Της Μαρίας Μπουτζαρέλου, ΡΩΓΜΗ – αριστερή κίνηση αμφισβήτησης
Το Π.Θ. διαθέτει μόλις 40 δωμάτια για 4.500 φοιτητές τα οποία διατίθενται μόνο σε φοιτητές του 1ου έτους που, επιπλέον, είναι αναγκασμένοι να πληρώνουν 60 ευρώ το μήνα για την διαμονή τους. Οι φοιτητές λοιπόν μπαίνοντας στο 2ο έτος των σπουδών τους αναγκάζονται να φύγουν από την εστία μιας και το πανεπιστήμιο θεωρεί πως μετά το 1ο έτος τα οικονομικά προβλήματα λύνονται δια μαγείας. Ο Μ.Σ., 2ετής φοιτητής από το Αφγανιστάν, αρνήθηκε να εγκαταλείψει το δωμάτιό του γιατί απλά δεν μπορεί να καλύψει τα έξοδα ενός σπιτιού.
Με αφορμή την έξωση από την εστία του Μ.Σ. η Ρωγμή ξεκίνησε εκστρατεία ενημέρωσης με στόχο την κινητοποίηση φοιτητικών συλλόγων πάνω στο θέμα καθώς και ενημέρωση της τοπικής κοινωνίας. Με δική μας πρωτοβουλία έγιναν γενικές συνελεύσεις στο Ιστορικό και την Αρχιτεκτονική όπου υιοθετήθηκε η πρόταση της ΡΩΓΜΗΣ για παράσταση διαμαρτυρίας ενώ στην Αρχιτεκτονική ψηφίστηκε το πλαίσιο που κατεβάσαμε στη γενική συνέλευση σε συνεργασία με τα ΕΑΑΚ της σχολής.
Η πρώτη κινητοποίηση που αποφασίστηκε από τους συλλόγους της Αρχιτεκτονικής και του Ιστορικού ήταν η παράσταση διαμαρτυρίας στην πρυτανεία που έγινε στις 13/10. Η μεγάλη συμμετοχή των φοιτητών και η δυναμική που είχε τάραξαν την γαλήνη του πρύτανη του Π.Θ. κ. Μπαγιάτη. Το αποτέλεσμα της παράστασης διαμαρτυρίας ήταν να επικοινωνήσει ο Πρύτανης με τον Μ.Σ. και να του πρότεινε να πληρώνει το πανεπιστήμιο τα έξοδα του νέου του σπιτιού προκειμένου να φύγει από την εστία. Ωστόσο, η προφορική πρόταση του πρύτανη δεν αποτελεί δέσμευση και επιπλέον δεν διευκρινίστηκε αν το πανεπιστήμιο θα πληρώνει το ενοίκιο ή όλα τα έξοδα (λογαριασμοί κτλ) του σπιτιού. Για το ζήτημα αναμένεται απάντηση από το Πρυτανικό Συμβούλιο του Π.Θ.
Την στιγμή που το πρόβλημα του Μ.Σ. είχε μεγάλη ανταπόκριση από τους φοιτητές και τους συσπείρωσε για την επίλυση του, η ΠΚΣ το θεώρησε δευτερεύον και δεν ασχολήθηκε με αυτό στα πλαίσια της. Έτσι, αρνήθηκε την συνεργασία μαζί μας για την δημιουργία κοινού ενωτικού πλαισίου και στην ουσία πρότεινε στις Γενικές Συνελεύσεις ολόκληρο το εκπαιδευτικό της πρόγραμμα. Έτσι, ενώ η ΠΚΣ πρόβαλε από την αρχή της χρονιάς το ζήτημα της στέγασης σαν μείζον, στο δια ταύτα λειτούργησε διασπαστικά και τελικά απομονώθηκε. Όσο βέβαια για την ΠΑΣΠ και την ΔΑΠ δεν έκαναν τον κόπο να ασχοληθούν με το συγκεκριμένο θέμα όπως ήταν άλλωστε αναμενόμενο.
Το ζήτημα όμως της στέγασης δεν αποτελεί μόνο πρόβλημα του Μ.Σ. αλλά γενικότερο πρόβλημα των φοιτητών του Π.Θ. Στη Γενική Συνέλευση του συλλόγου των Μηχανολόγων στις 14/10 αφού εξηγήσαμε πως το πρόβλημα της στέγασης δεν έχει λυθεί και πως μετά από την πρώτη πετυχημένη κινητοποίηση δύο φοιτητικών συλλόγων θα πρέπει να κλιμακώσουμε τη δράση μας σε συντονισμό με περισσότερους φοιτητικούς συλλόγους, προτείναμε να γίνει πορεία για το ζήτημα της στέγασης συνολικά. Το αποτέλεσμα ήταν η Γ.Σ. να υιοθετήσει την πρόταση μας για την συνέχιση των κινητοποιήσεων καλώντας και τους υπόλοιπους συλλόγους σε συντονισμό και σε πορεία στις 21/10 με διευρυμένα αιτήματα αυτή την φορά. Η συμμετοχή των φοιτητών ήταν μικρότερη σε σχέση με την παράσταση διαμαρτυρίας με αποτέλεσμα να γίνει μόνο συμβολικό κλείσιμο του δρόμου μπροστά από το πανεπιστήμιο. Η αδράνεια στην οποία βρίσκεται το φοιτητικό κίνημα αντανακλάστηκε σε αυτή την προσπάθεια για κινητοποίηση πάνω σε γενικότερα ζητήματα.
Η προσπάθεια για κλιμάκωση των κινητοποιήσεων μπορεί να μην επιτεύχθηκε, ικανοποιήθηκαν όμως αρκετά από τα αιτήματα των φοιτητικών συλλόγων, όπως την παράδοση των 80 δωματίων των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων στο πανεπιστήμιο, καθώς και την αγορά οικοπέδου από το πανεπιστήμιο για την ανέγερση καινούριων εστιών.
Ο απολογισμός αυτών των κινητοποιήσεων δεν μπορεί να είναι παρά θετικός από δυο απόψεις. Αφ΄ ενός, μέρος των αιτημάτων ικανοποιήθηκε, αφ΄ ετέρου είδαμε πως όλοι μαζί μπορούμε να καταφέρουμε ότι δεν μπορεί ο καθένας μόνος του. Και όλα αυτά μας γεμίζουν αισιοδοξία για τους αγώνες που έρχονται.
