Χάος επικρατεί στους δρόμους της Καμπούλ, καθώς η κυβέρνηση έχει πέσει, οι αμερικάνικες στρατιωτικές δυνάμεις αποχωρούν άρον-άρον, και οι Ταλιμπάν πανηγυρίζουν την νίκη τους στον πόλεμο και ανακηρύσσουν το «Ισλαμικό Εμιράτο του Αφγανιστάν». Πρόκειται για μια πολύ μεγάλη ήττα για τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό και τους συμμάχους του, αλλά και ταυτόχρονα μια μαύρη μέρα για τους κατοίκους του Αφγανιστάν…
Δεν υπάρχουν λόγια γι’ αυτό που συμβαίνει στο Αφγανιστάν…pic.twitter.com/qVfOLBUZHV
— Harris Stavrou (@harris_stavrou) August 16, 2021
Μεγάλες επιτυχίες
Ακριβώς 20 χρόνια πριν, αμέσως μετά την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους από την Αλ-Κάιντα, ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Τζ. Μπους Τζούνιορ κήρυξε τον πόλεμο στο Αφγανιστάν, στα πλαίσια του «πολέμου ενάντια στην τρομοκρατία». Ήταν μια προσπάθεια να αλλάξει την εικόνα της υπερδύναμης που φαίνεται αδύναμη και να επιβεβαιωθεί η παγκόσμια κυριαρχία της. «Κάθε έθνος, σε κάθε περιοχή, πρέπει τώρα να πάρει μια απόφαση. Ή θα είστε μαζί μας, ή θα είστε με τους τρομοκράτες» είχε πει, και όλες οι κυβερνήσεις πήγαν «μαζί τους». 136 χώρες πρόσφεραν στρατιωτική ή άλλη βοήθεια στην επέμβαση στο Αφγανιστάν (μέσα σε αυτές και η Ελλάδα που συνέδραμε το θεάρεστο αυτό έργο με δύναμη 3.200 στρατιωτών για 10 χρόνια).
Οι Ταλιμπάν γρήγορα έχασαν την μάχη, και οι δυτικές δυνάμεις εγκαταστάθηκαν στη χώρα, δημιουργώντας μια κυβέρνηση μαριονέτα από τοπικούς πολέμαρχους που ήταν εχθροί των Ταλιμπάν. Και ξεκίνησαν τον «εκδημοκρατισμό» της χώρας. Τι πέτυχε η αμερικανοκίνητη συμμαχία αυτά τα 20 χρόνια;
- Ο πόλεμος έχει σκοτώσει μέχρι τώρα πάνω από 170.000 ανθρώπους, ανάμεσα τους και 50.000 αμάχους.
- Η εισβολή και η κατάσταση την τελευταία 20ετία δημιούργησε ένα από τα μεγαλύτερα κύματα προσφύγων στην ιστορία. Αυτή τη στιγμή το Αφγανιστάν είναι η 3η χώρα με τους περισσότερους πρόσφυγες, μετά την Βενεζουέλα και την Συρία. 3 στους 4 Αφγανούς έχουν γίνει πρόσφυγες είτε εκτός είτε εντός της χώρας τους σε κάποια φάση της ζωής τους!
- Η «δημοκρατία» στο Αφγανιστάν ήταν το πιο σύντομο ανέκδοτο καθώς η κυβέρνηση με τη στήριξη των δυτικών ήταν μέχρι το λαιμό βουτηγμένη στη διαφθορά και την καταπίεση.
- 47%, σχεδόν ο μισός πληθυσμός, ζει κάτω από το όριο της φτώχειας- ποσοστό που αυξήθηκε την τελευταία 20ετία. Το προσδόκιμο ζωής είναι 64 χρόνια (στην Ελλάδα είναι 81).
- Η παραγωγή οπίου αυξήθηκε μετά τη στρατιωτική επέμβαση ΗΠΑ και συμμάχων, περίπου 4πλασιάστηκε τα πρώτα 15 χρόνια του πολέμου! Αυτή τη στιγμή το 90% της ηρωίνης που κυκλοφορεί παγκοσμίως παράγεται από τις παπαρούνες του Αφγανιστάν!
- Τα επίσημα στοιχεία που δίνει η αμερικάνικη κυβέρνηση λένε πως ο πόλεμος στο Αφγανιστάν κόστισε πάνω από 1 τρις (Ένα τρις! Δηλαδή 1.000 δις!) δολάρια. Την ίδια στιγμή υπάρχουν έρευνες που ανεβάζουν το κόστος σε πάνω από 2 τρις!
- Οι δυνάμεις των συμμάχων έφτασαν στην κορύφωση του πολέμου τους 130.000 στρατιώτες. Πάνω από 3.500 από αυτούς έχασαν τη ζωή τους.
- Τον Οσάμα Μπιν Λάντεν που υποτίθεται μπήκαν στη χώρα για να βρουν, τον σκότωσαν τελικά 10 χρόνια μετά την εισβολή… Η Αλ Κάιντα μπορεί να περιορίστηκε αλλά ο «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» ενίσχυσε ακόμα περισσότερο τον ισλαμικό φονταμενταλισμό. Έτσι, όσο «νικούσαν» οι ΗΠΑ σε αυτό τον πόλεμο οι τρομοκρατικές επιθέσεις σε διάφορες χώρες της Δύσης αυξήθηκαν, ενώ δημιουργήθηκε το «Χαλιφάτο» (ISIS) που παραλίγο να επιβάλει το νόμο της Σαρίας σε μια σειρά χώρες στη Μέση Ανατολή.
- Στο όνομα του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας» επιβλήθηκε στις ΗΠΑ αλλά και παγκόσμια ένα καθεστώς που δικαιολογούσε την αστυνομοκρατία, τις παρακολουθήσεις, την άρση των ελευθεριών, τον ρατσισμό απέναντι στους μουσουλμάνους εν γένει, κα. Τα δικαιώματα που εκχωρήθηκαν δήθεν «προσωρινά» δεν επιστράφηκαν ποτέ πίσω.
- Ακόμα και ο «περιφερειακός δρόμος», το μεγάλο «έργο πνοής» που θα έχτιζαν οι σύμμαχοι για να «ενώσουν τη χώρα» τελικά δεν φτιάχτηκε ποτέ παρά το γεγονός ότι δαπανήθηκαν 3 δις δολάρια! Σήμερα είναι άλλος ένας κατεστραμμένος χωματόδρομος.
- Ο πόλεμος κράτησε 20 χρόνια, και είναι ο μεγαλύτερος σε διάρκεια πόλεμος που εμπλέκονται οι ΗΠΑ, μεγαλύτερος ακόμα και από τον πόλεμο του Βιετνάμ.
Το μακρινό 2001
Το μακρινό 2001, όταν περιγράφαμε μια προοπτική σαν την παραπάνω, οι απολογητές του συστήματος μας έλεγαν τρελούς. Μας έλεγαν ότι δεν υπάρχει δύναμη που να μπορεί να αντισταθεί στις ΗΠΑ, ότι οι Αμερικάνοι θα κάνουν «περίπατο» και σε μερικούς μήνες, άντε λίγα χρόνια, θα έχουν τελειώσει. Και θα γίνει επιτέλους «πολιτισμένο» το Αφγανιστάν.
Γράφαμε τότε:
«Ποιος έχει να κερδίσει από αυτόν τον πόλεμο; Μήπως ο λαός του Αφγανιστάν που θα “ξεφορτωθεί” τους Ταλιμπάν; Μήπως οι Μουσουλμάνοι του κόσμου που θα “απαλλαγούν” από τους φονταμενταλιστές; Η μήπως οι λαοί της Δύσης θα απαλλαγούν από την τρομοκρατία που τους απειλεί; Τίποτα από όλα αυτά! Ο πόλεμος γίνεται για το κύρος των ΗΠΑ!…
…Οι παράπλευρες απώλειες αυτού του πολέμου… θα μετρηθούν σε εκατοντάδες χιλιάδες, αν όχι εκατομμύρια θύματα…
…Μετά το ξεκίνημα του πολέμου ο αριθμός των πεινασμένων υπολογίζεται πως θα ανέβει…
…Όμως η “πολιτισμένη” Δύση κλείνει τις πόρτες της στους απελπισμένους Αφγανούς πρόσφυγες…
…Ότι οι Αμερικάνοι θα μπορέσουν να ανατρέψουν την κυβέρνηση των Ταλιμπάν φαίνεται να είναι το πιο πιθανό. Μπορεί να εξοντώσουν και τον Μπίν Λάντεν. Ποιο πρόβλημα όμως θα λύσουν; Οι ίδιοι οι Αμερικάνοι γνωρίζουν ότι η Βόρεια Συμμαχία στην οποία επενδύουν για την επόμενη κυβέρνηση στο Αφγανιστάν δεν είναι παρά μια συμμορία ληστών… Τι είδους σταθερή διακυβέρνηση μπορεί να αποτελέσουν;…
…Μετά την πιθανή πτώση τους από την κυβέρνηση οι Ταλιμπάν θα υποχωρήσουν στα βουνά απ’ όπου θα συνεχίσουν τον πόλεμο τους. Εμφύλιος δηλαδή χωρίς τέλος…
…Όμως ακόμα και αν πετύχουν όλους τους στρατιωτικούς τους στόχους οι ΗΠΑ, η σταθεροποίηση του Αφγανιστάν θα είναι αδύνατη… γιατί η σταθεροποίηση απαιτεί άλματα στην οικονομική ανάπτυξη, πράγμα το οποίο πάνω σε καπιταλιστική βάση είναι αδύνατο…
…Ακόμα και αν οι Αμερικάνοι μπορέσουν τελικά να σκοτώσουν τον Μπιν Λάντεν, η νίκη τους θα είναι πύρρεια… είναι σίγουρο πως θα είναι αμέτρητες οι χιλιάδες των νεαρών μουσουλμάνων που θα το θεωρούν τιμή τους να πεθάνουν στο όνομα του, παίρνοντας μαζί τους όσους περισσότερους “απίστους” μπορούν…
…Οι κυβερνήσεις της Δύσης έχουν αδράξει την “ευκαιρία” της τρομοκρατίας. Τρομονόμοι: να η απάντηση στην τρομοκρατία. Κάθε τηλεφώνημα να παρακολουθείται. Κάθε ηλεκτρονικό μήνυμα να καταγράφεται…»
Ξεκίνημα, τ.238, Οκτώβρης 2001
Αυτά γράφαμε 20 χρόνια πριν. Οι «σοβαροί» αναλυτές τότε προέβλεπαν μια νέα αμερικάνικη αυτοκρατορία, ευημερία, δημοκρατία, μια «αναγεννημένη» Μέση Ανατολή, και νίκες, νίκες, νίκες. Που είναι τώρα να μας πουν τη γνώμη τους;
Θα μου πείτε, εδώ ο Μπάιντεν αρχές Ιούλη (!!!) δήλωνε πως η αποχώρηση του στρατού των ΗΠΑ θα γινόταν «με ασφάλεια και τάξη» και πως «είναι πολύ απίθανο (!) ότι οι Ταλιμπάν θα επικρατήσουν σε όλη τη χώρα», τι να λέμε…
Η φρίκη των Ταλιμπάν
Η ολοκληρωτική αποτυχία των ΗΠΑ- που αντανακλά βέβαια την κάμψη της παγκόσμιας κυριαρχίας του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού- καθόλου δεν σημαίνει ότι οι Ταλιμπάν αντιπροσωπεύουν έστω στο ελάχιστο κάτι προοδευτικό. Αντίθετα, εκπροσωπούν μια από τις πιο μαύρες και μεσαιωνικές σελίδες της σύγχρονης ιστορίας.
Οι Ταλιμπάν και η Αλ Καϊντα χρηματοδοτήθηκαν από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους της σαν αντιστάθμισμα στην αριστερή κυβέρνηση που επικράτησε το ’78 και την σοβιετική εισβολή του ’79. Κάποια στιγμή όμως στράφηκαν κατά των πατρώνων τους και επεδίωξαν την αυτονομία τους.
Το καθεστώς που επέβαλαν από το ’96 μέχρι και το ’01 περιλάμβανε φρικαλεότητες όπως δημόσιες εκτελέσεις, κόψιμο χεριών όσων πιανόταν να κλέβουν, επιβολή της μπούργκας, απαγόρευση της εκπαίδευσης των κοριτσιών, απαγόρευση της εργασίας των γυναικών έξω από το σπίτι και της κυκλοφορίας τους χωρίς την συνοδεία κάποιου άντρα, κα.
Αυτές οι αναμνήσεις μάλλον εξηγούν την απελπισία δεκάδων χιλιάδων Αφγανών στην προσπάθεια τους να φύγουν από τη χώρα. Και σίγουρα θα δημιουργηθεί ένα τεράστιο νέο κύμα προσφύγων τα επόμενα χρόνια. Όταν λοιπόν οι κυβερνήσεις και η ακροδεξιοί μας πούνε ότι η προσφυγιά είναι «επιδημία», θα τους πούμε πως αυτοί ευθύνονται για αυτήν! Και πως, αφού τα διέλυσαν όλα σε αυτή την χώρα, είναι υποχρεωμένοι τουλάχιστον τώρα να εξασφαλίσουν την ασφαλή διέλευση και εγκατάσταση των προσφύγων που φεύγουν για να σωθούν.
Από την Σκύλλα στη Χάρυβδη
Όχι πως όλα αυτά σημαίνουν ότι οι Ταλιμπάν θα έχουν μια σταθερή κυβέρνηση… Δεν έχουν τίποτα να προσφέρουν στον πληθυσμό εκτός από φτώχεια και καταπίεση, δεν έχουν λύσεις στο πρόβλημα των εθνικών μειονοτήτων που συναποτελούν τη χώρα, και φυσικά θα αντιμετωπίσουν την αντίδραση των Δυτικών που έχουν «τσαλακωθεί» από τις εξελίξεις και θα θέλουν να φανούν ότι «κάτι κάνουν».
Οι λαοί του Αφγανιστάν και όλης της περιοχής έχουν πληρώσει βαρύ φόρο αίματος για την κυριαρχία και των φονταμενταλιστών και των ιμπεριαλιστών.
Η μόνη, επίπονη αλλά μοναδική, λύση για αυτούς είναι να απαλλαγούν και από τους δύο δυνάστες για να ζήσουν επιτέλους μια ελεύθερη και αξιοπρεπή ζωή. Μόνο τα τελευταία χρόνια στην ευρύτερη περιοχή είχαμε: τις εξεγέρσεις στον Λίβανο και στο Ιράκ, την γενική απεργία στην Ινδία, τις απεργίες εργατών και το κίνημα των γυναικών στο Ιράν, την αντίσταση των Κούρδων της Συρίας στη Ροζάβα, τα περιβαλλοντικά κινήματα της Τουρκίας, τον αγώνα των Παλαιστινίων ενάντια στην ισραηλινή κατοχή, κα. Όλα αυτά τα κινήματα πρέπει να συνεργαστούν και να συμπορευτούν ενάντια στον διπλό εχθρό που αντιμετωπίζει και ο λαός του Αφγανιστάν, και έτσι να στείλουν ένα μήνυμα αγώνα και ελπίδας!
