισμένους κοινωνικούς ρόλους. Η πάλη αυτή αφορά κάθε κοινωνικό χώρο, από την οικογένεια και το σχολείο, μέχρι τους χώρους εργασίας. Είναι μια πάλη για σεβασμό και ισορροπία και προς τα δύο φύλα, μια μάχη για να κάνουμε τον κόσμο δικαιότερο και χωρίς διακρίσεις!
