Η Ραζάν αλ Νατζάρ, μια 21χρονη εθελόντρια νοσηλεύτρια στη Γάζα, δολοφονήθηκε από ελεύθερο σκοπευτή του ισραηλινού στρατού κατά τη διάρκεια διαμαρτυρίας κοντά στην πόλη Χαν Γιουνίς την 1η Ιούνη. Σκοτώθηκε ενώ έδινε τις πρώτες βοήθειες σε διαδηλωτές, κατά την εβδομαδιαία πλέον «Πορεία της Επιστροφής». Η φρικιαστική εν ψυχρώ δολοφονία της, ανεβάζει τον αριθμό των νεκρών Παλαιστίνιων σε πάνω από 120 από την έναρξη του νέου παλαιστινιακού κινήματος στα τέλη του Μάρτη. Χιλιάδες ακόμη έχουν τραυματιστεί από πραγματικά πυρά.
Διαβάστε παρακάτω τη μαρτυρία του φωτογράφου – αυτόπτη μάρτυρα στη δολοφονία της Ραζάν αλ Νατζάρ στη Γάζα, την ώρα που περιέθαλπε τραυματισμένους Παλαιστίνιους διαδηλωτές. Ο M.R. μίλησε σε μέλη του «Κινήματος Σοσιαλιστικού Αγώνα» (τμήμα της Επιτροπής για μια Εργατική Διεθνή – CWI και αδελφή οργάνωση του «Ξ» σε Ισραήλ – Παλαιστίνη). Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Γάζα, ήταν γνωστός της Ραζάν και την είδε να δολοφονείται μπροστά στα μάτια του.
____________________
Είμαι ένας από τους πρόσφυγες που ζουν σε αυτούς τους καταυλισμούς. Από την ώρα που γεννήθηκα ζω τις συνέπειες αυτής της κατάστασης. Έχω δουλέψει στη δημοσιογραφία για περίπου επτά χρόνια, αλλά τώρα κάνω ντοκιμαντέρ. Εδώ και λίγο καιρό, εγώ και οι συνάδελφοί μου καταγράφουμε τα γεγονότα στη Γάζα…
Γνώρισα τη Ραζάν στην «Πορεία της Επιστροφής» στο Χαν Γιουνίς. Ήταν μια από τους πρώτους εθελοντές στην περίθαλψη τραυματιών. Δούλευε χωρίς να αμείβεται. Έδωσε τη ζωή της για να βοηθήσει τους ειρηνικούς διαδηλωτές που έπαιρναν μέρος στις «Πορείες της Επιστροφής». Ήταν παρούσα κάθε μέρα, από νωρίς το πρωί, μέχρι το τέλος των συγκρούσεων, αργά το απόγευμα. Θυσιάστηκε για να μάθει ο κόσμος ότι υπάρχουν άνθρωποι που παλεύουν για δίκαιους, ειρηνικούς σκοπούς.
Χθες (την 1η Ιούνη) εγώ και οι συνάδελφοί μου ήμασταν στην «Πορεία της Επιστροφής» στο Χαν Γιουνίς, στα σύνορα. Κάναμε τη δουλειά μας όπως συνήθως. Οι στρατιώτες στοχοποιούσαν τους πάντες, είτε με χημικά (ένα μείγμα δακρυγόνων και τοξικών αερίων που έχουν επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία για εβδομάδες) είτε με τις διεθνώς απαγορευμένες εκρηκτικές σφαίρες.
Ένας νεαρός άντρας τραυματίστηκε και το παραϊατρικό προσωπικό έτρεξε να τον βοηθήσει. Η Ραζάν ήταν μέλος της ομάδας. Τότε, οι στρατιώτες την πυροβόλησαν σκόπιμα, γνωρίζοντας ότι φορούσε τη λευκή μπλούζα της νοσηλεύτριας. Την πέτυχαν με μια σφαίρα στο στήθος. Η σφαίρα τη διαπέρασε και προκάλεσε ένα μεγάλο τραύμα. Ήμουν σοκαρισμένος, δεν μπορούσα να συνεχίσω να τραβάω φωτογραφίες.
Η Ραζάν δεν είχε όπλο, ή οτιδήποτε θα μπορούσε να αποτελέσει δικαιολογία για τη στοχοποίηση και τη δολοφονία της. Αντίθετα, ήταν συγκεντρωμένη στην προσπάθεια να βοηθήσει τον τραυματία.
Για να το ξεκαθαρίσω, οι Ισραηλινοί στρατιώτες μπορούν να δουν πολύ καλά ποιον πυροβολούν, με τον εξοπλισμό που διαθέτουν. Σκοτώνουν σκόπιμα άοπλους, παιδιά, δημοσιογράφους και παραϊατρικό προσωπικό. Δεν ακολουθούν κανένα νόμο.
Η Ραζάν, το όμορφο κορίτσι, έφυγε για πάντα. Ο θάνατός της δε θα αποθαρρύνει το λαό μας από το να συνεχίσει τις «Πορείες της Επιστροφής». Πιστεύουν, ότι σκοτώνοντας ανθρώπους μπορούν να αποθαρρύνουν τους υπόλοιπους, να τους κάνουν να σταματήσουν, αλλά κάνουν λάθος. Οι δολοφονίες αθώων αυξάνουν την αποφασιστικότητα του λαού μας στη μάχη για τα δικαιώματά του, τα πιο βασικά δικαιώματα που θεωρητικά εγγυάται η διεθνής νομοθεσία. Θέλουμε να ζήσουμε με ελευθερία, να μπορούμε ελεύθερα να μετακινούμαστε, να ταξιδεύουμε, θέλουμε να τερματιστεί η άδικη πολιορκία του καταπιεσμένου λαού μας.
