Σχόλιο από το Ξεκίνημα
Την Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου το Ανώτατο Δικαστήριο της Ινδίας κατάργησε το νόμο που ποινικοποιούσε την ομοφυλοφιλία.
Το άρθρο 377 του Ποινικού Κώδικα της Ινδίας προέβλεπε ότι:
«Οποιοσδήποτε εθελοντικά έχει σαρκική επαφή ενάντια στην προσταγή της φύσης με οποιονδήποτε άντρα, γυναίκα ή ζώο, θα καταδικαστεί σε ισόβια φυλάκιση ή με φυλάκιση για περίοδο που μπορεί να φτάσει τα δέκα χρόνια και μπορεί να υποστεί και πρόστιμο». [Η υπογράμμιση δική μας.]
Το συγκεκριμένο άρθρο επιβλήθηκε το 1860 από τους Βρετανούς αποικιοκράτες. Σήμερα, 158 χρόνια μετά, ο απαράδεκτος αυτός νόμος ανήκει στο παρελθόν!
Οι συνέπειες του νόμου αυτού για τους ομοφυλόφιλους άνδρες και γυναίκες ήταν απάνθρωπες! Πέρα από το προφανές, ότι δηλαδή τα ΛΟΑΤ άτομα ζούσαν όλη τους τη ζωή μέσα στο φόβο μήπως αποκαλυφθούν και αντιμετωπίσουν ποινές φυλάκισης, πέρα από το ότι ενίσχυε την ομοφοβία στην ινδική κοινωνία, ο νόμος είχε ανοίξει το δρόμο ώστε ο καθένας να μπορεί να εκβιάζει ΛΟΑΤ άτομα και να τους αποσπά χρηματικά ποσά με την απειλή της αποκάλυψης.
Η πραγματικότητα βέβαια σ’ ότι αφορά το θέμα της «σαρκικής επαφής ενάντια στην προσταγή της φύσης», που αποτελεί το αγαπημένο επιχείρημα της αντίθετης άποψης, είναι ότι η ομοφυλοφιλία συναντάται σε πάρα πολλά είδη του ζωικού βασιλείου! Είναι επομένως απόλυτα σύμφωνη με τη φύση! Αλλά για κάποιους η επιστημονική πραγματικότητα είναι αδιάφορη, όταν εξυπηρετεί την άρχουσα τάξη και το κατεστημένο.
Όπως εύκολα μπορεί να φανταστεί κανείς η μάχη ενάντια στο άρθρο 377 διήρκησε πολλά χρόνια.
Το 2009 το δικαστήριο του Νέου Δελχί είχε αποφασίσει ότι ο νόμος δε μπορεί να εφαρμόζεται στις περιπτώσεις συναινετικού σεξ! Όμως η απόφαση είχε ισχύ μόνο στην πρωτεύουσα της Ινδίας!
Το χειρότερο, μετά από τις αντιδράσεις Ινδουιστικών, Χριστιανικών και Μουσουλμανικών οργανώσεων, το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάσισε πως το Κοινοβούλιο και όχι το δικαστήριο του Νέου Δελχί είναι υπεύθυνο για την απόφαση κατάργησης του νόμου! Έτσι, το 2013 η απόφαση του δικαστηρίου του Νέου Δελχί ανακλήθηκε!
Βέβαια το κίνημα υπέρ την ισότητας και της σεξουαλικής ελευθερίας δεν υποχώρησε, παρά το πλήγμα αυτό. Οι διαμαρτυρίες συνεχίστηκαν και ομοφυλόφιλοι άντρες και γυναίκες προσέφυγαν στο Ανώτατο Δικαστήριο ζητώντας την κατάργηση του νόμου με την αιτιολογία ότι καταπατά τα δικαιώματα της ισότητας και της ελευθερίας.
Αυτή τη φορά, η προσφυγή δικαίωσε τα ομοφυλόφιλα άτομα και όσους/ες πιστεύουν στα ίσα δικαιώματα, προκαλώντας δάκρυα χαράς, ενθουσιασμό και ανακούφιση στον κόσμο που περίμενε την απόφαση έξω από το Δικαστήριο! Μετά από 158 χρόνια το άρθρο 377 του ποινικού κώδικα πέρασε στα σκουπίδια της ιστορίας.
Η απόφαση του Δικαστηρίου αποτελεί προφανώς ιστορικής σημασίας νίκη. Οι συνέπειες του νόμου και οι νοοτροπίες που κυριαρχούν στην κοινωνία, ασφαλώς δε θα εξαλειφθούν αυτόματα με την κατάργησή του. Πρόκειται όμως για ένα μεγάλο βήμα, που ενισχύει και δυναμώνει τον αγώνα για ίσα δικαιώματα, για μία κοινωνία χωρίς διακρίσεις!
