του Χρήστου Κεφαλή*
Η δίκη της NSU, της οργάνωσης των Νεοναζί δολοφόνων που ευθύνεται για φόνους και βομβιστικές επιθέσεις στη Γερμανία, ξεκίνησε στο Μόναχο. Παράλληλα, δόθηκε στη δημοσιότητα μια προσωρινή έκθεση της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Έρευνας που συγκροτήθηκε από το γερμανικό κοινοβούλιο για το θέμα.
Η NSU (Nationalsozialistischer Untergrund, Εθνικοσοσιαλιστική Μυστική Οργάνωση) αποκαλύφθηκε το Νοέμβριο του 2011, όταν μετά από μια ληστεία τράπεζας, όπως ανακοίνωσε η αστυνομία, δυο ηγετικά μέλη της αυτοκτόνησαν σε ένα τροχόσπιτο αφού ανακαλύφθηκαν.
Οι μετέπειτα έρευνες έδειξαν ότι η οργάνωση αυτή ευθυνόταν τουλάχιστον για 10 φόνους μικροεπιχειρηματιών μεταναστών (8 Τούρκων και ενός Έλληνα) μιας Γερμανίδας αστυνομικού, δυο εκρήξεις το 2001 και το 2004 στην Κολωνία με 22 τραυματίες, και 14 ληστείες τραπεζών.
***
Ταυτόχρονα, ήρθε στο φως ένα απίστευτο δίκτυο συγκάλυψης από τις γερμανικές μυστικές υπηρεσίες, που ενώ είχαν διεισδύσει με πολλούς πληροφοριοδότες στην NSU, δεν έκαναν τίποτα για να τη σταματήσουν.
Το Νοέμβριο του 2011 αποκαλύφθηκε ότι ένας αξιωματικός του Κρατικού Γραφείου της Έσσης για την Προστασία του Συντάγματος ήταν μέσα στο Ίντερνετ καφέ στο Κάσελ, όταν δολοφονήθηκε από τους Νεοναζί ο ιδιοκτήτης του το 2006. Αυτός ο πράκτορας είχε ανοικτά φιλοναζιστικές απόψεις, όντας γνωστός στο χωριό του ως «Μικρός Αδόλφος». Μετά την αποκάλυψη δεν αποπέμφθηκε, αλλά απλά μετατέθηκε σε άλλη υπηρεσία.
Αργότερα τα ερωτηματικά για το ρόλο των μυστικών υπηρεσιών μεγεθύνθηκαν όταν το περιοδικό Στερν παρουσίασε μια αναφορά της αμερικάνικης DIA όπου δηλωνόταν ότι δυο πληροφοριοδότες των γερμανικών μυστικών υπηρεσιών και δυο αμερικανοί πράκτορες ήταν παρόντες στη δολοφονία της αστυνομικού.
Τον Ιούλιο του 2012 ο επικεφαλής του Ομοσπονδιακού Γραφείου για την Προστασία του Συντάγματος Χάιντς Φρομ παραιτήθηκε, όταν έγινε γνωστό ότι στις 12 Νοέμβρη του 2011, υπάλληλοι της υπηρεσίας του είχαν καταστρέψει φακέλους για την υπόθεση της NSU, αμέσως μετά από αίτημα των αρχών να προωθήσει η υπηρεσία τις σχετικές πληροφορίες.
Το περασμένο φθινόπωρο το περιοδικό Σπίγκελ αποκάλυψε ότι ένας πληροφοριοδότης των μυστικών υπηρεσιών ονόματι Τόμας Σ. προμήθευε με εκρηκτικά την NSU στη δεκαετία του ’90, ενώ όλοι οι κατηγορούμενοι στη δίκη ήταν γνωστοί στις γερμανικές αρχές.
***
Στη δίκη που ξεκίνησε τελικά στις 6 Μάη, βασική κατηγορούμενη είναι η Μπεάτε Ζέπε, το μόνο επιζόν ηγετικό στέλεχος της NSU, μετά την αυτοκτονία των Μούντλος και Μπένχαρντ το 2011. Άλλα τέσσερα μικρότερης σημασίας μέλη της οργάνωσης δικάζονται επίσης. Ήδη, στις πρώτες μέρες, η διαδικασία διακόπηκε για μια βδομάδα, προκαλώντας έντονες αντιδράσεις συγγενών των θυμάτων και της τουρκικής κοινότητας.
Η δράση των Νεοναζί εγκληματιών της NSU δεν έδειξε μόνο τα λάθη και την τύφλωση των γερμανικών αρχών απέναντι στον ακροδεξιό εξτρεμισμό (χαρακτηριστικά στα 2000-2011 απέδιδαν τους φόνους σε διαμάχες μαφιών, μη ερευνώντας τις ακροδεξιές οργανώσεις). Έδειξε κυρίως πόσο ακατάλληλα είναι τα όργανα του αστικού κράτους για την καταπολέμηση αυτού του κινδύνου, ακόμη και αν υποτεθεί ότι υπάρχει η σχετική βούληση σε ορισμένους κρατικούς παράγοντες. Όταν οι κυβερνήσεις προωθούν, διεθνώς, διακρίσεις και διώξεις σε βάρος των μεταναστών, το δε αστικό κράτος και οι μηχανισμοί του έχουν ως κύρια αποστολή την καταστολή των προοδευτικών κινημάτων, είναι ουτοπία να πιστεύεται ότι μπορεί να βάλουν φραγμό στις ακροδεξιές οργανώσεις, με τις οποίες οι μυστικές υπηρεσίες εμπλέκονται και τις αξιοποιούν ποικιλότροπα.
Η έρευνα της επιτροπής του γερμανικού κοινοβουλίου έρχεται με τον τρόπο της να επιβεβαιώσει αυτό το γεγονός. Η προσωρινή έκθεσή της, δημοσιευμένη στις 13 Μάη, διαπίστωσε την πλήρη αποτυχία των μυστικών υπηρεσιών, αποκλείοντας όμως την περίπτωση να συγκάλυπταν εμπρόθετα τη δράση των ακροδεξιών πυρήνων.
Πέρα από τα γεγονότα, που έφεραν σε φως τη διαφθορά των μυστικών υπηρεσιών, αυτό το συμπέρασμα αμφισβητείται από την ίδια την πορεία των εργασιών της επιτροπής, όπου εκδηλώθηκαν επίμονες προσπάθειες κουκουλώματος από τις αρχές. Φάκελοι καταστράφηκαν και παρακρατήθηκαν, ενώ αρκετοί μάρτυρες, στελέχη μυστικών υπηρεσιών, κ.λπ., φιμώθηκαν ή εξωθήθηκαν σε άρνηση συνεργασίας από ανωτέρους τους.
Η Πέτρα Πάου, εκπρόσωπος του Die Linke στην επιτροπή, είπε ότι μια πλήρης διαλεύκανση των φόνων «αποτράπηκε από τη συμπεριφορά της κυβέρνησης και των αρχών». Αποκάλυψε επίσης ότι «μας δόθηκε πρόσβαση σε ορισμένα ντοκουμέντα, αλλά δεν μπορεί ποτέ να μιλήσουμε σε κανέναν γι’ αυτά». Αυτό και μόνο αρκεί για να δείξει ότι πρόθεση των αρχών ήταν να κρατήσουν μακριά από τη δημοσιότητα τα πιο σημαντικά στοιχεία, ώστε να μην έρθει σε φως η έκταση της διαφθοράς. Περιττό να πούμε, ένα αριστερό κόμμα θα όφειλε να αποχωρήσει από τη διαδικασία όταν τέθηκαν τέτοιοι όροι.
Ακόμη και αν δεχτούμε ότι δεν υπήρξε άμεση κάλυψη των Νεοναζί από τις μυστικές υπηρεσίες, το συμπέρασμα είναι η πλήρης αδυναμία των γερμανικών αρχών να ελέγξουν τις ακροδεξιές συμμορίες. Είναι ότι τα κατώτερα κλιμάκια των υπηρεσιών ασφαλείας προηγμένων χωρών όπως η Γερμανία λειτουργούν παρακρατικά και οι ανώτερες βαθμίδες δεν θέλουν ούτε μπορούν να τα ξεκαθαρίσουν.
Η εμπειρία των νεοναζί δολοφόνων της NSU, όπως και εκείνη του Μπρέιβικ στη Νορβηγία, έχουν έτσι σημαντικά διδάγματα. Όντας τα χειρότερα σύγχρονα μαζικά εγκλήματα του φασισμού στην Ευρώπη, προδιαγράφουν το ζοφερό μέλλον αν οι ίδιοι οι λαοί δεν αντισταθούν και δεν πάρουν στα χέρια τους την υπόθεση του αγώνα ενάντια στους επίδοξους μιμητές της ναζιστικής κτηνωδίας.
____________________
*Ο Χρήστος Κεφαλής είναι μέλος της ΣΕ της Μαρξιστικής Σκέψης.
