Στις 30 Ιουνίου πέρασε ομόφωνα, όπως αναμενόταν, ο νόμος περί «εθνικής ασφάλειας» στο Χονγκ Κονγκ κατόπιν απαίτησης του Κινεζικού καθεστώτος και του Κουμουνιστικού Κόμματος Κίνας (ΚΚΚ). Ο νέος νόμος προβλέπει, μεταξύ άλλων, την εγκατάσταση γραφείου εθνικής ασφάλειας του Πεκίνου στο Χονγκ Κονγκ με σκοπό την συλλογή πληροφοριών και την διαχείριση εγκληματικών πράξεων.
Το αυταρχικό Κινεζικό καθεστώς με πρόσχημα την «υπονόμευση του, τις αποσχιστικές τάσεις και την παρέμβαση ξένων δυνάμεων» θέλει να επιβάλει την απαγόρευση διαδηλώσεων στο Χονγκ Κονγκ, την απαγόρευση συμμετοχής αντιπολιτευτικών κομμάτων στις εκλογές, την λογοκρισία και την απόλυτη αστυνόμευση καταπνίγοντας κάθε φωνή κριτικής και αντίστασης, καθώς και την μεταφορά εκδίκασης υποθέσεων πίσω από κλειστές πόρτες από το Χονγκ Κονγκ στην Κίνα.
Εκατοντάδες συλλήψεις διαδηλωτών από τις πρώτες μέρες
Από τις πρώτες μέρες εφαρμογής της νέας νομοθεσίας πραγματοποιήθηκαν εκατοντάδες συλλήψεις διαδηλωτών και τους απαγγέλθηκαν βαριές κατηγορίες οι οποίες μπορεί να επισύρουν μακροχρόνια φυλάκιση απλά και μόνο επειδή κάποιος κρατούσε πικέτα υπέρ των δημοκρατικών δικαιωμάτων του Χονγκ Κονγκ.
Το Χονγκ Κονγκ ήταν Βρετανική αποικία από το 1842 μέχρι το 1997 όταν και παραχωρήθηκε από το Ηνωμένο Βασίλειο πίσω στην Κίνα. Η συμφωνία των δύο χωρών προέβλεπε ότι οι πολίτες του Χονγκ Κονγκ θα συνεχίσουν να απολαμβάνουν δικαιώματα και ελευθερίες τις οποίες στερούνται οι κάτοικοι της Κινεζικής ενδοχώρας, όπως το δικαίωμα της διαδήλωσης ή της ελευθερίας του Τύπου.
Όλο αυτό συμπυκνώθηκε στην συμφωνία «μία χώρα – δύο συστήματα» και είναι αυτό το οποίο ανατρέπεται νομικά και πολιτικά με τον νέο νόμο.
Η Ύπατη Αρμοστεία του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα προειδοποιεί ότι ο νέος νόμος που θέσπισε το Πεκίνο μπορεί να οδηγήσει σε αυθαίρετη ερμηνεία με αποτέλεσμα διώξεις ακτιβιστών, παραβίαση των ατομικών ελευθεριών και την έναρξη μιας περιόδου ακόμη μεγαλύτερου αυταρχισμού στο Χονγκ Κονγκ.
Μεγάλες πολυεθνικές και υπερπλούσιοι υπέρ του νέου νόμου
Βασικό μέλημα του ΚΚΚ και των καπιταλιστών στο Χονγκ Κονγκ είναι να διαλύσουν το τεράστιο κίνημα, ενάντια στην έκδοση υπόπτων στην Κίνα και υπεράσπισης των δημοκρατικών δικαιωμάτων, που έχει ξεσπάσει στο Χονγκ Κονγκ πριν από ενάμιση χρόνο. Προκειμένου να συνεχίσουν να θησαυρίζουν και να ζουν σε βάρος της πλειοψηφίας των πολιτών δεν είναι διατεθειμένοι να παραχωρήσουν κανένα δημοκρατικό δικαίωμα αλλά αντιθέτως προσπαθούν να επιβάλουν ακραίους περιορισμούς και να επεκτείνουν το ολοκληρωτικό καθεστώς της Κίνας στο Χονγκ Κονγκ.
Η πολυεθνική τράπεζα HSBC, σε αγαστή συνεργασία με το Κινεζικό καθεστώς, έκλεισε πέρυσι τραπεζικούς λογαριασμούς ομάδων υπεράσπισης των δημοκρατικών δικαιωμάτων με την ανυπόστατη αιτιολογία ενεργοποίησης ρυθμίσεων για ξέπλυμα χρήματος. Οι λογαριασμοί περιείχαν εκατομμύρια δολάρια που είχαν συγκεντρωθεί για να χρηματοδοτούν τις δημοκρατικές διαδηλώσεις και τις ανάγκες του κινήματος. Τον περασμένο Σεπτέμβρη απέλυσε τον τραπεζικό της υπάλληλο Νέιθαν Λιούνγκ (μέλος της Σοσιαλιστικής Δράσης – αδελφής οργάνωσης του «Ξ» στο Χονγκ Κονγκ) γιατί δραστηριοποιούνταν συνδικαλιστικά στον χώρο δουλειάς του.
Η πολυεθνική εταιρεία τηλεδιασκέψεων Zoom μπλόκαρε τις συνομιλίες και ανέστειλε τους λογαριασμούς χρηστών της υπηρεσίας της κατόπιν πιέσεων από την Κινεζική κυβέρνηση. Οι συζητήσεις αφορούσαν την επέτειο της σφαγής του κινήματος στην πλατεία Τιεν Αν Μεν το 1989 από τις κυβερνητικές δυνάμεις στην Κίνα. Έκλεισε όμως και λογαριασμούς χρηστών με έδρα τις ΗΠΑ οι οποίοι ασκούσαν κριτική στο ΚΚΚ.
Η χρήση του Zoom επιτρέπεται στην Κίνα, σε αντίθεση με άλλες πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης,. Η έδρα της εταιρείας είναι στο Σαν Χοσέ της Καλιφόρνιας αλλά βασίζεται σε εξαρτήματα που φτιάχνονται στην Κίνα, όπου και εργάζονται 700 υπάλληλοι της εταιρείας διαμοιράζοντας δεδομένα και πληροφορίες συστήματος. Ο Έρικ Γιουάν, Κινέζος ιδρυτής και Γενικός Διευθυντής του Zoom, έγινε πλουσιότερος κατά 5 δισεκατομμύρια δολάρια το προηγούμενο τρίμηνο, διπλασιάζοντας τα κέρδη της εταιρείας σε σχέση με την τελευταία χρονιά.
Ανάγκη διεθνοποίησης του κινήματος απέναντι στα διπλωματικά παιχνίδια
Πολλοί φιλελεύθεροι ακτιβιστές και πολιτικές οργανώσεις υπέρ των δημοκρατικών δικαιωμάτων έχουν διαλυθεί και αποχωρήσει από το Χονγκ Κονγκ υπό τον κίνδυνο σύλληψης και φυλάκισης.
Η κρίση αυτή αξιοποιείται από χώρες της Δύσης όπως το Ηνωμένο Βασίλειο και την Αυστραλία, ιδιαίτερα μέσα στα πλαίσια του ανταγωνισμού τους με την Κίνα, δηλώνοντας «στήριξη» των κατοίκων του Χονγκ Κονγκ και την πρόθεση να εκδώσουν βίζες προσωρινής ή μόνιμης διαμονής στη χώρα τους.
Ο Βρετανός πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον δήλωσε ότι ο νέος νόμος καταπατά την προηγούμενη διμερή συμφωνία με την Κίνα και προτίθεται να προσφέρει μόνιμη στέγη στους πολίτες του Χονγκ Κονγκ δίνοντας τους βρετανικό διαβατήριο. Βέβαια αν υπήρχε περίπτωση να έφευγαν εκατομμύρια φτωχών εργαζομένων από το Χ. Κονγκ για να πάνε στη Βρετανία ο Τζόνσον δεν θα ήταν τόσο «απλόχερος». Ακόμα και εφημερίδες του κατεστημένου αναγνωρίζουν ότι ο βαθύτερος λόγος της απλόχερης φιλοξενίας του Τζόνσον φαίνεται να είναι η ανώτερη εκπαίδευση και κατάρτιση του εργατικού δυναμικού στο Χονγκ Κονγκ. Όπως γράφει το Bloomberg,
«Για ένα γηράσκον Ηνωμένο Βασίλειο που προσπαθεί να βελτιώσει το “παιχνίδι” της παραγωγικότητάς του, οι εργαζόμενοι από το Χονγκ Κονγκ θα αποτελούσαν ευλογία, όπως έχουν αποτελέσει και για τον Καναδά και την Αυστραλία, χώρες οι οποίες…τους υποδέχονταν σε πολύ μεγαλύτερους αριθμούς σε σχέση με τη Βρετανία».
Το 40% των 7,5 εκατομμυρίων πολιτών του Χονγκ Κονγκ δηλώνει διατεθειμένο να μεταναστεύσει μετά τις πρόσφατες εξελίξεις. Φυσικά δυνατότητα διαφυγής θα έχουν κυρίως οι πιο πλούσιοι κάτοικοι του Χονγκ Κονγκ όπου το 20% ζει κάτω από το επίσημο όριο της φτώχειας. (Το αντίστοιχο ποσοστό στην Κίνα φτάνει το 43% – 600 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν μηνιαίο εισόδημα κάτω από 1000 γουάν, δηλαδή 125 ευρώ το μήνα).
Για να καταφέρει να επιστρέψει δυναμικά και στο μέλλον να κερδίσει τη μάχη για τη δημοκρατία στο Χονγκ Κονγκ το κίνημα θα πρέπει να επιδιώξει τη σύνδεση με την εργατική τάξη όχι μόνο του Χονγκ Κονγκ αλλά και της Κίνας. Θα πρέπει να δημιουργήσει δημοκρατικές δομές στο εσωτερικό του και να καταστρώσει ένα εναλλακτικό πολιτικό σχέδιο ικανό να αντιμετωπίσει το ολοκληρωτικό Κινεζικό καθεστώς το οποίο κρύβεται πίσω από τον «κομμουνιστικό» μανδύα.
Σε διεθνές επίπεδο είναι υποχρέωση, ειδικά όσων αγωνίζονται για την εργατική δημοκρατία και τον σοσιαλισμό, να αναδεικνύουν το πραγματικό πρόσωπο του ΚΚΚ, το οποίο είναι ένα αυταρχικό μονοκομματικό καθεστώς δικτατορίας και ελέγχου των πιο πλούσιων ανθρώπων της Κίνας πάνω στις ζωές των υπολοίπων. Αυτό το καθεστώς πρέπει να ανατραπεί με στόχο το χτίσιμο μιας πραγματικά σοσιαλιστικής κοινωνίας στηριγμένης στην εργατική δημοκρατία, με εργατικό έλεγχο και διαχείριση σε όλους τους τομείς της οικονομίας, με ελευθερία οργάνωσης και έκφρασης άποψης, με πολυκομματισμό, χωρίς γραφειοκρατικά προνόμια και υπερεξουσίες.
