Τα μαχητικά σωματεία και η Αριστερά οφείλουν να καταγγείλουν την προσπάθεια της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας να εμποδίσει τους αγώνες για ελεύθερη διαπραγμάτευση του κατώτατου μισθού και ημερομισθίου με την ευρηματική μέθοδο… του αλγόριθμου – δηλαδή, ενός μαθηματικού τύπου ακατανόητου για την συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων. Με τον νόμο αυτό επισφραγίζει και διαιωνίζει την από τις μνημονιακές κυβερνήσεις κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας (ΣΣΕ)!
Πιο συγκεκριμένα, ο νόμος, αρχής γενομένης από το 2028, ορίζει ότι ο καθορισμός του κατώτατου μισθού θα γίνεται στη βάση ενός μαθηματικού τύπου. Ο εν λόγω μαθηματικός τύπος με τον οποίο θα προκύπτει ο κατώτατος μισθός έχει δύο βασικούς συντελεστές.
Ο ένας είναι ο πληθωρισμός με αναφορά στα νοικοκυριά στο χαμηλότερο 20% της εισοδηματικής κλίμακας και ο δεύτερος η αύξηση της παραγωγικότητας της οικονομίας.
Το ύψος τόσο του πληθωρισμού, όσο και της παραγωγικότητας θα το προσδιορίζει η ΕΛΣΤΑΤ (Στατιστική Υπηρεσία). Είναι γνωστό σ’ όλους μας ότι το ύψος του πληθωρισμού που εκδίδει η ΕΛΣΤΑΤ –2,2%, 2,5% κλπ– καμία σχέση δεν έχει με την πραγματικότητα, με ότι δηλαδή συμβαίνει στα ράφια των σούπερ μάρκετ, στο ηλεκτρικό ρεύμα και γενικά στα είδη πρώτης ανάγκης των λαϊκών στρωμάτων.
Ωστόσο, την ίδια στιγμή, ο «μαγικός» αυτός αλγόριθμος επιτρέπεται να παραβιάζεται, για να διατηρήσει τον κατώτατο μισθό παγωμένο προς τα κάτω.
7 εξαιρέσεις
- Ύφεση της οικονομίας
- Μεγάλη απόκλιση του πληθωρισμού από το στόχο της ΕΚΤ (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα)
- Ανισορροπία στο ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών
- Σημαντική αύξηση του ποσοστού ανεργίας
- Απόκλιση από τον διάμεσο μισθό
- Υπέρβαση των δημοσιονομικών δυνατοτήτων της χώρας
- Έκτακτες περιστάσεις.
Όπως εύκολα καταλαβαίνει κανείς, όλες αυτές οι εξαιρέσεις είναι στην ημερησία διάταξη! Για να είμαστε ακριβείς δεν έχει υπάρξει ποτέ κάποια σημαντική χρονική περίοδος στην οποία να μην ισχύουν πολλές απ’ αυτές, αν όχι όλες.
Κοροϊδία
Κοροϊδία με άλλα λόγια. Ακόμα, πριν ο αλγόριθμος «βγάλει» την αύξηση θα υπάρχει διαβούλευση από δύο επιτροπές. Η πρώτη θα απαρτίζεται από αντιπρόσωπους των «κοινωνικών εταίρων» –κάνανε «εταίρους», με τη σύμφωνη γνώμη δυστυχώς των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών, τους εργαζόμενους με τους εκπροσώπους του κεφαλαίου– με συμβουλευτικό χαρακτήρα. Και η δεύτερη από τεχνοκράτες του υπουργείου οικονομικών. Αυτές θα εισηγούνται και ο αλγόριθμος του υπουργείου εργασίας, εφόσον το επιτρέπουν οι πιο πάνω συνθήκες και προϋποθέσεις θα αποφασίζει (την αύξηση)!
Όλα αυτά στο πλαίσιο της ενσωμάτωσης της κοινοτικής οδηγίας 2022/2041 «για επαρκείς κατώτατους μισθούς στην Ευρωπαϊκή Ένωση». Η ευρωπαϊκή οδηγία έχει διακηρυγμένο στόχο να καλυφθεί το 80% των εργαζομένων σε κάθε χώρα από ΣΣΕ –προφανώς για να αποφευχθεί ο αθέμιτος ανταγωνισμός.
Άχνα!
Η ηγεσία των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ δεν έβγαλαν άχνα για το συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Θεωρούμε σκόπιμο, Σωματεία, Εργατικά Κέντρα και Ομοσπονδίες που ελέγχονται από μη συμβιβασμένες ηγεσίες, να αποστέλλουν σε ΓΣΕΕ–ΑΔΕΔΥ, ψηφίσματα διαμαρτυρίας όπου να τις καλούν να προκηρύξουν αγώνες. Αλλιώς, το ΠΑΜΕ οφείλει να αναλαμβάνει την πρωτοβουλία για την κήρυξη πολύμορφων αγώνων.
Καμία ανοχή
Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να ανεχθούν την κατάργηση του δικαιώματος για ελεύθερες διαπραγματεύσεις. Μετά από τέσσερα χρόνια ακρίβειας, σύμφωνα με τον ΙΟΒΕ (Ινστιτούτο Βιομηχάνων) το 67% των λαϊκών στρωμάτων δεν τα βγάζει πέρα με το εισόδημά του.
Σύμφωνα δε με την Eurostat, o μέσος μισθός στην Ελλάδα βρίσκεται στην τελευταία θέση –μαζί με τη Βουλγαρία– όσον αφορά τη δυνατότητά του να καλύψει τις βασικές ανάγκες των εργαζομένων. Είναι αναγκαίο οι εργατοϋπάλληλοι να απαιτήσουν από τα σωματεία, τις ομοσπονδίες και τα Εργατικά Κέντρα να διεκδικήσουν:
- Ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις για ΣΣΕ σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, δεσμευτικές για όλα τα αφεντικά
- Εδώ και τώρα κατώτατο μισθό 1000 ευρώ
- Εφάπαξ αύξηση σε μισθούς και μεροκάματα ίση με τις απώλειες που έχουν υποστεί από τα μνημόνια
- Επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού σε δημόσιο και συνταξιούχους
- Επαναφορά της ΑΤΑ (Αυτόματη Τιμαριθμική Αναπροσαρμογή) στη βάση των τιμών των βασικών ειδών κατανάλωσης του λαϊκού νοικοκυριού
- Μείωση του ΦΠΑ στα είδη πρώτης ανάγκης με προοπτική την κατάργησή του
- Προοδευτική φορολογία στις τράπεζες και το μεγάλο κεφάλαιο
