Η πιθανότητα οι τεσσεράμισι μήνες φρίκης του πολέμου στην Γάζα να αποτελούν το πρελούδιο μιας επερχόμενης ασύλληπτης σφαγής στην πόλη της Ράφα, είναι μεγάλη. Το ισραηλινό καθεστώς, με τελεσίγραφο του, δίνει διορία στη Χαμάς πριν ξεκινήσει το Ραμαζάνι, στις 10 Μάρτη, να απελευθερώσει τους εναπομείναντες Ισραηλινούς ομήρους και να παραδοθεί άνευ όρων, αλλιώς θα εισβάλει στη Ράφα.
Σημείο καμπής
Για τον Μπ. Νετανιάχου, το στρατιωτικό του επιτελείο και το ισραηλινό καθεστώς, το στοίχημα της Ράφα αποτελεί την πιο κρίσιμη καμπή στη μέχρι σήμερα εξέλιξη του πολέμου, με αποδέκτες προς δυο κατευθύνσεις. Από τη μία προς τις ΗΠΑ και τους δυτικούς συμμάχους του Ισραήλ, όπως εκφράζεται στη δήλωση του Μπ. Νετανιάχου:
«Είναι αλήθεια ότι υπάρχει πολλή αντίθεση στο εξωτερικό, αλλά αυτή ακριβώς τη στιγμή πρέπει να πούμε ότι δεν θα κάνουμε το μισό ή το ένα τρίτο της δουλειάς».
Οι ΗΠΑ, οι δυτικοί σύμμαχοί τους και οι Άραβες συνομιλητές τους, πιέζουν το κράτος του Ισραήλ να προχωρήσει σε κάποιου είδους συμφωνία για εκεχειρία, γιατί ανησυχούν ότι η κατάσταση μπορεί να ξεφύγει από κάθε έλεγχο.
Ο Νετανιάχου όμως προσδοκεί οι διαπραγματεύσεις να γίνουν μετά το τέλος των στρατιωτικών επιχειρήσεων, ώστε η Χαμάς να λείπει ολοκληρωτικά από αυτές και το Ισραήλ να επιβάλλει όλους τους δικούς του όρους. Έτσι, η απάντηση του Νετανιάχου προς το εξωτερικό είναι ρητή: «αφήστε μας να κάνουμε τη δουλειά μας».
Στο εσωτερικό, ο Νετανιάχου προσπαθεί να συσπειρώσει την ισραηλινή κοινωνία πίσω από το αφήγημα της «ολοκληρωτικής νίκης» του Ισραήλ, όπως φαίνεται και από τις παρακάτω δηλώσεις του:
«Είναι αδύνατο να κατακτήσουμε τον πολεμικό μας στόχο για εξάλειψη της Χαμάς αν αφήσουμε τέσσερα τάγματα της στη Ράφα.»
«Αυτοί που λένε ότι, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να μπούμε στη Ράφα, βασικά λένε: “Χάστε τον πόλεμο. Κρατήστε τη Χαμάς εκεί”.»
Ο Νετανιάχου δεν τα λέει αυτά μόνο για να εξασφαλίσει την πολιτική του επιβίωση, αν και φαίνεται πως το χρειάζεται αφού η δημοτικότητα του καταρρέει και το αίτημα για πρόωρες εκλογές ενισχύεται. Ενδεικτικά στην τελευταία δημοσκόπηση του Ινστιτούτου Δημοκρατίας του Ισραήλ, μόλις το 15% ήθελε ο Νετανιάχου να παραμείνει στα καθήκοντα του μετά το πέρας του πολέμου. Το πιο σημαντικό είναι ότι πίσω από τις πράξεις και τις δηλώσεις του βρίσκεται το πραγματικό πρόσωπο της πολιτικής του Ισραήλ: να μην παραχωρεί στους Παλαιστίνιους το δικαίωμα για δικό τους κράτος, και να τους έχει σαν πολίτες 2ης κατηγορίας, να ζουν σε καθεστώς απαρτχάιντ. Έτσι, προσπαθεί να επιβάλει ένα νέο status quo στην περιοχή, θέτοντας υπό τον έλεγχο του το μεγαλύτερο κομμάτι της παλαιστινιακής γης, με όσο το δυνατόν λιγότερους Παλαιστίνιους κατοίκους.
Ένας ανέφικτος στόχος
Όμως ακόμη και με καθαρά στρατιωτικούς όρους, οι στόχοι του ισραηλινού καθεστώτος για «ολοκληρωτική νίκη» και αφανισμό της Χαμάς, είναι καταδικασμένοι σε αποτυχία. Τεσσεράμισι μήνες πολέμου δείχνουν ότι ενώ ο ισραηλινός στρατός μπορεί να κατεδαφίσει τη Γάζα, δεν μπορεί να καταστρέψει τη Χαμάς. Τα πλήγματα δεν είναι καν, ακόμα, συντριπτικά. Σύμφωνα με το στρατιωτικό επιτελείο του Ισραήλ μέχρι στιγμής έχουν σκοτωθεί ως και 10.000 μαχητές της Χαμάς, σε σύνολο περίπου 30.000. Όπως απέδειξε όμως η επίθεση της 7ης Οκτώβρη, χρειάζονται μόνο μερικές εκατοντάδες μαχητές για να σπείρουν τον φόβο στην Ισραηλινή κοινωνία και να στραπατσάρουν το προφίλ της παντοδύναμης ισραηλινής στρατιωτικής μηχανής.
Την ίδια στιγμή, για να πετύχει αυτά τα αποτελέσματα, έχει οδηγήσει σε φριχτό θάνατο 29.000 άμαχους Παλαιστίνιους μέχρι σήμερα, δηλαδή τρεις φορές περισσότερους από ότι μαχητές της Χαμάς. Και φυσικά, με αυτό τον τρόπο δημιουργεί έναν φαύλο κύκλο αφού με τη δολοφονία αμάχων, ρίχνει τον σπόρο που θα γεννήσει νέους μαχητές της Χαμάς στο μέλλον. Η φρίκη του πολέμου και η οργή για τους νεκρούς συγγενείς και φίλους, θα οδηγήσει χιλιάδες Παλαιστίνιους να στραφούν στη Χαμάς για να πάρουν εκδίκηση.
Ήδη οι θετικές γνώμες υπέρ της Χαμάς ανάμεσα στους Παλαιστίνιους έχουν ενισχυθεί κατά τη διάρκεια του πολέμου. Σύμφωνα με δημοσκόπηση του Παλαιστινιακού Κέντρου Πολιτικών Ερευνών, η υποστήριξη προς τη Χαμάς, μεταξύ Σεπτέμβρη και Δεκέμβρη 2023, ανέβηκε στη Δυτική Όχθη από το 12% στο 44% και στη Γάζα από το 38% στο 42%.
Αντικειμενικά, η εκδικητική εθνοκάθαρση των Παλαιστινίων και τα εγκλήματα πολέμου του ισραηλινού καθεστώτος, έχουν συρρικνώσει την όποια συζήτηση και κριτική για τις ακρότητες της Χαμάς, τις λανθασμένες μεθόδους της διαχρονικά, τον αντιδημοκρατικό χαρακτήρα της, το θεοκρατικό κοινωνικό μοντέλο που υπερασπίζεται και εντέλει την ιστορική αδυναμία της να οδηγήσει στη νίκη τους ηρωικούς αγώνες της παλαιστινιακής αυτοδιάθεσης.
Η εισβολή στη Ράφα
Τι θα σήμαινε όμως μια εισβολή στην πόλη της Ράφα; Η Ράφα αποτελεί το νοτιότερο σημείο της Γάζας στα σύνορα με την Αίγυπτο. Εκεί βρήκαν καταφύγιο οι πάνω από ενάμισι εκατομμύριο άμαχοι που κινούνται συνεχώς επί τεσσεράμισι μήνες, εκτοπισμένοι από βομβαρδισμούς, χερσαίες επιχειρήσεις, πείνα και αρρώστιες. Εκεί τους οδήγησαν τα συνεχή τελεσίγραφα των ισραηλινών δυνάμεων καθώς προέλαυναν στη βόρεια και στην κεντρική Γάζα.
Πριν τον πόλεμο ο πληθυσμός της Ράφα ήταν 275.000 άνθρωποι. Πια δεν υπάρχει κανένας ανοικτός χώρος στην πόλη που να μην έχει καταληφθεί από σκηνές και άλλα πρόχειρα καταλύματα, ενώ πολλοί κοιμούνται ακόμα και καταμεσής στους δρόμους. Δεν υπάρχουν λόγια για τις εικόνες που καταγράφονται από δορυφόρους και από drones. Έτσι, ενώ πριν τον πόλεμο ζούσαν 4.100 κάτοικοι ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο, σήμερα καταλαμβάνουν τον ίδιο χώρο περισσότεροι από 20.000 εκτοπισμένοι Παλαιστίνιοι! Πρόκειται δηλαδή για τον πιο πυκνοκατοικημένο προσφυγικό καταυλισμό διεθνώς.
Το νέο τελεσίγραφο του ισραηλινού καθεστώτος είναι διαταγή για μια νέα εκκένωση. Αυτή τη φορά όμως δεν έχουν να πάνε πουθενά! Έτσι η ανακοίνωση της κυβέρνησης ότι έδωσε εντολή στον στρατό να οργανώσει το σχέδιο εκκένωσης, μοιάζει και είναι κοροϊδία…
Προς τα πίσω όλες οι υποδομές είναι κατεστραμμένες, ενώ όσοι Παλαιστίνιοι παρέμειναν στον βορά, βρίσκονται στη δίνη μιας ανθρωπιστικής καταστροφής. Σύμφωνα με το παράρτημα του ΟΗΕ, World Food Programme, το 93% των εκτοπισμένων Παλαιστινίων δεν έχει επαρκή τροφή! Σύντομα θα ξεμείνουν κι από τις ζωοτροφές που αναγκάστηκαν να χρησιμοποιήσουν για να φτιάξουν «ψευτο-ψωμί»! Πολλοί αναγκάζονται να καταναλώνουν μη βρώσιμα πράγματα, όπως χώμα ή αγριόχορτα και το καθαρό νερό είναι πια σπάνιο. Εν τω μεταξύ Ισραηλινοί στρατιώτες κατακλύζουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με βίντεο στα οποία καίνε και καταστρέφουν αποθήκες τροφίμων στην πόλη της Γάζας!
Όμως ούτε η φυγή προς τα εμπρός αποτελεί επιλογή. Το αιγυπτιακό καθεστώς δεν θέλει με τίποτα να ανοίξει τα σύνορα του και να αναγκαστεί να αντιμετωπίσει χιλιάδες νέους Παλαιστίνιους πρόσφυγες. Ειδικά όταν μια μαζική έξοδος των Παλαιστινίων πιθανά να είναι μόνιμη. Εξού και το αιγυπτιακό καθεστώς απείλησε το Ισραήλ με αναστολή της συνθήκης ειρήνης που είχαν υπογράψει οι δύο χώρες το 1979, σε περίπτωση που το δεύτερο εισβάλει στη Ράφα.
Για το ισραηλινό καθεστώς βέβαια, μια κατεστραμμένη και αραιοκατοικημένη Γάζα μετά το πέρας των πολεμικών επιχειρήσεων, θα μπορούσε ιδανικά να γίνει το θέατρο της ανοικοδόμησης όχι για τους ηττημένους του πολέμου, αλλά για τους νικητές, σε νέους γύρους μαζικών Ισραηλινών εποικισμών και δραστικής αλλαγής του πληθυσμιακού τοπίου στην περιοχή.
* * *
Ο κίνδυνος επέκτασης του πολέμου από τη Γάζα στην ευρύτερη περιοχή είναι σήμερα πιο ορατός, όχι όμως και αναπότρεπτος. Το παλαιστινιακό ήταν και παραμένει ένα διεθνές ζήτημα. Οι διαδηλώσεις που βλέπουμε σε κάθε γωνιά του πλανήτη, η μαζική αλληλεγγύη μέσα στα γήπεδα και τις συναυλίες, η μαχητική στάση των ανθρώπων των τεχνών, πρέπει να εξακολουθήσουν και να δυναμώσουν! Την ίδια ώρα υπάρχει ανάγκη να βρεθούν τρόποι κλιμάκωσης των αντιπολεμικών δράσεων, με απεργίες και παρεμπόδιση της αποστολής στρατιωτικής βοήθειας προς το ισραηλινό καθεστώς. Αυτός ο αγώνας είναι κρίσιμος και πρέπει να τον συνεχίσουμε!
