Η έκθεση του Ινστιτούτου Εργασίας (ΙΝΕ) της ΓΣΕΕ για την ελληνική οικονομία και την κατάσταση των εργαζομένων στην Ελλάδα, είναι πέρα για πέρα αποκαλυπτική. Τα προβλήματα επιβίωσης των ανθρώπων της παραγωγής, η «δήθεν» μείωση της ανεργίας αλλά και η πρώτη θέση των ελληνικών επιχειρήσεων σε κερδοφορία στην Ευρώπη είναι οι βασικοί άξονες αυτής της έκθεσης.
Ξεκινώντας από το επίπεδο των μισθών, σύμφωνα με τη μελέτη, δύο στους τρεις μισθωτούς έχουν αποδοχές 500 έως 1000 ευρώ. Το ποσοστό των πολιτών κάτω από το όριο της φτώχειας -επίσημα- υπολογίζεται περίπου στο 25%, ανεπίσημα είναι πολύ μεγαλύτερο. Και σαν να μη φτάνουν οι παραπάνω μισθοί πείνας, υπολογίζεται ότι σε κάθε τετραμελή οικογένεια αντιστοιχεί χρέος 87.000 ευρώ!
Η ανεργία παρουσιάζει, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, μείωση στο 7,7%. Η μείωση αυτή, όπως αποδεικνύεται στην μελέτη του ΙΝΕ, είναι ένα μεγάλο ψέμα. Πρώτον, γιατί υπολογίζονται ως εργαζόμενοι δεκάδες χιλιάδες απασχολούμενοι σε προγράμματα stage, οι οποίοι ούτε αξιοπρεπή μισθό έχουν (δεν ξεπερνά τα 500 ευρώ) ούτε ασφάλιση. Δεύτερον, γιατί δεκάδες χιλιάδες μακροχρόνια άνεργοι αλλά και άνεργοι άνω των 50 ετών, που έχουν απελπιστεί και θεωρούν δεδομένο πως δεν θα βρουν δουλειά, δεν καταγράφονται στις λίστες του ΟΑΕΔ. Η μελέτη λοιπόν θεωρεί πως η πραγματική ανεργία είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτό το επίσημο 7,7%, κι ότι πιθανά να ξεπερνά και το 10%.
Η προηγούμενη μίζερη εικόνα των μισθών, της ανεργίας και της φτώχειας, όμως, ανατρέπεται ριζικά από την πολύ καλή εικόνα της κερδοφορίας των ελληνικών επιχειρήσεων. Όχι μόνο οι Έλληνες καπιταλιστές είναι πρωταθλητές κερδοφορίας στην Ευρώπη (τα στοιχεία αφορούν τη χρονιά 2004), αλλά κατέγραψαν ρεκόρ, με μέσο όρο ετήσιας αύξησης κερδών στο 56,1%, όταν ο αντίστοιχος μέσος όρος στην Ευρώπη είναι 37,9%! Ναυαρχίδες του ελληνικού κεφαλαίου είναι οι κατασκευαστικές εταιρίες και οι τράπεζες.
Και ενώ τα παραπάνω δεδομένα δείχνουν καθαρά την εικόνα της ελληνικής οικονομίας, οι φόροι που επιβλήθηκαν το 2007 επιβάρυναν βέβαια τους εργαζόμενους. Συγκεκριμένα, οι μισθωτοί πλήρωσαν φόρους 2 δις ευρώ περισσότερα από το 2006 ενώ οι επιχειρήσεις 100 εκατομμύρια ευρώ λιγότερα.
Αν συνοψίσουμε όλα τα παραπάνω, προκύπτει η εξής εικόνα για την οικονομία : Οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα, που δουλεύουν τις περισσότερες ώρες στην Ευρώπη, (όπως είναι ήδη γνωστό από παλιότερες έρευνες) παράγουν πλούτο, τον οποίο καρπώνονται οι ελληνικές και ξένες πολυεθνικές. Εταιρίες, που δεν δίνουν καν στα ασφαλιστικά ταμεία τις εισφορές που υποχρεούνται και το κράτος τους τις χαρίζει σε τακτά χρονικά διαστήματα, που χρησιμοποιούν μαύρη και ελαστική εργασία για να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους, που πλέον προσλαμβάνουν επινοικιαζόμενους εργαζόμενους χωρίς εργασιακά δικαιώματα. Βαρδινογιάννηδες, Μπόμπολες και Λάτσηδες είναι τα πραγματικά αφεντικά στην Ελλάδα, εμείς πρέπει να δουλεύουμε για να αυγατίζουν αυτοί τα κέρδη τους και να γινόμαστε ακόμα φτωχότεροι και ακόμα πιο χρεωμένοι!
Το επιχείρημα των αστών πολιτικών, ότι με τα κέρδη τους οι καπιταλιστές θα παράξουν πλούτο και ότι άμα παραχθεί πλούτος όλοι θα ευημερούν, αποδεικνύεται ξανά ένα τεράστιο ψέμα. Πλούτος παράγεται και είναι αρκετός για να ζήσουμε όλοι με άνεση, όμως το κυνήγι του κέρδους των καπιταλιστών δεν επιτρέπει κάτι τέτοιο, αντίθετα αναπαράγει και μεγαλώνει την φτώχεια.
Γιώργος Κασαμπαλάκος
—————-
