Όσο περνούν οι ημέρες, η υπόθεση της κοπέλας που έπεσε θύμα τράφικινγκ στην Ηλιούπολη ξεδιπλώνεται, αποκαλύπτοντας όλο και περισσότερες σκοτεινές πτυχές.
Η βαρβαρότητα μέσα στην οποία έζησε και μεγάλωσε η κοπέλα και το «βρώμικο» παρελθόν του αστυνομικού είναι η μία πτυχή. Η άλλη είναι αυτή που άρχισε να διαφαίνεται από την πρώτη στιγμή και καθημερινά επιβεβαιώνεται: ότι μιλάμε για ένα κύκλωμα σωματεμπορίας με πολλές περισσότερες γυναίκες να έχουν πέσει θύματα αλλά και πως ο αστυνομικός που συνελήφθη, αποτελεί μόλις έναν κρίκο αυτής της αλυσίδας.
Η δικηγόρος Αντωνία Λεγάκη, που έχει έρθει σε επαφή με περισσότερες κοπέλες-θύματα του κυκλώματος, αφήνει σοβαρές αιχμές πως στο κύκλωμα αυτό συμμετέχουν και άλλοι αστυνομικοί, σύμφωνα με μαρτυρίες των θυμάτων.
Για πολλές και πολλούς η συγκεκριμένη είδηση δεν αποτελεί έκπληξη, αφού κατά καιρούς γίνεται γνωστή η συμμετοχή αστυνομικών σε κυκλώματα οργανωμένου εγκλήματος, από ληστείες, μέχρι «ξέπλυμα» χρήματος κοκ. Και τα κυκλώματα trafficking δεν αποτελούν εξαίρεση, αλλά ακολουθούν τον κανόνα.
Μία ιστορία που δε βρήκε ποτέ δικαίωση – Σαντορίνη
Η ιστορία του Παναγιώτη Βήχου έγινε γνωστή στα τέλη της δεκαετίας του ’90, όταν κατήγγειλε κύκλωμα trafficking στη Σαντορίνη όπου είχε βρεθεί το καλοκαίρι για να εργαστεί ως μουσικός σε νυχτερινό κέντρο. Εκεί, ανακάλυψε και κατήγγειλε πως υπήρχε οργανωμένο κύκλωμα σωματεμπορίας αλλοδαπών γυναικών, οι οποίες ζούσαν φυλακισμένες και τις υποχρέωναν να εκδίδονται καθημερινά.
Ανάμεσα στα μέλη του κυκλώματος ήταν ντόπιοι επιχειρηματίες και αστυνομικοί, ανάμεσά τους και ο αστυνομικός διοικητής του νησιού! Η συνέχεια της ιστορίας περιλαμβάνει πολλές δίκες, οι οποίες έληξαν… με την αθώωση όλων των κατηγορουμένων!
Η ιστορία του Παναγιώτη Βήχου όμως δεν έληξε εκεί, αφού στη συνέχεια βρέθηκε στο στόχαστρο τόσο του διοικητή της Σαντορίνης που του έκανε μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση, όσο και αστυνομικών υπηρεσιών, κάτι που είχε σαν αποτέλεσμα ο Βήχος να «σέρνεται» στα δικαστήρια, για 13 χρόνια, μέχρι το 2011 όταν πια αθωώθηκε από όλες τις κατηγορίες.
«Είναι πολλά τα λεφτά….»
Η ιστορία του κυκλώματος trafficking της Σαντορίνης είναι εξαιρετικά διδακτική και αποκαλυπτική για το τι συμβαίνει όταν τα βάζεις με τέτοια κυκλώματα.
Αξίζει αρχικά να σημειώσουμε πως όταν μιλάμε για trafficking, μιλάμε για μία από τις πλέον κερδοφόρες «επιχειρήσεις» διεθνώς, με παγκόσμιο τζίρο που ξεπερνά τα 120 δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο, στην οποία εμπλέκονται μεγάλα «κεφάλια» επιχειρηματιών, μαφιόζων κοκ. Έτσι, το να αποκαλύπτεις και να καταγγέλλεις ένα τέτοιο κύκλωμα σημαίνει πως τα βάζεις με θηρία, ενώ το να τιμωρηθούν αυτά τα θηρία είναι εξαιρετικά δύσκολο, έως και σπάνιο. Στην υπόθεση της Σαντορίνης, όπως είδαμε, όλοι οι κατηγορούμενοι αθωώθηκαν, αλλά ακόμα και στις περιπτώσεις που κάποιοι τιμωρούνται, αυτοί κατά κανόνα δεν είναι τα μεγάλα κεφάλια.
Αυτό που είδαμε στην περίπτωση του Βήχου, το είδαμε και τις πρώτες ώρες στην πρόσφατη ιστορία της Ηλιούπολης, με την κοπέλα να αντιμετωπίζεται από τους αστυνομικούς σαν να είναι η ίδια εγκληματίας, σε μία προσπάθεια να την αποθαρρύνουν, να την εξαντλήσουν και να την αναγκάσουν να σιωπήσει.
Σωματεμπορία, ναρκωτικά, «προστασία», η αστυνομία είναι πάντα εκεί!
Το 2013 συνελήφθησαν 20 άτομα που συμμετείχαν σε κύκλωμα σωματεμπορίας στη Λάρισα. Ανάμεσά τους και 2 αστυνομικοί, που βασική «δουλειά» τους ήταν να το βοηθούν ώστε να μην αποκαλυφτεί η δράση του κυκλώματος σε συναδέρφους τους.
Αντίστοιχα καθήκοντα είχαν αναλάβει άλλοι δύο αστυνομικοί που υπηρετούσαν στην Αρκαδία και παρείχαν πληροφορίες και οδηγίες σε μέλη κυκλώματος σωματεμπόρων που δρούσε στην Καλαμάτα για τις επικείμενες επιχειρήσεις της αστυνομίας.
Το 2016 αποκαλύφτηκε πως ένας ειδικός φρουρός και ένας υπαστυνόμος συμμετείχαν σε κύκλωμα trafficking και λαθρεμπορίου που δρούσε σε Αθήνα και Χαλκίδα.
Υπάρχει ακόμα μία πιο πρόσφατη υπόθεση παράνομου κυκλώματος, που τα νούμερά της είναι πολύ μεγαλύτερα, τόσο σε άτομα που συμμετείχαν όσο και τζίρους αλλά και δραστηριότητες.
Περίπου πριν από έναν χρόνο έγινε γνωστό πως οι δικαστικές αρχές εξετάζουν ένα κύκλωμα που έδινε «κάλυψη» σε 350 οίκους ανοχής και 250 στούντιο αντιστοίχων υπηρεσιών, 300 παράνομα καζίνο στην Αττική, ενώ παράλληλα πουλούσε «προστασία» σε καταστήματα και επιχειρήσεις.
Από τους 30 υπόπτους που κλήθηκαν από τις δικαστικές αρχές, οι 16 ήταν εν ενεργεία και απόστρατοι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ., αλλά και δικηγόροι, επιχειρηματίες, ένας δημοσιογράφος και ένας πρώην βουλευτής.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα, μιλάμε για ένα κύκλωμα με έσοδα που μπορεί να φτάνουν μέχρι και 1 εκ. ευρώ μηνιαίως.
Απ’ ότι φαίνεται, στο συγκεκριμένο κύκλωμα ήταν μπλεγμένα «μεγάλα ονόματα» και ενώ η αστυνομία το παρακολουθούσε ήδη από το 2015, «αναγκάστηκε» να προχωρήσει την υπόθεση μόνο μετά από τις μαφιόζικες δολοφονίες του επιχειρηματία Δημήτρη Μάλαμα το 2019, ενώ είχε προηγηθεί η αντίστοιχου τύπου δολοφονία του πρώην αστυνομικού Σπύρου Παπαχρήστου το 2018. Και οι δύο φαίνεται πως συνδέονταν με το παραπάνω κύκλωμα. Η υπόθεση σύμφωνα με τον δικηγόρο Θ. Καμπαγιάννη παραμένει εδώ και χρόνια ανοικτή.
Η υπεράσπιση των θυμάτων είναι υπόθεση όλων μας!
Όλες οι παραπάνω υποθέσεις αποδεικνύουν όχι μόνο τη σχέση κυκλωμάτων trafficking και σωματεμπορίας με την αστυνομία, αλλά πως τα κυκλώματα αυτά έχουν γενικά πολλές διασυνδέσεις και γνωστούς σε πολλές υψηλές θέσεις.
Αποδεικνύουν πως μέσα σε ένα σάπιο σύστημα, όπως το καπιταλιστικό, που οι άνθρωποι μετατρέπονται σε εμπορεύματα και σε εργαλεία εκμετάλλευσης, φαινόμενα όπως το trafficking δεν μπορούν να εξαλειφθούν. Πως ακόμα και αν ένα κύκλωμα εξαρθρωθεί, πίσω από αυτό υπάρχουν πολλά περισσότερα να συνεχίσουν τη βρώμικη δουλειά του.
Αυτό σε καμία περίπτωση δε σημαίνει πως δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα απέναντι σ’ αυτό το φαινόμενο. Το παράδειγμα της Ηλιούπολης είναι χαρακτηριστικό. Ήταν τα άμεσα αντανακλαστικά της σερβιτόρας που βοήθησε την κοπέλα και στη συνέχεια των γυναικείων ομάδων, οργανώσεων και αλληλέγγυων που ανάγκασαν την αστυνομία να προχωρήσει στη σύλληψη του Δημήτρη Μπουγιούκου, που κακοποιούσε και υποχρέωνε την 19χρονη κοπέλα να εκδίδεται. Και ήταν οι ίδιες πιέσεις που υποχρέωσαν στη δημοσιοποίηση του ονόματος και των φωτογραφιών του ώστε να μιλήσουν και άλλα θύματα, φτάνοντας μέχρι τώρα στα 4 συνολικά.
Με τον ίδιο τρόπο, τα κινήματα είναι αυτά που μπορούν και πρέπει να αγωνιστούν ενάντια στο trafficking όπως και σε κάθε άλλη μορφή εκμετάλλευσης. Μέσα από κοινούς αγώνες αντρών και γυναικών ώστε να εξασφαλίσουμε πως κανένα θύμα δε θα «εξαφανίζεται», κανένας δράστης δε θα πέφτει στα «μαλακά». Πως οι προστάτες τους στην αστυνομία, τον κρατικό μηχανισμό και τα «μεγάλα κεφάλια» δεν θα μένουν ατιμώρητοι. Και τελικά, αυτή η μάχη πρέπει να συνδεθεί με την πάλη για την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος και το χτίσιμο μιας εναλλακτικής σοσιαλιστικής κοινωνίας. Γιατί στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος μπορούμε να πετύχουμε κάποιες νίκες και σε μερικές περιπτώσεις σημαντικές, αλλά το πρόβλημα θα παραμένει, αφού βρίσκεται στον ίδιο τον πυρήνα του συστήματος: την ακόρεστη επιθυμία του να πλουτίζει ξεζουμίζοντας και εξοντώνοντας με κάθε δυνατό τρόπο τους εργαζόμενους και όλα τα καταπιεσμένα στρώματα.
