Δυο λόγια για την προσπάθεια από μέρους της ΠΑΣΚΕ να αντικαταστήσει τον αποφασιστικό ρόλο της Γενικής Συνέλευσης των εργαζομένων με Δημοψηφίσματα
Σχόλιο από το «Ξ»
Τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος ανάμεσα στους εργαζόμενους της ΕΘΕΛ προωθεί η ηγεσία της ΠΑΣΚΕ, για να αποφασίσουν «δημοκρατικά» υποτίθεται αν θα συνεχίσουν ή όχι τις κινητοποιήσεις ενάντια στο νομοσχέδιο–ταφόπλακα της κυβέρνησης για τις δημόσιες αστικές συγκοινωνίες της Αττικής. Περιττό ίσως να αναφέρουμε ότι η πρόταση της ΠΑΣΚΕ στο εν λόγω δημοψήφισμα είναι «παύση των κινητοποιήσεων», τις οποίες μάλιστα χαρακτηρίζει ως «τυφλή σύγκρουση, χωρίς στόχο».
Η ΠΑΣΚΕ – ΕΘΕΛ προσπαθεί να αντικαταστήσει τη Γενική Συνέλευση, η οποία είναι το ανώτατο όργανο του Συνδικάτου, με ένα δημοψήφισμα. Τυχαίο; Δεν νομίζουμε…Η πρώτη διδάξασα αυτής της ταχτικής ήταν η Μάργκαρετ Θάτσερ στην Αγγλία, η πρωθυπουργός που πέρασε τα πιο σκληρά αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα στη μεταπολεμική ιστορία της χώρας – αλλά και όλης της Δυτικής Ευρώπης. Στη διάρκεια της δεκαετίας του 1980 η Θάτσερ πέρασε από το βρετανικό κοινοβούλιο νόμο με βάση τον οποίο οι αποφάσεις που αφορούν απεργίες οφείλουν να λαμβάνονται όχι μέσα από γενικές συνελεύσεις, αλλά μέσα από δημοψηφίσματα. Αυτός αλλά και μια σειρά άλλοι αντισυνδικαλιστικοί και αντεργατικοί νόμοι της Θάτσερ ισοπέδωσαν το εργατικό κίνημα της Αγγλίας, το οποίο χρειάστηκε 25 χρόνια μετά την ιστορική απεργία των ανθρακωρύχων του ’85 για να αρχίσει να ξαναστέκεται στα πόδια του…
Οι νόμοι της Θάτσερ, οι οποίοι ισχύουν μέχρι τις μέρες μας, κάνουν οποιαδήποτε προσπάθεια για «επίσημη» και «νόμιμη» απεργιακή δράση πρακτικά αδύνατη. Σήμερα στην Αγγλία όλες οι απεργίες πρέπει να αποφασίζονται με μυστική ψηφοφορία και μάλιστα όχι μέσα στους χώρους εργασίας αλλά μέσω ταχυδρομείου! Ποιο ήταν το βασικό επιχείρημα της Θάτσερ ενάντια στις συνελεύσεις και υπέρ του δημοψηφίσματος; Μα, βέβαια, ότι το δημοψήφισμα είναι δημοκρατικό ενώ η συνέλευση δεν είναι!
Πραγματική δημοκρατία υπάρχει μόνο στις γενικές συνελεύσεις
Μπορεί η λέξη «δημοψήφισμα» να ακούγεται σαν ένας δημοκρατικός τρόπος για τη λήψη αποφάσεων. Είναι όμως ουσιαστικά δημοκρατικός; Ακριβώς το αντίθετο!
Μόνο στις Γενικές Συνελεύσεις έχουν τη δυνατότητα οι εργαζόμενοι να ακούσουν όλες τις απόψεις που υπάρχουν για το θέμα που τους αφορά – απόψεις τόσο των συνδικαλιστών, όσο και, κυρίως, συναδέλφων τους από πολλούς και διαφορετικούς χώρους δουλειάς. Ακούγοντας όλες τις απόψεις και συζητώντας μεταξύ τους οι εργαζόμενοι μπορούν να σχηματίσουν μια πιο ολοκληρωμένη άποψη πριν πάρουν θέση.
Μόνο στις Γενικές Συνελεύσεις μπορούν οι εργαζόμενοι να θέσουν ερωτήματα, να ασκήσουν πιέσεις και να μετρήσουν στην πράξη τη στάση των μελών του ΔΣ – αυτών που υποχωρούν ή που ετοιμάζουν ξεπουλήματα. Στα δημοψηφίσματα πολλοί συνδικαλιστές μπορούν να κρυφτούν στα γραφεία τους. Στις Γενικές Συνελεύσεις όμως υποχρεούνται να είναι παρόντες και να λογοδοτήσουν στους εργαζόμενους.
Μόνο στις Γενικές Συνελεύσεις μπορούν οι εργαζόμενοι να εκφράσουν απόψεις και να πάρουν αποφάσεις χωρίς να χειραγωγούνται και να εκβιάζονται από την εργοδοσία και τους μηχανισμούς της. Σ’ έναν εργασιακό χώρο, κατά τη διάρκεια ενός δημοψηφίσματος, ο εργαζόμενος θα ακούσει πολλά στο δρόμο για την κάλπη: ψεύτικες υποσχέσεις για βόλεμα, απειλές, εκβιαστικά διλήμματα, κοκ. Και εκεί, ο καθένας είναι μόνος του και είναι δύσκολο να αντισταθεί. Αντιθέτως, στη γενική συνέλευση τα «παπαγαλάκια» και τα υποχείρια της εργοδοσίας και της κυβέρνησης έχουν περιορισμένο πεδίο δράσης – οι εργαζόμενοι που θέλουν να παλέψουν μπορούν να στηριχτούν στην αλληλεγγύη των συναδέλφων τους και όλοι μαζί έχουν τη δύναμη να προχωρήσουν σε αγώνες.
Γι’ αυτό η Γενική Συνέλευση αποτελεί τον πιο δημοκρατικό, ουσιαστικά και όχι τυπικά, τρόπο για τη λήψη αποφάσεων στα σωματεία. Γι’ αυτό η Γενική Συνέλευση αποτελεί αναντικατάστατο τρόπο λήψης αποφάσεων. Κι’ αυτός είναι ένας από τους βασικούς λόγους για τους οποίους η Γενική Συνέλευση κατοχυρώνεται ως το ανώτατο όργανό όχι μόνο του σωματείου ΟΑΣΑ – ΕΘΕΛ, αλλά των σωματείων όλης της χώρας.
Στόχος της ηγεσίας της ΠΑΣΚΕ: να σταματήσει τον αγώνα
Στις γενικές συνελεύσεις συμμετέχουν κατά κύριο λόγο τα πιο συνειδητά και μαχητικά στρώματα ενός κλάδου. Αυτοί οι εργαζόμενοι έχουν την εμπιστοσύνη και των υπολοίπων. Και αυτό μπορεί να αποδειχθεί: εδώ και 3 μήνες οι απεργιακές κινητοποιήσεις που αποφασίζονται στις γενικές συνελεύσεις έχουν καθολική συμμετοχή! Αυτή είναι η πραγματική και ουσιαστική δημοκρατία του εργατικού κινήματος! Μέχρι τώρα στην ΕΘΕΛ δεν έχει υπάρξει ούτε μισός απεργοσπάστης!
Αυτή η δημοκρατία έχει κατοχυρωθεί μέσα από σκληρούς αγώνες δεκαετιών! Αυτή τη δημοκρατία επιχειρεί τώρα να ανατρέψει η ηγεσία της ΠΑΣΚΕ ακολουθώντας πιστά τα βήματα της Μάργκαρετ Θάτσερ. Ο Στόχος της ηγεσίας της ΠΑΣΚΕ είναι να σταματήσει τις απεργιακές κινητοποιήσεις στην ΕΘΕΛ και αυτό το έχει πει άμεσα ή έμμεσα με χίλιους δυο τρόπους το τελευταίο διάστημα. Σήμερα το λέει «δημοψήφισμα».
