Ρεπορτάζ της Αθηνάς Καρυάτη, στελέχους της «Νέας Διεθνιστικής Αριστεράς – Yeni Enternasyonalist Sol» στην Κύπρο.
113 οργανώσεις οργάνωσαν το Σάββατο 24 Απρίλη δύο παράλληλες διαδηλώσεις στη βόρεια και νότια Λευκωσία με τίτλο «Μαζί στον δρόμο για την ομοσπονδία».
Ήταν η πρώτη μαζική κινητοποίηση που οργανώθηκε συντονισμένα και στις δύο πλευρές από τον Φλεβάρη του 2020, όταν και έκλεισαν τα οδοφράγματα με αφορμή την πανδημία. Την ίδια στιγμή και στις δυο πλευρές έχουν ξεσπάσει κινήματα ενάντια στις αντίστοιχες κυβερνήσεις.
Η πολιτική κατάσταση σε βορρά και νότο, με φόντο το «Κυπριακό»
Από τη μία στον νότο, τα σκάνδαλα, η κακοδιαχείριση της πανδημίας και η αστυνομοκρατία, έχουν ξεσκεπάσει την κυβέρνηση Αναστασιάδη. Όσον αφορά στο Κυπριακό, ο Αναστασιάδης παρόλο που είχε δεσμευτεί ότι θα είναι ο «πρόεδρος της Λύσης», έχει χάσει κάθε νομιμοποίηση στον κόσμο που θέλει επανένωση. Από το 2017 και μετά, έχει κάνει μια καθαρά εθνικιστική στροφή, η οποία τον τελευταίο χρόνο αντανακλάστηκε στο κλείσιμο των οδοφραγμάτων και στην τοποθέτηση συρματοπλεγμάτων στην πράσινη γραμμή. Η οργή που προκαλούν όλα τα παραπάνω βρήκε έκφραση στις κινητοποιήσεις των «Ως Δαμέ» (ως εδώ), οι οποίοι έδωσαν και ένα πολύ δυναμικό στίγμα στην πορεία του Σαββάτου.
Στον βορρά, η εκλογή Τατάρ μετά από παρέμβαση της Τουρκίας και οι επιθέσεις του τουρκικού καθεστώτος στα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα των τουρκοκυπρίων έχουν ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων. Η αριστερά και τα συνδικάτα έχουν δημιουργήσει την πλατφόρμα «Αυτή η χώρα είναι δική μας» παρόμοια με αυτή που είχαν οργανώσει το 2003-4, όταν μέσα από τις κινητοποιήσεις τους κατάφεραν για πρώτη φορά μετά το 1974 να ανοίξουν τα οδοφράγματα και να ρίξουν το καθεστώς Ντενκτάς.
Kıbrıs’ta barış engellenemez – Η ειρήνη στην Κύπρο δεν θα εμποδιστεί
Την Τρίτη 27/4 ξεκινάει η άτυπη 5μερής συνάντηση για το Κυπριακό στη Γενεύη.
Παρόλα αυτά η κινητοποίηση του Σαββάτου δεν έγινε με τις ψευδαισθήσεις που είχαν οι κινητοποιήσεις το 2016-2017, κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων Αναστασιάδη – Ακιντζί, όταν χιλιάδες κόσμου κατέβαινε στο δρόμο για να «καλέσει τους ηγέτες να φέρουν λύση». Αυτή τη φορά είναι καθαρό και στις δύο πλευρές ότι οι προθέσεις των προέδρων δεν εκπροσωπούν τις επιθυμίες του λαού που θέλει επανένωση. Αντίθετα βλέπουν ότι οι επιλογές των ηγετών και των «εγγυητριών δυνάμεων» τα τελευταία 4 χρόνια μετά την κατάρρευση των συνομιλιών στο Κραν Μοντανά οδηγούν σε ένταση του εθνικισμού, ενίσχυση της διχοτόμησης και ακόμη και στην πιθανότητα θερμού επεισοδίου στην ανατολική μεσόγειο.
Οι διαδηλώσεις του Σαββάτου 24/4
Τα συνθήματα συνεπώς που κυριάρχησαν στις διαδηλώσεις ήταν διεκδικητικά και αποφασιστικά:
«η ειρήνη στην Κύπρο δεν μπορεί να εμποδιστεί»
«ώμο-ώμο ενάντια στον φασισμό»
«Κύπρος ενωμένη, ομοσπονδιακή»
«ως δαμέ (ως εδώ) με την διχοτόμηση»
«αυτή η χώρα είναι δική μας»
«έξω όλοι οι στρατοί»
καθώς και ενάντια στην επιβολή της Τουρκίας στην τουρκοκυπριακή κοινότητα.
Οι κινητοποιήσεις του Σαββάτου ανοίγουν μια νέα σελίδα στο κίνημα της επανένωσης. Και στις δύο διαδηλώσεις τον παλμό έδινε η νεολαία. Μια νεολαία που έχει περάσει τα περισσότερα χρόνια της ζωής της με τα οδοφράγματα ανοιχτά και την επικοινωνία με τους τουρκοκύπριους σχετικά ανεμπόδιστη. Μια νεολαία που έχει πρόσφατα ζήσει την κατάρρευση των συνομιλιών στο Κραν Μοντανά και δεν έχει ψευδαισθήσεις στις διαπραγματεύσεις.
«Αν όχι τώρα πότε; Αν όχι εμείς τότε ποιοι;» έγραφαν κάποια πανό.
Για τη συνέχιση των κινητοποιήσεων
Κι η απάντηση είναι εμείς και τώρα! Είναι στα δικά μας χέρια να επανενώσουμε το νησί και να χτίσουμε την ειρήνη που επιθυμούμε. Οι «ηγέτες» διαπραγματεύονται τα δικά τους συμφέροντα και τα συμφέροντα των καπιταλιστών που εκπροσωπούν. Τα συμφέροντα των καπιταλιστών, στο νότο στο βορρά, στην Ελλάδα στην Τουρκία και διεθνώς, είναι ασυμβίβαστα και δεν θα μπορέσουν ποτέ να φέρουν λύση, πόσο μάλλον ειρήνη στο νησί. Είναι καιρός το δικοινοτικό κίνημα να «διαπραγματευτεί» την δική του λύση, μια λύση που θα φέρει πραγματικά ισότητα και ειρήνη στο νησί, και θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα των εργαζομένων και της νεολαίας.
Για να γίνει αυτό πρέπει να συνεχίσουμε αυτό που ξεκίνησε το Σάββατο. Το κίνημα στο βορρά θα συνεχιστεί, γιατί η ντε φάκτο διχοτόμηση, με κλειστά τα οδοφράγματα και το καθεστώς της Τουρκίας να παρεμβαίνει όπως κάνει μέχρι σήμερα, θα συνεχίσει να δημιουργεί αντίδραση. Είναι στο χέρι μας λοιπόν να συνεχίσουμε στο νότο και να χτίσουμε ένα κίνημα επανένωσης, ένα κίνημα αλληλεγγύης και συμπόρευσης με τους τουρκοκύπριους και κοινής δράσης για άνοιγμα των οδοφραγμάτων, ενάντια στον εθνικισμό και στον πόλεμο, και μια πραγματική λύση, από τον λαό για τον λαό.
