Εκατοντάδες οργισμένα σχόλια από χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης προκάλεσε στα τέλη του Αυγούστου μια θρασύτατη ανάρτηση του Ινδού Διευθύνοντα Συμβούλου (CEO) Shantanu Deshpande, ιδρυτή της εταιρείας Bombay Shaving Company.
Ο Deshpande σε ανάρτηση του στο Linkedin στις 30 Αυγούστου, έγραψε πως:
«…Όταν είσαι 22 χρονών και καινούργιος στην δουλειά, ρίξου με τα μούτρα σε αυτήν. Τρώγε καλά και μείνε σε φόρμα, αλλά βάλε μπροστά το 18ωρο (σημ: καθημερινής εργασίας) για τουλάχιστον 4-5 χρόνια. Βλέπω ΠΟΛΛΟΥΣ νέους που χαζεύουν στην δουλειά και πείθουν τους εαυτούς του ότι “η ισορροπία μεταξύ προσωπικής ζωής και εργασίας, το να έχεις χρόνο για την οικογένεια σου, η ξεκούραση, μπλα-μπλα-μπλα” είναι σημαντικά. Είναι, αλλά όχι τόσο νωρίς. Τόσο νωρίς, λάτρεψε τη δουλειά σου. Ότι κι αν είναι.»
Λίγες μέρες μετά, και έπειτα από τον ορυμαγδό αρνητικών σχολίων που προκάλεσε, ο Deshpande επανήλθε με νέα ανάρτηση στην οποία ισχυριζόταν ότι «παρεξηγήθηκε», καθώς και ότι δεν θα κάνει ποτέ καμία νέα ανάρτηση στο Linkedin.
Φυσικά καμιά «παρεξήγηση» δεν έγινε.
Ο Deshpande είπε ανοιχτά και με θράσος αυτό που στην πράξη προσπαθούν να εφαρμόσουν τα αφεντικά διεθνώς. Δηλαδή να εμπεδώσουν στην κοινωνία την αντίληψη ότι οι εργαζόμενοι (και ειδικά οι νέοι) οφείλουν να «λιώνουν» στην δουλειά και να είναι κι ευχαριστημένοι από πάνω. Όσο για την «προσωπική ζωή» και τον «χρόνο με την οικογένεια», αυτά είναι σύμφωνα με τα αφεντικά πολυτέλειες που υπάρχουν μόνο για τους λίγους.
Όσο για τα φληναφήματα περί «λατρείας της δουλειάς», πόσες φορές δεν τα έχουμε ακούσει από «καινοτόμους επιχειρηματίες» και στην Ελλάδα; Τα αφεντικά μας καλούν να «αγαπήσουμε» την δουλειά μας. Τι κι αν αυτή δεν μας παρέχει ούτε τα απαραίτητα; Τι κι αν αυτή πολλές φορές είναι ανούσια ή και βλαπτική για το περιβάλλον και το κοινωνικό σύνολο; Τι κι αν δουλεύουμε υπό καθεστώς πίεσης και –έμμεσων ή άμεσων– απειλών; Εμείς πρέπει να την «λατρεύουμε, ότι κι αν είναι».
Οι παραπάνω δηλώσεις φαντάζουν βέβαια ακόμη πιο εξοργιστικές αν σκεφτεί κανείς πως προέρχονται από έναν εργοδότη από την Ινδία, μια χώρα όπου σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Εργασίας (ILO) οι εργαζόμενοι δουλεύουν κατά μέσο όρο περισσότερο από 48 ώρες την εβδομάδα (η Ινδία είναι 5η στον κόσμο όσον αφορά την εργάσιμη εβδομάδα) ενώ λαμβάνουν έναν από τους μικρότερους βασικούς μισθούς στην ευρύτερη περιοχή Ασίας-Ειρηνικού, με μόνο τους εργαζόμενους στο Μπαγκλαντές να βρίσκονται σε χειρότερη μοίρα.
Οι κυνικές δηλώσεις του Deshpande δεν αποτελούν απλά έναν λόγο να οργιζόμαστε – πρέπει να τις πάρουμε σαν μια σοβαρή προειδοποίηση. Όσο το εργατικό κίνημα και η Αριστερά εξακολουθούν να βρίσκονται σε βαθιά κρίση, τα αφεντικά θα αποθρασύνονται όλο και περισσότερο. Το βαρέλι άλλωστε της υπερεκμετάλλευσης δεν έχει, ούτε είχε ποτέ, πάτο. Καθήκον κάθε συνειδητού εργαζόμενου είναι να μπει στην μάχη για την ανατροπή αυτής της άθλιας κατάστασης. Στην Ινδία και διεθνώς.
