Άρθρο της σύνταξης από το νέο τεύχος του “Ξ” (394 – 11-25/7)
Ίσως ο πιο εύγλωττος τίτλος για τα όσα συμβαίνουν στην χώρα μας την τελευταία περίοδο να είναι αυτός που επέλεξε η γαλλική εφημερίδα Λιμπερασιόν πριν μερικές βδομάδες: «Η Ελλάδα ξεπουλά τα πάντα»!
Φυσικά, είναι η κυβέρνηση κι όχι «η Ελλάδα» που ξεπουλάει, αλλά η ουσία παραμένει.
Μια επίσκεψη στο σάιτ του ΤΑΙΠΕΔ (www.hradf.com) αρκεί για να πείσει και τον πλέον δύσπιστο. Το σάιτ του οργανισμού που υποτίθεται πως «αξιοποιεί» την δημόσια περιουσία για… το καλό της ανάπτυξης, θυμίζει περισσότερο e-shop σε περίοδο εκπτώσεων παρά κρατικό φορέα.
Από παραλίες είναι φανερό πως δεν σκοπεύουν να αφήσουν τίποτα! Για αυτό άλλωστε μεταξύ των όσων προωθούνται προς «αξιοποίηση» εντάσσονται περιοχές που προστατεύονται από το πρόγραμμα Natura 2000, όπως η Χειβαδολίμνη στη Μήλο, ο Γαλησσάς στη Σύρο, καταφύγια άγριων ζώων όπως η Αγερσανί – Λίμνη Αλυκής στη Νάξο, υγρότοποι όπως ο Άγιος Προκόπιος, η Αλυκή Πάρου, η Παναγιά στην Αντίπαρο, αλλά και ζώνες ειδικής προστασίας όπως το Ατένι Υδρούσας στην Άνδρο. Στην δε πανέμορφη Ηρακλειά διατίθεται προς πώληση η μοναδική(!!) προσβάσιμη παραλία του νησιού, το Λιβάδι.
Ακόμη και η WWF, μια οργάνωση που δεν μπορεί να χαρακτηριστεί αντισυστημική, πήρε θέση για το ζήτημα, στέλνοντας επιστολή προς τους επικεφαλής της Τρόικα όπου μεταξύ άλλων τονίζει ότι
«…το σχέδιο νόμου για τον αιγιαλό και την παραλία, το οποίο πρόσφατα ανακοίνωσε το Υπουργείο Οικονομικών, στο πλαίσιο του προγράμματος οικονομικής προσαρμογής, επιτρέπει την υποβάθμιση της παράκτιας ζώνης, προκρίνοντας ένα μοντέλο τουριστικής ανάπτυξης που βασίζεται στην κατασκευή μεγάλων τουριστικών συγκροτημάτων, ένα μοντέλο που σε άλλες χώρες της Μεσογείου, όπως η Ισπανία, έχει αποδειχθεί περιβαλλοντικά καταστροφικό και οικονομικά μη βιώσιμο…»
Όμως ούτε οι περιβαλλοντικές ευαισθησίες ούτε η ιστορική μνήμη δεν πρέπει να σταματήσουν την «ανάπτυξη». Έτσι, μετά την εκποίηση του Αστέρα της Βουλιαγμένης (και συνεπακόλουθα του ναού του Απόλλωνος Ζωστήρος και άλλων σημαντικών αρχαιοτήτων που βρίσκονται εκεί) τα Προσφυγικά, μια σειρά νεοκλασσικά κτήρια στην Πλάκα που σε προηγούμενα χρόνια το Υπ. Πολιτισμού είχε απαλλοτριώσει για… αρχαιολογικούς λόγους, σειρά έχει η Ακροναυπλία. Ο βράχος που έχει συνδεθεί με την ιστορική μνήμη από την εποχή ακόμη του Βυζαντίου και της Τουρκοκρατίας, μέχρι τις διώξεις των κομμουνιστών και των αριστερών στον 20ο αιώνα, θυσία κι αυτός στον βωμό της «ανάπτυξης».
Αν βέβαια οι μπουλντόζες της «ανάπτυξης» δεν σταματάνε στους υγροβιότοπους, τις περιοχές Natura, τα ιστορικά και αρχαιολογικά μνημεία, είναι προφανές πως δεν πρόκειται να σταματήσουν όταν πρόκειται για λιμάνια (όπως ο ΟΛΘ) αεροδρόμια (το σύνολο των περιφερειακών αεροδρομίων της χώρας!) ή εταιρείες ύδρευσης όπως στην περίπτωση της ΕΥΑΘ.
Ξεπουλάνε τα πάντα λοιπόν! Και μάλιστα έχουν το θράσος να μας παρουσιάζουν κάθε καινούργιο ξεπούλημα ως μια ακόμη επιτυχία!
Τα καθήκοντα που προκύπτουν για την Αριστερά, τα οποία πρέπει να θυμίζουμε παρότι κατά κανόνα τα κόμματά της είναι πίσω από τις ανάγκες είναι:
-
συντονισμός και ενωτικοί αγώνες για να ανατραπούν αυτές οι πολιτικές, για να δοθεί η μάχη ενάντια σε κάθε προσπάθεια ξεπουλήματος κάθε κομματιού γης, παραλίας και δημόσιας επιχείρησης
-
συνεργασία της Αριστεράς με στόχο τη πτώση της κυβέρνησης της Τρόικας και την αντικατάσταση της από μια κυβέρνηση της Αριστεράς
-
Υιοθέτηση ενός σοσιαλιστικού προγράμματος ρήξης με το κατεστημένο, το κεφάλαιο και την ΕΕ, εθνικοποίησης των τραπεζών και των στρατηγικών τομέων της οικονομίας, σχεδιασμό της οικονομίας για τις ανάγκες της κοινωνίας με δημοκρατική συμμετοχή και έλεγχο από τους εργαζόμενους, σε κοινή πάλη και αγώνες με τους εργαζόμενους της υπόλοιπης Ευρώπης.
