Επιμέλεια άρθρου του Eddie McCabe (Έντι ΜακΚέιμπ)
Σοσιαλιστικό Κόμμα-CWI, αδελφή οργάνωση του «Ξ» στην Ιρλανδία»
Οι στημένες κατηγορίες για «απαγωγή» της αναπληρώτριας πρωθυπουργού Τζόαν Μπάρτον και η καταδικαστική απόφαση στην περίπτωση ενός 17χρονου που συμμετείχε σε ειρηνική καθιστική διαμαρτυρία σηματοδοτεί ένα πολύ επικίνδυνο βήμα στην κατεύθυνση της ποινικοποίησης των κοινωνικών αγώνων στην Ιρλανδία.
Οι δίκες του Τζόμπσταουν αποτελούν στην πραγματικότητα μια πολιτική εκστρατεία από την άρχουσα τάξη ενάντια στην εργατική τάξη, τους αγώνες της, αλλά και εκπροσώπους της όπως ο Πολ Μέρφι, εκλεγμένος βουλευτής με τη Συμμαχία ενάντια στη Λιτότητα και μέλος του Σοσιαλιστικού Κόμματος-CWI.
Για πολλούς εργαζόμενους, το γεγονός ότι όχι μόνο απαγγέλθηκαν κατηγορίες, αλλά η υπόθεση έφτασε στα δικαστήρια και μάλιστα η πρώτη απόφαση είναι καταδικαστική, αποτέλεσε σοκ. Είναι πλέον προφανές ότι οι δίκες του Τζόμπσταουν έχουν πολιτική σκοπιμότητα. Οι κατηγορούμενοι είναι θύματα της συνολικής κατασταλτικής ατζέντας που προσπαθεί να επιβάλει το καθεστώς ενάντια σε κάθε φωνή αμφισβήτησης, κάθε διαμαρτυρία, που αναπόφευκτα θα αναπτυχθεί μέσα στα επόμενα χρόνια, σαν απάντηση στη συνεχιζόμενη κρίση και την υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου της κοινωνίας.
Οι βασικοί όμως στόχοι της κυβέρνησης στο συγκεκριμένο ζήτημα, είναι το «Σοσιαλιστικό Κόμμα» και η «Συμμαχία ενάντια στη Λιτότητα», που οργάνωσαν τη μαζική εκστρατεία άρνησης πληρωμής του τέλους ύδρευσης και αποτελούν τις πιο ασυμβίβαστες φωνές των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.
Μια κομβική στιγμή στον αγώνα ενάντια στο τέλος ύδρευσης
Η υπόθεση έχει να κάνει με τη διαμαρτυρία που οργανώθηκε το Νοέμβρη του 2014, στην εργατική συνοικία Τζόμπσταουν του νοτιοδυτικού Δουβλίνου.
Η αναπληρώτρια πρωθυπουργός Τζόαν Μπαρτον, η άμεσα υπεύθυνη για τις περικοπές στις κοινωνικές παροχές που έχουν καταστρέψει κοινότητες όπως το Τζόμπσταουν επισκεπτόταν την περιοχή για να πάρει μέρος σε μια τελετή αποφοίτησης. Η παρουσία της προκάλεσε την οργή των κατοίκων, οι οποίοι μαζεύτηκαν, αρχικά κατά δεκάδες και στη συνέχεια κατά εκατοντάδες για να διαμαρτυρηθούν.
Το γεγονός ότι η καθιστική διαμαρτυρία που οργανώθηκε απέκλεισε την Μπάρτον στο αυτοκίνητό της για περίπου δύο ώρες, αποτελεί σύμφωνα με τις κατηγορίες… «απαγωγή»!
Η διαμαρτυρία είχε να κάνει βασικά με την προσπάθεια της κυβέρνησης να επιβάλει το μισητό τέλος ύδρευσης, εγκαθιστώντας μετρητές στα νοικοκυριά. Δύο μόλις εβδομάδες πριν τα γεγονότα στο Τζόμπσταουν, πάνω από 200.000 άνθρωποι είχαν διαδηλώσει ενάντια στο τέλος ύδρευσης σε όλη τη χώρα. Παράλληλα, ο Πολ Μέρφι, που μόλις είχε εκλεγεί βουλευτής με τη «Συμμαχία ενάντια στη Λιτότητα», αποτελούσε την κεντρική μορφή της εκστρατείας άρνησης πληρωμής του τέλους.
Τα καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης ενάντια στον «όχλο»
Μέλη της «Συμμαχίας ενάντια στη Λιτότητα», ανάμεσα στα οποία τρεις δημοτικοί σύμβουλοι (Κιέραν Μάχον, Μικ Μπάρι και Μπράιαν Λιτς) και ο βουλευτής Πολ Μέρφι, συμμετείχαν στη διαμαρτυρία η οποία καθυστέρησε την αναχώρηση της Τζόαν Μπάρτον. Στην αυθόρμητα οργανωμένη διαμαρτυρία, συμμετείχαν παιδιά και έφηβοι, με… τρομερά «όπλα» όπως μπαλόνια με νερό και μερικά αυγά. Η αστυνομία ήταν η μόνη που χρησιμοποίησε βία, χωρίς όμως να γίνουν συλλήψεις. Η διαμαρτυρία ήταν ειρηνική και η Μπάρτον μπορούσε όποια στιγμή ήθελε να βγει από το αυτοκίνητο και να φύγει, όπως τελικά έκανε.
Στις εβδομάδες που ακολούθησαν, τα καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης επιδόθηκαν σε μια άνευ προηγουμένου, εκστρατεία ενάντια στην «μανία του όχλου» που κατά τη γνώμη τους κινήθηκε ενάντια στη νομιμότητα, την «ελευθερία του λόγου», κλπ. Η εκστρατεία συκοφάντησης του κινήματος έφτασε σε απίστευτα επίπεδα υστερίας. Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα, βουλευτής του δεξιού Φίνα Γκέηλ, που παρομοίασε τους διαδηλωτές του Τζόμπσταουν με τον… ISIS!
Η κυβέρνηση αδυνατεί να κάμψει το κίνημα
Τρεις μήνες μετά, σε διάστημα δύο εβδομάδων, το Τζόμπσταουν έζησε μια κινηματογραφική επιδρομή από ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας, που συνέλαβαν άντρες, γυναίκες και εφήβους από τα κρεβάτια τους τα ξημερώματα.
Το ίδιο διάστημα, πέντε μέλη του κινήματος ενάντια στο τέλος ύδρευσης στο βόρειο Δουβλίνο καταδικάστηκαν σε ποινή φυλάκισης ενός μήνα για κινητοποιήσεις ενάντια στην τοποθέτηση μετρητών κατανάλωσης νερού σε νοικοκυριά της περιοχής τους. Το μήνυμα ήταν ξεκάθαρο: η κυβέρνηση δε θα ανεχτεί κανενός είδους μαχητική κοινωνική ανυπακοή.
Όλες οι παραπάνω προσπάθειες της κυβέρνησης να κάμψει τις αντιστάσεις έπεσαν στο κενό. Ακόμη μεγαλύτερες κινητοποιήσεις οργανώθηκαν μέσα στον επόμενο χρόνο, αλλά κυρίως η μαζική άρνηση πληρωμής του τέλους ύδρευσης σε ποσοστό πάνω από 70% την ανάγκασε σε υποχώρηση, με την εφαρμογή του μέτρου «να αναστέλλεται προσωρινά» μέχρι να επανεξεταστεί.
Η κυβέρνηση όμως, παρά την «επανεξέταση» του μέτρου, δεν άφησε το χρόνο να πάει χαμένος και συνέχισε την εκδικητική της εκστρατεία ενάντια στο Τζόμπσταουν, τη Συμμαχία ενάντια στη Λιτότητα και το Σοσιαλιστικό Κομμα-CWI. Απαγγέλθηκαν κατηγορίες σε όλους τους συλληφθέντες, που ποικίλουν από διατάραξη της τάξης, μέχρι και «απαγωγή», που μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε ισόβια φυλάκιση.
Η πρώτη φάρσα
Η πρώτη δίκη ήταν μια πραγματική φάρσα.
Οι βασικοί μάρτυρες ήταν η Τζόαν Μπάρτον και ένας αστυνομικός, ο οποίος περιέγραψε την κινητοποίηση σα στιγμιότυπο από αγώνα ράγκμπι και αναφέρθηκε στην εντολή του προς τους διαδηλωτές να σταματήσουν τη διαμαρτυρία, όπως και στο γεγονός ότι εκείνοι την αγνόησαν. Η Μπάρτον είπε ότι ένιωσε ότι δεν ήταν ασφαλής και ότι οι διαδηλωτές ήταν «πολύ άγριοι». Ήταν προφανές ότι η ουσιαστική κατηγορία δεν ήταν αυτή της απαγωγής, αλλά αυτή της συμμετοχής σε διαμαρτυρία.
Σε πρόσφατο άρθρο του για τη δίκη, ο Πολ Μέρφι αναφέρθηκε συνοπτικά στα «στοιχεία» με τα οποία καταδικάστηκε ο 17χρονος κατηγορούμενος:
- Είπε στη ντουντούκα: “Joanie in your ivory tower – this is called people power” (Τζόαν εκεί ψηλά στον πύργο σου, αυτό εδώ είναι η λαϊκή εξουσία)
- Έκανε βόλτες πάνω κάτω
- Κάθισε κάτω και έλεγε και σε άλλους να κάνουν το ίδιο
- Έκανε χειρονομίες
- Έβγαλε βίντεο της Μπάρτον λέγοντας «Μίλα μας Τζόαν»
Το γεγονός ότι μια κατηγορία για απαγωγή βασίζεται σε αυτού του είδους τα «στοιχεία» δείχνει ξεκάθαρα ότι δεν επρόκειτο για πραγματική δίκη, αλλά για ένα επεισόδιο στο σκηνικό της «συνταγής ολοκληρωτισμού», όπως χαρακτηρίστηκε εύστοχα από την ομάδα υπεράσπισης η εκστρατεία της κυβέρνησης ενάντια στο Τζόμσπταουν.
Αν ένας 17χρονος (15χρονος όταν συνέβησαν τα γεγονότα) κρίνεται ένοχος για «απαγωγή» επειδή καθυστέρησε την αναχώρηση ενός αυτοκινήτου, τότε εξίσου ένοχοι μπορούν να θεωρηθούν οι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, που συμμετείχαν στις μεγάλες διαδηλώσεις ενάντια στο τέλος ύδρευσης, αφού σαν αποτέλεσμα αυτών των κινητοποιήσεων, αμέτρητοι άνθρωποι καθυστέρησαν κλεισμένοι μέσα στα αυτοκίνητά τους.
Η δήλωση του δικαστή μάλιστα, ότι ακόμη κι αν η Μπάρτον καθυστερούσε για μερικά δευτερόλεπτα (όσο ο νεαρός προχωρούσε μπροστά στο αυτοκίνητό της βιντεοσκοπώντας την) θα επρόκειτο επίσης για απαγωγή, δείχνει ξεκάθαρα τη λογική στην οποία κινούνται.
Με τον ίδιο τρόπο, σε μια απεργιακή κινητοποίηση, οι εργαζόμενοι που προσπαθούν να την περιφρουρήσουν μπορούν να θεωρηθούν εγκληματίες!
Το γεγονός ότι ο κατηγορούμενος αφέθηκε ελεύθερος με περιοριστικούς όρους, είναι ακόμη μια καθαρή απόδειξη ότι οι κατηγορίες περί απαγωγής είναι απλά μια γελοιότητα! Ποιο δικαστήριο θα έκρινε κάποιον ένοχο για απαγωγή και στη συνέχεια θα άφηνε το απαγωγέα ελεύθερο; Στην περίπτωση πάντως των ενήλικων κατηγορούμενων, των οποίων οι δίκες θα συνεχιστούν μέσα στο 2017, τα πράγματα δε θα είναι τόσο «απλά»…
Πίσω από την εκστρατεία τρομοκράτησης του κινήματος
Σε ολόκληρη την Ευρώπη, η καπιταλιστική κρίση έχει υποβαθμίσει σοβαρά τη δυνατότητα των παραδοσιακών κομμάτων να κυβερνούν με την ευκολία που το κάνανε κάποτε. Απεργίες, διαδηλώσεις, εκλογικές «εξεγέρσεις», έχουν δημιουργήσει ένα σκηνικό πολιτικής αστάθειας σε μια σειρά χώρες, κυρίως αυτές που έχουν χτυπηθεί περισσότερο από τη λιτότητα. Περιστατικά κατά τα οποία εργαζόμενοι και νέοι αντιμετωπίζουν πολιτικούς όπως η Τζόαν Μπάρτον με αντίστοιχο τρόπο, πληθαίνουν, προκαλώντας ανησυχία στα κόμματα του κατεστημένου στην Ιρλανδία.
Αυτό όμως που εντείνει την ανησυχία ακόμη περισσότερο, είναι τα πρόσφατα εκλογικά αποτελέσματα της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Πρόσφατη δημοσκόπηση στην εφημερίδα «Sunday Business Post « δίνει στην εκλογική συνεργασία «Συμμαχία ενάντια στη Λιτότητα – Άνθρωποι πάνω από τα Κέρδη» 9% σε εθνικό επίπεδο, με τους «Εργατικούς» (το κυβερνών κόμμα) να βρίσκονται μόλις στο 5% και το (ρεφορμιστικό-σοσιαλδημοκρατικό) Σιν Φέιν στο 13%.
Για μια αδύναμη κυβέρνηση, αντιμέτωπη από τη μια με οικονομικά προβλήματα και από την άλλη με την αυξανόμενη κινητικότητα σε επίπεδο εργατικών και κοινωνικών αγώνων, η άνοδος των ποσοστών της Αριστεράς και ιδιαίτερα της επαναστατικής Αριστεράς προσθέτει άλλο ένα μεγάλο πρόβλημα στα ήδη υπάρχοντα. Έτσι, έχουν υιοθετήσει μια ιδιαίτερα επιθετική τακτική απέναντι στο κίνημα και την Αριστερά, με αιχμή του δόρατος της κατηγορίες ενάντια στους διαδηλωτές του Τζόμπσταουν.
Οι σημαντικότερες πολιτικές δίκες εδώ και δεκαετίες
Η δίκες του Τζόμπσταουν, που θα συνεχιστούν μέσα στον επόμενο χρόνο, θα είναι οι σημαντικότερες πολιτικές δίκες εδώ και δεκαετίες.
Είναι ξεκάθαρο ότι ο στόχος είναι να καταδικαστούν και να φυλακιστούν οι κατηγορούμενοι για όσο το δυνατό μεγαλύτερο διάστημα. Στην περίπτωση του Πολ Μέρφι, η φυλάκιση ακόμη και για 6 μήνες συνεπάγεται την απώλεια της βουλευτικής του έδρας. Πρόκειται για δίκες που στοχεύουν κατευθείαν στα βασικά δημοκρατικά δικαιώματα και στο δικαίωμα στη διαμαρτυρία.
Όλοι όσοι θεωρούν τη μάχη για δημοκρατικά δικαιώματα και για πραγματική δικαιοσύνη σημαντική υπόθεση, πρέπει να σταθούν στο πλευρό των κατοίκων του Τζόμπσταουν, παίρνοντας ενεργά μέρος στην εκστρατεία για την υπεράσπιση των κατηγορουμένων! Ιδιαίτερα εργατικές ενώσεις και συνδικάτα σε πανευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο, είναι αναγκαίο να αναδείξουν το ζήτημα και να αναλάβουν δράση.
Το «Σοσιαλιστικό Κόμμα Ιρλανδίας», η Συμμαχία ενάντια στη Λιτότητα» και η «Επιτροπή για μια Εργατική Διεθνή», κάνουν έκκληση για διεθνή αλληλεγγύη, με μηνύματα διαμαρτυρίας στο Υπουργείο Δικαιοσύνης.
Τα μηνύματα μπορούν να στέλνονται στη διεύθυνση: [email protected]
Επισκεφθείτε επίσης τη σελίδα υπεράσπισης των αγωνιστών του Τζόμπσταουν στο facebook
