Δημοσιεύουμε άρθρο που μας έστειλε ο τακτικός αναγνώστης και συνεργάτης της ιστοσελίδας μας, σύντροφος Γιάννης Ανδρουλιδάκης, εκπαιδευτικός στο 3ο Γυμνάσιο Καλαμάτας
Η σχέση κράτους – εκκλησίας στη χώρα μας είναι μια σχέση εμπλοκής, διαπλοκής και παρέμβασης του ενός στα χωράφια του άλλου. Κρατάει αιώνες, πολλούς αιώνες, και οι ρίζες της εντοπίζονται στα πρώτα χρόνια της βυζαντινής αυτοκρατορίας. Από την περίοδο εκείνη άλλοτε οι αυτοκράτορες και άλλοτε οι πατριάρχες ανακατεύονταν σε εκκλησιαστικά και κοσμικά ζητήματα αντίστοιχα. Αυτή η σχέση συνεχίστηκε αδιάλειπτα στο πέρασμα των χρόνων, άλλες φορές με ένταση και σύγκρουση ρόλων και άλλες σε αγαστή συνεργασία για το συμφέρον πάντα του «έθνους» και για τη διατήρηση της «ελληνοχριστιανικής παράδοσης», των προνομίων και των οφιτσίων.
Έτσι για να έρθουμε στο πρόσφατο παρελθόν, τα τελευταία 50 χρόνια, σχεδόν το σύνολο των πρωθυπουργών χάιδεψε την εκκλησία στο όνομα του θολού όρου της «ελληνοορθοδοξίας». Επιπλέον το ίδιο διάστημα υπήρξαν ιεράρχες που πίστεψαν ότι θα γίνουν εθνάρχες, αρχιεπίσκοποι που όρκισαν και στήριξαν χούντες, ποιμενάρχες που ενεπλάκησαν σε σκάνδαλα, όπως εκείνο το ξεχασμένο πια της Μονής Βατοπεδίου, «Άγιοι» που επιτέθηκαν με δριμύτητα σε κάθε τι το διαφορετικό, σε όσους μίλησαν για διαχωρισμό εκκλησίας –κράτους και στράφηκαν μαζικά και κατ επανάληψη εναντίων των άθεων αριστερών.
Απόρροια αυτής της βαθιά νοσηρής σχέσης είναι όσα έγιναν τις τελευταίες μέρες με αφορμή το λείψανο της αγίας Βαρβάρας. Η υποδοχή του με τιμές αρχηγού κράτους από τον υφυπουργό επικρατείας κ. Κουίκ, τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ κ Κωσταράκο και οκτώ αξιωματικούς του πυροβολικού, η μεταφορά του πάνω σε κιλλίβαντα πυροβόλου όπλου και τα όσα συνέβησαν στο νοσοκομείο «Άγιος Σάββας» με τις τεράστιες ουρές των πιστών, το εμπόριο ελπίδας, τις σπρωξιές και τις λιποθυμίες ταιριάζουν μόνο σε τριτοκοσμικές χώρες.
Ασφαλώς και δικαίωμα του καθενός είναι να πιστεύει στο Θεό, στα λείψανα, στα θαύματα και όπου αλλού θέλει. Δεν μπορεί όμως κανείς και για κανένα λόγο στο όνομα της πίστης και των συμβόλων της να ψηφοθηρεί, να συσκοτίζει και να λειτουργεί σαν πολιτικάντης. Αναφέρομαι σε όσους είχαν την έμπνευση να οργανώσουν μια τέτοια υποδοχή, δηλαδή στον «υπερπατριώτη» υπουργό Εθνικής Άμυνας, ο οποίος την επόμενη ημέρα καταψήφισε(!!!) τροπολογία για δημιουργία τζαμιού στην Αττική, στο βουλευτή κ. Μιχελογιαννάκη, ο οποίος για μια ακόμη φορά, μετά την περίφημη «απεργία πείνας» που έκανε, κατάφερε να στρέψει πάνω του τους προβολείς της δημοσιότητας, με τα όσα γραφικά είπε, και τέλος στον κ. Κουρουμπλή, τον υπουργό Υγείας ο οποίος είχε την πρόθεση να συνοδεύσει τα λείψανα στον « Άγιο Σάββα», άλλα την τελευταία στιγμή «θυμήθηκε» ότι έπρεπε να ταξιδέψει στη Γενεύη.
Σε ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας, ιδίως σε αυτήν την περίοδο της μεγάλης και πολυεπίπεδης κρίσης, απ ό,τι φαίνεται, αρέσουν τα παραμύθια, οι μεγάλες ιδέες, τα θαύματα, αλλά η επίσημη πολιτεία σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να συμμετέχει σε εμπόριο λειψάνων, να υιοθετεί την εκδοχή του θαύματος και να αμφισβητεί την επιστήμη και την έρευνα κινούμενη πάνω στην εκκλησιαστική αντίληψη « Θεός όπου βούλεται, νικάται φύσεως τάξις», δηλαδή «όπου θέλει ο Θεός νικιέται και η φυσική τάξη». Είναι ευθύνη προσωπικά του ίδιου του πρωθυπουργού να ξεκαθαρίσει οριστικά και με κάθε κόστος τη σχέση κράτους και εκκλησίας.
Ο βυζαντινισμός και ο μεσσιανισμός δεν ταιριάζουν καθόλου στην αριστερά. Ούτε είναι αποδεκτό μια κυβέρνηση με κορμό ένα κόμμα της να επιτρέπει με τη συμπεριφορά στελεχών της τη δημιουργία καταστάσεων που παραπέμπουν συνειρμικά στο νερό του Καματερού , τη φραπελιά και σε διάφορα άλλα «θαυματουργά». Η αριστερά έδωσε μάχες για την υπεράσπιση του ορθό λόγου, όπως διατυπώθηκε την εποχή του Διαφωτισμού, και για την εξάλειψη του σκοταδισμού και της αμάθειας. Αυτά ακριβώς επιχείρησε να προστατεύσει με παρρησία ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ κ. Ν. Φίλης λέγοντας ότι «δύο αρχηγοί κρατών επισκέφτηκαν επί ΣΥΡΙΖΑ την Ελλάδα, το ένα είναι το Άγιο φως και το άλλο τα λείψανα της αγίας Βαρβάρας» . Ο κ. Φίλης ειλικρινής, όπως συνηθίζει, επιχείρησε να βάλει τη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην επιστήμη και τον παραλογισμό, αλλά, δυστυχώς, ήταν απελπιστικά μόνος. Ο ΣΥΡΙΖΑ πιστός στη γραμμή της μέσης οδού για να μη δυσαρεστήσουμε κανέναν, που υιοθέτησε ως κυβέρνηση, αντιμετώπισε χλιαρά το θέμα.
Αντέδρασαν, όμως, και αυτό είναι το παρήγορο, απλοί πολίτες. Ένας από αυτούς ο παλιός φίλος και συμμαθητής μου Βασίλης Γιακουμάκης έγραψε από το Ρέθυμνο, από τα ψηλά μέρη του όρου Βρύσινας, όπου ζει, το ακόλουθο πολύ πετυχημένο σχόλιο σε ανάρτηση που έκανε στο facebook κάτω από τη φωτογραφία του κ Κουρουμπλή, ο οποίος, υποτίθεται, δίνει με έγγραφο του την παρακάτω εντολή: «ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝ Αποστέλλω άμεσα και τις παντόφλες του Παϊσίου, στα απανταχού κέντρα υγείας της χώρας….είναι αποτελεσματικές για την αντιμετώπιση του τσιλαθιού (διάρροιας)……..Παρακαλώ τις κατά τόπους αρχές όπως αποδώσουν τιμές αρχηγού κράτους στις Άγιες παντόφλες όσο και στον σκύλο που τις μεταφέρει……». Νομίζω ότι τα λέει όλα. Εγώ απλώς το προσυπογράφω.
