Μαρίνα Κονταρά, Βρυξέλλες
Πάνω από 60 άτομα, προερχόμενα από πάνω από 16 ευρωπαϊκές πόλεις, συναντηθήκαμε διαδικτυακά, κινητοποιημένοι από το αυξανόμενο κύμα βίας και αστυνομικής καταστολής που εξελίσσεται στην Ελλάδα τους τελευταίους μήνες.
Εδώ και μερικές εβδομάδες, έχουν ήδη οργανωθεί δράσεις ενάντια στην αστυνομική βία σε αρκετές πόλεις της Ευρώπης, από Έλληνες και Ελληνίδες που ζουν εκεί. Στο Εδιμβούργο διοργανώθηκαν τουλάχιστον τρεις εξορμήσεις με σκοπό την ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση των ντόπιων σχετικά με το θέμα, ενώ έγινε και προβολή συνθημάτων και εικόνων σε κεντρικό σημείο της πόλης. Δράσεις έγιναν επίσης στην Κοπεγχάγη και το Γκέτεμποργκ, ενώ ελληνικές συλλογικότητες παρενέβησαν σε τοπικές κινητοποιήσεις ενάντια στην καταστολή στο Παρίσι, το Βερολίνο και τη Βαρκελώνη, βάζοντας την αιχμή σχετικά με όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα.
***
Μετά από αυτές τις σποραδικές και αυτόνομες δράσεις, συλλογικότητες Ελλήνων από διάφορες χώρες συναντήθηκαν διαδικτυακά, με σκοπό να συντονιστούν μεταξύ τους με πιο οργανωμένο τρόπο. Δημιουργήθηκε ένα group στο Facebook το οποίο αριθμεί ήδη πάνω από 1500 μέλη, στο οποίο αρχικά διακινήθηκε μια επιστολή διαμαρτυρίας και έγινε ανταλλαγή πληροφοριών.
Στο group συμμετέχουν συλλογικότητες και άτομα. Κάποιες από τις συλλογικότητες προϋπήρχαν ήδη από τα μνημονιακά χρόνια ενώ άλλες είναι νεοσύστατες. Πράγματι, στα χρόνια της βαθιάς κρίσης στην Ελλάδα, σε πολλές πόλεις, όπως το Λονδίνο, το Άμστερνταμ, το Παρίσι, η Λυών, οι Βρυξέλλες, η Βαρκελώνη, το Βερολίνο, η Φλωρεντία κ.ά., είχαν δημιουργηθεί συλλογικότητες αλληλεγγύης προς το ελληνικό κίνημα, οι οποίες έκαναν δουλειά πληροφόρησης αλλά και δράσεις διαμαρτυρίας, προσπαθώντας επίσης να λειτουργήσουν σαν συνδετικός κρίκος των κινημάτων στις χώρες τους με αυτά της Ελλάδας. Κορυφαίες στιγμές ήταν οι μεγάλες κινητοποιήσεις του 2011-12, αλλά και η περίοδος του δημοψηφίσματος το 2015. Οι συλλογικότητες αυτές περιλάμβαναν ανθρώπους που ζούσαν στο εξωτερικό ήδη από πριν την κρίση, αλλά εμπλουτίστηκαν σημαντικά από τους εκατοντάδες Έλληνες που μετανάστευσαν κατά τα χρόνια της κρίσης.
Τα χρόνια που ακολούθησαν το δημοψήφισμα και τη συνθηκολόγηση του ΣΥΡΙΖΑ, τα κινήματα αυτά ατόνισαν, ακολουθώντας την πορεία ύφεσης των κινητοποιήσεων στην Ελλάδα, αλλά τα τελευταία χρόνια, με αφορμή γεγονότα όπως η δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου ή η δίκη της ΧΑ, οι συλλογικότητες αυτές ενεργοποιούνται ξανά.
***
Κάπως έτσι δημιουργήθηκε το group στο Facebook και μέσω αυτού καλέστηκε η διαδικτυακή συνέλευση στη οποία συμμετείχαν πάνω από 60 άνθρωποι από πάνω από 16 πόλεις (ακόμα και από το Σίδνεϋ στη Αυστραλίας!). Στη συνέλευση αυτή ήταν φανερή η οργή για την ακραία αστυνομική βία και καταστολή στην Ελλάδα, αλλά και μια σημαντική αγωνιστική διάθεση. Υπήρξε μια γενική συμφωνία σχετικά με την αντίθεση όλων όσων συμμετείχαμε, στο γεγονός ότι πακτωλοί χρημάτων ξοδεύονται στον αστυνομικό και στρατιωτικό εξοπλισμό, ενώ οι δαπάνες για την υγεία μειώνονται, αλλά και έντονος θυμός για την ομερτά που επικρατεί στα ΜΜΕ, την παραπληροφόρηση και το κλίμα λογοκρισίας, αλλά και τις περιβαλλοντοκτόνες πολιτικές και νόμους που εφαρμόζονται.
Έτσι λοιπόν, Έλληνες και Ελληνίδες από το Λονδίνο, το Εδιμβούργο, το Μπέρμιγχαμ, το Δουβλίνο, το Άμστερνταμ, την Ουτρέχτη, τις Βρυξέλλες, το Παρίσι, το Βερολίνο, το Μόναχο, το Γκέτεμποργκ, τη Στοκχόλμη, την Κοπεγχάγη, τη Μπολόνια και τη Βαρκελώνη, συμφωνήσαμε σε κοινό κάλεσμα ενός πανευρωπαϊκού διημέρου δράσης ενάντια στην αστυνομική βία και καταστολή στην Ελλάδα στις 17 και 18 Απριλίου.
Ο συντονισμός θα συνεχιστεί και σκοπεύουμε να ακολουθήσουν και άλλες δράσεις, με στόχο τόσο την αντίσταση στην καταστολή και τον αυταρχισμό, όσο και τη διεκδίκηση δημοκρατικών δικαιωμάτων και ουσιαστικής χρηματοδότησης για την Υγεία, την καταγγελία της λογοκρισίας, αλλά και την έκφραση της αντίθεσής μας στους καταστροφικούς νέους νόμους για την εκπαίδευση, το περιβάλλον και τον πολιτισμό. Παράλληλα θα προσπαθήσουμε αυτός ο πανευρωπαϊκός συντονισμός να συμβάλλει στη συνάντηση και τη συνεργασία των κινημάτων στις διάφορες χώρες που ζούμε με τα αντίστοιχα της Ελλάδας.