Σχόλιο της Σύνταξης από το τελευταίο τεύχος του «Ξ» που κυκλοφορεί, αριθμός 426, 18 Φλεβάρη – 3 Μάρτη
Η κρίση στις διεθνείς αγορές συνεχίζεται με αμείωτη ένταση. Σε προηγούμενα άρθρα μας, είχαμε σταθεί αναλυτικά στο πως η υφεσιακή πορεία των «αναδυόμενων» οικονομιών (και κυρίως της Κίνας) έχει προκαλέσει απανωτά σοκ σε όλο τον πλανήτη. Η πορεία αυτή όχι μόνο δεν ανακόπτεται, αλλά εντείνεται και συμπαρασύρει μαζί της όλο και περισσότερο την παγκόσμια οικονομία.
Η πτώση των χρηματιστηρίων στην Κίνα και το καλοκαίρι που πέρασε και από τις αρχές του χρόνου βαδίζει χέρι χέρι με τη μείωση όλων των βασικών δεικτών ανάπτυξης της χώρας.
Τον περασμένο μήνα, Γενάρη, οι εξαγωγές της Κίνας μειώθηκαν κατά 11,2% σε σχέση με το Δεκέμβρη, ενώ και οι εισαγωγές της κινήθηκαν πτωτικά κατά 18,8%. Αυτή η παρατεταμένη «αδυναμία» της Κίνας να συνέλθει, δημιούργησε κλυδωνισμούς σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι τιμές του πετρελαίου έχουν υποχωρήσει κατά 70% από τον Ιούνη του 2014 και κάτι αντίστοιχο συμβαίνει με τις τιμές όλων των πρώτων υλών. Χώρες όπως η Σ. Αραβία, Ρωσία, Κατάρ, Βενεζουέλα κλπ αναγκάζονται να «παγώσουν» την παραγωγή πετρελαίου μπας και συγκρατήσουν την κατάρρευση των τιμών. Οι συνέπειες για τις χώρες που στηρίζουν την οικονομία τους σε μεγάλο βαθμό στο πετρέλαιο και τις πρώτες ύλες, από την Ρωσία μέχρι την Βραζιλία κι από τη Βενεζουέλα μέχρι τη Νιγηρία, θα είναι (είναι ήδη) δραματικές.
Την ίδια στιγμή, οι τραπεζικοί χρηματιστηριακοί δείκτες καταρρέουν. Ο δείκτης EuroStoxx υποχωρεί καταγράφοντας απώλειες 30% από την αρχή του χρόνου. Οι χρηματιστηριακοί δείκτες στην Ευρώπη έχουν υποχωρήσει σε χαμηλό 2,5 ετών.
Φυσικά, όλα αυτά μοιάζουν «μικρά» σε σχέση με την κρίση που περνά ο γερμανικός κολοσσός της Deutsche Bank. Τα αποτελέσματα του 2015 εμφάνισαν ζημιές ύψους 6,7 δισ. ευρώ, πράγμα που οδήγησε τη μετοχή της σε πτώση κατά 40% από τις αρχές του χρόνου!
Η κατάσταση της Deutsche Bank δείχνει ότι τα πράγματα, στην ισχυρότερη οικονομία της Ευρώπης, δεν είναι καθόλου «ρόδινα». Το γεγονός αυτό γίνεται ακόμα πιο «ανησυχητικό» για τη διεθνή άρχουσα τάξη, καθώς οι φήμες για αδυναμία της γερμανικής τράπεζας να αποπληρώσει ληξιπρόθεσμες οφειλές μέσα στους επόμενους μήνες, φουντώνουν. Η «φούσκα» της Deutsche Bank είναι πολύ μεγάλη και αν «σκάσει» θα προκαλέσει σοβαρούς κλυδωνισμούς στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα ασκώντας τεράστιες πιέσεις στη γερμανική οικονομία που θα κληθεί να πληρώσει για αν σωθεί ο τραπεζικός κολοσσός. Είναι χαρακτηριστικό ότι η έκθεσή της στην αγορά χρηματοπιστωτικών παραγώγων φτάνει τα 54 τρισ. ευρώ, ποσό σχεδόν 20 φορές μεγαλύτερο από το ΑΕΠ της Γερμανίας!
Όλα τα παραπάνω αποτελούν όψεις της βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης. Οχτώ χρόνια μετά το ξέσπασμά της (ξεκίνησε το 2007 από την αγορά κατοικίας στις ΗΠΑ και το 2008 κτύπησε τον τραπεζικό τομέα, προκαλώντας την κατάρρευση της Λέμαν Μπράδερς) τα προβλήματα όχι μόνο παραμένουν αλλά οξύνονται.
Αυτά δεν τα λέει μόνο η μαρξιστική Αριστερά, αλλά και επιφανείς εκπρόσωποι της άρχουσας τάξης. Όπως δήλωσε και ο Γερμανός οικονομολόγος Μαξ Ότε σε ραδιόφωνο της χώρας:
«Αυτό που είχαμε τότε ήταν η απειλή ενός χρηματοοικονομικού πανικού, ενός νευρικού κλονισμού ή ενός καρδιακού εμφράγματος του χρηματοοικονομικού συστήματος εξαιτίας των χρηματοοικονομικών φουσκών. Αυτήν την κατάσταση καταφέραμε να καταπολεμήσουμε με πάρα πολύ φθηνό χρήμα και έτσι ηρεμήσαμε το σύστημα για ένα χρονικό διάστημα. Ωστόσο δεν αντιμετωπίσαμε τις αιτίες και τώρα πλέον έρχονται να συμπέσουν πολλοί μεμονωμένοι παράγοντες, δημιουργώντας αυτή την περίπλοκη κατάσταση».
Μόνο που οι αιτίες που επικαλείται ο κ. Ότε είναι το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα…