Σχόλιο από το «Ξ»
Πάνω από 40.000 στρέμματα δασικών εκτάσεων έγιναν στάχτη μέσα σε περίπου τρία εικοσιτετράωρα στα Γεράνεια Όρη. Οικισμοί εκκενώθηκαν, η χλωρίδα και η πανίδα της περιοχής υπέστη ανυπολόγιστες απώλειες, ενώ την Πέμπτη 20 Μαΐου μεγάλα τμήματα της νότιας Ελλάδας καλύφθηκαν από τον καπνό και τη στάχτη της καταστροφικής πυρκαγιάς.
Θράσος χωρίς όρια
Μετά από μεγάλες δασικές πυρκαγιές, η συνηθισμένη απάντηση των ελληνικών κυβερνήσεων των τελευταίων δεκαετιών στην ερώτηση «γιατί επιτρέψατε αυτή την καταστροφή;», είναι πως οι συνθήκες ήταν ακραίες, πως δεχόμαστε «ασύμμετρες απειλές», πως ο «στρατηγός άνεμος» είναι ανίκητος και άλλα παρόμοια.
Η δικαιολογία της κυβέρνησης Μητσοτάκη (διά στόματος Χαρδαλιά) ήταν πως
«είμαστε άτυχοι, διότι εδώ και 15 χρόνια και με βάση τον ευρωπαϊκό σχεδιασμό τα εναέρια μισθωμένα αναπτύσσονται από τις 25 Μαΐου μέχρι τις 10 Ιουνίου»,
και ότι
«αντιμετωπίσαμε μια εξαιρετικά δύσκολη πυρκαγιά σε μια χρονική συγκυρία εκτός της βασικής αντιπυρικής περιόδου, χωρίς 29 μισθωμένα μέσα».
Πρακτικά δηλαδή, στις μεγάλες φωτιές της αιχμής της αντιπυρικής περιόδου, τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, είμαστε άτυχοι γιατί οι συνθήκες είναι πολύ δύσκολες. Όταν μια μεγάλη φωτιά συμβεί μέσα στον Μάη, είμαστε και πάλι άτυχοι γιατί είναι μόλις ο πρώτος μήνας της αντιπυρικής περιόδου και με βάση τον σχεδιασμό μας δεν υπάρχει πρόβλεψη για ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες. Αν ωστόσο η πραγματικότητα διαφωνεί με τον σχεδιασμό, όπως συνέβη στη συγκεκριμένη περίπτωση, τότε δεκάδες χιλιάδες στρέμματα δάσους γίνονται στάχτη και ο αρμόδιος Υπουργός τα ρίχνει όλα στην κακή του τύχη.
Πράγματι, κατά κανόνα στα μέσα του Μάη οι θερμοκρασίες είναι ακόμη αρκετά χαμηλές, ενώ τα δάση δεν έχουν φτάσει στα επίπεδα ξηρασίας που παρατηρούνται από τα μέσα του καλοκαιριού και μέχρι να αρχίσουν οι φθινοπωρινές βροχές. Επιπλέον, κατά κανόνα οι άνεμοι είναι σχετικά πιο ήπιοι, καθώς αργότερα μέσα στο καλοκαίρι έρχονται τα «μελτέμια», οι ισχυροί βόρειοι άνεμοι που επηρεάζουν μεγάλο τμήμα της χώρας και κάνουν τις πυρκαγιές καταστροφικότερες.
Αυτό όμως δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως δικαιολογία για το γεγονός ότι ενώ η αντιπυρική περίοδος έχει επίσημα ξεκινήσει από την 1η Μαΐου δεν υπάρχουν τα απαραίτητα μέσα για την αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών!
Καταστροφικές ελλείψεις
Οι πραγματικές αιτίες για την καταστροφή δεν βρίσκονται στις ακραίες συνθήκες, αλλά στην ακραία εγκατάλειψη την οποία έχουν επιβάλει οι κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών σε όλες τις υπηρεσίες που σχετίζονται με τα δάση και την προστασία τους.
Η Πυροσβεστική Υπηρεσία, όπως κατ’ επανάληψη καταγγέλλουν εκπρόσωποι των εργαζομένων του χώρου, λειτουργεί με τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό, εξοπλισμό, οχήματα, κλπ, συχνά βασίζεται σε δωρεές ιδιωτών, ενώ η τελευταία ουσιαστική ανανέωση στον εξοπλισμό της έγινε… ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 2004.
Η Δασική Υπηρεσία, η οποία σε κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να φροντίζει για έργα πρόληψης και προστασίας από δασικές πυρκαγιές, είναι εντελώς υποστελεχωμένη και εγκαταλελειμμένη στην τύχη της.
Την ίδια ώρα όμως, η κυβέρνηση έχει δαπανήσει τεράστια ποσά τους τελευταίους μήνες για την ενίσχυση του εξοπλισμού και των οχημάτων της ΕΛΑΣ, στα πλαίσια της εκστρατείας καταστολής και τρομοκράτησης των κοινωνικών αγώνων.
Τα Γεράνεια στο στόχαστρο;
Τις τραγικές μέρες του 2018 κατά τις οποίες η Ανατολική Αττική μετρούσε δεκάδες ανθρώπινες απώλειες στο Μάτι, βρισκόταν σε εξέλιξη μια άλλη μεγάλη πυρκαγιά στα Γεράνεια όρη. Και ενώ ευτυχώς σε εκείνη την περίπτωση δεν είχαμε ανθρώπινα θύματα, η οικολογική καταστροφή ήταν και πάλι ανυπολόγιστη, με απώλειες σε δασικές εκτάσεις που υπολογίζονται κοντά στα 60.000 στρέμματα.
Η πυρκαγιά των τελευταίων ημερών ήρθε να ολοκληρώσει την καταστροφή, αλλά και να πολλαπλασιάσει τα ερωτήματα γύρω από το πόσο τυχαία ήταν τα δύο περιστατικά, καθώς πολλοί τα συνδέουν με τα σχέδια που υπάρχουν για έργα εξόρυξης βωξίτη καθώς και εγκατάστασης ανεμογεννητριών στην περιοχή.
Τσιμέντο να γίνει…
Σε κάθε περίπτωση, είτε υπάρχουν ήδη επιχειρηματικά συμφέροντα που εποφθαλμιούν την περιοχή, είτε αυτά μπορεί να προκύψουν στο μέλλον, το μήνυμα της κυβέρνησης προς κάθε επίδοξο καταπατητή – επενδυτή είναι καθαρό.
Σύμφωνα με παλιότερη δήλωση του πρωθυπουργού, «ένα δάσος κάποια στιγμή θα καεί». Είτε είναι ο Ερημίτης στην Κέρκυρα, για τον οποίο έγινε η δήλωση, είτε οποιοδήποτε άλλο δάσος, αυτό που έχει σημασία για την κυβέρνηση και τους επιχειρηματίες φίλους της, είναι να μετατραπεί η έκταση σε τουριστική, ή οποιουδήποτε άλλου είδους «ανάπτυξη».
Πρόκειται για την ίδια καταστροφική λογική με βάση την οποία η φύση δεν είναι κοινωνικό αγαθό, δεν ανήκει σε όλο τον κόσμο, αλλά στα επιχειρηματικά συμφέροντα και μπορεί να καταστραφεί για χάρη των κερδών τους.
