Ζήσης Σούρλας, 1ο έτος Μηχανικών Η/Υ και Πληροφορικής στο Πανεπιστήμιο Πατρών
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας συνεχίζει την προώθηση των συμφερόντων της ιδιωτικής παιδείας με την υπουργό παιδείας Νίκη Κεραμέως να καταθέτει προς ψήφιση τροπολογία με βάση την οποία εξισώνονται αυτόματα τα πτυχία των ιδιωτικών κολεγίων και ξένων πανεπιστημίων με αυτά των δημοσίων πανεπιστημίων. Σύμφωνα με την τροπολογία, το νέο ΣΑΕΠ (Συμβούλιο Αναγνώρισης Επαγγελματικών Προσόντων) θα δίνει άμεσα και με αυτοματοποιημένες διαδικασίες στους αποφοίτους ξένων πανεπιστημίων και ιδιωτικών κολεγίων την αναγνώριση επαγγελματικών προσόντων και ισοδυναμίας των πτυχίων τους με εκείνα των ελληνικών ΑΕΙ.
Ένα ακόμα χτύπημα στη δημόσια παιδεία
Με αυτή την τροπολογία η κυβέρνηση ανοίγει το δρόμο για περαιτέρω υποτίμηση των ΑΕΙ καθώς όχι μόνο αναγνωρίζονται επαγγελματικά δικαιώματα αλλά και η ισοτιμία των ακαδημαϊκών τίτλων σπουδών, κάτι το οποίο είναι λογικό για τα αντίστοιχα ΑΕΙ άλλων χωρών αλλά όχι για τα διάφορα ιδιωτικά κολέγια που λειτουργούν στη λογική του «όποιος πληρώνει, παίρνει πτυχίο» χωρίς να έχουν ούτε ακαδημαϊκή επάρκεια ούτε αντικειμενική αξιολόγηση. Αυτό πρακτικά σημαίνει έμμεση νομιμοποίηση ιδιωτικών πανεπιστημίων, παρακάμπτοντας τους περιορισμούς του άρθρου 16 του Συντάγματος!
Τα πάντα για τους ιδιώτες
Πέραν της προφανούς ενίσχυσης που προσφέρει η συγκεκριμένη τροπολογία στους μεγαλοεπιχειρηματίες της εκπαίδευσης, όλες οι αλλαγές που θέλει να πραγματοποιήσει το Υπουργείο Παιδείας αποσκοπούν συνολικά στην προώθηση της ιδιωτικής παιδείας. Από τη βάση του 10 στις πανελλαδικές εξετάσεις, τις διαγραφές των φοιτητών που ξεπερνούν τα ν+2 έτη* σπουδών, την εκμετάλλευση του αυτοδιοίκητου των πανεπιστημίων (κάτι που στη παρούσα κατάσταση, λόγω της υποχρηματοδότησης των ΑΕΙ, θα σημαίνει ότι τα ΑΕΙ θα πρέπει να αναζητούν τα ίδια τους οικονομικούς πόρους για τη λειτουργία τους και άρα την είσοδο ιδιωτικών εταιρειών στα πανεπιστήμια μέσω ΣΔΙΤ**), μέχρι και την συγκεκριμένη τροπολογία, όλες έχουν σκοπό να υποσκάψουν την δημόσια παιδεία και να ωθήσουν όλο και περισσότερο κόσμο στους ιδιώτες. Όλα αυτά φυσικά εντάσσονται στην γενική νεοφιλελεύθερη ατζέντα της κυβέρνησης που έχει ως στόχο την ιδιωτικοποίηση των πάντων και την ενίσχυση του μεγάλου κεφαλαίου.
Η ανώτατη εκπαίδευση πιο ταξική από ποτέ
Αυτές οι αλλαγές καθιστούν το πανεπιστήμιο πιο ταξικό καθώς όσοι έχουν λεφτά μπορούν να εγγραφούν στα πρώτης τάξεως ιδιωτικά κολέγια και να απολαμβάνουν τα ίδια εργασιακά δικαιώματα χωρίς κριτήρια εισαγωγής, χωρίς καμία βάση του 10 (εδώ η δήθεν «αριστεία» πάει περίπατο μπροστά στα φράγκα) αλλά και χωρίς το φόβο της διαγραφής (που ακούστηκε το κράτος να βάλει ν+2 στην «ιδιωτική πρωτοβουλία»). Αντιθέτως τα παιδιά των φτωχών εργατικών-λαϊκών στρωμάτων είναι αυτά που θα εισαχθούν μετά από πολύ κόπο αλλά και έξοδα (να μην ξεχνάμε την ανάγκη του φροντιστηρίου, η οποία θα ενισχυθεί με την θέσπιση της βάσης του 10) σε ένα πανεπιστήμιο με ελλείψεις, σε ένα πανεπιστήμιο υποχρηματοδοτούμενο, με τον φόβο της διαγραφής (εφ’ όσον περάσει το ν+2). Και φυσικά αν δεν καταφέρουν να εισαχθούν με αυτόν τον τρόπο πιθανώς να αναγκαστούν να καταφύγουν στα λογής πιο φθηνά κολέγια β’ κατηγορίας τα οποία εικονικά θα αποκτήσουν ισοτιμία με τα ΑΕΙ, αλλά είναι εύκολα κατανοητό ότι τα πτυχία τους δεν θα αντιμετωπίζονται με καθόλου ισότιμο τρόπο στην αγορά εργασίας. Αυτή είναι και η ουσία της βάσης του 10, να στείλει πελατεία στα ιδιωτικά κολέγια.
Ποια πρέπει να είναι η απάντηση
Η απάντηση από το φοιτητικό κίνημα πρέπει να είναι μία: συλλογικός αγώνας ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης, στην κατάργηση του ασύλου, στη βάση του 10, στις διαγραφές φοιτητών και σε όποιο άλλο αντιδραστικό μέτρο θέλει να περάσει η κυβέρνηση. Χρειάζεται οι μαχητικές φοιτητικές κινήσεις της αριστεράς να οργανώσουν ενημερωτικές εκστρατείες και να κινητοποιήσουν τους φοιτητές και τους συλλόγους ενάντια στην επίθεση της κυβέρνησης στη δημόσια παιδεία. Χρειάζεται επίσης να υπάρξει ενημέρωση και συντονισμός με μαθητές, εκπαιδευτικούς αλλά και γονείς, με σκοπό τη δημιουργία ενός πανεκπαιδευτικού μετώπου. Μέσα από αυτό το μέτωπο μπορούμε να αγωνιστούμε ενάντια σε όλα τα παραπάνω αλλά και για τη δημόσια εκπαίδευση που έχουμε ανάγκη, για ένα δημόσιο πανεπιστήμιο που θα καλύπτει τις ανάγκες των φοιτητών, για ένα πανεπιστήμιο ανοιχτό, δημοκρατικό και ελεύθερο. Γιατί η εκπαίδευση είναι δικαίωμα όλων και όχι προνόμιο των πλουσίων!
_______
