Στις δύο αναπληρωματικές εκλογές που έγιναν στο Δουβλίνο, τον Μάη που πέρασε και πριν από λίγες μέρες, στις 11 Οκτώβρη, πάλεψαν για την πρώτη θέση το Σιν Φέιν από τη μια και το Σοσιαλιστικό Κόμμα-CWI από την άλλη[1].
Tο Σιν Φέιν είναι πολύ γνωστό στην Ελλάδα σαν η πολιτική πτέρυγα του ΙRA και απολαμβάνει πλατιάς συμπάθειας ακριβώς γι’ αυτό το λόγο. Ποια είναι όμως η πραγματική φυσιογνωμία του Σιν Φέιν; Το άρθρο που ακολουθεί, του σ. Κόνορ Πέιν, μέλους του «Σοσιαλιστικού Κόμματος» (CWI) Ιρλανδίας επιχειρεί να αναδείξει αυτά ακριβώς τα χαρακτηριστικά. Η μετάφραση και επιμέλεια του άρθρου έγινε από τον σ. Νίκο Κοκκάλη
Οι δημοτικές εκλογές και οι Ευρωεκλογές του Μαΐου ανέδειξαν την μαζική απόρριψη της λιτότητας από τους Ιρλανδούς εργαζόμενους, όπως και τη δίψα τους για μια πραγματική πολιτική εναλλακτική. Μέσα σε αυτό το κλίμα, το Σιν Φέιν σημείωσε πολύ καλά εκλογικά αποτελέσματα, ερχόμενο δεύτερο με ποσοστό 19,5% στις ευρωεκλογές και τρίτο στις τοπικές εκλογές με ποσοστό 15,2%, αφού για μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας φάνταζε σαν μια αριστερή δύναμη κατά της λιτότητας.
Στα λόγια ενάντια στην λιτότητα…
Το Σιν Φέιν χρησιμοποιεί τη θέση του στην ιρλανδική βουλή για να επιτίθεται στην κυβερνητική πολιτική λιτότητας, ενώ αποκτά υποστήριξη χάρη στην αντίθεσή του στις πολιτικές που αποσκοπούν στη διάσωση των τραπεζών και βασίζονται στους φόρους στο νερό[2] και την ακίνητη περιουσία.
Δεδομένου ότι πρόκειται για ένα κόμμα με 14 βουλευτές και 154 δημοτικούς συμβούλους, το Σιν Φέιν θα μπορούσε να αξιοποιήσει αυτές τις δυνάμεις προκειμένου να χτίσει ένα μαχητικό κίνημα ενάντια στην λιτότητα. Θα μπορούσε για παράδειγμα να υποστηρίξει ενεργά μια εκστρατεία τύπου «Δεν Πληρώνω», βοηθώντας το κίνημα ενάντια στον φόρο του νερού να νικήσει. Δυστυχώς όμως, αυτού του είδους η προσέγγιση δεν είναι ανάμεσα στις επιλογές του.
…στην πράξη όμως;
Εκτός αυτού, το Σιν Φέιν έχει ξεκαθαρίσει ότι ενδιαφέρεται μετά τις επόμενες βουλευτικές εκλογές να αποτελέσει κομμάτι μιας κυβέρνησης συνασπισμού, πιθανότατα με το Εργατικό κόμμα (σημ: ιρλανδικό αντίστοιχο του ΠΑΣΟΚ) χωρίς να αποκλείει το κυβερνών Fianna Fail (Φιάνα Φολ – FF) ή το Fine Gael (Φίνε Γκέιλ – GF) δυο παραδοσιακά συντηρητικά κόμματα που εκπροσωπούν την άρχουσα τάξη.
Καθόλου τυχαία δεν είναι και η στάση του Σιν Φέιν σε σχέση με τις συμμαχίες στα Δημοτικά Συμβούλια. Σε αρκετούς δήμους ανά τη χώρα, το Σιν Φέιν έχει συμμαχήσει με το Φιάνα Φολ, το Φίνε Γκέιλ και το Εργατικό Κόμμα, προκειμένου να κερδίσει αξιώματα, ακόμα και σε περιπτώσεις στις οποίες τα κόμματα που είναι ενάντια στη λιτότητα είχαν την πλειοψηφία.
Για παράδειγμα, στο Δημοτικό Συμβούλιο του Κορκ, της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης της χώρας, το Σιν Φέιν αρνήθηκε να συνεργαστεί με τη «Συμμαχία Ενάντια στην Λιτότητα»[3] και άλλες αριστερές δυνάμεις, προτιμώντας να στηρίξει τους υποψηφίους του Φιάνα Φολ για τη θέση του Δήμαρχου και του Αντιδημάρχου!
Την ίδια στιγμή που στην Νότια Ιρλανδία το Σιν Φέιν ανήκει στην αντιπολίτευση, στη Βόρεια Ιρλανδία είναι στην κυβέρνηση! Εδώ, η πολιτική που εφαρμόζει είναι αυτή της λιτότητας, των περικοπών και των ιδιωτικοποιήσεων!
Βλέπουμε, ξανά και ξανά, την αντίθεση του Σιν Φέιν στην λιτότητα να μένει στα λόγια, ενώ στην πράξη την εφαρμόζει. Στις τελευταίες εθνικές εκλογές στη Νότια Ιρλανδία, πολλοί ψήφισαν το Εργατικό Κόμμα, αναμένοντας ότι θα υπερασπιζόταν τα συμφέροντα των εργαζομένων ενάντια στη λιτότητα. Στη συνέχεια, η προδοσία των Εργατικών οδήγησε στη συντριβή τους στις ευρωεκλογές του Μαΐου όπου από 19% στις εθνικές εκλογές του ’11 «κατρακύλησαν» στο 5,3%, μη καταφέρνοντας να εκλέξουν ούτε έναν ευρωβουλευτή. Η «κωλοτούμπα» των Εργατικών αποτελεί μια σαφή προειδοποίηση σε όσους βλέπουν σήμερα στο Σιν Φέιν μια εναλλακτική στην πολιτική της λιτότητας.
Όπως και τα άλλα μεγάλα κόμματα, το Σιν Φέιν αναζητά ενεργά υποστήριξη και χρηματοδότηση από μεγάλες επιχειρήσεις, κυρίως στις ΗΠΑ.
Ενδεικτικά, οι «Φίλοι του Σιν Φέιν», δηλαδή η πλατφόρμα που χρησιμοποιούν προκειμένου να αλιεύσουν χρηματοδότες στις ΗΠΑ, μάζεψε 359.023 δολάρια μέσα σε έξι μήνες, από τον Οκτώβρη του 2013 μέχρι τον Απρίλιο του 2014. Στο ποσό αυτό περιλαμβάνονται 20.000 δολάρια από την κατασκευαστική εταιρία United Structural Works, 10.000 δολάρια από τον όμιλο κατασκευαστικών Eurotech και 5.000 δολάρια από την Safeway Atlantic.
Μια γνήσια εργατική και αριστερή εναλλακτική πολιτική πρόταση είναι απαραίτητη για να ξεφύγει η ιρλανδική κοινωνία από την διαρκή λιτότητα η οποία την διαλύει καθημερινά. Μια πιο προσεκτική μελέτη στα έργα και τις ημέρες του Σιν Φέιν δεν αποτελεί την απάντηση που χρειάζεται η κοινωνία και το εργατικό κίνημα της χώρας.
