Υπάρχουν κάποιοι που εξακολουθούν να βγάζουν κέρδη μέσα στην κρίση; Ναι, είναι οι Έλληνες τραπεζίτες, που το 2010 τα κέρδη τους έφτασαν το 1δις €. Και παρόλα αυτά «κλαίγονται»… Γιατί; Γιατί το 2007 τα κέρδη τους είχαν ξεπεράσει τα 5 δισ € και τώρα το 1δισ € τους πέφτει λίγο…

Κανονική ληστεία

Πως τα έβγαλαν αυτά τα λεφτά, μήπως με τον ιδρώτα τους; Όχι βέβαια! Τα κέρδη αυτά προήλθαν από τις τσέπες μας!

Πρώτο, γιατί οι τράπεζες δανείζουν με ληστρικά επιτόκια (5% για στεγαστικά, 10% για καταναλωτικά, 17% για πιστωτικές κάρτες) ενώ δίνουν ψίχουλα στους καταθέτες (0,1%!!!) και την ίδια στιγμή παρανομούν επανειλημμένα, χρεώνοντας «έξοδα» που δεν δικαιούνται, παρά μια σειρά δικαστικών αποφάσεων εναντίον τους.

Δεύτερο, γιατί δανείζουν με εξωφρενικά επιτόκια το ελληνικό δημόσιο, που έφτασαν μέχρι και 7% στη διάρκεια του 2010, τη στιγμή που δανειζόντουσαν τα αντίστοιχα ποσά από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με επιτόκιο 1%! Γι αυτή τη… «μεσολάβηση» κέρδιζαν μέχρι και 6% περίπου σε κάθε δάνειο που έπαιρνε η ελληνική κυβέρνηση, τινάζοντας έτσι στα ύψη και το δημόσιο έλλειμμα και το δημόσιο χρέος, για την αποπληρωμή των οποίων σήμερα η κυβέρνηση μαζί με την τρόικα εξοντώνουν όλους εμάς!

100 δις στους τραπεζίτες… για το καλό μας!

Όμως το «κακό» δεν σταματάει εδώ! Όλοι ξέρουμε πως το κράτος δίνει διαρκώς λεφτά στις τράπεζες. Πρώτος ξεκίνησε ο Καραμανλής (όπως θυμόμαστε οι περισσότεροι) το 2008, προσφέροντας τους 28 δισ ευρώ. Στη συνέχεια ανέλαβε ο Παπανδρέου, με απανωτές «προσφορές» ζεστού χρήματος ή εγγυήσεων. Τα ποσά αυτά συνολικά έχουν σήμερα ξεπεράσει τα 100 δις ευρώ!

Που βρίσκει 100 δις ευρώ μια κυβέρνηση που είναι αντιμέτωπη με χρεοκοπία και τα προσφέρει στους τραπεζίτες; Απλή η απάντηση: από εμάς! Η τρόικα δίνει αυτά τα ποσά δανεικά στην ελληνική κυβέρνηση για να τα δώσει αυτή με τη σειρά της στους τραπεζίτες, και μετά ξεζουμίζουν εμάς για να τα αποπληρώσουν!

Και γιατί τους τα δίνει; Γιατί αν δεν τους τα έδινε θα είχαν καταρρεύσει! Εδώ μπαίνουμε στο…

…βασίλειο του παράλογου!

Η οικονομική κρίση που μαστίζει τον πλανήτη είναι η πιο βαθιά από το 1929 όπως παραδέχονται όλοι οι αναλυτές διεθνώς.  Η διεθνής κρίση αυτή ξεκίνησε από το τραπεζικό σύστημα το οποίο «ανοίχτηκε» υπερβολικά με δάνεια πέρα από κάθε όριο, ωθώντας συνεχώς τα νοικοκυριά σε δάνεια για να αυξάνουν οι τράπεζες τα κέρδη τους, τζογάροντας στα διεθνή χρηματιστήρια ασύστολα και ασύδοτα και φτιάχνοντας πρωτόγνωρες, τεραστίων διαστάσεων, «φούσκες» διεθνώς! Μέχρι που αυτές οι φούσκες άρχισαν να σκάνε: από την αγορά κατοικίας στις ΗΠΑ το 2007, στο τραπεζικό σύστημα των ΗΠΑ το 2008, στο διεθνές τραπεζικό σύστημα το 2009 και τέλος στην κρίση του χρέους του 2010 που έχει στείλει στον καιάδα την Ισλανδία, την Ελλάδα, την Ιρλανδία, την Πορτογαλία (και βλέπουμε).

Ας ξεκαθαρίσουμε λοιπόν γιατί ο ελληνικός λαός οδηγείται στην φτώχεια, την εξαθλίωση και την απελπισία: ο λόγος είναι για να πάρουν τα λεφτά τους οι τραπεζίτες – Έλληνες, Γερμανοί, Γάλλοι κλπ. Αν κάποια στιγμή η ελληνική κυβέρνηση σταματήσει να αποπληρώνει τα χρέη της, θα καταρρεύσουν μια σειρά από τραπεζικά μεγαθήρια, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη!

Ζούμε μήπως στον κόσμο του παράλογου; Μπορεί κάποιος λογικός άνθρωπος να εξηγήσει σοβαρά γιατί οι τράπεζες πρέπει να είναι ιδιωτικές; Όχι! Η κρίση που καλούμαστε να πληρώσουμε είναι αποτέλεσμα ακριβώς του γεγονότος ότι το τραπεζικό κεφάλαιο, κατ’ αρχήν δηλαδή οι δικές μας καταθέσεις,  βρίσκονται στα χέρια κερδοσκόπων, που το μόνο που τους νοιάζει είναι πώς να αυξάνουν τα κέρδη τους!

Γι’ αυτό το πρώτο αίτημα το οποίο οφείλουμε να έχουμε σαν κοινωνία είναι: και  οι τράπεζες να περάσουν στα χέρια της κοινωνίας! Δηλαδή να εθνικοποιηθούν (ή κοινωνικοποιηθούν) και να τελούν κάτω από κοινωνικό και εργατικό έλεγχο και διαχείριση, γιατί αν είναι στα χέρια των… «ειδικών» ξέρουμε πολύ καλά τι θα κάνουν…

Να στηρίξουμε τους τραπεζοϋπαλλήλους! Μας αφορά!

Το δεύτερο, που πρέπει να κάνουμε είναι να στηρίξουμε τους εργαζόμενους στις τράπεζες οι οποίοι δέχονται αυτή την περίοδο μια τεράστια επίθεση από τους τραπεζίτες, την κυβέρνηση, την ΕΕ και το ΔΝΤ!

Η κυβέρνηση και οι τραπεζίτες θέλουν να καταργήσουν τις Συλλογικές Συμβάσεις των τραπεζοϋπαλλήλων, οι οποίες έχουν κερδηθεί με σκληρούς αγώνες στο παρελθόν. Αυτό θα σημαίνει μείωση μισθών και επιδομάτων, διευκόλυνση των απολύσεων, ενοικίαση εργαζομένων και αύξηση του ωραρίου. Είναι μέρος της συνολικής επίθεσης ενάντια στο εργατικό κίνημα. Συγχωνεύσεις και ιδιωτικοποιήσεις τραπεζών εντάσσονται στην ίδια λογική. Την επόμενη περίοδο ο τραπεζικός κλάδος θα αντιμετωπίσει μια λαίλαπα και οι εργαζόμενοι στις τράπεζες θα δουν μισθούς και δικαιώματα να συνθλίβονται.

Οι Συλλογικές Συμβάσεις είναι κρίσιμη κατάκτηση – μην την αφήσουμε να χαθεί!

Αυτή η επίθεση αφορά όλους εμάς! Δεν αφορά μόνο τους τραπεζοϋπαλλήλους! Γιατί όταν καταργηθούν οι Συλλογικές Συμβάσεις και στους πιο ισχυρούς κλάδους, όπως είναι οι τραπεζικοί (το ίδιο επιδιώκουν και με τους δημοσιογράφους, κλπ) τότε τα πιο φτωχά και ανοργάνωτα, χωρίς ισχυρές συνδικαλιστικές οργανώσεις τμήματα των εργαζομένων, τι θα απογίνουν;

Γι αυτό λέμε:

• Δεν μπορεί το τραπεζικό σύστημα να είναι στα χέρια κερδοσκόπων – τοκογλύφων. Πρέπει να περάσει στα χέρια της κοινωνίας. Μόνο έτσι μπορούν οι καταθέσεις όλων εμάς να αξιοποιηθούν για το καλό της οικονομίας, για την ανάπτυξη της και για τη δημιουργία θέσεων εργασίας.

• Όχι στην ιδιωτικοποίηση της Αγροτικής και του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου που σχεδιάζει η κυβέρνηση. Κοινωνικοποίηση (εθνικοποίηση) κάτω από κοινωνικό και εργατικό έλεγχο και διαχείριση, του συνόλου του τραπεζικού συστήματος.

• Να ανοίξουν τα βιβλία τους οι τραπεζίτες για να μάθουμε που πήγαν τα κέρδη των προηγούμενων χρόνων – 15 δις καθαρά κέρδη τα προηγούμενα 6 χρόνια!

• Να μάθουμε πόσα παίρνουν οι ειδικοί εξωτερικοί σύμβουλοι και οι διευθύνοντες σύμβουλοικαι πόσα έχουν επενδύσει στα Βαλκάνια σε εξαγορές και συγχωνεύσεις – λεφτά που φύγανε από τις δικές μας τσέπες!

• Να συμπαρασταθούμε στους τραπεζοϋπάλληλους οι οποίοι την επόμενη περίοδο θα δεχτούν πολύ σοβαρές επιθέσεις, και να στηρίξουμε τον αγώνα που θα δώσουν ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, ενάντια στη μείωση των μισθών και την κατάργηση των δικαιωμάτων τους.