Στις 7/5, δεξαμενές με επικίνδυνα χημικά παρουσίασαν διαρροή, σε εργοστάσιο πλαστικών της εταιρείας LG στην παραθαλάσσια πόλη Βιζαχαπατνάμ της ανατολικής Ινδίας. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των τοπικών αρχών, μια δεξαμενή 5.000 τόνων που περιείχε στυρένιο, και είχε αφεθεί για μεγάλο διάστημα χωρίς συντήρηση εξαιτίας των μέτρων προστασίας από τον κορονοϊό όπως και άλλες εγκαταστάσεις της μονάδας, ανέπτυξε υψηλές θερμοκρασίες, με αποτέλεσμα να διαρρεύσει το περιεχόμενό της στην ατμόσφαιρα. Τουλάχιστον 12 άνθρωποι πέθαναν, ενώ πάνω από 1.000 μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο με σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα. Συνολικά, το αέριο διέρρευσε σε μια ακτίνα 3 χιλιομέτρων, ενώ πέρα από την ίδια την πόλη επηρέασε την ατμόσφαιρα σε άλλα πέντε χωριά.
Λίγες μέρες αργότερα αποκαλύφθηκε ότι το συγκεκριμένο εργοστάσιο λειτουργούσε για χρόνια χωρίς την απαραίτητη περιβαλλοντική άδεια! Για την ακρίβεια, το εργοστάσιο της νοτιοκορεάτικης πολυεθνικής, λειτουργούσε «παράνομα» για πολλά χρόνια, τουλάχιστον μέχρι τα μέσα του 2019. Η θρασύτατη παραδοχή μάλιστα, προέρχεται από την ίδια την εταιρεία! Ακόμη όμως κι όταν πήρε τη σχετική άδεια, οι πρακτικές απαξίωσης των κανόνων ασφαλείας συνεχίστηκαν, με τα τραγικά αποτελέσματα της 7ης Μάη.
Το ατύχημα ξύπνησε μνήμες από την τραγωδία του Μποπάλ, του χειρότερου βιομηχανικού ατυχήματος στην ιστορία. Βέβαια το ατύχημα στις εγκαταστάσεις της LG δε μπορεί να συγκριθεί με την τραγωδία του 1984, όταν η διαρροή στις εγκαταστάσεις της Union Carbide Corporation οδήγησαν στο θάνατο τουλάχιστον 4.000 ανθρώπων και σε αμέτρητες ακόμη περιπτώσεις σοβαρών προβλημάτων υγείας, αλλά και γενετικών μεταλλάξεων.
Ανεξαρτήτως κλίμακας όμως, όλα τα ατυχήματα αυτού του είδους υπενθυμίζουν το ίδιο πράγμα: κάθε μεγάλη εταιρεία που αφήνεται να λειτουργεί ανεξέλεγκτα, χωρίς κανόνες και με μόνο γνώμονα το κέρδος, θα επιβαρύνει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τις ανθρώπινες κοινωνίες. Αν τώρα η εν λόγω εταιρεία δραστηριοποιείται σε τομείς που σχετίζονται με το περιβάλλον, την υγεία, ή επεξεργάζονται επικίνδυνα υλικά, τότε αργά ή γρήγορα οι επιπτώσεις θα είναι σοβαρές και θα αφορούν το περιβάλλον και τις ανθρώπινες ζωές της περιοχής στην οποία βρίσκεται.
Τους τελευταίους μήνες, με αφορμή την κρίση του κορονοϊού, τα μέτρα ασφαλείας και οι περιβαλλοντικοί κανονισμοί περνάνε σε δεύτερη μοίρα. Στις ΗΠΑ, η κυβέρνηση Τραμπ συνεχίζει να χαλαρώνει προκλητικά την περιβαλλοντική νομοθεσία. Σε παρόμοια κατεύθυνση κινείται η ελληνική κυβέρνηση, διευκολύνοντας σε σκανδαλώδη βαθμό τη διαδικασία έκδοσης περιβαλλοντικών αδειών. Την ίδια ώρα, το ατύχημα της Ινδίας, δείχνει ακριβώς ποιο είναι το νόημα αυτών των αδειών και των όρων ασφαλείας και προστασίας του περιβάλλοντος που πρέπει να τηρούνται. Όσο πιο «χαλαρά» είναι τα πράγματα για τις μεγάλες επιχειρήσεις, τόσο πιο επώδυνα θα είναι τα αποτελέσματα για το περιβάλλον και την ανθρώπινη ζωή.
