Από την πρώτη κιόλας χρονιά της εφαρμογής του ο νέος νόμος του υπουργείου παιδείας για την αλλαγή του τρόπου διορισμού των εκπαιδευτικών και για τη μείωση του αριθμού των διορισμών μονίμων όσο και των προσλήψεων ελαστικά εργαζομένων στην εκπαίδευση (ωρομίσθιοι –αναπληρωτές) άρχισε να «αποφέρει καρπούς».
Έτσι τα σχολεία θα ανοίξουν φέτος με πάνω από 20.000 κενές θέσεις εκπαιδευτικών στη Α/βάθμια και τη Β/βάθμια εκπαίδευση.
Από πού προέρχονται τα κενά;
Τα κενά στην εκπαίδευση που φέτος ξεπερνούν κάθε προηγούμενο είναι αποτέλεσμα μια πολιτικής αδιοριστίας που ακολουθούν οι κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια και που έφτασε στο αποκορύφωμα της με το νέο νόμο του ΠΑΣΟΚ την περασμένη άνοιξη.
Έτσι με βάση και το μνημόνιο που προβλέπει τη μείωση των διορισμών στο δημόσιο γενικά φέτος διορίστηκαν μόλις 2.700 νέοι εκπαιδευτικοί οι μισοί δηλαδή περίπου από ότι τα προηγούμενα χρόνια.
Επιπλέον, λόγω της αβεβαιότητας και του φόβου από το νέο ασφαλιστικό νόμο, 11.466 εκπαιδευτικοί έχουν καταθέσει αιτήσεις συνταξιοδότησης τη στιγμή που πέρυσι ο αντίστοιχος αριθμός ήταν 4355.
Σε όλα αυτά πρέπει να προσθέσουμε ότι στις προθέσεις του υπουργείου ήταν να προσλάβει φέτος 17.000 λιγότερους αναπληρωτές και ωρομισθίους εκπαιδευτικούς σε σχέση με τις 30.000 που προσέλαβε πέρυσι, σύμφωνα με τα λεγόμενα της ίδιας της υπουργού.
Υποβάθμιση μέχρι τέλους
Όταν όλοι οι γονείς και οι μαθητές αλλά και ολόκληρη η κοινωνία γνωρίζει πολύ καλά ότι κάθε χρόνο η σχολική χρονιά αρχίζει με πολλές κενές θέσεις εκπαιδευτικών και ότι κανένα σχολείο δε λειτουργεί πλήρως μέχρι τουλάχιστον το Νοέμβρη μπορεί κανείς να φανταστεί τι θα συμβεί φέτος με τόσα πολλές κενές θέσεις στα σχολεία.
Το υπουργείο βέβαια βρήκε τη λύση και για αυτό το πρόβλημα με την αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τάξη και με την κατάργηση τμημάτων και σχολείων.
Δεν έφτανε δηλαδή η υποβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης λόγω των ελλείψεων εκπαιδευτικών τώρα η κυβέρνηση προχωρά και σε παραπέρα υποβάθμιση του παιδαγωγικού έργου με τα 30άρια τμήματα.
Προκλητική υπουργός
Από τη πλευρά της η υπουργός συνεχίζει να κρατά μια κυνική και προκλητική στάση απέναντι στους εκπαιδευτικούς.
Ξεκίνησε την Άνοιξη με το να συκοφαντεί τους εκπαιδευτικούς ότι δε δουλεύουν και ότι πληρώνονται πολλά!
Τώρα συνεχίζει με δήλωση ότι τα κενά που ανακοίνωσαν ΔΟΕ και ΟΛΜΕ δεν είναι πραγματικά!
Αν δεν είναι πραγματικά τα κενά τότε ας εξηγήσει το υπουργείο γιατί στις 26/8, αμέσως μετά δηλ. το σάλο που προκάλεσε ο μεγάλος αριθμός των κενών θέσεων εκπαιδευτικών, εγκρίθηκαν από το υπουργικό συμβούλιο πιστώσεις για 15760 αναπληρωτές και 10800 ωρομίσθιους εκπαιδευτικούς. Αν δηλαδή τα κενά θα καλυφθούν από τους 5000 εκπαιδευτικούς που θα ανακληθούν οι αποσπάσεις τους τότε τι τις θέλει τις πιστώσεις το υπουργείο για σχεδόν 26000 ελαστικά εργαζόμενους.
Αλλά πιο προκλητική ακόμα είναι η δήλωση της υπουργού ότι τα κενά στη δημόσια εκπαίδευση είναι αποτέλεσμα του γεγονότος ότι πολλοί από τους διοριστέους δεν αποδέχονται το διορισμό τους.
Παραμύθια της Χαλιμάς λέμε εμείς.
Ας ανακοινώσει λοιπόν το υπουργείο πόσοι από τους 2700 εκπαιδευτικούς που διορίστηκαν φέτος δεν αποδέχονται το διορισμό τους και ας εξηγήσει στους γονείς και τους μαθητές γιατί δεν προσλαμβάνει άλλους στη θέση τους.
Είναι σκάνδαλο όταν το υπουργείο μειώνει τους διορισμούς στο μισό ενώ ταυτόχρονα υπάρχουν χιλιάδες αδιόριστοι εκπαιδευτικοί (στους οποίους το υπουργείο με το νέο νόμο για τους διορισμούς επί της ουσίας κλείνει την πόρτα του δημόσιου σχολείου) να δηλώνει η υπουργός ότι οι εκπαιδευτικοί είναι υπεύθυνοι για τα κενά!
Πρώτη επιλογή η ελαστική εργασία
Παρά λοιπόν τα περί αντιθέτου λεγόμενα των στελεχών του υπουργείου όπως γράψαμε παραπάνω εγκρίθηκαν από την κυβέρνηση πιστώσεις για 15.760 αναπληρωτές και 10.800 ωρομίσθιους εκπαιδευτικούς, ενώ το υπουργείο την Άνοιξη μιλούσε για 7- 8.000 αναπληρωτές και το καλοκαίρι για 11.000.
Από το γεγονός αυτό φαίνεται ότι στην κυβέρνηση δεν έχουν ιδέα για το τι πραγματικά γίνεται στο δημόσιο σχολείο και πόσους πραγματικά εκπαιδευτικούς έχει ανάγκη για να λειτουργήσει σωστά η εκπαίδευση αφού πέρυσι έλεγε ότι θα πάρει 17.000 λιγότερους ωρομίσθιους και αναπληρωτές ενώ η τελευταία απόφαση του αφορά αριθμούς κοντά στους περσινούς.
Είναι όμως φανερό και ότι για την κυβέρνηση πρώτη επιλογή είναι η ελαστική εργασία και όχι οι μόνιμοι διορισμοί. Γιατί αυτή η κίνηση του υπουργείο από τη μια αναγνωρίζει έμμεσα αλλά καθαρά τα κενά και από την άλλη αποδεικνύει ότι δεν έχει διάθεση να τα καλύψει με μόνιμο προσωπικό.
Φέτος όμως το υπουργεί έχει δημιουργήσει το περιβάλλον για να μην αποδεχθούν τις θέσεις τους οι ελαστικά εργαζόμενοι εκπαιδευτικοί και κυρίως οι ωρομίσθιοι.
Αφού με το νέο νόμο η προϋπηρεσία δεν αναγνωρίζεται σαν προσόν διορισμού γιατί κάποιος να πάει να εργαστεί σαν ωρομίσθιος τρέχοντας από σχολείο σε σχολείο με ελάχιστα χρήματα που κι αυτά τα παίρνει με 3 μήνες καθυστέρηση στην καλύτερη περίπτωση;
Βόμβα στη δημόσια εκπαίδευση
Η αλλοπρόσαλλη αυτή πολιτική της κυβέρνησης είναι βόμβα στα θεμέλια της δημόσιας εκπαίδευσης.
Κάθε νόμος και κάθε απόφαση του υπουργείου υποβαθμίζει ακόμα περισσότερο τον ρόλο του εκπαιδευτικού και το σχολείο γενικότερα. Στην εποχή του μνημονίου και της τρόικας που γίνεται προσπάθεια να ξεπουληθεί ό,τι δημόσιο έχει απομείνει η εκπαίδευση δεν αποτελεί εξαίρεση. Η κυβέρνηση συνεχίζει το έργο της συκοφάντησης και της απαξίωσης του δημόσιου σχολείου και ανοίγει παραπέρα το δρόμο στους ιδιώτες.
Η απάντηση στους αγώνες
Σήμερα λοιπόν λίγες μέρες πριν ξεκινήσει η νέα σχολική χρονιά έχουμε ανάγκη από σημαντικούς αγώνες στην εκπαίδευση. Μόνο το γεγονός ότι το υπουργείο αναγκάστηκε σε αναδίπλωση για το θέμα των κενών τόσο γρήγορα μετά την πίεση που ένιωσε τόσο από τους εκπαιδευτικού όσο και την κοινωνία δείχνει τι μπορούμε να πετύχουμε.
Με αρχή τη διαδήλωση στη ΔΕΘ μπορεί να μπούμε σε ένα νέο γύρο εργατικών αγώνων απέναντι στις πολιτικές της κυβέρνησης και το μνημόνιο.
Η δυναμική και οι παραδόσεις του εκπαιδευτικού κινήματος μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο σε αυτή την κατεύθυνση.
Για να γίνει όμως αυτό έχουμε ανάγκη από αγώνες καλά οργανωμένους και αποφασιστικούς.
Χρειαζόμαστε και το όπλο του συντονισμού τόσο με τους υπόλοιπους εργαζόμενους όσο και ανάμεσα στα διάφορα κομμάτια της εκπαίδευσης, για να έχουμε πραγματικές και δυναμικές κινητοποιήσεις που να ζητούν:
- να σταματήσει η πολιτική της αδιοριστίας – μόνιμοι μαζικοί διορισμοί στην δημόσια εκπαίδευση.
- να καταργηθούν οι ελαστικές σχέσεις εργασίας – τα κενά να καλύπτονται από μόνιμους εκπαιδευτικούς – αναπληρωτές μόνο για έκτακτα κενά
- όχι στην αύξηση του αριθμού των μαθητών στην τάξη καμιά κατάργηση σχολείων και τμημάτων
Δημήτρης Πανταζόπουλος,
αδιόριστος εκπαιδευτικός
