Την Κυριακή 28 Γενάρη και το Σάββατο 3 Φλεβάρη, το αντιφασιστικό κίνημα πέτυχε 2 πολύ σημαντικές νίκες.
Στις 28/1 ματαίωσε τη συγκέντρωση που προγραμμάτιζε η ναζιστική οργάνωση Propatria στην πλατεία Ρηγίλλης με αφορμή την επέτειο των γεγονότων του 1996 στα Ίμια.
Στις 3 Φλεβάρη ακύρωσε την συγκέντρωση που είχε εξαγγείλει με δημόσιο κάλεσμα η Χρυσή Αυγή στον ίδιο χώρο για τον ίδιο λόγο.
Στην πρώτη περίπτωση οι φασίστες περιορίστηκαν σε ρίψη φωτοβολίδας προς τους αστυνομικούς στην πλατεία Μαβίλη. Στην δεύτερη η Χρυσή Αυγή έκανε τη συγκέντρωσή της στην πλατεία Τερψιθέας στον Πειραιά 11,3 χιλιόμετρα μακριά από το σημείο που είχε εξαγγείλει!
Και στις 2 περιπτώσεις οι φασίστες ήταν 50 άτομα περίπου.
Αυτοί οι αριθμοί σε συνδυασμό με το ότι τελικά οι φασίστες κινήθηκαν σαν τον κλέφτη μέσα στη νύχτα, για μία ακόμη χρονιά είναι ενδεικτικά της πολιτικής και οργανωτικής ήττας που έχουν υποστεί από τους αγώνες του αντιφασιστικού και του εργατικού κινήματος.
Οι πρόσφατες επιτυχίες του αντιφασιστικού κινήματος
Σε μια εποχή γενικευμένης ανόδου της Ακροδεξιάς διεθνώς και της ύπαρξης 3 ακροδεξιών κομμάτων στη βουλή, το αντιφασιστικό κίνημα την τελευταία περίοδο πέτυχε:
- Τη μείωση των ποσοστών και της επιρροής του Κασιδιάρη στις δημοτικές εκλογές του Οκτώβρη.
- Να ακυρωθεί η πανευρωπαϊκή φασιστική συγκέντρωση που προγραμμάτιζαν επί μήνες όλες οι ελληνικές φασιστικές οργανώσεις στο Νέο Ηράκλειο την 1η Νοέμβρη.
- Μέσα σε 7 μέρες να ματαιώσει τις συγκεντρώσεις για τα Ίμια στην πλατεία Ρηγίλλης και της Propatria και της Χρυσής Αυγής.
Και αυτό δεν το πέτυχαν μαζικά κόμματα αλλά οργανώσεις, συλλογικότητες της επαναστατικής Αριστεράς και του αναρχοσυνδικαλισμού, που μαζί με ανένταχτους και ανένταχτες αγωνιστές και αγωνίστριες συσπειρώνονται στον Αντιφασιστικό Συντονισμό Αθήνας – Πειραιά που ήταν ο βασικός οργανωτής αυτών των κινητοποιήσεων.
Ασφαλώς όχι μόνος, καθώς συμμετείχαν σε διάφορα σημεία και άλλες δυνάμεις και τμήματα του ευρύτερου αντιεξουσιαστικού χώρου που έχουν την αντίληψη της ανάγκης μαζικής απεύθυνσης στην κοινωνία. Ωστόσο, χωρίς την ύπαρξη του Αντιφασιστικού Συντονισμού είναι πολύ αμφίβολο αν θα είχαν σημειωθεί όλες αυτές οι επιτυχίες.
Το αντιφασιστικό κίνημα στην πλ. Ρηγίλλης, οι φασίστες στον Πειραιά
Ειδικά φέτος η εικόνα της Χρυσής Αυγής στραπατσαρίστηκε περισσότερο από ποτέ. Πρώτη φορά μεταφέρθηκε τόσο μακριά από την πλατεία Ρηγίλλης. Οι φασίστες προσπαθούν να εμψυχώσουν το διαλυμένο ηθικό των μελών τους βρίσκοντας ως δικαιολογία για αυτήν την αναδίπλωσή τους, τις απαγορεύσεις της αστυνομίας.
Στην πραγματικότητα, η απαγόρευση και η παρουσία της αστυνομίας, έδωσαν άλλοθι στους φασίστες για να μην πλησιάσουν την πλατεία Ρηγίλλης αφού, η δική μας αντισυγκέντρωση ήταν πολύ μεγαλύτερη. Όσο και αν προσπαθούν να κρυφτούν πίσω από αυτά, ήταν το αντιφασιστικό κίνημα που τους έδιωξε στον Πειραιά, όπως ήταν το αντιφασιστικό κίνημα που ακύρωσε τη φασιστοσυγκέντρωση την 1η Νοέμβρη.
Ο επικεφαλής της αστυνομίας στην πλατεία Ρηγίλλης είπε πολύ καθαρά στην αντιπροσωπεία του Αντιφασιστικού Συντονισμού ότι έχει εντολή να κάνει προσαγωγές αν δεν αποχωρήσουμε από το σημείο. Και δεν εννοούσε μόνο τη ζώνη απαγόρευσης αλλά και την ευρύτερη περιοχή. Μάλιστα νωρίτερα είχαν συλλάβει 10 μέλη της ΟΡΜΑ που προσπάθησαν να ανοίξουν πανό στην πλατεία Ρηγίλλης.
Τελικά το μπλοκ του Συντονισμού μαζί με τους Φοιτητικούς Συλλόγους από σχολές της Αθήνας που είχαν πάρει απόφαση συμμετοχής στη συγκέντρωση, καταφέραμε να φτάσουμε απέναντι από την πλατεία Ρηγίλλης και να παραμείνουμε μπροστά στον φραγμό των ΜΑΤ μέχρι να σιγουρευτούμε ότι οι φασίστες δεν θα εμφανιστούν. Και όταν αυτό επιβεβαιώθηκε αποχωρήσαμε συντεταγμένα από τον χώρο.
Να στείλουμε τους φασίστες στο χρονοντούλαπο της ιστορίας
Όλα αυτά προφανώς δεν σημαίνουν ότι οι φασίστες πρέπει να υποτιμηθούν. Ασφαλώς είναι σε πολύ πιο αδύναμη θέση από την εποχή της μεγάλης ανόδου της Χρυσής Αυγής. Όμως παραμένουν δυνητικά δολοφόνοι όπως έδειξαν τα γεγονότα στο Μοναστηράκι στη 1 Νοέμβρη, όπου μέλη της Propatria επιχείρησαν να κάψουν ζωντανούς αντιφασίστες διαδηλωτές μέσα στο βαγόνι του ηλεκτρικού στο Μοναστηράκι ή πιο πρόσφατα με το πέταγμα φωτοβολίδας ευθείας βολής ενάντια σε αστυνομικούς στην πλατεία Μαβίλης επειδή τους πέρασαν για αναρχικούς…
Στο πολιτικό πεδίο οι ρατσιστικές, ξενοφοβικές, εθνικιστικές, ομοφοβικές, σεξιστικές αντιλήψεις και θέσεις τους βρίσκουν εύφορο έδαφος ανάπτυξης μέσα στις γραμμές της κοινωνίας.
Και αυτό φυσικά γίνεται με τις πλάτες της κυβέρνησης και συνολικά των πολιτικών εκπροσώπων του καπιταλιστικού συστήματος. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το γεγονός ότι επί 19 χρόνια η αστυνομία δεν απαγόρευσε ούτε μια φορά τη συγκέντρωση που κάλεσαν οι φασίστες για τα Ίμια. Μάλιστα πέρυσι ο πρώην δήμαρχος Μπακογιάννης και η ΓΑΔΑ είχαν δώσει άδεια στην καταδικασμένη ως εγκληματική οργάνωση Χρυσή Αυγή να κάνει τη συγκέντρωσή της.
Μόλις φέτος απαγορεύτηκαν όλες οι συγκεντρώσεις, όπως έγινε και την 1η Νοέμβρη, με το σύστημα στην ουσία να εξισώνει εγκληματικές φασιστικές οργανώσεις με το αντιφασιστικό κίνημα, ρίχνοντας νερό στον μύλο της θεωρίας των δύο άκρων.
Επομένως ο κίνδυνος οι σημερινοί 50 φασίστες που βγαίνουν στους δρόμους να πολλαπλασιαστούν όπως συνέβη και στο παρελθόν, είναι υπαρκτός.
Το αντιφασιστικό κίνημα αξιοποιώντας τη λογική και την τακτική του Ενιαίου Μετώπου πρέπει να συνεχίσει και να εντείνει την δράση του. Όχι μόνο κάνοντας αντισυγκεντρώσεις αλλά κυρίως αποκρούοντας πολιτικά και με επιχειρήματα όλη τη φασιστική επιχειρηματολογία και προπαγάνδα.
Ενωτικά, μαχητικά, με συνέπεια και διάρκεια, μπορούμε και πρέπει να κάνουμε τον φασισμό μουσειακό είδος.
