Πριν από μερικές μέρες ο υπουργός Τουρισμού και εκπρόσωποι των μεγάλων επιχειρήσεων του κλάδου εμφανίστηκαν ανήσυχοι στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
Ο Ανδρέας Ανδρεάδης, πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων και CEO της Sani/Ikos Group, δήλωσε:
«Ο ποιοτικός τουρισμός μας κινδυνεύει!»
Ενώ ο Βασίλης Κικίλιας , υπουργός Τουρισμού είπε:
«Πέρυσι μας έλειψαν 50.000 θέσεις εργασίας που δεν καλύφθηκαν από την εγχώρια αγορά»
Στη συνέχεια μάλιστα επεσήμαναν ότι υπάρχει έλλειψη εργαζομένων παρά τις υψηλότερες αμοιβές που προσφέρονται σε σχέση με τις κλαδικές συλλογικές συμβάσεις, σε μια προσπάθεια να στοχοποιήσουν τους εργαζόμενους του κλάδου.
Δεν συμφωνεί μαζί τους ούτε ο πρωθυπουργός
Τι κρίμα που δεν συμφωνεί μαζί τους ούτε η πραγματικότητα αλλά ούτε ο ίδιος ο πρωθυπουργός.
Πριν από δύο μήνες σε τηλεοπτική του συνέντευξη στον Alpha ο Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωνε:
«Ακούω γκρίνια από τους εργοδότες ότι δεν βρίσκουν υπαλλήλους. Η απάντησή μου είναι πληρώστε περισσότερο».
Τότε, ενόψει της ανακοίνωσης αύξησης του βασικού μισθού υπήρχε μια προσπάθεια της κυβέρνησης να φανεί φιλική προς τους εργαζόμενους. Σήμερα η πίεση των μεγάλων επιχειρήσεων, για να βρουν το απαραίτητο εργατικό προσωπικό, αντανακλάται στις δηλώσεις Κικίλια. Εξάλλου μια κουβέντα είπε ο πρωθυπουργός, μην τα παίρνουμε όλα τοις μετρητοίς…
Εκμετάλλευση και εργοδοτική ασυδοσία
Σύμφωνα με μελέτη του Ινστιτούτου Εργασίας της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδας (ΙΝΕ – ΓΣΕΕ) η παραβίαση της εργατικής και ασφαλιστικής νομοθεσίας από τους εργοδότες του κλάδου οργιάζει:
- Το 70% των εργαζόμενων στον επισιτισμό απασχολείται συστηματικά επιπλέον μέρες από αυτές που δηλώνονται στο σύστημα ΕΡΓΑΝΗ
- Το 80% των εργαζομένων εργάζεται επιπλέον αδήλωτες ώρες
- Οι μισοί εργαζόμενοι ενώ δουλεύουν με πλήρες ωράριο δηλώνονται εικονικά ως εργαζόμενοι μερικής ή εκ περιτροπής απασχόλησης και απασχολούνται σε άλλες θέσεις από τις συμφωνημένες
Οι μαζικές καταγγελίες των εργαζομένων στον επισιτισμό-τουρισμό έρχονται να επιβεβαιώσουν την παραπάνω μελέτη και αφορούν κυρίως:
- Εξοντωτικές συνθήκες εργασίας
- 12ωρες βάρδιες χωρίς ρεπό
- Μισά ένσημα
- Ξεκούραση σε άθλια καταλύματα ακόμη και σε κοντέινερ
- Μισθούς ανεπαρκείς για να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες
- Απολύσεις χωρίς αποζημίωση
- Απλήρωτα επιδόματα αδείας
Όλα τα παραπάνω δείχνουν τις τραγικές εργασιακές συνθήκες όσων δουλεύουν στα τουριστικά επαγγέλματα και εξηγούν, απλά, γιατί πολλοί δεν θέλουν να το ξανακάνουν!
Υποχρεωτική η Συλλογική Σύμβαση Εργασίας στον επισιτισμό
Ο υπουργός Εργασίας Κωστής Χατζηδάκης ανακοίνωσε πριν λίγες μέρες τη βούληση της κυβέρνησης να κατοχυρώσει ως υποχρεωτική την Κλαδική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας το οποίο αποτελεί πάγιο αίτημα των εργαζόμενων και των συλλογικών τους φορέων. Ακόμη δήλωσε ότι θα υπάρχουν αυστηροί έλεγχοι από το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) προκειμένου να αποφευχθούν φαινόμενα παραβατικότητας.
Οι παραβάσεις της εργατικής νομοθεσίας (παρότι χάνονται έσοδα για τον κρατικό προϋπολογισμό και τα ασφαλιστικά ταμεία) δεν είναι ασφαλώς το κίνητρο της κυβέρνησης για αυτές τις εξαγγελίες. Ο σκοπός της είναι να περιορίσει, ως ένα βαθμό, την ασυδοσία των εργοδοτών ώστε να περιοριστεί το πρόβλημα των ακάλυπτων θέσεων εργασίας και να συνεχιστεί η κερδοφορία των μεγάλων επιχειρήσεων του κλάδου, η οποία ενδεικτικά το 2019 είχε φτάσει τα 22 δισ. ευρώ.
Οι δε δηλώσεις για ελέγχους από το ΣΕΠΕ την ώρα που η κυβέρνηση της ΝΔ έχει υποβαθμίσει πλήρως την λειτουργία του και υποστελεχώνει συνεχώς το προσωπικό του είναι προσχηματικές και εξοργιστικές!
Κοινό μέτωπο των εργαζόμενων
Ο κλάδος τους επισιτισμού-τουρισμού πλήγηκε σε μεγάλο βαθμό με την έλευση της πανδημίας. Η κυβέρνηση, για άλλη μια φορά, είχε ως προτεραιότητα να προστατεύσει τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα και όχι τους εργαζομένους και τις μικρές επιχειρήσεις.
Οι 700.000 χιλιάδες εργαζόμενοι που απασχολούνται στον κλάδο χρειάζεται να βάλουν μπροστά την ανάγκη κατοχύρωσης των εργασιακών τους δικαιωμάτων, πράγμα που για να το πετύχουν είναι αναγκαία η ενίσχυση των σωματείων και των εργατικών τους επιτροπών.
Να δημιουργήσουν δηλαδή μαζικά σωματεία, δημοκρατικά ελεγχόμενα από τους ίδιους, τα οποία θα διεκδικούν μαχητικά και σχεδιασμένα την βελτίωση των όρων εργασίας τους και θα στρέφονται ενάντια στις μεγάλες επιχειρήσεις που κερδοσκοπούν εις βάρος τους.
Οι καλά οργανωμένοι αγώνες μπορούν να φέρουν σημαντικά αποτελέσματα υποχρεώνοντας τις κυβερνήσεις και τους μεγαλοεπιχειρηματίες σε υποχωρήσεις.
Το κοινό μέτωπο αρχικά των εργαζομένων κάθε επιχείρησης με την οργάνωσή τους σε σωματείο, στη συνέχεια όλου του κλάδου και έπειτα διακλαδικά, αποτελεί τη μεγαλύτερη απειλή για τη δεξαμενή κερδών των μεγάλων επιχειρήσεων. Και για όλους εμάς αποτελεί την απαραίτητη συνθήκη ώστε να βάλουμε φρένο στην ακρίβεια, να σταματήσουμε τη συνεχή μείωση των αποδοχών μας, να μην συναινέσουμε στην συρρίκνωση των κατοχυρωμένων δικαιωμάτων μας και τις δύσκολες εργασιακές συνθήκες που αντιμετωπίζουμε καθημερινά.
