Ένα (ανυπόγραφο…) άρθρο που κυκλοφορεί τις τελευταίες μέρες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με τίτλο «5 λόγοι για να βγαίνεις με μια κοπέλα με διατροφικές διαταραχές», έχει καταφέρει να εξοργίσει τους απανταχού σκεπτόμενους ανθρώπους (όσους το εγκατέλειψαν αηδιασμένοι στις πρώτες παραγράφους αλλά πολύ περισσότερο όσους άντεξαν να το διαβάσουν μέχρι το τέλος).
Σύμφωνα με το άρθρο, η σχέση με μια κοπέλα με νευρική ανορεξία «συμφέρει» από πολλές απόψεις τον άντρα που θα την επιλέξει.
«Τίποτα δεν περιγράφει καλύτερα τα προβλήματα των λευκών κοριτσιών από μια καλή παραδοσιακή διατροφική διαταραχή…»
μας εξηγεί ο αρθρογράφος στην αρχή του κειμένου. Λίγο πιο κάτω διευκρινίζει ότι η λίστα που παραθέτει στη συνέχεια δεν ανταποκρίνεται σε όλες τις διατροφικές διαταραχές, αλλά ειδικά στη νευρική ανορεξία. Οι «υπέρβαρες», οι «εθισμένες στο φαγητό», «όσες δεν μπορούν να διατηρήσουν τον αυτοέλεγχό τους», δεν έχουν θέση στο «πρότυπο» που περιγράφει, όπως βέβαια δεν έχουν και θέση σε οποιαδήποτε έκφανση της κοινωνικής ζωής.
Η λίστα του «κυρίου»…
Ας ρίξουμε μια ματιά στα «προτερήματα» που προσφέρει η ασθένεια μιας γυναίκας σε όποιον «έξυπνο» (όπως π.χ. ο αρθρογράφος) ξέρει να τα αναγνωρίσει και να τα εκμεταλλευτεί:
«1. Η εμμονή της με το σώμα της βελτιώνει τη συνολική της εικόνα: Μια κοπέλα που δαπανά ασυνήθιστα μεγάλη πνευματική και φυσική ενέργεια σε σχέση με την εξωτερική της εμφάνιση, σπάνια είναι χοντρή. Αν μάλιστα σκοπεύεις να ξεκινήσεις μια μακροχρόνια σχέση με μια τέτοια κοπέλα, είναι απίθανο να χάσει το ενδιαφέρον για την εμφάνισή της με την πάροδο του χρόνου… Αν και μπορεί να έχουν μια ”διαταραγμένη εικόνα για το σώμα τους" εσωτερικά, αυτό συνήθως σημαίνει ότι παραμένουν σε καλή φυσική κατάσταση εξωτερικά»
Η εικόνα μιας γυναίκας, που υποφέρει από την αγωνία της εξωτερικής της εμφάνισης σε βαθμό που πιθανά να είναι καταστροφικός για την υγεία ή και τη ζωή της, είναι για τον αρθρογράφο όμορφη! Αποτελεί το βασικό της πλεονέκτημα, αφού προσφέρει σε αυτόν που θα την αποκτήσει τις ιδανικές αναλογίες και μάλιστα με πολυετή εγγύηση.
Όταν ξεκινάς μια μακροχρόνια σχέση με μια "ανορεξική γυναίκα", στόχος σου, κατά τον "αρθρογράφο", δεν πρέπει να είναι να τη βοηθήσεις, να την κάνεις να νιώσει καλύτερα με τον εαυτό της και το σώμα της, να ενισχύσεις την αυτοπεποίθησή της, αλλά αντίθετα να ποντάρεις στη συνέχιση μιας ψυχολογικής αδυναμίας ή διαταραχής, που μπορεί να προκαλέσει μεγάλη ζημιά στην ίδια, αλλά σου εξασφαλίζει μια αρρωστημένη σχέση σε ένα όμορφο περιτύλιγμα.
«2. Κοστίζει λιγότερο: Μπορείς να την πας σε ένα καλό εστιατόριο και να παραγγείλεις με άνεση, ξέροντας ότι το κόστος της θα είναι πολύ μικρό. Στις περισσότερες περιπτώσεις θα πάρει ένα μικροσκοπικό πιάτο … Αν είσαι ένας πεινασμένος μπάσταρδος, μπορείς να τελειώσεις το πιάτο της…»
Επειδή ως γνωστό οι σχέσεις εξαρτώνται από τη δυνατότητα του (υποχρεωμένου να πληρώνει παντού και πάντα σύμφωνα με τον αρθρογράφο) άντρα, να πηγαίνει τη σύντροφό του σε ακριβά εστιατόρια, όσο λιγότερο καταναλώνει εκείνη, τόσο το καλύτερο.
Δύσκολο να πει κανείς αν τα παραπάνω είναι πιο προσβλητικά για τις γυναίκες ή για τους άντρες. Ο «αρθρογράφος» όμως δεν καταλαβαίνει από τέτοια. Αυτός θεωρεί πως είναι το ισχυρό αρσενικό, που στην κοινωνία της ζούγκλας (που ξεκάθαρα επιλέγει και προτιμά) θα εντυπωσιάσει το «αδύναμο θηλυκό» για τις ανάγκες της αναπαραγωγής, αλλά αν χρειαστεί θα το κατασπαράξει, ή θα του αρπάξει την μπουκιά από το στόμα.
Το ισχυρό αρσενικό «μας» βέβαια στην προκειμένη δεν είναι παρά ένα κομπλεξικό ανθρωπάκι.
«3. Είναι εύθραυστη και ευάλωτη: Σε πάρα πολλές περιπτώσεις, το υπερδιογκωμένο ‘εγώ’ και η υπερβολικά υψηλή αυτοεκτίμηση είναι ανάμεσα στα πιο μη ελκυστικά χαρακτηριστικά μιας κοπέλας… Αντί λοιπόν να πρέπει να αντιμετωπίσεις μια δύσκολη, ανυπόφορη κοπέλα, θα έχεις να κάνεις με μια ελκυστικά ανασφαλή, που θα ικανοποιείται εύκολα και δε θα ζητά τίποτα παραπάνω από την αποδοχή σου… αυτό το επίπεδο αδυναμίας, συχνά βγάζει στην επιφάνεια τα καλύτερα στοιχεία του άντρα, του οποίου το ‘προστατευτικό ένστικτο’ δεν μπορεί παρά να ενεργοποιηθεί»
Το πανίσχυρο αντράκι, λοιπόν, τρέμει την γυναίκα με άποψη και με αυτοεκτίμηση – αυτά είναι ανυπόφορα πράγματα! Ζήτω η υποταγή λοιπόν, σύμφωνα με τον «αρθρογράφο» – γιατί όσο πιο υποταγμένη είναι η γυναίκα, όσο δεν θα ζητά και δεν θα θέλει τίποτα, παρά μόνο θα ικανοποιείται με λίγα και εύκολα, τόσο το αντράκι θα νοιώθει Μέγας και Προστάτης!
Τίποτα καινούργιο δεν μας λέει το αντράκι. Το κατεστημένο προσπαθεί να πείσει εδώ και γενιές ότι η γυναίκα πρέπει να είναι σεμνή, μετρημένη, εύθραυστη, αδύναμη, χωρίς άποψη, απόλυτα εξαρτημένη από τον άντρα – προστάτη.
Μόνο που το γυναικείο κίνημα, μαζί με την Αριστερά και σαν τμήμα του εργατικού κινήματος, έδωσε μάχες και κατάκτησε πράγματα. Κι αφού οι γυναίκες κατάφεραν να έχουν άποψη και αυτοεκτίμηση, δεν κάνουν για κάτι αντράκια όπως τον «πεινασμένο μπάσταρδο» (για να χρησιμοποιήσουμε τη δική του έκφραση που φαίνεται να του αρέσει) που έγραψε το χυδαιολόγημα. Έτσι η μόνη του ελπίδα για να το παίζει Μέγας και Δεσπότης είναι να τα φτιάξει με ένα «θηλυκό», άρρωστο, ταλαίπωρο και δυστυχισμένο σύμφωνα με τη δική του αντίληψη, έτσι ώστε να είναι απόλυτα εξαρτημένο απ’ αυτόν.
4. Κατά πάσα πιθανότητα είναι οικονομικά ανεξάρτητη: Δεν υπάρχουν πολλές φτωχές κοπέλες με διατροφικές διαταραχές. Αυτές συνήθως προέρχονται από περιβάλλον με λεφτά και συχνά εξακολουθούν να διατηρούν τη δυνατότητα να ξοδεύουν και στην ενήλικη ζωή τους. Το ένστικτό της να σε ικανοποιεί θα μεταφραστεί σε κεράσματα και ακριβά δώρα».
Εδώ το αντράκι δίνει ρέστα. Τι σημασία έχει αν η σύντροφος της ζωής του είναι «άρρωστη»; Καμία. Σημασία έχει ότι μάλλον θα είναι πλούσια! Αφού γλίτωσε τα πολλά έξοδα με την «ανορεξική κούκλα» που κατάφερε να αποκτήσει, τα λεφτά και τα ακριβά δώρα της ευκατάστατης ύπαρξης θα συνοδεύουν για πάντα την «αποδοχή» του – το μόνο που ζητάει για να είναι ευτυχισμένη (όπως αυτός τουλάχιστον ελπίζει ).
5. Είναι καλύτερη στο κρεβάτι: Είναι γνωστό ότι οι τρελές είναι υποδειγματικές… πες αυτό που θέλεις και μια κοπέλα με ελαφριά ως μέση διατροφική διαταραχή – που δεν έχει σε υπερβολικό βαθμό επηρεάσει την εμφάνισή της – είναι η καλύτερη επιλογή στη διαρκώς φθίνουσα αγορά σχέσεων του δυτικού κόσμου»
Ε, βέβαια… ο «κύριος» έχει απαιτήσεις και στο κρεβάτι… Πως θα μπορούσε να είναι αλλιώς άλλωστε. Αφού, ξέρει από την «αγορά σχέσεων»…
Η «αγορά σχέσεων»… Καινούργιο κι αυτό (ε, όχι και τόσο). Η χυδαιότητα των γιάπηδων. Όλα είναι αγορά! Αισθήματα, ανθρώπινες σχέσεις, φίλοι, ερωτισμός; Βλακείες! Όλα είναι «αγορά»!
Βέβαια το άτομο δεν τολμά να υπογράψει το «πόνημά» του. Είναι ένας θρασύδειλος, όπως όλοι του είδους του. Μια «κότα» δηλαδή, που νομίζει πως κάνει έξυπνα αστεία…
